Jezus uzdrawia niewidomego

Uzdrowienie niewidomego — Carl Heinrich Bloch

19–25 września

Ks. Izajasza 40–49

„Pocieszajcie mój lud”

Niektórzy mogą wahać się, czy dzielić się swoimi przemyśleniami na lekcjach, ponieważ mają poczucie, że nie znają dobrze pism świętych. W jaki sposób możesz pomóc uczniom poczuć, że ich duchowe przemyślenia są cenne?

Zapisz swoje odczucia

ikona wymiany myśli

Zachęć do wymiany myśli

Możesz zapisać na tablicy pytanie: Czego nauczył cię Duch podczas studiowania rozdziałów Ks. Izajasza 40–49? Uczniowie mogą zastanowić się nad tym pytaniem i zapisać swoje odpowiedzi, a kilkoro z nich może przedstawić swoje przemyślenia.

ikona nauczania

Nauczaj doktryny

Ks. Izajasza 40–49

Jezus Chrystus może nas pocieszać i dawać nam nadzieję.

• Zarys lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną zawiera sugestię, aby w rozdziałach Ks. Izajasza 40–49 poszukać przesłań dotyczących pocieszenia i nadziei. Jest tam wymienionych kilka propozycji fragmentów, od których można zacząć. Możesz poprosić uczniów, aby opowiedzieli o wszelkich znalezionych przesłaniach. Zachęć ich, aby opowiedzieli, dlaczego te przesłania mogły pomóc Żydom w niewoli oraz w jaki sposób mogą dziś nam pomóc. Możesz też wskazać im fragmenty, które odnalazłeś podczas osobistego studiowania. Co Pan chce, abyśmy o Nim wiedzieli? Jak On nas pociesza? Możesz przypomnieć uczniom, że „Pan” w Starym Testamencie odnosi się do Jehowy, czyli Jezusa Chrystusa.

• Tekst hymnu „Jak silne świadectwo” (Hymny, nr 37) opiera się na słowach Izajasza z fragmentów Ks. Izajasza 41:10; 43:2–5; 46:4. Po przeczytaniu tych fragmentów i odśpiewaniu odpowiednich wersów hymnu uczniowie mogą opowiedzieć o sytuacjach, w których poczuli, że Pan był z nimi, i o tym, w jaki sposób te doświadczenia pomogły im się „nie lękać”.

Jezus siedzi na ziemi i naucza ludzi

„Jak pasterz będzie pasł swoją trzodę” (Ks. Izajasza 40:11).

Ks. Izajasza 40:1–3, 9–11; 43:8–13; 48:20–21; 49:1–9

„Wy jesteście moimi świadkami”.

• Co oznacza być „świadkami” Pana? Uczniowie mogą zastanowić się nad tym pytaniem podczas lektury jednego lub kilku z następujących fragmentów: Ks. Izajasza 40:1–3, 9–11; 48:20–21; 49:1–9. Wypowiedź znajdująca się w „Dodatkowych materiałach” również może dostarczyć pewnych odpowiedzi. Czym są „dobre wieści”, którymi się dzielimy jako świadkowie Pana? Co w tych wersetach pozwala nam „nie lękać” się dzielić naszymi świadectwami (Ks. Izajasza 40:9)? Uczniowie mogą opowiedzieć o okazjach, gdy mogą działać jako świadkowie Pana, oraz w jaki sposób ich świadectwa mogą błogosławić inne osoby.

• Aby zachęcić uczniów do stosowania nauk zawartych w Ks. Izajasza 43:8–13, możesz poprosić ich, aby sobie wyobrazili, że zostali wezwani na rozprawę sądową jako świadkowie. Na rozprawie tej Jezusa Chrystusa oskarżono o wypowiedzenie słów zapisanych w Ks. Izajasza 43:11. Gdyby wezwano nas na świadków mających poprzeć twierdzenie Jezusa (werset 10.), jakie świadectwo moglibyśmy złożyć? Jakie dowody z naszego życia moglibyśmy przedstawić?

Ks. Izajasza 48:10; 49:13–16

Pan może uszlachetnić nas za pomocą naszego cierpienia.

• Uczniowie mogą omówić, w jaki sposób słowa Starszego Quentina L. Cooka mogą wyjaśnić werset Ks. Izajasza 48:10: „Cechy charakteru i prawość wykute w piecu cierpienia [udoskonalają nas] i oczyszczają” („Pieśni, których nie byli w stanie zaśpiewać”, Ensign lub Liahona, listopad 2011, str. 106). Mogą również opowiedzieć o tym, w jaki sposób ich własny „piec cierpienia” pomógł im doskonalić się duchowo. W jaki sposób fragment Ks. Izajasza 49:13–16 jest pomocny, gdy cierpimy? Zob. także film pt. „The Refiner’s Fire” [Ogień złotnika] (strona internetowa ChurchofJesusChrist.org).

ikona dodatkowych materiałów

Dodatkowe materiały

Stać jako świadkowie

Prezydent Margaret D. Nadauld wyjaśniła, co oznacza fragment: „Stać jako świadkowie Boga o każdej porze i we wszystkim, i gdziekolwiek się [znajdujemy]” (Ks. Mosjasza 18:9).

„Po pierwsze, [stając jako świadkowie], obiecujemy kochać Pana, szanować Go przez cały czas — w dzień i w nocy, w lecie i w zimie, w dobrych momentach i w złych — kochać Pana i pozwolić na okazywanie tej miłości poprzez sposób, w jaki żyjemy […].

[Stać jako świadkowie] we wszystkim, co czynimy, oznacza wszystko — to, co duże, to, co małe, we wszystkich rozmowach, w żartach, w zabawach, w czytaniu książek i słuchaniu muzyki, we wspieranych sprawach, w udzielanej służbie, w sposobie ubierania się i w zawieranych przyjaźniach […].

Na końcu, mówimy, że będziemy [stać jako świadkowie] gdziekolwiek się znajdujemy. Oznacza to, że nie tylko w miejscach publicznych, ale i w miejscach prywatnych, w ukryciu, w miejscach ciemnych lub jasnych; w kościele, w szkole, w domu lub w samochodach; w górach lub na plaży; na ulicy lub w parku […].

Kiedy myślimy o wspaniałości […] daru [Zbawiciela] dla nas, jaką małą rzecz [moglibyśmy zrobić] dla Niego […] i dla naszego Ojca Niebieskiego, który Go przysłał? [Moglibyśmy stać jako świadkowie Ich miłości i nauk], we wszystkim, co czynimy i gdziekolwiek się znajdujemy” („Dawać świadectwo”, Liahona, lipiec 2000).

Doskonalenie nauczania

Zachęcaj do pilnego uczenia się. „Uczniowie są ostatecznie odpowiedzialni za własną naukę. Zastanów się, jak możesz pomóc uczniom przyjąć i wypełnić ten obowiązek” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 29).