« ថ្ងៃទី ១០–១៦ ខែ តុលា ។ យេរេមា ១–៣; ៧; ១៦–១៨; ២០ ៖ ‹ មុនដែលយើងបានជបបង្កើតឯងនៅក្នុងពោះម្តាយ នោះយើងស្គាល់ឯងហើយ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ឆ្នាំ ២០២២ ( ឆ្នាំ ២០២១ )

« ថ្ងៃទី ១០–១៦ ខែ តុលា ។ យេរេមា ១–៣; ៧; ១៦–១៨; ២០ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០២២

យេរេមា ដោយ វ៉លធើរ រ៉េន

ថ្ងៃទី ១០–១៦ ខែ តុលា

យេរេមា ១–៣; ៧; ១៦–១៨; ២០

« មុនដែលយើងបានជបបង្កើតឯងនៅក្នុងពោះម្តាយ នោះយើងស្គាល់ឯងហើយ »

នៅពេលបងប្អូនសិក្សា សូមគិតអំពីសមាជិកក្នុងថ្នាក់របស់បងប្អូន ហើយស្វែងរកការដឹកនាំពីព្រះវិញ្ញាណដើម្បីដឹងថា តើសារលិខិតអ្វីដែលអាចសំខាន់បំផុតចំពោះពួកគេ ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ

របៀបមួយដែលបងប្អូនអាចលើកទឹកចិត្តឲ្យចែកចាយនោះគឺ ការអញ្ជើញសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យសរសេរនៅលើក្រដាសមួយសន្លឹក អំពីសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អមួយដែលពួកគេបានរៀន អំឡុងការសិក្សានៅក្នុងគម្ពីរយេរេមារបស់ពួកគេនៅសប្ដាហ៍នេះ ។ បន្ទាប់មក បងប្អូនអាចប្រមូលសន្លឹកក្រដាសទាំងអស់មក ហើយជ្រើសរើសក្រដាសពីរបីមកពិភាក្សាគ្នាក្នុងថ្នាក់ ។ តើការសរសេររបស់យេរេមាជួយយើងឲ្យយល់ពីសេចក្ដីពិតទាំងនេះយ៉ាងដូចម្ដេច ?

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

យេរេមា ១:៤–១៩

ព្យាការីត្រូវបានហៅឲ្យថ្លែងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។

បងប្អូនអាចចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សាមួយអំពីការហៅរបស់យេរេមាឲ្យធ្វើជាព្យាការី តាមរយៈការបង្ហាញរូបភាពព្យាការីដែលនៅរស់ម្នាក់ ហើយសូមឲ្យសមាជិកក្នុងថ្នាក់ចែកចាយពីរបៀបដែលពួកគេបានដឹងថា លោកត្រូវបានហៅដោយព្រះ ។ បងប្អូនក៏អាចសូមឲ្យពួកគេចែកចាយពីរបៀប ដែលពួកគេបានជួយមនុស្សដទៃឲ្យដឹងពីសេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់នេះផងដែរ ។ តើចំណេះដឹងនេះផ្ដល់ពរជ័យដល់ជីវិតរបស់យើងយ៉ាងដូចម្តេច ? បន្ទាប់មក សមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចសរសេរនៅលើក្ដារខៀន នូវអ្វីៗដែលពួកគេបានរៀនអំពីព្យាការីចេញពី យេរេមា ១:៤–១៩ ។ តើព្យាការីនៅជំនាន់របស់យើង « ដករំលើង » ឬ « រុះទម្លាក់ » អ្វីខ្លះ ? តើពួកលោក « សង់ » និង « ដាំ » អ្វីខ្លះ ? ( ខទី ១០ ) ។
សូមអញ្ជើញសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យចែកចាយអ្វី ដែលយេរេមាបានរៀនអំពីខ្លួនលោកនៅក្នុង យេរេមា ១:៥ ។ តើចំណេះដឹងនេះអាចមានឥទ្ធិពលទៅលើការងារបម្រើរបស់លោកយ៉ាងដូចម្តេច ? សមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចអានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » និងបទគម្ពីរដូចតទៅនេះដែលគាំទ្រដល់សេចក្ដីពិតនេះ ៖ អាលម៉ា ១៣:១–៤; គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣៨:៥៣–៥៦; អ័ប្រាហាំ ៣:២២–២៣ ។ តើសេចក្ដីពិតទាំងនេះអំពីជីវិតមុនជីវិតលើផែនដីរបស់យើង មានឥទ្ធិពលលើរបៀបដែលយើងរស់នៅជីវិតរមែងស្លាប់របស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?

