« ថ្ងៃទី ២២–២៨ ខែ សីហា ។ ទំនុកដំកើង ១០២–១០៣; ១១០; ១១៦–១១៩; ១២៧–១២៨; ១៣៥–១៣៩; ១៤៦–១៥០ ៖ ‹ គួរឲ្យជីវិតទាំងឡាយដែលមានដង្ហើម បានសរសើរដល់ព្រះយេហូវ៉ា › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០២២ ( ឆ្នាំ២០២១ )

« ថ្ងៃទី ២២–២៨ ខែ សីហា ។ ទំនុកដំកើង ១០២–១០៣; ១១០; ១១៦–១១៩; ១២៧–១២៨; ១៣៥–១៣៩; ១៤៦–១៥០ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០២២

គ្រប់ជង្គង់នឹងលុតចុះ ដោយ ជេ ខឺត រីឆាត

ថ្ងៃទី ២២–២៨ ខែសីហា

ទំនុកដំកើង ១០២–១០៣; ១១០; ១១៦–១១៩; ១២៧–១២៨; ១៣៥–១៣៩; ១៤៦–១៥០

« គួរ ឲ្យ ជីវិត ទាំងឡាយ ដែល មាន ដង្ហើម បាន សរសើរ ដល់ ព្រះយេហូវ៉ា »

តើការបង្រៀន មួយណានៅក្នុងគម្ពីរទំនុកដំកើងដែលបងប្អូនមានអារម្មណ៍ថានឹងមានប្រយោជន៍បំផុតដល់សមាជិកថ្នាក់របស់បងប្អូន ? កាលបងប្អូនសិក្សានៅសប្តាហ៍នេះ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលបងប្អូនអាចជួយសមាជិកថ្នាក់ឲ្យស្វែងរកអត្ថន័យនៅក្នុងពាក្សពេចន៍នៃគម្ពីរទំនុកដំកើងទាំងនេះ ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ

សូមទុកពេលឲ្យសមាជិកថ្នាក់ពីរបីនាទីដើម្បីរំឭកពីបទគម្ពីរទំនុកដំកើងដែលពួកគេបានអាននៅសប្តាហ៍នេះ ហើយអញ្ជើញពួកគេពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយនូវបទគម្ពីរមួយដែលពួកគេពេញចិត្ត ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យចែកចាយនូវអ្វីដែលព្រះវិញ្ញាណបានបង្រៀនពួកគេ ។ តើគម្ពីរទំនុកដំកើងបានជួយពង្រឹងការថ្វាយបង្គុំផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងចំពោះព្រះអម្ចាស់ដោយរបៀបណា ?

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

ទំនុកដំកើង ១០២–៣;ទំព័រ ១១៦

ព្រះអម្ចាស់អាចជួយលួងលោមយើងនៅក្នុងសេចក្តីវេទនារបស់យើង ។

តើសមាជិកថ្នាក់របស់បងប្អូនបានមានអារម្មណ៍ដូចដែលអ្នកនិពន្ធនៃ ទំនុកដំកើង ១០២ បានមានអារម្មណ៍ដែរឬទេ ? តើយើងអាចងាកទៅរកព្រះអម្ចាស់នៅពេលយើងមានអារម្មណ៍បាក់ទឹកចិត្ត ឬ ធុញថប់ដោយរបៀបណា ? នៅពេលពួកគេបានសិក្សា ទំនុកដំកើង ១០២, ១០៣, និង ១១៦ នៅគេហដ្ឋាននាសប្តាហ៍នេះ សមាជិកថ្នាក់អាចរកឃើញឃ្លាទាំងឡាយដែលបំផុសគំនិតពួកគេឲ្យងាកទៅរកព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងការសាកល្បងរបស់ពួកគេ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញ ឬរកមើលឃ្លាដ៏បំផុសគំនិតមួយចំនួនជាមួយ គ្នានៅ ក្នុងថ្នាក់ ។ សមាជិកថ្នាក់អាចនិយាយផងដែរអំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បានទ្រទ្រង់ពួកគេនៅក្នុងស្ថានភាពនៃសេចក្តីលំបាក ។
សមាជិកថ្នាក់របស់បងប្អូនអាចរីករាយនៅក្នុងការសរសេរនូវទំនុកដំកើងផ្ទាល់របស់ពួកគេ អំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់បានជួយពួកគេនៅអំឡុងពេលមានទុក្ខលំបាក ។ ទំនុកដំកើងទាំងនេះមិនចាំបាច់វែង ឬ ស្មុគស្មាញទេ—គ្រាន់តែជាការបញ្ជាក់នៃសេចក្តីជំនឿ អំណរគុណ និងកោតសរសើរតែប៉ុណ្ណោះ ។ សមាជិកថ្នាក់អាចធ្វើកិច្ចការតែឯង ឬ ជាគូ ហើយពួកគេអាចរំឮកឡើងវិញ ទំនុកដំកើង ១០២, ១០៣, និង ១១៦ ទុកជាគំនិតយោបល់ ។ សូមអញ្ជើញសមាជិកថ្នាក់ពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយទំនុកដំកើងរបស់ពួកគេ ប្រសិនបើពួកគេស្ម័គ្រចិត្ត ។ បងប្អូនក៏អាចច្រៀងទំនុកតម្កើងជាមួយគ្នា អំពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់លួងលោមយើងផងដែរ ដូចជាបទ « ខ្ញុំរកក្ដីសុខឯណា ? » ( ទំនុកតម្កើង ល.រ ៦៩ ) ។

