Kapitulo 10
“Magpakabuhi Subay sa Inyong Pribilehiyo”
Sa usa sa mga miting sa Female Relief Society sa Nauvoo, si Joseph Smith mipahimangno sa mga sister sa “pagpakabuhi subay sa [ilang] pribilehiyo.”1 Uban niana nga pag-awhag isip pundasyon, ang mga sister sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw gitudloan sa pagpakabuhi subay sa ilang balaan nga potensyal pinaagi sa pagtuman sa mga katuyoan sa Dios alang kanila. Kon sila makasabut na kon si kinsa gayud sila—anak nga mga babaye sa Dios, uban sa dala sa pagkatawo nga tiunay nga katakus sa paghigugma ug pag-alima—sila makakab-ot sa ilang potensyal isip balaang mga babaye. Uban sa gugmang putli diha sa ilang mga kasingkasing, matuman nila ang mga katuyoan sa Relief Society: sa pagpalambo sa pagtuo ug personal nga pagkamatarung, paglig-on sa mga pamilya ug mga panimalay, ug sa pagpangita ug pagtabang sa nanginahanglan.
Giestablisar isip mahinungdanong bahin sa Pagpahiuli, ang Relief Society mitabang sa mga Babaye nga Santos sa Ulahing Adlaw nga magpakabuhi subay sa ilang mga pribilehiyo. Pinaagi niini nga organisasyon, ang mga sister makadawat og panan-awon ug kasiguroan sa ilang pangalan isip anak nga mga babaye sa Dios. Makadawat usab sila og mga oportunidad sa pagserbisyo ug sa direksyon ug awtoridad nga ilang gikinahanglan sa pagtuman niana nga mga responsibilidad.
Anak nga mga Babaye sa Dios
Si Joseph Smith mitudlo sa mga sister sa Relief Society sa ilang dungog isip mga anak sa Dios, nagtabang kanilang makasabut nga ang Dios nahigugma kanila ug adumay dagko kaayong mga katuyoan nga ilang tumanon. Ang mga babaye sa Simbahan naggunit og mahinungdanong mga tahas sa plano sa Langitnong Amahan alang sa kaluwasan. Ang Ginoo mitugyan sa mga babaye og dala sa pagkatawo nga tinguha sa pagserbisyo ug pagpanalangin sa uban, ug sila Iyang gisaligan og sagradong responsibilidad sa paggamit niini nga mga gasa aron makatabang sa pagluwas sa Iyang mga anak.
Ang mga babaye usahay makalimot sa tinuod nilang pagkadungganan ug mosanong sa mga kalingawan ug mga tintasyon sa kalibutan. Nahingawa mahitungod niini nga kahimtang, si Sister Mary Ellen Smoot, ang ikatrese nga kinatibuk-ang presidente sa Relief Society, ug ang iyang mga magtatambag, sila si Sister Virginia U. Jensen ug Sheri L. Dew, mibati sa panginahanglan nga motabang sa mga babaye sa Simbahan nga makahinumdom sa ilang pangalan. Sa usa ka kinatibuk-ang miting sa Relief Society, ilang gipahayag kon unsay ipasabut sa pagkaanak nga babaye sa Dios:
“Kita mga hinigugmang espiritu nga mga anak sa Dios, ug ang atong kinabuhi adunay kahulugan, katuyoan, ug direksyon. Isip usa ka tibuok kalibutan nga sisterhood, naghiusa kita sa atong debosyon kang Jesukristo, atong Manluluwas ug Ehemplo. Mga babaye kita sa hugot nga pagtuo, hiyas, panan-awon, ug sa tiunay nga gugma kinsa:
“Nagpalambo sa atong mga pagpamatuod kang Jesukristo pinaagi sa pag-ampo ug pagtuon sa kasulatan.
“Nagsiksik sa espirituhanong kalig-on pinaagi sa pagsunod sa mga pag-aghat sa Espiritu Santo.
“Nagpahinungod sa atong mga kaugalingon sa paglig-on sa kaminyoon, mga pamilya, ug mga panimalay.