មនុស្សម្នាក់កំពុងឈរនៅក្នុងអាងទឹកបុរាណមួយ — ប្រជាជននៅអ៊ីស្រាអែលសម័យបុរាណបានប្រើអាងទឹក ដើម្បីស្ដុកទឹកដ៏មានតម្លៃទុក ។

យេរេមា ២; ៧

« ពួកគេបានទាំងបោះបង់ចោលយើង ដែលជាក្បាលទឹករស់ » ។

ដើម្បីជំរុញឲ្យមានការពិភាក្សាមួយអំពី យេរេមា ២:១៣ បងប្អូនអាចគូររូបអាងទឹកមួយនៅលើក្ដារខៀន ( អាងស្ដុកទឹកក្រោមដីដ៏ធំមួយ ) និងក្បាលទឹកមួយ ( ដូចជាទឹកផុសពីដីធម្មជាតិមួយ ) ។ រួចហើយសមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចអាន យេរេមា ២:១៣ ហើយនិយាយអំពីមូលហេតុដែលការមានទឹកពីក្បាលទឹក ប្រសើរជាងការជីកអាងទឹក ។ តើអ្វីទៅអាចស្មើនឹងការសង់អាងទឹកដែលប្រេះបែកខាងវិញ្ញាណ ? បងប្អូនអាចអញ្ជើញសមាជិកក្នុងថ្នាក់ឲ្យអានខគម្ពីរមកពី យេរេមា ២ និង ៧ ហើយចែកចាយរបៀបមួយចំនួនដែលពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលបានបោះបង់ « ក្បាលទឹករស់ » ( ឧទាហរណ៍សូមមើល យេរេមា ២:២៦–២៨; ៧:២–១១ ) ។ ហេតុអ្វីបានជា « ទឹករស់ » គឺជានិមិត្តសញ្ញាដ៏ល្អមួយ សម្រាប់អ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រទានដល់យើង ?

យេរេមា ៣:១៤–១៨; ១៦:១៤–១៥

ព្រះអម្ចាស់នឹងប្រមូលផ្ដុំប្រជាជនរបស់ទ្រង់ ។

ដោយសារយេរេមាបានប្រៀបធៀបការប្រមូលផ្ដុំអ៊ីស្រាអែលនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ទៅនឹងការរំដោះសាសន៍អ៊ីស្រាអែលពីពួកអេស៊ីព្ទដោយសារម៉ូសេនោះ បងប្អូនអាចបង្ហាញរូបភាពមួយនៃគម្ពីរនិក្ខមនំ ( សូមមើល គម្រោងមេរៀនសម្រាប់ ថ្ងៃទី ៤–១០ ខែ មេសា នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ) ។ សូមឲ្យសមាជិកក្នុងថ្នាក់ពិភាក្សាពីអត្ថន័យដ៏ពិសេសនៃគម្ពីរនិក្ខមនំចំពោះពួកសាសន៍អ៊ីស្រាអែលរាប់ជំនាន់ ។ រួចហើយសមាជិកក្នុងថ្នាក់អាចអាន យេរេមា ១៦:១៤–១៥ ហើយជជែកអំពីរបៀបដែលការប្រមូលផ្ដុំអ៊ីស្រាអែលនៅថ្ងៃចុងក្រោយ នឹងកាន់តែមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងឡើងចំពោះប្រជាជនរបស់ព្រះ ( សូមមើលផងដែរ យេរេមា ៣:១៤–១៨ ) ។ សមាជិកក្នុងថ្នាក់ដែលបានរំឭក « ក្ដីសង្ឃឹមនៃអ៊ីស្រាអែល » ជាផ្នែកមួយនៃការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ អាចចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរៀន អំពីសារៈសំខាន់នៃការប្រមូលផ្ដុំអ៊ីស្រាអែល ( សូមមើល រ័សុល អិម ណិលសុន និង វិនឌី ដបុលយូ ណិលសុន « ក្តីសង្ឃឹមនៃអ៊ីស្រាអែល » [ ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានសម្រាប់យុវវ័យទូទាំងពិភពលោក ថ្ងៃទី ៣ ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០១៨ ] បន្ថែមទៅនឹង New Era និង Ensign ខែ សីហា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ២–១៧ នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។ ឬបងប្អូនអាចរំឭកផ្នែកខ្លះនៃសារលិខិតនេះរួមគ្នាក្នុងថ្នាក់ ។ តើអ៊ីស្រាអែលត្រូវបានប្រមូលផ្ដុំនៅក្នុងតំបន់របស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច?

ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ

ព្រះវរបិតាសួគ៌ស្គាល់បងប្អូន ។

ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀន ៖

« វិញ្ញាណរបស់បងប្អូនគឺជាអង្គដ៏អស់កល្បមួយ ។ ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលទៅព្យាការីរបស់ទ្រង់ អ័ប្រាហាំ ៖ ‹ អ្នកត្រូវបានរើសតាំងពីមុនអ្នកចាប់កំណើតមកម្ល៉េះ › [ អ័ប្រាហាំ ៣:២៣ ] ។ ព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលអ្វីមួយស្រដៀងគ្នាអំពីយេរេមា [ សូមមើល យេរេមា ១:៥ ] និងអ្នកដទៃជាច្រើនទៀត [ សូមមើល អាលម៉ា ១៣:២–៣ ] ។ ទ្រង់ក៏បានមានបន្ទូលអំពីបងប្អូនដែរ [ សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣៨:៥៥–៥៦ ] ។

« ព្រះបិតាសួគ៌របស់បងប្អូនស្គាល់បងប្អូនជាយូរមកហើយ ។ បងប្អូនជាបុត្រា ឬបុត្រីទ្រង់ ដែលត្រូវបានរើសតាំងដោយទ្រង់ឲ្យមកផែនដី នៅក្នុងជំនាន់អស្ចារ្យនេះ ដើម្បីធ្វើជាអ្នកដឹកនាំក្នុងកិច្ចការមហិមារបស់ទ្រង់លើផែនដី ។ បងប្អូនត្រូវបានរើសតាំង ពុំមែន សម្រាប់អត្តចរិតខាងរូបកាយទេ ប៉ុន្តែសម្រាប់លក្ខណៈសម្បត្តិ ខាងវិញ្ញាណ ដូចជា ភាពក្លាហាន ភាពអង់អាច សុចរិតភាពក្នុងដួងចិត្ត ស្រេកឃ្លានសេចក្ដីពិត ស្រេកឃ្លានប្រាជ្ញា និងមានបំណងបម្រើមនុស្សដទៃ ។

« បងប្អូនបានអភិវឌ្ឍលក្ខណៈសម្បត្តិទាំងនេះមួយចំនួនកាលពីមុនឆាកជីវិតនេះ ។ លក្ខណៈផ្សេងទៀត បងប្អូនអាចអភិវឌ្ឍវានៅលើផែនដី នៅពេលបងប្អូនស្វែងរកដោយខ្ជាប់ខ្ជួន » ( « Decisions for Eternity » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ១០៧ ) ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

រស់នៅតាមដំណឹងល្អឲ្យអស់ពីដួងចិត្តរបស់បងប្អូន ។ បងប្អូននឹងក្លាយជាគ្រូបង្រៀនដូចជាព្រះគ្រីស្ទម្នាក់ នៅពេលបងប្អូនឱបក្រសោបដំណឹងល្អ ហើយរស់នៅតាមដំណឹងល្អរាល់ថ្ងៃក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូន ។ ការបង្រៀនដូចជាព្រះគ្រីស្ទមិនតម្រូវឲ្យបងប្អូនល្អឥតខ្ចោះនោះទេ—គ្រាន់តែខិតខំព្យាយាម ហើយបន្ដព្យាយាមប៉ុណ្ណោះ ។ នៅពេលបងប្អូនធ្វើអស់ពីសមត្ថភាពរបស់បងប្អូនយ៉ាងឧស្សាហ៍ព្យាយាម ហើយស្វែងរកការអភ័យទោស នៅពេលបងប្អូនបរាជ័យ នោះបងប្អូនអាចក្លាយជាសិស្សរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ដែលទ្រង់តម្រូវឲ្យបងប្អូនក្លាយទៅជា ។ ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ១៣–១៤ ) ។