« មេរៀនទី ១៣៣—គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១២២ ៖ ‹ អ្វីៗទាំងអស់ … នឹងទៅជាការល្អដល់អ្នកទៅវិញ › » សៀវភៅសិក្សាព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា សម្រាប់គ្រូបង្រៀនថ្នាក់សិក្ខាសាលា ( ឆ្នាំ ២០២៥ )
« គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១២២ » សៀវភៅសិក្សាព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា សម្រាប់គ្រូបង្រៀនថ្នាក់សិក្ខាសាលា
មេរៀនទី ១៣៣ ៖គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១២១–១២៣
« អ្វីៗទាំងអស់ … នឹងទៅជាការល្អដល់អ្នកទៅវិញ »
ខណៈពេលដែលព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ កំពុងរងទុក្ខនៅក្នុងគុកលិបើទី នោះព្រះបានបង្រៀនលោកថា ទោះបីជាការរងទុក្ខរបស់លោកជ្រាលជ្រៅ និងឈឺចាប់ក៏ដោយ វានឹងជួយលោកឲ្យប្រែក្លាយកាន់តែដូចជាព្រះគ្រីស្ទ ។ មេរៀននេះអាចជួយសិស្សឲ្យយល់ថា ដោយសារតែព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ សូម្បីតែបទពិសោធន៍ដ៏លំបាកក៏អាចជួយយើងឲ្យរីកចម្រើន និងប្រែក្លាយកាន់តែដូចជាទ្រង់បានដែរ ។
សកម្មភាពរៀនសូត្រដែលអាចមាន
បានរលោងដោយឆ្លងកាត់ទុក្ខវេទនា
សូមពិចារណាបង្ហាញរូបភាពខាងក្រោមពីដុំថ្មដែលគគ្រើម និងដុំថ្មដែលរលោង ។ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកអាចយកដុំថ្មគគ្រើម និងដុំថ្មរលោង ឬរម្លីងឲ្យសិស្សមើល ហើយប៉ះ ។
អ្នកអាចពន្យល់ថា ដុំថ្មអាចបានរលោងដោយដុស និងខាត់ជាមួយថ្ម ឬខ្សាច់ផ្សេងទៀតក្នុងរយៈពេលយូរ ។ ដំណើរការនេះធ្វើឲ្យគែមរបស់វារលោង និងបង្ហាញពីពណ៌ធម្មជាតិដ៏ជ្រៅរបស់វា ។
ព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានចែកចាយដូចតទៅនេះអំពីខ្លួនលោក ៖
ខ្ញុំគឺដូចជាដុំថ្មដ៏ធំមួយដែលរមៀលធ្លាក់ចុះពីលើភ្នំខ្ពស់ ហើយការខាត់រម្លីងតែមួយគត់ដែលខ្ញុំបានទទួល គឺនៅពេលដែលជ្រុងមួយចំនួនប៉ះទង្គិចនឹងអ្វីមួយផ្សេងទៀតដែលលយចេញជាមួយនឹងកម្លាំងបង្កើនល្បឿន …;… ការប៉ះទង្គិចនឹងជ្រុងនេះបន្តិច ជ្រុងនោះបន្តិច ដូច្នេះហើយខ្ញុំនឹងក្លាយជាតួព្រួញដែលខាត់រម្លីងក្នុងបំពង់ព្រួញនៃព្រះដ៏មហិទ្ធិឫទ្ធិ ។ ( Joseph Smith, in History ឆ្នាំ ១៨៣៨–១៨៥៦ [ Manuscript History of the Church ] ភាគ D-១ ទំព័រ ១៥៥៦ នៅលើគេហទំព័រ josephsmithpapers.org )
នៅពេលអ្នកសិក្សានៅថ្ងៃនេះ សូមគិតអំពីមូលហេតុដែលព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ជាទីស្រឡាញ់របស់យើងនឹងអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកឆ្លងកាត់ការសាកល្បងដ៏ឈឺចាប់ ។ សូមពិចារណាពីរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចជួយអ្នកឲ្យប្រែក្លាយកាន់តែដូចទ្រង់តាមរយៈទុក្ខវេទនា និងការរងទុក្ខដែលអ្នកអាចឆ្លងកាត់ក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ។
