« ថ្ងៃទី ៩–១៥ ខែ តុលា ។ ភីលីព; កូល៉ុស ៖ ‹ ខ្ញុំអាចនឹងធ្វើគ្រប់ទាំងអស់បាន ដោយសារព្រះគ្រីស្ទដែលទ្រង់ចម្រើនកម្លាំងដល់ខ្ញុំ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០២៣ ( ឆ្នាំ ២០២១ )

« ថ្ងៃទី ៩–១៥ ខែ តុលា ។ ភីលីព; កូល៉ុស » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០២៣

ថ្ងៃទី ៩–១៥ ខែ តុលា

ភីលីព; កូល៉ុស

« ខ្ញុំអាចនឹងធ្វើគ្រប់ទាំងអស់បាន ដោយសារព្រះគ្រីស្ទដែលទ្រង់ចម្រើនកម្លាំងដល់ខ្ញុំ »

សូមចាប់ផ្ដើមដោយការអាន ភីលីព និង កូល៉ុស ហើយពិចារណាប្រកបដោយការអធិស្ឋានអំពីគោលលទ្ធិ ដែលព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យចង់ឲ្យបងប្អូនបង្រៀន ។ សូមអនុញ្ញាតឲ្យព្រះវិញ្ញាណដឹកនាំបងប្អូន នៅពេលបងប្អូនពិចារណាពីសំណួរ និងធនធានទាំងឡាយ ដែលបងប្អូនអាចប្រើបាន ដើម្បីបង្រៀនអំពីគោលលទ្ធិនេះ ។

អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ

សូមអញ្ជើញសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យចែកចាយពាក្យ ឬឃ្លាមួយ ដែលសង្ខេបពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀនមកពី ភីលីព និង កូល៉ុស រួចហើយពន្យល់ពីមូលហេតុដែលពួកគេបានជ្រើសរើសពាក្យ ឬឃ្លានោះ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យចែកចាយបទគម្ពីរ ទុកជាផ្នែកមួយនៃការពន្យល់របស់ពួកគេ ។

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

ភីលីព ២:១–៥, ១៤–១៨; ៤:១–៩; កូល៉ុស ៣:១–១៧

យើងក្លាយជាមនុស្ស « ថ្មី » នៅពេលយើងរស់នៅតាមដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

បងប្អូនគួរតែជួយសមាជិកក្នុងថ្នាក់របស់បងប្អូនឲ្យនឹកស្រមៃអំពីអត្ថន័យនៃការ « ដោះមនុស្សចាស់ » និងការ « ប្រដាប់ខ្លួនដោយមនុស្សថ្មី » តាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ( កូល៉ុស ៣:៩–១០ ) ។ ដើម្បីធ្វើកិច្ចការនេះ បងប្អូនអាចបង្ហាញរូបភាពអ្វីមួយដែលចាស់មុនពេល និងក្រោយពេលវាបានប្រែទៅជាអ្វីមួយថ្មី ( ដូចជាគ្រឿងសង្ហារិម គេហដ្ឋាន ឬកង់ជាដើម ) ។ សមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចពិភាក្សាអំពីរបៀបដែលយើងក្លាយជាមនុស្ស « ថ្មី » តាមរយៈសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងឆន្ទៈរបស់យើងដើម្បីរស់នៅតាមដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ។ ជាផ្នែកមួយនៃការពិភាក្សានេះ បងប្អូនអាចសុំឲ្យសមាជិកក្នុងថ្នាក់ពាក់កណ្ដាលសិក្សា ភីលីព ២:១–៥, ១៤–១៨; ៤:១–៩ ហើយសមាជិកពាក់កណ្ដាលទៀតសិក្សា កូល៉ុស ៣:១–១៧ ដោយស្វែងរកចរិតលក្ខណៈនៃ « មនុស្សចាស់ » និង « មនុស្សថ្មី » ។ បងប្អូនក៏អាចអញ្ជើញសមាជិកក្នុងថ្នាក់ពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយពីរបៀបដែលការមានសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងការរស់នៅតាមដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ បានជួយពួកគេឲ្យក្លាយជាមនុស្សថ្មីផងដែរ ។