ការប្រោសឲ្យជា ដោយ ជេ ខឺត រីឆាត

ទំនុកដំកើង ១១៩

ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជួយឲ្យយើងដើរលើផ្លូវរបស់ទ្រង់ ។

ដើម្បីចាប់ផ្តើមការពិភាក្សាមួយអំពី ទំនុកដំកើង ១១៩បងប្អូនអាចអញ្ជើញសមាជិកថ្នាក់ឲ្យនិយាយអំពីពេលមួយដែលពួកគេបានដើរតាមផ្លូវមួយដើម្បីទៅដល់គោលដៅ ( វាអាចជាជំនួយដើម្បីទាក់ទងទៅនរណាម្នាក់ជាមុន ហើយសូមឲ្យគាត់រៀបចំដើម្បីនិយាយអំពីរឿងនេះ ) ។ តើបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះដែលធ្វើឲ្យវាពិបាកដើម្បីស្ថិតនៅលើផ្លូវនេះ ? តើមានអ្វីដែលបានជួយពួកគេឲ្យស្ថិតនៅលើផ្លូវនោះ ? បន្ទាប់មក បងប្អូនអាចគូររូបផ្លូវមួយនៅលើក្ដារខៀន ហើយអញ្ជើញសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យសរសេរឃ្លាទាំងឡាយមកពី ទំនុកដំកើង ១១៩ ដែលប្រាប់ពីអ្វី ដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើដើម្បីជួយយើងឲ្យស្ថិតនៅលើផ្លូវ នៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់ ។ សូមពិចារណាចែកចាយពាក្យដកស្រង់មកពីប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ជាផ្នែកមួយនៃការពិភាក្សារបស់បងប្អូន ។
សមាជិកថ្នាក់របស់បងប្អូនអាចទទួលអត្ថប្រយោជន៍មកពីការប្រៀបធៀបនូវអ្វីដែល ទំនុកដំកើង ១១៩ បង្រៀនអំពីការស្ថិតនៅលើផ្លូវរបស់ព្រះអម្ចាស់ជាមួយបទគម្ពីរដទៃទៀតដែលបង្រៀនសេចក្តីពិតស្រដៀងគ្នានោះផងដែរ ។ សូមពិចារណាបែងចែកថ្នាក់ទៅជាក្រុម ហើយសូមឲ្យក្រុមនីមួយៗពិនិត្យមើលវគ្គបទគម្ពីរទាំងនេះ ៖ ទំនុកដំកើង ១១៩:៣៣–៤០, ១០៥; សុភាសិត ៤:១១–១៩; នីហ្វៃទី១ ៨:២០–២៨; ១១:២៥; នីហ្វៃទី២ ៣១:១៧–២១; អាលម៉ា ៧:៩, ១៩–២០ ។ សូមអញ្ជើញក្រុមនីមួយៗចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេបានរៀន ។ សូមផ្តល់ពេលវេលាឲ្យសមាជិកថ្នាក់ពិចារណាអំពីអ្វីដែលពួកគេត្រូវបានបំផុសគំនិតឲ្យធ្វើ ដោយពឹងផ្អែកទៅលើអ្វីដែលពួកគេបានរៀន ។