“Nangita sa dungog sa pagkainahan ug hingpit nga kalipay sa pagkababaye.
“Nagmaya diha sa pagserbisyo ug maayong mga buhat.
“Nahigugma sa kinabuhi ug sa pagkat-on.
“Mobarug sa kamatuoran ug pagkamatarung.
“Mosuporta sa priesthood isip awtoridad sa Dios dinhi sa yuta.
“Nagmaya sa mga panalangin sa templo, nakasabut sa atong balaan nga padulngan, ug naningkamot alang sa kahimayaan.”2
Ang mga lider sa Priesthood mipahinumdom usab sa mga babaye sa balaanon nilang kinaiyahan ug sagradong mga responsibilidad. Si Elder M. Russell Ballard sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles miingon: “Mituo kami ug misalig sa inyong kamaayo ug sa inyong kalig-on, sa inyong kamahiligon sa hiyas ug kaisug, sa inyong kamabination, inyong kalig-on ug kamasinabuton. Mituo kami sa inyong misyon isip mga kababayen-an sa Dios. … Nagatuo kami nga ang Simbahan sa tinuoray walay mabuhat sa angay buhaton kon wala ang inyong hugot nga pagtuo ug kamatinud-anon, sa inyong dala sa pagkatawo nga kalagmitan sa pagbuhat og una alang sa uban kay sa inyong kaugalingon, ug sa inyong espirituhanong kalig-on ug pagkamaunungon. Ug kami mituo nga ang plano sa Dios mao ang pagkahimo ninyong mga rayna ug sa pagkadawat sa pinakataas nga mga panalangin nga madawat ni bisan kinsang babaye niini nga panahon o sa kahangturan.”3
Kon ang mga babaye magpakabuhi subay sa ilang mga pribilehiyo ug potensyal isip mga anak nga babaye sa Dios, giandam nila ang ilang kaugalingon alang sa panalangin sa kinabuhing dayon. Mao kini ang mahimayaong padulngan nga giandam sa Dios alang sa matinud-anon Niyang anak nga mga babaye.
Ang Tiunay nga Gugma, usa ka Kabilin nga Gipasa gikan sa Kasingkasing ngadto sa Kasingkasing
Si Propeta Joseph Smith mitudlo, “Natural sa mga babaye nga adunay pagbati sa tiunay nga gugma.” Uban sa pagkaestablisar sa Relief Society, giingnan niya ang mga sister, “Kamo karon nahimutang sa sitwasyon diin kamo makalihok pinasubay niadtong mga maloloy-ong pagbati nga gitanom sa Dios diha sa inyong mga dughan.”4 Aron ang tiunay nga gugma mamuswak diha sa ilang mga kasingkasing, ang mga babaye kinahanglan nga mohiusa sa dala sa pagkatawo nila nga kamanggiloy-on uban sa hugot nga pagtuo kang Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula. Si Presidente Henry B. Eyring, magtatambag sa Unang Kapangulohan, mipasabut nga kining tinuod nga gugma mao ang kabilin sa Relief Society:
“Mamulong ako kaninyo … sa talagsaong kabilin gikan sa nanag-una kaninyo sa Relief Society nga gipasa diha kaninyo. Ang bahin … nga alang kanako ingon og pinakaimportante ug makanunayon mao nga ang tiunay nga gugma anaa sa kasingkasing sa kapunongan ug kinahanglan nga mosulod sa kasingkasing, aron mahimong bahin sa kinaiyahan gayud, sa matag miyembro. Ang gugmang putli alang kanila mas labaw pa kay sa pagbati og kalooy. Ang gugmang putli resulta sa hugot nga pagtuo kang Ginoong Jesukristo ug epekto sa Iyang Pag-ula nga naglihok diha sa mga kasingkasing sa mga miyembro. …