ភីលីព ៤:១–១៣

យើងអាចរកឃើញអំណរនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ មិនថាយើងមានស្ថានភាពបែបណានោះទេ ។

ទោះជាយើងមានស្ថានភាពខុសពីប៉ុលក្ដី ក៏យើងទាំងអស់គ្នាអាចរៀនពីឆន្ទៈរបស់លោកដើម្បីមានភាពរីករាយ ហើយសប្បាយនៅគ្រប់ស្ថានភាពនៃជីវិតរបស់លោកបានដែរ ។ ដើម្បីចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សាមួយអំពីប្រធានបទនេះ បងប្អូនអាចរំឭកអំពីការសាកល្បងមួយចំនួនដែលប៉ុលបានជួប ( ឧទាហរណ៍ សូមមើល កូរិនថូស ទី២ ១១:២៣–២៨ ) ។ បន្ទាប់មក បងប្អូនអាចសូមឲ្យសមាជិកក្នុងថ្នាក់រំឭក ភីលីព ៤:១–១៣ ឡើងវិញ ដើម្បីស្វែងរកពាក្យទូន្មានរបស់ប៉ុល ដែលវាអាចជួយយើងឲ្យអររីករាយ ទោះជាក្នុងគ្រានៃការសាកល្បងក្ដី ។
ប្រហែលជាសមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចចែកចាយបទពិសោធន៍ នៅពេលពួកគេបានទទួលអារម្មណ៍ « សេចក្តីសុខសាន្តរបស់ព្រះ ដែលហួសលើសពីអស់ទាំងគំនិត » ( ភីលីព ៤:៧ ) ឬនៅពេលពួកគេទទួលបានការពង្រឹង « ដោយសារព្រះគ្រីស្ទ » ( ខទី ១៣ ) ដើម្បីសម្រេចអ្វីមួយដែលពួកគេមិនអាចធ្វើបាន ។
ប្រសិនបើបងប្អូនចង់ស្វែងយល់ពីប្រធានបទនេះបន្ថែមទៀត នោះបងប្អូនអាចសូមឲ្យសមាជិកក្នុងថ្នាក់ចែកចាយពីដំណើររឿងដ៏បំផុសគំនិតមួយចំនួន ឬសេចក្ដីថ្លែងការណ៍មកពីសុន្ទរកថារបស់ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន « Joy and Spiritual Survival » ( Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ៨១–៨៤ ) ។ ឬសមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចមើលវីដេអូ « Trial of Adversity » ( នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) បាន ។ តើមនុស្សនៅក្នុងសុន្ទរកថារបស់ប្រធាន ណិលសុន ឬស្ដ្រីនៅក្នុងវីដេអូនេះ រកឃើញអំណរតាមរបៀបណា ទោះជាពួកគេមានស្ថានភាពលំបាកយ៉ាងណាក្ដី ?
ដោយសារអំពើអាក្រក់កំពុងតែកើនឡើងនៅក្នុងពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះ នោះសមាជិកក្នុងថ្នាក់របស់បងប្អូននឹងទទួលបានប្រយោជន៍មកពីពាក្យទូន្មានរបស់ប៉ុលឲ្យ « ពិចារណាពី » សេចក្តីណាដែលបរិសុទ្ធ សេចក្តីណាដែលគួរស្រឡាញ់ សេចក្តីណាដែលមានឈ្មោះល្អ មានសគុណ ឬជាសេចក្តីសរសើរ ( ភីលីព ៤:៨ ) ។ ប្រហែលជាបងប្អូនអាចចាត់សមាជិកក្នុងថ្នាក់ម្នាក់ៗ ( ឬសមាជិកក្នុងថ្នាក់ជាក្រុមតូចៗ ) ឲ្យអានគុណសម្បត្តិមួយដែលមាននៅក្នុង ភីលីព ៤:៨ ឬ មាត្រានៃសេចក្តីជំនឿ ១:១៣ ។ ពួកគេម្នាក់ៗអាចប្រើ សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ដើម្បីស្វែងរកបទគម្ពីរអំពីគុណសម្បត្តិដែលចាត់ឲ្យពួកគេរក ហើយចែកចាយអ្វីដែលពួកគេរកឃើញជាមួយនឹងសមាជិកក្នុងថ្នាក់ផ្សេងទៀត ។ ពួកគេក៏អាចចែកចាយគំរូនៃគុណសម្បត្តិនោះនៅក្នុងជីវិតរបស់មនុស្សទូទៅផងដែរ ។ តើយើងស្វែងរក « របស់ផងទាំងនេះ » តាមរបៀបណា ?