ទុក្ខវេទនាអាចសម្រាប់ការល្អរបស់យើង
ក្នុងអំឡុងរដូវរងាឆ្នាំ ១៨៣៨–១៨៣៩ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រដទៃទៀតត្រូវបានដាក់គុកដោយអយុត្តិធម៌នៅក្នុងគុកលិបើទី ហើយបានទទួលរងនូវការរងទុក្ខយ៉ាងខ្លាំង ។ ជាផ្នែកមួយនៃលិខិតដ៏បំផុសគំនិតមួយទៅកាន់ពួកបរិសុទ្ធ ដែលកំពុងរងទុក្ខនោះ យ៉ូសែបបានបញ្ចូលសេចក្ដីពិតដែលព្រះបានបង្ហាញដល់លោកអំពីទុក្ខវេទនាដែលលោកកំពុងឆ្លងកាត់ ។
សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន និងពិភាក្សានៅក្នុងក្រុមតូចៗនូវអ្វីដែលពួកគេរៀនពីខគម្ពីរខាងក្រោមនេះ ។ បើចាំបាច់ អ្នកអាចជំរុញឲ្យក្រុមពិភាក្សានូវសំណួរដូចជា ៖
តើសេចក្តីពិតអ្វីដែលអ្នកមើលឃើញព្រះបង្រៀនយ៉ូសែបនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ?
ហេតុអ្វីសេចក្ដីពិតបែបនេះអាចពិបាកស្តាប់ នៅពេលឆ្លងកាត់ការសាកល្បង ?
ហេតុអ្វីសេចក្ដីពិតបែបនេះអាចជាពរជ័យមួយដើម្បីស្តាប់អំឡុងពេលជួបទុក្ខវេទនា ?
សូមអាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា១២២:៥–៧ ដោយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះចង់ឲ្យយ៉ូសែបយល់អំពីការសាកល្បងដែលលោកត្រូវស៊ូទ្រាំក្នុងជីវិតរបស់លោក ។
បន្ទាប់ពីក្រុមមានឱកាសពិភាក្សាហើយ អ្នកអាចអញ្ជើញតំណាងមកពីក្រុមនីមួយៗដើម្បីចែកចាយសេចក្ដីពិតដែលពួកគេបានរៀន ។ បើចាំបាច់ សូមជួយសិស្សឲ្យស្គាល់សេចក្ដីពិតស្រដៀងគ្នាទៅនឹងការធ្វើដូចខាងក្រោមនេះ ៖ ព្រះអនុញ្ញាតឲ្យយើងឆ្លងកាត់ទុក្ខវេទនាព្រោះទ្រង់ជ្រាបថា វាអាចផ្ដល់បទពិសោធន៍ដល់យើង ហើយសម្រាប់សេចក្តីល្អរបស់យើង ។
តើអ្នកគិតថាវាមានន័យយ៉ាងណាថាទុក្ខវេទនាអាចផ្តល់ឲ្យយើងនូវ « ការពិសោធន៍ » ហើយនឹងទៅជា « ការល្អដល់ [ យើង ] ទៅវិញ » ? ( ខទី ៧ ) ។
តើសេចក្ដីពិតនេះអាចទាក់ទងនឹងដុំថ្មដែលគគ្រើម និងខាត់រម្លីងនៅដើមមេរៀននេះដោយរបៀបណា ?
សូមពិចារណាសរសេរឃ្លា « បើអ្នកត្រូវស៊ូទ្រាំ… » នៅលើក្ដារខៀន ។ រួចមកសូមសរសេរចម្លើយរបស់សិស្សចំពោះសំណួរដូចតទៅនេះ ៖
តើទុក្ខវេទនាអ្វីខ្លះដែលក្មេងជំទង់ប្រឈមមុខនៅសព្វថ្ងៃនេះ ?
ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់នៅក្នុងស្ថានភាពទាំងនេះ ដើម្បីយល់ពីអ្វីដែលព្រះបានបង្រៀនព្យាការី យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ?
សំណួរបន្ទាប់អាចជាឱកាសដ៏ពិសេសមួយសម្រាប់សិស្សដែលត្រូវគិត ចែកចាយ និងស្តាប់បទពិសោធន៍របស់អ្នកដទៃ ។ សូមពិចារណាចំណាយពេលឲ្យអ្នកស្ម័គ្រចិត្តច្រើននាក់បានឆ្លើយតប ។
តើនៅពេលណាដែលអ្នក ឬមនុស្សជាទីស្រឡាញ់បានដកពិសោធន៍នូវទុក្ខវេទនា ដែលនៅទីបំផុតបានក្លាយជាពរជ័យទៅវិញ ?