“Kini nga kapunongan naglangkob sa mga babaye kansang pagbati sa tiunay nga gugma nagtubod gikan sa mga kasingkasing nga nausab pinaagi sa pagpasarang ug paghupot sa mga pakigsaad nga gitanyag lamang diha sa tinuod nga Simbahan sa Ginoo. Ang ilang pagbati sa tiunay nga gugma naggikan Kaniya pinaagi sa Iyang Pag-ula. Ang ilang buhat sa tiunay nga gugma gigiyahan sa Iyang ehemplo—ug naggikan sa pagkamapasalamaton alang sa Iyang walay kinutuban nga gasa sa kalooy—ug sa Iyang Espiritu Santo, nga Iyang gipadala aron makig-uban sa Iyang mga sinugo sa ilang mga misyon sa kalooy.”5
Kini nga kabilin sa tiunay nga gugma nagsugod didto sa mga sister sa Nauvoo, kinsa nanginlabut sa mga giorganisar nga mga buhat sa tiunay nga gugma ug midawat sa mga pakigsaad sa templo. Nagpadayon kini didto sa Winter Quarters ug subay sa lisud nga agianan ngadto sa Walog sa Salt Lake. Nakasuporta kini sa Babaye nga Santos sa Ulahing Adlaw samtang mipahiluna sila sa utlanan nga mga komunidad, milahutay sa politikal nga pangpanggukod ug mga gubat sa kalibutan, ug nagbaton og paglaum panahon sa ekonomikanhong kalisud. Nagdasig kini og mabinationg paghigugma sa panimalay ug tibuok kalibutan nga paningkamot sa pagtabang. Nagdasig kini sa mga sister sa Relief Society samtang nagserbisyo sila sa mga ospital ug samtang nagtabang sila sa pagpangsagop, pagtipig og mga trigo, makatawhanong tabang, ug kaayohan. Ang tiunay nga gugma ni Kristo padayong nagdasig sa mga sister sa Relief Society karon samtang nagpundok sila sa pagtudlo ug pagserbisyo sa usag usa ug samtang sila naglig-on ug nagbantay sa usag usa.
Ang matag Babaye nga Santos sa Ulahing Adlaw nahimo nga bahin niini nga kabilin sa gugma ug adunay responsibilidad ug pribilehiyo sa pagpakigbahin niini nga kabilin ngadto sa uban.
Usa ka kasaysayan sa pamilya naghulagway kon sa unsang paagi kini nga panulundon sa Relief Society gipasa gikan sa inahan ngadto sa anak sulod sa mga henerasyon. Ang matag anak nga babaye mihangop sa motto sa Relief Society nga, “Ang gugmang putli dili gayud mopakyas.”
Ang kabilin nagsugod kang Elizabeth Haven Barlow, kinsa mipasakop sa Simbahan niadtong 1837. Si Elizabeth nahimong sakop sa Female Relief Society sa Nauvoo niadtong Abril 28, 1842, ug nakadungog siya ni Propeta Joseph Smith nga nagtudlo sa pasiunang mga baruganan sa organisasyon. Kini nga mga pagtulun-an nagsuporta kaniya sa tibuok kinabuhi lakip sa pagkahimong biktima sa pagpanggubot ug pagpanggukod, pagsabak panahon sa biyahe ngadto sa Walog sa Salt Lake, ug pag-atiman sa bag-ong pamilya samtang ang iyang bana nagmisyon. Miserbisyo siya isip presidente sa Relief Society sa Bountiful, Utah, gikan 1857 hangtud 1888, tulo ka tuig sa wala pa siya mamatay sa edad nga 81.
Ang istorya nagpadayon uban sa iyang anak nga si Pamela Barlow Thompson. Si Pamela ug ang iyang bana gitawag nga manimuyo sa Panaca, Nevada, diin siya nahimong presidente sa Relief Society. Gitudloan niya ang mga sister sa mga kahanas sa homemaking, lakip sa unsaon sa paggamit sa bag-ong mekanikal nga butang: ang makina nga pangtahi. Dihang didto sila namuyo sa Nevada, gipatay ang iyang bana. Siya ug ang dako niyang pamilya namalhin ngadto sa Bountiful, Utah, diin gitawag na usab siya nga moserbisyo sa kapangulohan sa Relief Society.
