Lekcja 55.: Doktryna i Przymierza 41–44

Doktryna i Przymierza 41

Pan z lubością nas błogosławi

Jezus Chrystus wita się z niewidomym

Kiedy Prorok dotarł do zmagających się z trudnościami świętych w Ohio, Pan świadczył, że z lubością błogosławi tych, którzy Go słuchają. Ta lekcja ma na celu pomóc uczniom poczuć pewność, że Pan pobłogosławi ich, gdy będą Go słuchać i będą Mu posłuszni.

Przykładowe ćwiczenia

Jak wielką masz pewność, że…?

Narysuj na tablicy ilustrację podobną do tej:

Wskaż prawą stronę skali. Poproś uczniów, aby opowiedzieli o czymś, w czym czują się pewnie, a także dlaczego.

Zapisz na tablicy następujące zdanie: Pan pobłogosławi nas, jeśli będziemy Go słuchać i będziemy Mu posłuszni. Poproś uczniów, aby korzystając ze skali 1–5, ocenili swoją pewność, że to stwierdzenie jest prawdziwe (1 = brak pewności, 5 = całkowita pewność). Poproś uczniów, aby zastanowili się, dlaczego ocenili swoją pewność akurat tak.

• W jaki sposób całkowita pewność, że Pan cię pobłogosławi, może coś zmienić?

Poproś uczniów, aby zwrócili się do Pana o pomoc, aby zwiększył ich pewność, że pobłogosławi ich, gdy będą starali się Go słuchać i być Mu posłuszni.

Postawa Pana w kwestii błogosławienia nas

W grudniu 1830 roku Pan nakazał świętym, aby przenieśli się do Ohio (zob. Doktryna i Przymierza 37:3). Niedługo później, w styczniu i lutym 1831 roku, Prorok Józef Smith wraz ze swoją żoną, Emmą, przemierzyli setki kilometrów do Kirtland w stanie Ohio. Prorok otrzymał wtedy objawienie z instrukcjami dla świętych z innych obszarów, którzy zaczęli osiedlać się w Kirtland.

Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 41:1 i odszukaj informacje o postawie Pana w kontekście błogosławienia tych, którzy Go słuchają.

Kiedy uczniowie będą dzielić się tym, co znaleźli, zapisz na tablicy następującą prawdę: Pan z błogosławi nas z lubością. Możesz zachęcić ich, aby tę prawdę zaznaczyli w swoich egzemplarzach pism świętych.

• Jak sądzisz, co to znaczy robić coś z lubością?

• Jak sądzisz, jakie są przykłady „[największych] ze wszystkich darów Boga” (Doktryna i Przymierza 14:7)?

• Na jakie sposoby możemy Go słuchać?

Wsłuchuj się uważnie w odpowiedzi uczniów. Jeśli będzie to przydatne, poproś uczniów, aby przeczytali podaną wypowiedź i odszukali, w jaki sposób możemy usłyszeć Pana.

Prezydent Russell M. Nelson nauczał:

Prezydent Russell M. Nelson

Wymaga to świadomego i stałego wysiłku, aby wypełniać codzienne życie Jego słowami, Jego naukami i Jego prawdami […].

Możemy zwrócić się do pism świętych. Z nich płyną nauki o Jezusie Chrystusie i Jego ewangelii, ogromie Jego Zadośćuczynienia oraz o wspaniałym planie szczęścia i odkupienia przygotowanym przez naszego Ojca […]. Gdy codziennie będziemy delektować się słowami Chrystusa, wyczytamy w nich, jak reagować na trudności, w obliczu których nigdy nie spodziewaliśmy się stanąć.

Możemy również słuchać Go w świątyni. Dom Pana jest domem nauki. To w tym miejscu Pan naucza na Swój sposób […].

Słuchamy Go, kiedy baczymy na słowa proroków, widzących i objawicieli. Ustanowieni Apostołowie Jezusa Chrystusa zawsze o Nim świadczą. Wskazują drogę, gdy przechodzimy przez rozdzierający serce labirynt doczesnych doświadczeń. (Russell M. Nelson, „Słuchajcie Go”, Liahona, maj 2020, str. 89–90)

Możesz poprosić uczniów, by zajrzeli do wersetu 1. i dowiedzieli się, co dzieje się z ludźmi, którzy Pana słuchać nie chcą. Możesz zwrócić uwagę uczniów na to, że użyte w tym wersecie słowo „przekleństwo” odnosi się do wyroków lub konsekwencji.

