Rozważanie i ocena duchowej nauki może pomóc nam zbliżyć się do Zbawiciela. Lekcja ta może pomóc uczniom zapamiętać i ocenić, w jaki sposób ich doświadczenia związane ze studiowaniem Doktryny i Przymierzy pomogły im wzrastać duchowo.
Przykładowe ćwiczenia
Uwaga: Być może nie będziesz mieć wystarczająco dużo czasu, żeby skorzystać z każdej możliwości przeprowadzenia oceny postępów na podstawie materiału z tej lekcji. Wybierz fragmenty lekcji, które w twoim odczuciu mogą przynieść największą korzyść twoim uczniom w ocenie postępów w nauce.
Oceń swój postęp
Możesz dać uczniom możliwość podzielenia się odpowiedziami na poniższe pytania z kilkoma kolegami z klasy. Możesz to zrobić, dając im minutę na znalezienie jednego kolegi lub koleżanki w klasie i podzielenie się z nim lub z nią swoimi odpowiedziami. Można to powtórzyć wielokrotnie.
(Możesz podać przykład, opowiadając o swoim ulubionym zajęciu. Możesz pokazać lub wystawić na widok ilustrację przedstawiającą narzędzie, które służy do mierzenia postępów w tym, co lubisz robić. Na przykład, jeśli lubisz biegać, możesz pokazać stoper i wyjaśnić, w jaki sposób można go użyć do mierzenia swojego postępu).
W jakich zajęciach lubisz uczestniczyć?
Skąd wiesz, czy robisz postępy? Czy istnieją konkretne narzędzia, których używasz do mierzenia swoich postępów?
Tak jak mierzenie naszego rozwoju fizycznego pomaga nam dostrzec nasz postęp, tak i my musimy poświęcić czas na ocenę naszego duchowego postępu. Pod tym względem Duch Święty odgrywa zasadniczą rolę. Jednym ze sposobów, w jaki możemy zaprosić Ducha Świętego, aby pomógł nam zastanowić się nad naszym postępem, jest rozważanie z modlitwą duchowych lekcji, które otrzymaliśmy, oraz rozważanie naszego duchowego rozwoju, gdy zastosowaliśmy te lekcje w naszym życiu.
Poproś uczniów, aby przeczytali swoje notatki i fragmenty pism świętych z ostatnich kilku tygodni seminarium (Doktryna i Przymierza 51–75), zwracając uwagę na lekcje, których się nauczyli i wyznaczone cele. Postaw na widoku poniższe pytania, aby skłonić uczniów do zastanowienia się nad ich duchowym wzrostem. Uczniowie mogą zapisać swoje odpowiedzi w dzienniku do studiowania lub po prostu przemyśleć swoje odpowiedzi.
Co robiłeś, aby zastosować duchowe prawdy, których nauczyłeś się na seminarium? W jaki sposób stosowanie tych prawd pomaga wam wzrastać duchowo?
W jaki sposób zauważyłeś, że Ojciec Niebieski i Zbawiciel pomagają ci, gdy stosujesz to, czego się uczysz, w swoich zmaganiach, aby stać się bardziej podobnym do Nich?
Daj uczniom możliwość podzielenia się odpowiedziami, które nie są zbyt osobiste. Zachęć uczniów, aby byli wrażliwi na wpływ Ducha, kiedy szukają sposobów na dalsze zastosowanie tych lekcji w swoim życiu.
Wyjaśnij cel przykazań
Możesz pokazać pierwsze zdanie z poniższej wypowiedzi Prezydenta Russella M. Nelsona, zastępując słowo „prawa” pustym polem. Uczniowie mogą zaproponować możliwe opcje uzupełnienia brakującego słowa. Po tym, jak uczniowie spróbują znaleźć brakujące słowo, pokaż całe zdanie.
Obraz
Prezydent Russell M. Nelson
Dlatego że Ojciec i Syn kochają nas nieskończoną, doskonałą miłością i wiedzą, że nie widzimy wszystkiego tego, co Oni, dali nam prawa, aby nas chronić i zapewnić nam przewodnictwo. Istnieje silny związek pomiędzy miłością Boga a Jego prawami. (Russell M. Nelson, „The Love and Laws of God” [Miłość i prawa Boga] [uroczyste spotkanie na Uniwersytecie Brighama Younga, 17 września 2019], strona internetowa speeches.byu.edu)
Które przykazanie pomaga ci czuć się chronionym i kochanym przez Boga?
Poproś uczniów, aby skorzystali ze swoich pism świętych oraz notatek, żeby znaleźć odpowiedzi na poniższe pytanie.
Jakie prawa Boga niedawno studiowaliśmy w Doktrynie i Przymierzach?
Możesz poprosić jednego z uczniów o zapisanie odpowiedzi na to pytanie na tablicy. Mogą wymienić następujące kwestie: pokuta (58:42–43), święcenie dnia sabatu (59:9–13), czystość moralna (63:13–16) i wybaczanie bliźnim (64:9–11).
Postaw na widoku historię podobną do przedstawionej poniżej. Poproś uczniów, aby przećwiczyli, w jaki sposób wyjaśniliby przyjacielowi cel przykazań. Pytania, które znajdują się pod opisem tej sytuacji, mogą pomóc im w odpowiedziach.
Wyobraź sobie, że jeden z twoich przyjaciół dzieli się z tobą swoją frustracją związaną z jakimś przykazaniem. Zastanawia się, dlaczego Bóg miałby zawracać sobie głowę dawaniem nam przykazań.