Gipasa ni Pamela kini nga kabilin ngadto sa iyang anak si Theresa Thompson Call. Human dayon sa pagkaminyo ni Theresa, siya ug ang iyang bana namalhin ngadto sa Mexico. Sa kadaghanan sa iyang kinabuhi, dungan niyang giserbiyuhan ang pagka presidente sa Relief Society ug sa kapangulohan sa Primary. Nailhan kaayo siya sa iyang pag-alagad sa kalooy, paghatud og mga pagkaon ngadto sa nanginahanglan. Gibatasan niya ang pagpadala og mga cake sa tigulang na niyang mga silingan panahon sa ilang mga birthday. Kausa niana nga okasyon, nalimtan niya ang birthday sa iyang silingan hangtud human sa panihapon. Matinud-anon sa baruganan nga “ang gugmang putli dili gayud mopakyas,” gipasiga niya og balik ang stove ug gisugdan ang paghimo og cake. Sa dihang siya miabut sa pultahan gabii na kaayo, ang sister nakahilak ug miingon, “Tibuok adlaw kong naghulat kanimo, ug hapit na ko moingon nga imo kong nakalimtan niining panahona.”
Ang anak nga babaye ni Theresa nga si Athelia Call Sears nagmahal usab sa Relief Society. Magdali siya aron mahuman ang pagpamalantsa matag Martes sa buntag aron makatambong siya sa miting sa Relief Society sa Martes sa hapon. Sa edad niya nga mga 70, gitawag siya sa pagserbisyo isip presidente sa Relief Society sa ward. Diha nga ang mga ward gisugo sa pagtigom og pundo alang sa mga gamit ug sa mga kalihokan, gipangulohan niya ang mga sister sa Relief Society sa pagtigom og kwarta nga igong ikapalit og mga gamit sa kusina alang sa meetinghouse, nga may dugang pa nga $1,000 nga magamit sa bishop alang sa ubang panginahanglan sa ward.
Si Athelia Sears Tanner, anak ni Sister Sears, isip batan-ong inahan gitawag nga mahimong presidente sa Relief Society sa ward. Daghan sa iyang mga pag-alagad sa kalooy naglakip sa pag-andam og pagdala og mga pagkaon ngadto sa mga inahan nga bag-ong nanganak. Usa ka natural nga magtutudlo nga may lig-ong pagpamatuod ni Jesukristo, iyang giatiman ang 13 niya ka anak ug miserbisyo usab sa uban ug miluwas og mga kalag sa lain-laing mga kapasidad diha sa Relief Society sa tibuok niyang kinabuhi.
Ang panulundon sa tiunay nga gugma nagpadayon niini nga pamilya. Tanang anak nga babaye ni Sister Tanner matinud-anong miserbisyo sa Relief Society, ug ang iyang mga apo nga babaye misunod sa ehemplo sa ilang inahan.6
Ang mahigugmaon nga pagserbisyo usa ka espirituhanong kabilin sa matag sakop sa Relief Society. Sigon sa gipasabut ni Presidente Eyring: “ Gipasa ninyo kini nga kabilin samtang nagtabang kamo sa uban sa pagdawat sa gasa sa gugmang putli diha sa ilang mga kasingkasing. Mahimo dayon nila ang pagpasa niini ngadto sa uban. Ang kasaysayan sa Relief Society narekord pinaagi sa mga pulong ug mga numero, apan ang panulundon gipasa kini gikan sa kasingkasing ngadto sa kasingkasing.”7
“Panahon Nako sa Pagserbisyo”
Human sa paghinumdom sa daghang ehemplo sa mga tawo nga may talagsaong pagtuo, si Apostol Pablo miingon, “Busa, sanglit ginalibutan man kita sa ingon ka mabagang panganud sa mga saksi, iwakli ta ang tanang kabug-at ug ang sala nga nagpiit paglikos kanato, ug dalaganon ta nga malahutayon ang lumba nga atong ginaapilan, magatutok kang Jesus nga mao ang mag-uugmad ug maghihingpit sa atong pagtuo.”8
Ang mga babaye sa Simbahan gilibutan sa bagang pundok sa mga saksi, lakip na “sa atong mahimayaon nga si Mama Eva” ug “daghan sa iyang matinud-anong anak nga mga babaye kinsa [naka] puyo sa mga katuigan ug misimba sa tinuod ug buhi nga Dios.”9 Ang matinud-anong anak nga mga babaye sa Dios nagpakabuhi subay sa ilang pribilehiyo pinaagi sa pagsunod sa mga tunob niini nga mga saksi, mihikling sa mga problema ug mga tintasyon nga nagsamok kanila ug sa paghuman sa mga buluhaton nga gihatag sa Ginoo kanila.
