Illustratie, Mozes op de berg Nebo, © Providence Collection/licentie van goodsalt.com

16–22 mei

Deuteronomium 6–8; 15; 18; 29–30; 34

‘Wees dan op uw hoede dat u de Heere […] niet vergeet’

Mozes kreeg inspiratie om de Israëlieten op basis van hun behoeften te onderwijzen (zie Deuteronomium 6:1). Stel u bij uw studie van Deuteronomium open voor inspiratie zodat u weet in welke beginselen u de klasleden moet onderwijzen om in hun behoeften te voorzien.

Schrijf uw ingevingen op

Meedoen stimuleren

Deuteronomium bevat Mozes’ laatste woorden aan de Israëlieten. Vraag de klasleden wat zij op grond van Deuteronomium in hun laatste woorden aan hun kinderen of kleinkinderen zouden willen meegeven. Vraag ook waarom ze voor die woorden kiezen.

In de leer onderwijzen

Deuteronomium 6:4–7, 20–25; 8:2–5, 11–17; 29:18–20; 30:6–10, 15–20

De Heer wil dat we Hem met ons hele hart liefhebben.

• Deuteronomium bevat diverse passages die ons tot nadenken stemmen over de geestelijke toestand van ons hart. Teken een hart op het bord en vraag de klasleden naar hun gedachten over de volgende passages. Verdeel deze Schriftteksten onder de klasleden: Deuteronomium 6:4–7, 20–25; 8:2–5, 11–17; 29:18–20; 30:6–10, 15–20. Laat de klasleden de tekstverwijzing in het hart noteren als die gaat over iets wat we in ons hart moeten hebben. Laat ze de tekstverwijzing buiten het hart noteren als die gaat over iets wat we moeten vermijden. Wat betekent het om ons hele hart aan onze hemelse Vader toe te wijden?

• Hoe leggen we onze familie en anderen uit waarom we Gods geboden gehoorzamen? Laat de klasleden vervolgens Deuteronomium 6:4–7, 20–25 of het citaat in de ‘Bijkomende leermiddelen’ lezen, en vraag ze naar hun bevindingen. Hoe beïnvloeden die inzichten wat we van geboden of verbonden vinden?

Deuteronomium 6:4–9, 20–25

‘U moet [de woorden van de Heer bij] uw kinderen inprenten.’

• Soms helpt het om te horen hoe anderen het evangelie thuis onderwijzen en leren. Bespreek hoe klasleden de raad in Deuteronomium 6:4–9, 20–25 in praktijk brengen. Zo leren ze van elkaar. Wat doen wij om het woord van God in te prenten en ‘erover [te] spreken’ (vers 7), zoals in die verzen staat? Hebben we meegemaakt dat God ons daarin heeft geleid?

Deuteronomium 15:1–15

De behoeftigen helpen, vergt gulle handen en een gewillig hart.

• We zijn nog niet op het punt dat ‘er onder u geen arme’ meer is (Deuteronomium 15:4). De beginselen in Deuteronomium 15 voor hulp aan de armen zijn dus nog steeds waardevol, ook al zijn de praktijken inzake schulden en slaven veranderd. Laat de klasleden in vers 1–15 op zoek gaan naar beginselen over hulp aan de armen en behoeftigen die ze willen bespreken. Vragen als de volgende kunnen daarbij nuttig zijn: Wat betekent ‘uw hand wijd opendoen’ voor mensen in nood (de verzen 8, 11)? Welke rol speelt ons hart bij hulp aan anderen (zie vers 7, 9–10)? Wat leren we uit het voorbeeld van de Heer over hulp aan de behoeftigen (zie vers 15)?

Deuteronomium 29:9; 30:15–20

De Heer vraagt ons te kiezen tussen ‘het leven en het goede’ enerzijds, en ‘de dood en het kwade’ anderzijds.

• Vergelijk Mozes’ woorden in Deuteronomium eens met Lehi’s laatste leringen aan zijn familieleden in 2 Nephi 1–4. Misschien vinden de klasleden overeenkomsten en verschillen tussen deze passages: Deuteronomium 29:9 en 2 Nephi 4:4; Deuteronomium 30:15–20 en 2 Nephi 2:26–29. In welke opzichten bouwde Lehi op Mozes’ leringen voort? Waarom geven woorden als leven en dood een goede beschrijving van onze keuzes om Gods geboden ‘in acht te nemen’ of ons ervan af te keren (Deuteronomium 30:16–17)? Wat stimuleert de klasleden in deze passages om ‘het leven’ te kiezen (Deuteronomium 30:19)?

Bijkomende leermiddelen

We komen onze verbonden na omdat we God liefhebben.

Voormalig ZHV-presidente Linda K. Burton heeft gezegd:

‘Van alle redenen om onze verbonden ijveriger na te leven, telt deze reden het meest – liefde. […]

‘“Als we de vele zegeningen die we door de verlossing ontvangen ten volle waardeerden, zouden we alles wat de Heer ons vroeg ijverig en bereidwillig doen.” [Joseph Fielding Smith, ‘Importance of the Sacrament Meeting’, Relief Society Magazine, oktober 1943, 592.] Volgens die uitspraak van president Joseph Fielding Smith is onze verbonden naleven een manier om onze liefde voor de onbevattelijke, oneindige verzoening van onze Heiland en Verlosser en de volmaakte liefde van onze Vader in de hemel te tonen.’ (‘De kracht, vreugde en liefde van het naleven van verbonden’, Liahona, november 2013, 114.)

Ons onderwijs verbeteren

Luister. ‘Luisteren is een uiting van liefde. […] Vraag hulp aan uw hemelse Vader om beter te kunnen begrijpen wat uw klasleden bedoelen. Als u aandacht besteedt aan hun gesproken en onuitgesproken boodschappen, zult u hun behoeften, zorgen en verlangens beter begrijpen.’ (Zie Onderwijzen naar het voorbeeld van de Heiland, 34.)