Wybierz przykazanie, które studiowałeś w tym roku w Doktrynie i Przymierzach i opowiedz o tym:
w jaki sposób to przykazanie jest ochroną i wskazówką od naszego Ojca w Niebie.
w jaki sposób to przykazanie jest dowodem Bożej miłości.
Oddanie Panu swojego serca i ochotnego umysłu
W ramach studiowania Doktryny i Przymierzy 64:20–43 uczniowie mogli zostać poproszeni o narysowanie w swoich dziennikach do studiowania ilustracji podobnej do poniższej. Możesz pokazać tę ilustrację i poprosić uczniów, aby opowiedzieli o tym, co pamiętają z tamtej lekcji. Poproszono ich, aby pokolorowali tak wielką część swoich serc i umysłów, jaką według nich oddają Panu.
Obraz
serce i umysł
Poproś uczniów, aby odnaleźli swój rysunek lub postarali się go sobie przypomnieć. Pomóż uczniom przypomnieć sobie, że kolorowanie ich serca i umysłu było jedynie uchwyceniem chwili. Można ten stan zmienić, to nie jest nieodwracalne. Mogą zabiegać o pomoc Zbawiciela, aby być gotowymi poświęcić Mu swój umysł i serce w większym stopniu. Zachęć uczniów, aby zastanowili się nad swoimi doświadczeniami, odpowiadając na niektóre z poniższych pytań w dziennikach do studiowania.
Co zrobiłeś lub co możesz zrobić, aby zwiększyć swoje pragnienie oddania Zbawicielowi swojego serca i umysłu?
Jakie zmiany zauważyłeś w swoim pragnieniu oddania serca i umysłu Zbawicielowi?
W jaki sposób twoje myśli i czyny wpływają na twoją relację z innymi ludźmi i z Jezusem Chrystusem?
Daj kilkorgu uczniom możliwość podzielenia się tym, co było dla nich ważne w tym doświadczeniu i jaki miało ono na nich wpływ.
Uczniowie mogą następnie narysować drugie serce i umysł w swoim dzienniku do studiowania obok swojego pierwszego rysunku. Poproś ich, aby pokolorowali swoje serca i umysły, które teraz oddają Zbawicielowi w wyniku starań zmierzających do doskonalenia się. Uczniowie mogą porównać te dwa obrazki i określić, czy ich gotowość do oddania Zbawicielowi serca i umysłu powiększyła się.
Zachowywanie świętości dnia Sabatu
Możesz pokazać poniższą część pytania związanego z uzyskaniem rekomendacji świątynnej i poprosić uczniów, aby podzielili się tym, czego nauczyli się na temat święcenia dnia sabatu w tym roku. (Jeśli to konieczne, możesz dać uczniom czas, aby pokrótce przejrzeli Doktrynę i Przymierza 59 lub zapiski z tej lekcji w dzienniku).
Czy starasz się zachowywać świętość dnia sabatu, zarówno w domu, jak i w kościele…
W ramach lekcji na temat Doktryny i Przymierzy 59 uczniowie mogli zostać poproszeni o zaplanowanie czczenia Zbawiciela w dzień sabatu. Jeśli tak było, poproś ich, aby zastanowili się nad tym, co w wyniku tego zrobili. Ochotnicy mogą przedstawić klasie część swojego planu.
Możesz zadać uczniom następujące pytania, aby pomóc im ocenić ich wysiłki związane z zachowywaniem świętości dnia sabatu. Poproś uczniów, aby z listy wybrali dwa lub trzy pytania, na które odpowiedzieli w swoich dziennikach do studiowania.
Pomyśl o czymś, co zrobiłeś, aby święcić dzień sabatu. W jaki sposób masz dzięki temu lepsze doświadczenia związane z dniem sabatu?
W jaki sposób twoje wysiłki, aby święcić dzień sabatu, zbliżyły cię do Ojca Niebieskiego i Zbawiciela?
Z jakimi wyzwaniami zmagasz się pod względem święcenia dnia sabatu?
Co chciałbyś zacząć robić, aby święcić ten dzień?
Dlaczego ważne jest, aby święcić dzień sabatu?
Czego jeszcze nie zrobiłeś z twojej listy, nad czym mógłbyś zacząć pracować w związku z przestrzeganiem dnia sabatu w najbliższą niedzielę?
Dzięki czemu mogłeś bardziej szanować Ojca w Niebie i Jezusa Chrystusa, kiedy zacząłeś lub przestałeś robić pewne rzeczy w dzień sabatu?
Choć pytania te są przeznaczone dla uczniów, aby indywidualnie ocenili swoje wysiłki w święceniu dnia sabatu, jeśli jest to właściwe, możesz poprosić chętnych uczniów, aby podzielili się swoimi odpowiedziami i doświadczeniami.
Zachęć uczniów, aby w swoich staraniach zabiegali o błogosławieństwa wynikające ze święcenia dnia sabatu, szczególnie tych uczniów, którzy jeszcze nie podjęli żadnych działań. Możesz poprosić ich, aby ustawili w telefonie przypomnienie o tym, co zrobią, aby święcić kolejny dzień sabatu. Złóż świadectwo o tym, że Zbawiciel pragnie, aby przyszli do Niego, i że święcenie dnia sabatu jest jednym ze sposobów, w jaki możemy się do Niego zbliżyć.