ទំនុកដំកើង ១៣៩

ព្រះអម្ចាស់ស្គាល់ដួងចិត្តរបស់យើង ។

ការយល់ថាព្រះអម្ចាស់ជ្រាបពីយើង—គំនិត និងសកម្មភាព ភាពខ្លាំង និងភាពខ្សោយរបស់ យើង—និងថា ទ្រង់សព្វព្រះទ័យយើង អាចមានឥទ្ធិពលដ៏ខ្លាំងទៅលើការជ្រើសរើសដែលយើងធ្វើ ។ បងប្អូនអាចអញ្ជើញថ្នាក់ឲ្យរកមើលឃ្លានៅក្នុង ទំនុកដំកើង ១៣៩ ដែលបង្រៀននូវសេចក្តីពិតដ៏សំខាន់នេះ ។ តើការរស់នៅរបស់យើងទទួលឥទ្ធិពលពីការដឹងនូវសេចក្ដីពិតនេះតាមរបៀបណា ? សមាជិកថ្នាក់ក៏អាចពិភាក្សាផងដែរនូវរបៀបដែលយើងអាចអញ្ជើញព្រះអម្ចាស់មក « ឱព្រះអង្គអើយ សូមពិនិត្យមើលឲ្យបានស្គាល់ចិត្តទូលបង្គំផង » ( ខទី ២៣ ) ។

ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ

ផ្លូវតូចហើយចង្អៀត ។

ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានមានប្រសាសន៍ថា ៖

« ប្រសិនបើដំណើរនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងគឺដើម្បីទទួលបានជោគជ័យ យើងត្រូវធ្វើតាមការណែនាំដ៏ទេវភាព ។ ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា ‹ ចូរមើលមកឯយើង ដោយនូវគ្រប់ទាំងគំនិត ចូរកុំសង្ស័យ កុំខ្លាចឡើយ › [ គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៦:៣៦ ] ។ ហើយអ្នកនិពន្ធទំនុកដំកើងបានសរសេរថា ‹ ព្រះបន្ទូលនៃទ្រង់ជាចង្កៀងដល់ជើងទូលបង្គំ ហើយជាពន្លឺបំភ្លឺផ្លូវទូលបង្គំផង › [ ទំនុកដំកើង ១១៩:១០៥ ] ។ …

« នៅក្នុងដំណើរជីវិតរបស់ បងប្អូននោះបងប្អូនជួបឧបសគ្គច្រើន និងធ្វើកំហុសមួយចំនួន ។ ការដឹកនាំពីព្រះគម្ពីរជួយបងប្អូនទទួលស្គាល់កំហុស ហើយធ្វើការកែ តម្រូវដែលចាំបាច់ ។ បងប្អូនឈប់ដើរឆ្ពោះទៅកាន់ទិសដៅដែលខុស ។ បងប្អូនអាចសិក្សាដោយយកចិត្តទុកដាក់នូវផែនទីបង្ហាញផ្លូវពីព្រះគម្ពី រ។ បន្ទាប់មក បងប្អូនឈានទៅប្រែចិត្ត និងការធ្វើឲ្យដូចដើមវិញដែលតម្រូវឲ្យដើរនៅលើ ‹ ផ្លូវតូចហើយចង្អៀតនោះដែលនាំទៅរកជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច › [ នីហ្វៃទី២ ៣១:១៨ ] » ( « Living by Scriptural Guidance » Ensign ខែវិច្ឆកា ឆ្នាំ២០០០ ទំព័រ ១៧ ) ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

សូមដាក់បញ្ចូលអស់អ្នកដែលកំពុងជួបបញ្ហា ។ ពេលខ្លះ សិស្សដែលជួបបញ្ហាគ្រាន់តែត្រូវការឲ្យរាប់រក ដើម្បីទទួលបានសេចក្ដីស្រឡាញ់ប៉ុណ្ណោះ ។ សូមពិចារណាសុំឲ្យពួកគេសម្ដែងអ្វីមួយនៅក្នុងមេរៀនលើកក្រោយអញ្ជើញពួកគេមកកាន់ថ្នាក់រៀន ឬធ្វើឲ្យប្រាកដថា ពួកគេមានមធ្យោបាយធ្វើដំណើរមកព្រះវិហារ ។ សូមកុំចុះចាញ់ ប្រសិនបើពួកគេមិនឆ្លើយតបចំពោះការខិតខំរបស់បងប្អូននៅលើកដំបូង ។ ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ៨–៩ ) ។