« ថ្ងៃទី ២៥ ខែ កញ្ញា–ថ្ងៃទី ១ ខែ តុលា ។ កាឡាទី ៖ ‹ ដើរក្នុងព្រះវិញ្ញាណ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០២៣ ( ឆ្នាំ ២០២១ )
« ថ្ងៃទី ២៥ ខែ កញ្ញា–ថ្ងៃទី ១ ខែ តុលា ។ កាឡាទី » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០២៣
ថ្ងៃទី ២៥ ខែ កញ្ញា–ថ្ងៃទី ១ ខែ តុលា
កាឡាទី
« ដើរក្នុងព្រះវិញ្ញាណ »
នៅពេលបងប្អូនអាន ហើយពិចារណាអំពីគម្ពីរ កាឡាទី ប្រកបដោយការអធិស្ឋាន នោះព្រះអម្ចាស់នឹងបង្រៀនបងប្អូនពីអ្វី ដែលបងប្អូនត្រូវចែកចាយជាមួយនឹងសមាជិកក្នុងថ្នាក់របស់បងប្អូន ។ ការកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូនបង្ហាញពីការដឹងគុណដល់ព្រះសម្រាប់ជំនួយរបស់ទ្រង់ ។
អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ
ជារឿយៗ ការសិក្សាព្រះគម្ពីរដឹកនាំទៅរកការពិភាក្សាដ៏មានអត្ថន័យអំពីដំណឹងល្អជាមួយនឹងគ្រួសារ ឬមិត្តភក្ដិ ។ តើការណ៍នេះបានកើតឡើងចំពោះសមាជិកក្នុងថ្នាក់របស់បងប្អូននៅសប្ដាហ៍នេះដែរឬទេ ? សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ។
បង្រៀនគោលលទ្ធិ
កាឡាទី ១:៦–៧; ៣:១–៥; ៤:៨–២១; ៥:១, ១៣–១៤
ដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទផ្ដល់នូវសេរីភាព ។
-
ការសិក្សាគម្ពីរណាមួយក្នុងព្រះគម្ពីរគឺមានភាពងាយស្រួល នៅពេលយើងដឹងអំពីហេតុផលដែលវាត្រូវបានសរសេរឡើង ។ ដោយសារហេតុផលនេះហើយ ទើបវាអាចជាការល្អដើម្បីចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សារបស់បងប្អូនអំពីគម្ពីរ កាឡាទី ជាមួយនឹងសំណួរមួយដូចជា « តើបងប្អូនគិតថា ប៉ុលបានសរសេរសំបុត្រនេះដោយមានគោលបំណងអ្វីខ្លះ ? » ឬ « តើប៉ុលកំពុងព្យាយាមដោះស្រាយបញ្ហាអ្វីខ្លះ ? » សូមអញ្ជើញសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យស្វែងរកតម្រុយនៅក្នុង កាឡាទី ១:៦–៧; ៣:១–៥; ៤:៨–២១ ។ តើសារលិខិតរបស់ប៉ុលទាក់ទងនឹងយើងនៅសព្វថ្ងៃនេះតាមរបៀបណា ?