តើមនុស្សម្នាក់ត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីអនុញ្ញាតឲ្យទុក្ខវេទនារបស់ពួកគេផ្ដល់ឲ្យពួកគេនូវបទពិសោធន៍ និងទៅជាការល្អដល់ពួកគេ ?
ដើម្បីមើលគំរូមួយរបស់ក្មេងជំទង់ម្នាក់ដែលបានរៀនថា ព្រះអនុញ្ញាតឲ្យយើងឆ្លងកាត់ទុក្ខវេទនាចំពោះបទពិសោធន៍ និងការល្អដល់យើង សូមពិចារណាបង្ហាញវីដេអូ « Faith Murray’s Story: Overcoming Adversity through Service » ( ៤:៥២ ) ដែលមាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ។
4:52
ការចងចាំព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៅគ្រាយើងមានទុក្ខវេទនា
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យគិតអំពីសមត្ថភាពដ៏ពិសេសរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះក្នុងការយល់ និងជួយពួកគេនៅពេលពួកគេឆ្លងកាត់ទុក្ខវេទនា សូមពិចារណាអញ្ជើញពួកគេឲ្យបំពេញសំណៅចែកនេះរៀងៗខ្លួន « ការចងចាំព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នៅគ្រាយើងមានទុក្ខវេទនា » ។ ការណ៍នេះអាចជាឱកាសដ៏ល្អមួយសម្រាប់សិស្ស ដើម្បីអញ្ជើញយាងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅពេលពួកគេសិក្សា គិតពិចារណា និងសរសេរដោយស្ងៀមស្ងាត់ ។
សូមអាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១២២:៨–៩ ហើយព្យាយាមស្រមៃថា ព្រះកំពុងមានបន្ទូលមកកាន់អ្នកដោយផ្ទាល់អំពីស្ថានភាពដែលអ្នក និងគ្រួសាររបស់អ្នកកំពុងប្រឈមមុខ ។ សូមគូសចំណាំឃ្លាដែលទ្រង់បានបង្រៀន ដែលមានសារៈសំខាន់សម្រាប់អ្នកស្ដាប់ ។ អ្នកអាចកត់ត្រាគំនិត និងអារម្មណ៍ដែលអ្នកមាននៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សា ឬនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។
សូមអាន អាលម៉ា ៧:១១–១២ និងសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដូចតទៅនេះ ដោយប្រធាន ហែនរី ប៊ី អាវរិង នៃគណៈប្រធានទីមួយ ។ សូមកត់ត្រានូវអ្វីដែលពួកលោកបង្រៀនអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលជួយអ្នកឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់ពី គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១២២:៨–៩ ។
ពេលបងប្អូនឆ្ងល់ថា តើបងប្អូនអាចទ្រាំនឹងការឈឺចាប់បានប៉ុនណា នោះសូមនឹកចាំពីទ្រង់ ។ ទ្រង់បានរងទុក្ខនឹងអ្វីដែលបងប្អូនរងទុក្ខ ដើម្បីទ្រង់ជ្រាបពីរបៀបលើកស្ទួយបងប្អូនឡើង ។ ទ្រង់អាចនឹងមិនដកបន្ទុកនោះចេញទេ ប៉ុន្ដែទ្រង់នឹងផ្ដល់កម្លាំង ការលួងលោម និងក្ដីសង្ឃឹមដល់បងប្អូន ។ ទ្រង់ដឹងពីវិធីនោះ ។ ទ្រង់បានសោយពែងល្វីង ។ ទ្រង់បានស៊ូទ្រាំនឹងការរងទុក្ខទាំងអស់ ។
បងប្អូនត្រូវបានបីបាច់ និងលួងលោមដោយព្រះអង្គសង្គ្រោះជាទីស្រឡាញ់ ដែលជ្រាបពីរបៀបជួយបងប្អូន មិនថាបងប្អូនជួបនឹងការសាកល្បងបែបណាទេ ។ ( ហែនរី ប៊ី អាវរិង « Tested, Proved, and Polished » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០២០ ទំព័រ ៩៧ )
តើវាអាចមានអត្ថប្រយោជន៍យ៉ាងណាចំពោះអ្នកក្នុងអំឡុងពេលនៃការសាកល្បងរបស់អ្នក ដើម្បីដឹងថាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ « បានចុះទាបជាងការណ៍ទាំងនោះទៅទៀត » ? ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ១២២:៨ ) តើអ្នកគិតថា ហេតុអ្វីបានជាទ្រង់នឹងធ្វើបែបនោះ ?