• Dlaczego trzeba wiedzieć, że niesłuchanie Pana może doprowadzić do negatywnych konsekwencji?

Przykłady tego, jak Pan błogosławi ludzi, którzy Go słuchają

Zachęć kilkoro uczniów do udzielenia odpowiedzi na podane niżej pytania. Mówienie o swoim podekscytowaniu i miłości może sprawić, że odniosą lubość Pana do samych siebie. Może to być również dobra okazja dla ciebie, aby lepiej ich poznać.

• Co kochasz lub w czym się lubujesz?

Wyjaśnij, że istnieje wiele przykładów na to, że Pan naprawdę lubuje się w błogosławieniu ludzi słuchających Go.

Przeczytaj podane wersety i odszukaj, na jakie sposoby Pan błogosławi Swoich świętych, gdy ci Go słuchają.

Możesz podzielić uczniów na grupy, które mają przeczytać wersety i odpowiedzieć na towarzyszące im pytania. Następnie mogą opowiedzieć sobie nawzajem o tym, czego się dowiedzą.

Doktryna i Przymierza 41:2–5

• W jaki sposób przyjęcie prawa lub kierownictwa Pana może być błogosławieństwem? (Zob. werset 3.).

• W jaki sposób przestrzeganie prawa Pana i stawanie się lepszymi uczniami Chrystusa może być na naszą korzyść? (Zob. werset 5.).

Aby poznać współczesny przykład, obejrzyj film, w którym Prezydent Gordon B. Hinckley (1910–2008) opowiada o tym, jak Pan pobłogosławił osobę, która Go słuchała i była Mu posłuszna; jest to film, pt. „We Walk by Faith” [W wierze pielgrzymujemy], dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org, od oznaczenia czasu 7:30 do 12:39.

Dodatkowe przykłady

Poproś uczniów, aby odszukali lub wymyślili co najmniej dwa dodatkowe przykłady, które upewniają ich w przekonaniu, że Pan pobłogosławi ludzi, którzy Go słuchają. Zachęć ich, aby szukali przewodnictwa Pana i znaleźli przykłady, które przysporzą błogosławieństw im samym i klasie.

1. Znajdź jeden przykład z pism świętych. Może to być:

   1. Historia o tym, jak Pan pobłogosławił ludzi, którzy Go słuchali i byli Mu posłuszni. (Przykłady: Noe buduje arkę i zostaje ocalony przed potopem [zob. I Ks. Mojżeszowa 6–8]; Debora wypełnia przykazanie Pana, by uwolnić Izrael z niewoli [Ks. Sędziów 4:1–8, 13–15]; Maria przyjmuje rolę matki Zbawiciela i odczuwa błogosławieństwa Pana [Ew. Łukasza 1:38, 46–49]; Nefi zdobywa mosiężne płyty [zob. I Ks. Nefiego 3–5]; Józefowi Smithowi udaje się ochronić płyty [zob. Józef Smith — Historia 1:46, 60]; Józef Smith i Oliver Cowdery chrzczą się nawzajem po otrzymaniu Kapłaństwa Aarona, a następnie odczuwają obecność Ducha Świętego [zob. Józef Smith — Historia 1:68–74]).

   2. Werset lub wersety, które świadczą o tym, że Pan pobłogosławi nas, kiedy Go słuchamy i okazujemy Mu posłuszeństwo. (Przykłady: Ks. Malachiasza 3:10; I List Jana 3:22; Ks. Jaroma 1:9; Ks. Mosjasza 2:41; Doktryna i Przymierza 19:38; 82:10; 89:1, 18–21; 130:21).