កូល៉ុស ១:១២–២៣; ២:២–៨

នៅពេលយើងបាន « ចាក់ឫស » លើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះយើងមានកម្លាំងតតាំងនឹងឥទ្ធិពលខាងលោកិយ ។

ទីបន្ទាល់របស់ប៉ុលអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលមាននៅក្នុង កូល៉ុស ១:១២–២៣; ២:២–៨ ផ្ដល់ឱកាសដ៏ល្អមួយឲ្យសមាជិកក្នុងថ្នាក់ពិចារណា ហើយពង្រឹងសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ។ សមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចស្រាវជ្រាវខគម្ពីរទាំងនេះ ដើម្បីស្វែងរករឿងដែលពង្រឹងសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ តើការ « ចាក់ឫស ហើយស្អាងឡើងក្នុង [ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] » មានន័យដូចម្តេច ? ( កូល៉ុស ២:៧ ) ។ រូបភាពអំពីដើមឈើមួយនៅក្នុង គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ និងវីដេអូ « Spiritual Whirlwinds » ( នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) អាចជួយសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យពិភាក្សាអំពីខគម្ពីរនេះបាន ។ តើអ្វីទៅដែលធ្វើឲ្យឫសដើមឈើមួយរឹងមាំ ឬចុះទន់ខ្សោយ ? តើការ « ចាក់ឫស ហើយស្អាងឡើងក្នុង [ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] » ពង្រឹងយើងឲ្យប្រឆាំងនឹងឥទ្ធិពលខាងលោកិយដោយរបៀបណា ? ( សូមមើល កូល៉ុស ២:៧–៨; សូមមើលផងដែរ ហេលេមិន ៥:១២; អេធើរ ១២:៤ ) ។

2:24
បងប្អូនអាចអញ្ជើញសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យសរសេររឿងដែល កូល៉ុស ១:១២–២៣; ២:២–៨ បង្រៀន ដែលយើងអាចធ្វើបានដើម្បីចៀសវាងពី « ពាក្យបញ្ឆោតជាអសារឥតការ » ដែលអាច « ចាប់ធ្វើជារំពា » សេចក្ដីជំនឿរបស់យើងលើព្រះគ្រីស្ទបាន ( កូល៉ុស ២:៨ ) ។ តើយើងអាចគាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមកនៅក្នុងការខិតខំរបស់យើង ដើម្បីធ្វើតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយចៀសវាងពីការបោកបញ្ឆោតរបស់សាតាំងដោយរបៀបណា ?

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

ប្រើប្រាស់ទំនុកតម្កើង ។ តន្ត្រីពិសិដ្ឋយាងអញ្ជើញឲ្យមានព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ វាអាចបង្កើតឲ្យមានបរិយាកាសដ៏មានគារវភាពមួយ ហើយបំផុសឲ្យមានការតាំងចិត្ត និងសកម្មភាព ។ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលការ « បង្រៀន ហើយទូន្មានគ្នា ដោយនូវទំនុកតម្កើង ទំនុកបរិសុទ្ធ » អាចជាផ្នែកមួយនៃមេរៀនរបស់បងប្អូន ( កូល៉ុស ៣:១៦; សូមមើលផងដែរ ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះ ទំព័រ ២២ ) ។