-
ពួកបរិសុទ្ធកាឡាទីមួយចំនួនបានគិតថា ពួកគេចាំបាច់ត្រូវបន្តរស់នៅតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ម៉ូសេ ។ ចំពោះប៉ុល ការណ៍នេះប្រៀបបាននឹងការរស់នៅជាមួយនឹង « ចំណងជាបាវបម្រើ » បើប្រៀបធៀបនឹង « សេរីភាព » ដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រទានដល់យើងនោះ ( កាឡាទី ៥:១ ) ។ ដើម្បីជួយសមាជិកក្នុងថ្នាក់របស់បងប្អូនឲ្យស្វែងយល់ពីការបង្រៀនរបស់ប៉ុលអំពីសេរីភាព និងការជាប់ចំណងជាបាវបម្រើ នោះបងប្អូនអាចសូមពួកគេឲ្យរៀបរាប់ឈ្មោះឥរិយាបថ និងសកម្មភាពនានា ដែលអាចដាក់កំហិតដល់ការលូតលាស់ និងការរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ( ដូចជាការអនុវត្តខាងវប្បធម៌ ទម្លាប់អាក្រក់ ជំនឿខុសឆ្គង ឬការផ្ដោតលើសកម្មភាពខាងក្រៅជាជាងការប្រែចិត្តជឿនៅក្នុងចិត្ត ) ។ យោងតាម កាឡាទី ៥:១, ១៣–១៤ តើយើងរកឃើញសេរីភាពចេញពីឥរិយាបថ និងសកម្មភាពទាំងនេះដោយរបៀបណា ? តើយើងបានដកពិសោធន៍សេរីភាព ដែលមានតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយរបៀបណា ? តើយើងអាចឆ្លើយតបនឹងនរណាម្នាក់ ដែលមានអារម្មណ៍ថា ការរស់នៅតាមដំណឹងល្អជាការដាក់កំហិតលើសេរីភាពផ្ទាល់ខ្លួនដោយរបៀបណា ?
ប្រសិនបើយើង « ដើរក្នុងព្រះវិញ្ញាណ » នោះយើងនឹងទទួលបាន « ផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណ » ។
-
មនុស្សជាច្រើនមានការលំបាកដើម្បីស្គាល់ព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណ ។ កាឡាទី ៥ អាចជួយបាន ។ ប្រហែលជាបងប្អូនអាចសូមឲ្យសមាជិកក្នុងថ្នាក់ស្រាវជ្រាវនៅក្នុង កាឡាទី ៥:២២–២៥ ដើម្បីស្វែងរកពាក្យដែលប៉ុលបានប្រើ ដើម្បីពិពណ៌នាអំពីផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណ ។ ហេតុអ្វីផលផ្លែគឺជាការប្រៀបធៀបដ៏ល្អមួយអំពីរបៀបដែលព្រះវិញ្ញាណជះឥទ្ធិពលលើយើង ? ប្រហែលជាសមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចចែកចាយរបៀបដែលផលផ្លែនេះធ្លាប់បង្ហាញឡើងនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ឬជីវិតរបស់មនុស្សដែលពួកគេស្គាល់ ។ ធនធានមួយចំនួនផ្សេងទៀតដើម្បីស្វែងយល់ រួមមាន ម៉ាថាយ ៧:១៦–១៨; យ៉ូហាន ១៤:២៦–២៧; មរ៉ូណៃ ៧:១៣–១៧; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១១:១២–១៣ និងប្រសាសន៍របស់ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ។
នៅពេលយើងព្រោះ « ខាងឯវិញ្ញាណ » នោះយើងនឹងទទួលបានពរជ័យក្នុងពេលកំណត់មួយ ។
-