តើខគម្ពីរអ្វីទៀតដែលមានអត្ថន័យចំពោះអ្នក ពេលអ្នកបានឆ្លងកាត់ទុក្ខវេទនា ?
សូមឲ្យសិស្សមានពេលដើម្បីចែកចាយផ្នែកមួយនៃអ្វីដែលពួកគេបានរៀនជាមួយដៃគូ ឬជាមួយនឹងថ្នាក់រៀន ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យចែកចាយនូវបទគម្ពីរណាមួយដែលមានអត្ថន័យចំពោះពួកគេ នៅពេលពួកគេឆ្លងកាត់ទុក្ខវេទនា ។
សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សឲ្យគិតពិចារណាម្ដងទៀតអំពីរបៀបដែលឧបសគ្គរបស់ពួកគេកំពុងជួយដុសខាត់ពួកគេ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យគិតពិចារណានូវសំណួរដូចខាងក្រោម ៖
សូមពិចារណាអំពីការសរុបសេចក្តីជាមួយនឹងទីបន្ទាល់របស់អ្នកថា តាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទុក្ខវេទនាទាំងអស់របស់យើងអាចផ្ដល់ឲ្យយើងនូវបទពិសោធន៍ និងដើម្បីជាការល្អដល់យើង ។
អែលឌើរ នែល អិល អាន់ឌើរសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀន ៖
2:3
បងប្អូនប្រុសស្រីអើយ ខ្ញុំសូមសន្យាថា ការបង្កើនក្ដីជំនឿលើព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងនាំឲ្យបងប្អូនមានកម្លាំង និងក្ដីសង្ឃឹមកាន់តែខ្លាំង ។ សម្រាប់បងប្អូនជាអ្នកសុចរិត អង្គព្យាបាលដល់ព្រលឹងយើងនឹងប្រោសរបួសយើងឲ្យជាទៅតាមកាលវេលា និងរបៀបរបស់ទ្រង់ ។ គ្មានភាពអយុត្តិធម៌ គ្មានការបៀតបៀន គ្មានការសាកល្បង គ្មានភាពក្រៀមក្រំ គ្មានការខូចចិត្ត គ្មានការរងទុក្ខ គ្មានរបួសណា—ទោះជាជ្រាលជ្រៅ ទំហំធំ និងឈឺចាប់យ៉ាងណាក្ដី—ក៏នឹងមិនដកចេញនូវការលួងលោម ភាពសុខសាន្ត និងក្ដីសង្ឃឹមគ្មានទីបញ្ចប់នៃទ្រង់ ជាអ្នកដែលមានព្រះពាហុលាតសន្ធឹង និងព្រះហស្ដរងរបួស ដែលនឹងចាំស្វាគមន៍យើងត្រឡប់ទៅក្នុងវត្តមានទ្រង់វិញដែរ ។ នៅថ្ងៃនោះ សាវកយ៉ូហានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ពួកសុចរិតដែល « [ ចេញ ] ពីគ្រាវេទនាយ៉ាងធំមក » [ វិវរណៈ ៧:១៤ ] នឹងឈរ ដោយ « ពាក់អាវស … នៅចំពោះបល្ល័ង្កព្រះ » ។ កូនចៀមនឹង « ធ្វើជាត្រសាលបាំងឲ្យ [ យើង ] … ហើយព្រះទ្រង់នឹងជូតអស់ទាំងទឹកភ្នែក ពីភ្នែក [ របស់អ្នក ]ចេញ » [ សូមមើល វិវរណៈ ៧:១៣, ១៥, ១៧ ] ។ ថ្ងៃនេះនឹងមកដល់ ។ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ដូច្នោះ ក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ។ ( នែល អិល អាន់ឌើរសិន « Wounded » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ៨៦ )
អែលឌើរ ហ្គែរី អ៊ី ស្ទីវ៉ែនសុន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀន ៖
14:7