Ang matag henerasyon adunay dungganon, manggiloy-on, matinud-anon, halangdong mga babaye. Bisan og diyutay ra ang ngalan niini nga mga babaye ang marekord sa kasaysayan, ang ilang Langitnong Amahan nakaila kaayo kanila. Ug kini, sama sa giingon ni Eliza R. Snow, maoy importante sa katapusan: “Adunay daghan sa mga sister kansang mga paghago wala mahibaloi gawas sa kaugalingon nilang gipuy-an ug tingali wala mapasidunggi didto, pero unsay kalainan niana? Kon ang inyong mga paghago madawat sa Dios, bisan unsa ka yano sa katungdanan, kon matinud-anong gipahigayon, dili ka angay mawad-an sa paglaum.”10
Ang nagsunod nga istorya usa sa dili maihap nga mga ehemplo sa impluwensya sa matinud-anong mga sister sa Relief Society. Niini nga sitwasyon, pipila ka mga babaye mitandog sa kinabuhi sa usa ka young adult nga ginganlan og Lynne. Tungod kay si Lynne nakakita niini nga mga sister nga nagserbisyo, determinado siyang mohimo sa samang butang kon mahimo na unya siyang sister sa Relief Society.
Dihang si Lynne hapit na mag-bayente anyos, nahibaloan niya ug sa iyang mama nga grabeng kadaot ang gidangatan sa iyang ama-ama sa layo nga siyudad. Dali silang misakay og eroplano sa pagbisita kaniya, apan patay na siya sa wala pa sila moabut. Si Lynne sa ulahi miasoy unsay nahitabo sa ilang pagpauli:
“Samtang ang akong mama ug ako, gikapoy ug anaa sa kasubo, nanganaog gikan sa eroplano, [usa ka] lalaki ug babaye nagbarug sa may tugpahanan miduol ug migakos kanamo. Ang presidente sa branch kadto ug ang presidente sa Relief Society. …
“Mga adlaw kadto nga makapalibug samtang nanglimbasug kami sa pag-atubang sa kamatuoran nga ang [akong ama-ama] patay na. … Apan kanunay nga naay sister didto, hilum nga nagpaabut—sa paghatud sa mensahe, sa pag-abli sa pultahan, sa pagkupot sa among mga kamot samtang nanawag kami sa among mga pamilya ug mga higala. Didto sila sa pagtabang kanamo, sa tanan nga kinahanglan namong buhaton.
“Pinaagi niining tanan akong napalambo ang usa ka pagbati sa pasalamat nga dili nako mahunahuna kon unsaon nga ako makabayad sa minahal nga mga sister. Gipaningkamutan gayud nakong makahunahuna og paagi, apan ang paghunahuna nagpaluya hinoon.”
Mga tuig ang milabay, dihang naminyo na si Lynne may tulo na ka gagmayng anak, gitawag siya nga moserbisyo sa kapangulohan sa Relief Society. Usahay maghunahuna siya kon mahimo ba kaha niya ang mga buluhaton sa iyang calling. Apan unya iyang nahinumduman ang serbisyo nga iyang nadawat sa pagkamatay sa iyang ama-ama. “Karon,” iyang nahunahuna, “panahon na nako.” Gipaambit niya ang mosunod nga mga kasinatian:
“Usa ka babaye sa ward namatyan sa iyang katorse anyos nga anak nga babaye. Ang inahan mihangyo nako sa pagpalit og matahum nga gown ug ilisan ang iyang anak agi og pagpangandam sa lubong. Nahimo ko kini—ug nakita kini nga puno sa pagbati nga kasinatian. Panahon na nako kadto sa pagserbisyo, sama sa pagserbisyo kanako sa [ubang mga sister].