2. Pomyśl o dodatkowym przykładzie. Może to być:

   1. Osobiste przeżycie związane z tym, jak Pan cię pobłogosławił.

   2. Przeżycie przyjaciela lub bliskiej osoby.

   3. Przemówienie z konferencji generalnej.

   4. Film na stronie ChurchofJesusChrist.org.

Poproś uczniów, aby swoje przykłady zapisali na oddzielnych kartkach. Powiedz uczniom, że to, co napiszą, może zostać przedstawione ich kolegom. Zbierz kartki, wymieszaj je, a następnie wybierz kilka lub poproś o to jednego z uczniów. Możesz czytać po jednym przykładzie naraz i zapytać, czy uczeń, który to napisał, chciałby opowiedzieć, dlaczego wybrał akurat ten. Zapytaj, w jaki sposób ten przykład może zwiększyć pewność tego ucznia, że Pan pobłogosławi go, gdy ten będzie Go słuchać. Kiedy uczniowie będą dzielić się swoimi przemyśleniami, dziękuj im za starania i staraj się im pomóc poczuć, jak ważne jest dzielenie się swoimi przemyśleniami i mówienie o swoich przeżyciach podczas lekcji.

Na zakończenie lekcji zapisz swoje uczucia i przemyślenia związane z tym, że Pan błogosławi nas, kiedy Go słuchamy. Czy jesteś przekonany o tym, że On cię pobłogosławi? Co możesz zrobić, aby zwiększyć to przekonanie?

Możesz poprosić uczniów, aby opowiedzieli o tym, czego się dzisiaj nauczyli i co poczuli. Złóż własne świadectwo i wyraź pewność, że Pan nas pobłogosławi, gdy będziemy Go słuchać.

Dodatkowe materiały

Jak mogę lepiej słuchać Pana?

Starszy Richard G. Scott (1928–2015) z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

Starszy Richard G. Scott

Ojciec oczekuje, że dowiecie się, w jaki sposób uzyskać boską pomoc, kiedy będziecie pokładać wiarę w Niego i Jego Świętego Syna, Jezusa Chrystusa. Gdybyście otrzymywali natchnione przewodnictwo, gdy tylko o nie poprosicie, stalibyście się słabi i coraz bardziej od Nich zależni. Oni wiedzą, że konieczny duchowy rozwój jest wynikiem wysiłku włożonego w naukę, jak być prowadzonym przez Ducha.

To, co może się na początku wydawać przytłaczającym zadaniem, z czasem stanie się coraz łatwiejsze, jeśli wytrwale będziecie dokładać wszelkich starań, by rozpoznać uczucia natchnione przez Ducha i zgodnie z nimi postąpić. Wasze zaufanie do wskazówek otrzymywanych od Ducha Świętego również się umocni. (Richard G. Scott, „Zdobywanie duchowego przewodnictwa”, Liahona, listopad 2009, str. 7)

Co o tym myśleć, jeśli błogosławieństwa Boga zdają się nie przychodzić?

Starszy Dale G. Renlund z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:

Starszy Dale G. Renlund

Po otrzymaniu błogosławieństwa od Boga możecie dojść do wniosku, że byliście posłuszni wiecznemu prawu, od którego jest ono uzależnione. Pamiętajcie, że „nieodwołalnie postanowione” prawo nie ma granic czasowych, co znaczy, że błogosławieństwa dawane są według czasu Boga. Nawet pradawni prorocy w poszukiwaniu swojego niebiańskiego domu „poumierali w wierze, nie otrzymawszy tego, co głosiły obietnice, lecz ujrzeli i powitali je z dala” [List do Hebrajczyków 11:13]. Jeśli — jeszcze — nie otrzymaliście upragnionego błogosławieństwa od Boga, nie musicie gorączkowo zastanawiać się, co jest jeszcze do zrobienia. Zamiast tego, baczcie na rady Józefa Smitha, by „[czynić] radośnie wszystko, co leży w [waszej] mocy; a potem […] [stójcie] spokojnie z największą pewnością, aby ujrzeć […] objawione […] [Boże] ramię” [Doktryna i Przymierza 123:17]. Niektóre błogosławieństwa są przeznaczone na później, nawet w przypadku najdzielniejszych dzieci Bożych. (Dale G. Renlund, „Obfite błogosławieństwa”, Liahona, maj 2019, str. 72)

Czy na Boże błogosławieństwa trzeba zasłużyć?