បងប្អូនប្រុសស្រី ខ្ញុំជឿថា ថ្ងៃមួយ បងប្អូនម្នាក់ៗនឹងមើលត្រឡប់ទៅព្រឹត្តិការណ៍ដែលបានលុបចោលទាំងឡាយ ភាពសោកសៅ ការខកចិត្ត និងភាពឯកោ ដែលមានដោយសារតែគ្រាឧបសគ្គនេះ ឃើញថាវាត្រូវបានគ្របដោយពរជ័យជម្រើស ហើយចម្រើនជំនឿ និងទីបន្ទាល់កាន់តែខ្លាំង ។ ខ្ញុំជឿថា នៅក្នុងជីវិតនេះ និងជីវិតបន្ទាប់ទៀត សេចក្ដីទុក្ខវេទនារបស់បងប្អូន … គុកលិបើទីរបស់បងប្អូន នឹងត្រូវបានឧទ្ទិសសម្រាប់សេចក្ដីរីកចម្រើនរបស់បងប្អូនវិញ ។ ខ្ញុំអធិស្ឋានព្រមជាមួយនីហ្វៃថា សូមឲ្យយើងទទួលស្គាល់ការរងទុក្ខទាំងឡាយនៅក្នុងដំណើរជីវិតយើង ព្រមទាំងទទួលស្គាល់ថា យើងជាទីសព្វព្រះទ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
… ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ … ដែលព្រះអង្គផ្ទាល់បានស្គាល់នូវការរងទុក្ខ ហើយជាចំណែកនៃដង្វាយធួនដ៏និរន្ដរ៍របស់ទ្រង់បានយាងចុះក្រោមគ្រប់ទាំងអស់ ។ ទ្រង់យល់អំពីទុក្ខព្រួយ ការឈឺចាប់ និងការអស់សង្ឃឹមរបស់យើង ។ ទ្រង់គឺជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ព្រះប្រោសលោះជាក្ដីសង្ឃឹមការលួងលោមចិត្ត និងជាអង្គដ៏ប្រោសឲ្យរួចរបស់យើង ។ ( ហ្គែរី អ៊ី ស្ទីវ៉ែនសុន « Highly Favored of the Lord » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០២០ ទំព័រ ១០៥ )
ប្រធាន ហែនរី ប៊ី អាវរិង នៃគណៈប្រធានទីមួយបានចែកចាយនូវបទពិសោធន៍ ៖
15:59
បងប្អូនអាចឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វីព្រះដែលពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់ និងមានគ្រប់ព្រះចេស្ដាអនុញ្ញាតឲ្យការសាកល្បងក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់របស់យើងពិបាកខ្លាំងយ៉ាងនេះ ។ ដោយសារទ្រង់ជ្រាបថា យើងត្រូវតែរីកចម្រើននៅក្នុងភាពស្អាតបាត និងភាពរឹងមាំខាងវិញ្ញាណ ដើម្បីអាចរស់នៅក្នុងវត្តមានរបស់ទ្រង់ជាក្រុមគ្រួសារជារៀងរហូត ។ ដើម្បីធ្វើឲ្យការណ៍នោះកើតឡើង ព្រះវរបិតាសួគ៌បានប្រទានព្រះអង្គសង្គ្រោះមួយអង្គដល់យើង និងអំណាចដើម្បីជ្រើសរើសដោយសេចក្ដីជំនឿសម្រាប់ខ្លួនយើង ដើម្បីកាន់តាមបទបញ្ញតិ្តរបស់ទ្រង់ ហើយប្រែចិត្ត និងមករកទ្រង់វិញ ។
ផែនការនៃសុភមង្គលរបស់ព្រះវរបិតាសំខាន់យ៉ាងខ្លាំងដើម្បីយើងអាចក្លាយកាន់តែដូចជាព្រះរាជបុត្រាសំណព្វរបស់ទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ក្នុងរឿងគ្រប់យ៉ាង គំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺជាមគ្គុទេសន៍ដ៏ល្អបំផុតរបស់យើង ។ ទ្រង់មិនត្រូវបានលើកលែងពីកិច្ចតម្រូវឲ្យសាកល្បងព្រះអង្គទ្រង់ឡើយ ។ ទ្រង់បានស៊ូទ្រាំសម្រាប់បុត្រាបុត្រីទាំងអស់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ដោយបង់ថ្លៃសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើងទាំងអស់ ។ ទ្រង់ជ្រាបពីការរងទុក្ខដែលមនុស្សទាំងអស់មាន ហើយនឹងមានក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ។ ( ហែនរី ប៊ី អាវរិង « Tested, Proved, and Polished » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០២០ ទំព័រ ៩៧ )