“Usa ka gulangon na nga babaye sa ward nga nag-inusara na lang sa pagpuyo na-overdose sa tambal ug diha sa lisud nga kahimtang sulod sa tulo ka adlaw. Ang laing magtatambag ug ako nakakita nga buhi pa siya didto sa iyang apartment ug gilimpyuhan siya sa wala pa moabut ang ambulansya. Nagpabilin kami sa paglimpyo sa apartment—mga bongbong ug salog—gibutangan og mga pangpatay sa kagaw. Panahon ko na usab.
“Usa ka batan-on inahan sa ward, usa sa akong mga higala, sa kalit namatyan sa bugtong niyang anak, usa ka matahum nga 3 ka tuig nga babaye, sa usa ka impeksyon nga mikutlo sa iyang kinabuhi sa wala pa mahibaloi sa doktor nga grabe diay kaayo ang iyang sakit. Ang laing magtatambag ug ako miadto sa balay diha dayon sa among pagkadungog sa pagkamatay sa gamay nga si Robin. Samtang nagkaduol kami sa may screen nga pultahan sa may biranda, among nadungog ang amahan (kinsa dili miyembro sa Simbahan) nagbakho samtang nakig-istorya sa iyang mama sa long distance. Mihangad, nakita niya kami ug, nagbakho gihapon, miingon ngadto sa telepono: ‘Walay problema, Ma. Ang Mormon nga mga babaye dia na diri.’ Panahon ko na usab.”
Si Lynne sa wala madugay mikomentaryo nga kon ang mga tawo mangutana kaniya unsay iyang hunahuna sa Relief Society, iya silang istoryahan mahitungod sa iyang mga kasinatian nga nagdawat ug naghatag og serbisyo. Miingon siya: “Ingon niana ang akong pagbati mahitungod sa Relief Society sa kinahiladman gayud. Ug ngano.”11
Sa tibuok kalibutan, ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nga mga babaye mibati sa sama niana mahitungod sa Relief Society, “sa kinahiladman gayud.” Sama kang Lynne, nakabenipisyo sila gikan sa pagserbisyo sa Relief Society, ug nahibalo sila nga karon panahon na nila sa pagserbisyo uban ang gugma nga putli ug hugot nga pagtuo. Ihatag nila kini nga serbisyo sa lain-laing mga kapasidad—isip anak nga mga babaye, mga asawa, mga inahan, mga tiya, mga visiting teacher, mga lider sa Relief Society, mga silingan, ug mga higala. Ang uban sa ilang pagserbisyo moabut isip tubag sa mga buluhaton gikan sa mga lider sa Simbahan, ug pipila sa ilang mga serbisyo moabut agi og tubag sa hilum nga pag-aghat nga gikan sa Espiritu Santo. Nakita nga “ gilibutan sila sa mabagang panganud sa mga saksi,” andam na nilang “dalaganon nga malahutayon ang lumba nga [ilang] ginaapilan.”