Starszy Dale G. Renlund z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:

Starszy Dale G. Renlund

Moi drodzy bracia i siostry, nasz Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus pragną każdego z nas błogosławić […]. Na błogosławieństwa niebios nie można ani zasłużyć, gorączkowo ubiegając się o „kupony za dobre uczynki”, ani oczekiwać bezradnie, by poznać wygraną na loterii błogosławieństw. Prawda jest zupełnie inna i lepiej odzwierciedla relację między kochającym Ojcem Niebieskim a Jego potencjalnymi dziedzicami — nami. Przywrócona prawda ujawnia, że na błogosławieństwa nigdy się nie zasługiwało. Istotne są zaś czyny wynikłe z wiary, zarówno na początku, jak i przez całe życie. (Dale G. Renlund, „Obfite błogosławieństwa”, Liahona, maj 2019, str. 70)

Dodatkowe ćwiczenia

Dodatkowe przykłady tego, jak Pan błogosławi ludzi, którzy Go słuchają

Jednym z przykładów tego, jak Pan lubuje się w błogosławieniu ludzi, którzy Go słuchają, jest historia Ann i Newela K. Whitneyów. Przeczytaj fragment książki pt. Saints: The Story of the Church of Jesus Christ in the Latter Days [Święci: Historia Kościoła Jezusa Chrystusa w ostatnich dniach], tom I, Sztandar prawdy, 1815–1846 [2018], str. 111–113, lub posłuchaj jej od oznaczenia czasu 13:01 do 15:52.

• W jaki sposób Whitneyowie starali się usłyszeć głos Pana?

• W jaki sposób Pan ich pobłogosławił?

Poza wysłaniem Proroka Józefa Smitha, aby zamieszkał w Kirtland, Pan pobłogosławił świętych także na inne sposoby.

Innym przykładem jest historia Edwarda Partridge’a. Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 41:9–11 i odszukaj, do czego Pan wezwał Edwarda.

• W jaki sposób Edward został w tych wersetach opisany?

• Jak, twoim zdaniem, wypełnianie roli biskupa przez Edwarda miało sprowadzić błogosławieństwo na świętych w Kirtland?

Wyjaśnij, że Biskup Partridge wiernie służył w swoim powołaniu w Ohio, potem w Missouri, a także w okresie Illinois, gdzie zmarł w 1840 roku. Jego służba była dla świętych wielkim błogosławieństwem.

• W jaki sposób to, że mamy biskupa, jest błogosławieństwem w naszym życiu dzisiaj?

Pan opisał niektóre z błogosławieństw, jakich Edward Partridge dostąpił po śmierci. Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 124:19 i odszukaj je.

Perły rzucane przed wieprze

Kiedy uczniowie przeczytają Doktrynę i Przymierza 41:5–6, pokaż to zdjęcie i zapytaj, co ono przedstawia ich zdaniem.

perła w muszli

Poproś uczniów, aby wyjaśnili partnerom, co ich zdaniem oznacza sformułowanie: „nie rzucajcie pereł swoich przed wieprze” (Ew. Mateusza 7:6). Następnie poproś uczniów o przeczytanie podanej niżej wypowiedzi Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów.

Starszy D. Todd Christofferson

Pan powiedział „To, co przychodzi z wysoka, święte jest, i ma być wymawiane z rozwagą, i w ograniczeniu przez Ducha” (DiP 63:64). Nakazał także, abyśmy nie rzucali pereł przed wieprze ani nie dawali psom tego, co święte (zob. III Nefi 14:6; DiP 41:6), co oznacza, że świętych rzeczy nie powinno się omawiać z osobami, które nie są przygotowane na docenienie ich wartości.

Postępujcie mądrze z tym, co Pan wam powierza. On wam ufa. Nie można, na przykład, dzielić się treścią swojego błogosławieństwa patriarchalnego z pierwszą lepszą osobą. (D. Todd Christofferson, „A Sense of the Sacred” [Poczucie świętości], New Era, czerwiec 2006, str. 31)

• Jakie święte rzeczy powinniśmy traktować z czcią i szacunkiem?

Wiedzieć więcej o tym, jak Go słuchać

Możesz podczas lekcji pokazać jeden lub więcej z wymienionych poniżej filmów. Poproś uczniów, aby powiedzieli o tym, czego nauczyli się na temat słuchania głosu Pana w swoim życiu.