ការសិក្សា កាឡាទី ៦:៧–១០ អាចជួយសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យគិតបានកាន់តែស៊ីជម្រៅ អំពីផលវិបាកនាពេលអនាគតដ៏វែងឆ្ងាយនៃការជ្រើសរើសរបស់ពួកគេ ។ ដើម្បីជួយពួកគេ បងប្អូនអាចយកគ្រាប់ពូជពីរបីប្រភេទ ព្រមទាំងរុក្ខជាតិ ផ្លែ ឬបន្លែដែលលូតលាស់ចេញពីគ្រាប់ពូជទាំងនេះ ( ឬបងប្អូនអាចយករូបភាពក៏បាន ) ។ សមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចធ្វើការរួមគ្នា ដើម្បីផ្គូផ្គងគ្រាប់ពូជនីមួយៗទៅនឹងអ្វីដែលវានឹងបង្កើត ។ បន្ទាប់មក ពួកគេអាចអាន ខទី ៧–១០ ហើយនិយាយអំពីអត្ថន័យនៃការព្រោះ « ខាងឯសាច់ឈាម [ នេះ ] » និង « ខាងឯវិញ្ញាណ » ។ ( សារលិខិតមកពីអែលឌើរ អូលីសេស សូរ៉េស នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » អាចនឹងជួយបាន ) ។ តើយើងទទួលបានផលអ្វីខ្លះ នៅពេលយើងព្រោះខាងសាច់ឈាម ? តើយើងទទួលបានផលអ្វីខ្លះ នៅពេលយើងព្រោះខាងវិញ្ញាណ ? ( សូមមើល កាឡាទី ៥:២២–២៣ ) ។
-
សមាជិកក្នុងថ្នាក់មួយចំនួនអាចនឹងមានអារម្មណ៍ « ណាយចិត្តនឹងធ្វើការល្អ » ( កាឡាទី ៦:៩ )—ប្រហែលដោយសារពួកគេមិនប្រាកដចិត្តថា ការខិតខំរបស់ពួកគេនឹងទទួលបានផលផ្លែឬអត់នោះទេ ។ ការពិភាក្សាអំពី កាឡាទី ៦:៧–១០ អាចនឹងមានសារៈប្រយោជន៍ ។ ដើម្បីណែនាំឲ្យស្គាល់ខគម្ពីរទាំងនេះ បងប្អូនអាចអញ្ជើញនរណាម្នាក់នៅក្នុងថ្នាក់ ឲ្យនិយាយដោយសង្ខេបអំពីគ្រាមួយដែលគាត់ ឬនាងចាំបាច់ត្រូវអត់ធ្មត់ នៅពេលព្យាយាមដាំអ្វីមួយ ។ តើបទពិសោធន៍របស់បុគ្គលនេះ រួមជាមួយនឹង កាឡាទី ៦:៧–១០ បង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីការខិតខំរបស់យើងដើម្បី « ដើរក្នុងព្រះវិញ្ញាណ » ? ( កាឡាទី ៥:២៥ ) ។
ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ
ផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណ ។
ប្រធាន ហ្គរដុន ប៊ី ហ៊ិងគ្លី បានបង្រៀនថា « បងប្អូនស្គាល់ការបំផុសគំនិតមកពីព្រះវិញ្ញាណតាមរយៈផលផ្លែនៃព្រះវិញ្ញាណ—ដែលបំភ្លឺ ដែលលើកស្ទួយ ដែលមានភាពវិជ្ជមាន និងសុទិដ្ឋិនិយម ព្រមទាំងលើកស្ទួយ ហើយដឹកនាំយើងឲ្យមានគំនិតល្អ និងពាក្យសម្ដីល្អ ទង្វើល្អមកពីព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះ » ( Teachings of Presidents of the Church: Gordon B. Hinckley [ ឆ្នាំ ២០១៦ ] ទំព័រ ១២១ ) ។
ការព្រោះខាងវិញ្ញាណ ។
អែលឌើរ អូលីសេស សូរ៉េស បានពន្យល់ថា « ការព្រោះខាងវិញ្ញាណមានន័យថា គំនិត ពាក្យសម្ដី និងសកម្មភាពរបស់យើងទាំងអស់ត្រូវលើកតម្កើងយើងឲ្យដល់កម្រិតដ៏ទេវភាពរបស់ព្រះមាតាបិតាសួគ៌ានៃយើង ។ ទោះយ៉ាងណា ព្រះគម្ពីរសំដៅទៅលើសាច់ឈាមថាជាលក្ខណៈខាងរូបកាយ ឬខាងលោកិយរបស់មនុស្សខាងសាច់ឈាម ដែលអនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សរងឥទ្ធិពលពីតណ្ហា បំណងប្រាថ្នា ចំណង់ និងការជំរុញខាងសាច់ឈាម ជាជាងការស្វែងរកការបំផុសគំនិតមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » ( « Abide in the Lord’s Territory! » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១២ ទំព័រ ៣៩ ) ។