“Magdumala sa Kalibutan … Diha sa Tanan nga Dalaygon”
Si Presidente Joseph F. Smith, ikaunom nga Presidente sa Simbahan, miawhag sa mga Babaye nga Santos sa Ulahing Adlaw nga “modumala sa kalibutan ug modumala labi na ngadto sa mga babaye sa kalibutan, diha sa tanan nga dalaygon, sa tanan nga sama sa Dios, sa tanan nga makapadasig ug makapaputli.” Miingon siya, “Gitawag kamo pinaagi sa tingog sa Propeta sa Dios sa paghimo niini, nga mahimong naa sa pinakataas, pinakabantugan ug pinakamaayo, sa pinakatiunay ug pinakamaunungon sa matarung.”12
Sa tibuok kasaysayan sa gipahiuli nga Simbahan sa Ginoo, ang babaye nga mga disipulo ni Kristo nagpakabuhi subay niini nga sumbanan. Sama ni Ester, nagmatinud-anon sila ug maisugon atubangan sa lisud nga mga hagit. Nakaplagan nila ang katuyoan sa ilang kinabuhi, sama sa nahimo ni Ester dihang ang iyang ig-agaw nga si Mardocheo nangutana kaniya, “kinsay nahibalo kong ikaw wala pa mahiabut sa gingharian sa maingon niini nga panahona?”13 Sama kang Nehemias sa Daang Tugon, wala sila mosimang gikan sa sagrado nilang mga responsibilidad. Dihang ang mga kaaway ni Nehemias misulay sa pagtintal kaniya nga malayo gikan sa iyang katungdanan sa pagtukod og usab sa bongbong sa Jerusalem, mitubag siya, “ako nagabuhat og usa ka dakong buhat, mao nga ako dili makaanha: Nganong hunongon ang buhat, samtang biyaan ko kini, ug moanha kaninyo?”14 Ang iyang mga kaaway padayon sa pagtintal kaniya, apan nagpabilin siyang lig-on ug matinuoron sa iyang importante nga buhat. Ang kalibutan naningkamot sa pag-aghat sa mga babaye sa Simbahan sa pagbiya sa ilang hinatag sa Dios nga mga misyon, apan ang matinud-anong mga sister sa Relief Society wala “moanha.”
Ang sugo sa pagpangulo sa tanang butang nga takus dayegon, sama sa Dios, makabayaw, ug makapaputli maoy usa ka lisud nga butang. Kaniadto pang ingon niana. Apan ang tinagsa nga mga sister sa Relief Society wala mag-inusara sa pagdawat niini nga sugo. Kabahin sila sa usa ka dakong organisasyon, gitukod pinaagi sa awtoridad sa priesthood ug gilig-on pinaagi sa mga pagtulun-an ug pamahayag sa mga propeta. Sila hinigugmang mga anak nga mga babaye sa Dios nga may sagradong mga responsibilidad. Mga katawhan sila sa pakigsaad sa Kordero, “gisangkapan sa katarung ug uban sa gahum sa Dios sa dako nga himaya.”15 Samtang nakighiusa sila sa ubang matinud-anong mga Santos ug nagkat-on gikan sa mga ehemplo sa mga nanag-una, makabatok sila sa mortal nga mga hagit. Makatabang sila sa pagtukod sa gingharian sa Dios sa tibuok kalibutan ug sa ilang mga panimalay. Makaingon sila nga, “Karon ato na nga panahon—ato nang panahon sa pagserbisyo ug mohimo og kapitulo sa mga pahina sa kasaysayan sa Relief Society.” Uban sa kasiguroan sa gugma sa Langitnong Amahan alang kanila ug sa pagpamatuod sa gahum sa Pag-ula ni Jesukristo, malapawan nila ang ordinaryong mga hunahuna ug mga ambisyon ug mamahimo nga bahin sa “talagsaon nga butang.”16
Ang mga saad sa Ginoo sigurado samtang ang mga sister mosunod sa tambag nga Iyang gihatag ngadto sa unang presidente sa Relief Society: Sa pagkatinuod Ako moingon nganha kanimo, tanan kadto kinsa nakadawat sa akong ebanghelyo sila anak nga mga lalaki ug anak nga mga babaye sa akong gingharian. … Isalikway ang mga butang niini nga kalibutan, ug pangitaa ang mga butang nga maayo. … hupot ngadto sa mga pakigsaad nga ikaw mihimo.”17 Dihang si Propeta Joseph Smith miingon sa mga sister sa Relief Society sa “pagpakabuhi subay sa [ilang] pribilehiyo,” iyang gihiusa kana nga pag-awhag inubanan og saad: “ang mga anghel dili mapugngan nga mahimo ninyong mga kauban. … Kon kamo putli, walay makababag.”18