អែលឌើរ អាឡែន ឌី ហៃនី នៃពួកចិតសិបនាក់បានបង្រៀន ៖
10:25
អ្វីដែលសំខាន់នោះគឺថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះ បានរងទុក្ខ « ការឈឺចាប់ និង ទុក្ខវេទនា និង ការល្បួងគ្រប់បែបយ៉ាង » ដូច្នេះ « ទ្រង់អាចដឹងស្របតាមសាច់ឈាមថាតើត្រូវជួយរាស្ត្ររបស់ទ្រង់បែបណា » [ អាលម៉ា ៧:១១ , ១២ ] ។ អ្វីដែលសំខាន់នោះគឺថា ទ្រង់មានព្រះឆន្ទៈដើម្បីយាងចុះមកលើផែនដីនេះ ហើយយាងចុះក្រោម « គ្រប់ទាំងអស់ » [ គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៨៨:៦ ] ហើយរងទុក្ខ « ខ្លាំងជាងមនុស្សណាៗទាំងអស់ » ដែលធ្លាប់រងទុក្ខ [Lectures on Faith ទំព័រ ៥៩ ] ។ អ្វីដែលសំខាន់នោះគឺថា ព្រះគ្រីស្ទកំពុងទូលអង្វរពីបណ្តឹងក្តីរបស់យើងចំពោះព្រះវរបិតាទ្រង់ ដោយមានបន្ទូល ៖ « ព្រះវរបិតា អើយ សូមទតមើលការរងទុក្ខទាំងឡាយ និងការសុគតរបស់អ្នកដែលពុំបានធ្វើបាបឡើយ ជាអ្នកដែលព្រះអង្គសព្វព្រះហឬទ័យចុះ … ហេតុដូច្នោះហើយ ឱ ព្រះវរបិតាអើយ អ្នកផងទាំងនេះជាបងប្អូនរបស់ទូលបង្គំ ដែលជឿដល់ព្រះនាមរបស់ទូលបង្គំ ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចមករកទូលបង្គំ ហើយមានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » [ គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៥:៤–៥ ] ។ នោះជាអ្វីដែលពិតជាសំខាន់ណាស់ ហើយជាអ្វីដែលគួរតែប្រទានដល់យើងទាំងអស់គ្នា ឲ្យរំឭកសេចក្តីសង្ឃឹម និង ការប្តេជ្ញាចិត្តដើម្បីព្យាយាមម្តងទៀត ដោយសារទ្រង់ពុំដែលភ្លេចយើងឡើយ ។ ( អាឡែន ឌី ហែនី « Remembering in Whom We Have Trusted » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ១២២–១២៣ )
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យគិតបន្ថែមទៀតអំពីរបៀបដែលពួកគេអាចបែរទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដើម្បីឲ្យទុក្ខវេទនារបស់ពួកគេអាចផ្តល់ឲ្យពួកគេនូវបទពិសោធន៍ និងដើម្បីការល្អរបស់ពួកគេ សូមពិចារណាអញ្ជើញពួកគេឲ្យអាន កថាខណ្ឌ ៥–៦,៨ នៃផ្នែក « ការទទួលបានចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណ » នៃឯកសារគោលនៃចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ ( ឆ្នាំ ២០២៣ ) ។ អ្នកអាចសុំឲ្យសិស្សស្វែងរកការយល់ដឹងដែលនឹងជួយមនុស្សម្នាក់ប្រឈមនឹងទុក្ខវេទនា ។
អែលឌើរ ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានចែកចាយរឿងដូចតទៅនេះអំពីរបៀបដែលទុក្ខវេទនាអាចជួយយើងប្រែក្លាយជាបុគ្គលដែលព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងប្រែក្លាយ ៖
3:2