„Lekcja 1. Materiał przygotowawczy: Preludium Przywrócenia”, Podwaliny Przywrócenia. Materiał przygotowawczy (2019)
„Lekcja 1. Materiał przygotowawczy”, Podwaliny Przywrócenia. Materiał przygotowawczy
Lekcja 1. Materiał przygotowawczy
Preludium Przywrócenia
Witamy na kursie Podwaliny Przywrócenia. Podczas tego kursu będziesz studiował podstawowe objawienia, doktrynę, dowiadywał się więcej o ludziach i wydarzeniach historycznych związanych z Przywróceniem Kościoła Jezusa Chrystusa w ostatnich dniach. Studiowanie tych zagadnień w duchu modlitwy pomoże ci odnieść te kwestie oraz historie ludzi do swojego życia i sytuacji. Będziesz także mógł lepiej przyswajać duchową wiedzę i rozróżniać prawdę od błędu.
Materiał przygotowawczy zapewnia podstawy przydatne podczas zajęć w klasie. Studiowanie go przed każdymi zajęciami pomoże ci pogłębić doświadczenia związanie z uczeniem się i sprawi, że będą one bardziej znaczące.
Kiedy w duchu modlitwy podejdziesz do tego kursu, dostrzeżesz rękę Pana w historii Przywrócenia i usłyszysz Jego głos w objawieniach dotyczących Przywrócenia (zob. Nauki i Przymierza 18:34–36). Pod koniec pierwszej lekcji powinieneś móc wyjaśnić, dlaczego konieczne było przywrócenie Kościoła. Powinieneś także rozumieć sposób, w jaki Pan przygotował świat na nową dyspensację prawdy.
Rozdział 1.
Co doprowadziło do Wielkiego Odstępstwa?
Po śmierci i Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa Jego Apostołowie prowadzili Kościół, który wciąż się rozrastał. Prezydent M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił, w jaki sposób w Kościele Jezusa Chrystusa z czasem doszło do odstępstwa:
Nowy Testament wskazuje, że pierwsi Apostołowie ciężko pracowali, aby zachować Kościół w takiej formie, w jakiej Jezus Chrystus przekazał go pod ich pieczę, ale wiedzieli, że ostatecznie zarówno ich wysiłki, jak i starania spełzną na niczym. Paweł napisał do tesalońskich świętych, którzy z niecierpliwością wyczekiwali drugiego przyjścia Chrystusa, że ten dzień „nie nastanie pierwej, zanim nie przyjdzie odstępstwo” (II List do Tesaloniczan 2:3) […].
Ostatecznie, z dobrze znanym nam wyjątkiem Jana — Umiłowanego Apostoła — Piotr i jego współapostołowie ponieśli męczeńską śmierć. Apostoł Jan i członkowie Kościoła walczyli o przetrwanie w obliczu przerażającego ucisku. Dzięki ich wiecznym zasługom chrześcijaństwo przetrwało i było zaprawdę wiodącą siłą pod koniec II wieku n.e. Wielu dzielnych świętych miało w tym swój udział.
Pomimo ich znaczącej posługi, nie dzierżyli oni tego samego apostolskiego upoważnienia, które Piotr oraz inni Apostołowie otrzymali z rąk Pana Jezusa Chrystusa. Po utracie tego upoważnienia ludzie zaczęli szukać zrozumienia doktryn w innych źródłach. W konsekwencji wiele prostych i cennych prawd zostało zagubionych. (M. Russell Ballard, „Restored Truth”, Ensign, listopad 1994, str. 65–66)
Prorok Nefi ujrzał w wizji Wielkie Odstępstwo. Dane mu było zobaczyć, że w czasie tego odstępstwa niegodziwi ludzie „[usuną] […] z ewangelii Baranka wiele prostych i cennych prawd, a także wiele obietnic Pana” (1 Nefi 13:26). Ujrzał również, iż „wiele prostych i cennych prawd [zostanie] […] usuniętych” z Biblii podczas Wielkiego Odstępstwa (1 Nefi 13:28). Anioł powiedział Nefiemu, że „ponieważ wiele prostych i cennych prawd zostało usuniętych [z ewangelii Baranka] […], dla bardzo wielu będzie to przeszkodą, o którą będą się potykali, i szatan będzie miał nad nimi wielką władzę” (1 Nefi 13:29).
Rozdział 2.
W jaki sposób Pan doprowadził do Przywrócenia?
W czasie trwającego wiele wieków odstępstwa, podczas którego nieliczni ludzie mieli dostęp do pism świętych, natchnieni mężczyźni i kobiety czynili, co było w ich mocy, często ryzykując własne życie, by pomagać innym ludziom w poszukiwaniu prawdy. Pod koniec XIV wieku John Wycliffe zaczął prace nad przekładem Biblii na język angielski, co w konsekwencji przyczyniło się do tego, że przez ówczesne władze religijne został uznany za heretyka. Wynalezienie prasy drukarskiej w połowie XV wieku przyczyniło się do tego, że egzemplarze Biblii były dostępne dla wielu ludzi w przystępnej cenie. W XVI wieku Duch wpłynął na Martina Luthera, Huldrycha Zwingli, Johna Calvina, Johna Knoxa, Ann Askew oraz na wielu innych, którzy zaczęli wypowiadać się przeciwko błędom w dominujących w ich czasach kościołach. William Tyndale oraz inni także dokonali nowych przekładów Biblii. Wielu z tych reformatorów przypłaciło swe działania życiem. Ich wysiłki doprowadziły do zorganizowania nowych kościołów protestanckich. Ze względu na to, że w Europie nie było wolności religijnej, założenie tych nowych kościołów doprowadziło do ostrych konfliktów.
Prześladowania na tle religijnym skłoniły te oraz inne osoby, by znalazły nowy dom w miejscu, w którym mogłyby swobodnie oddawać cześć Bogu. Byli pośród nich pielgrzymi, którzy po opuszczeniu Anglii udali się na kontynenty amerykańskie na początku XVII wieku. Prorok Nefi ujrzał w wizji wielu reformatorów religijnych, którzy ostatecznie osiedlili się w Ameryce.
Potomkowie pielgrzymów oraz inni imigranci, którzy szukali większej wolności, oddzielili się od Wielkiej Brytanii, co doprowadziło do amerykańskiej wojny o niepodległość. Jednym z żołnierzy, który walczył po stronie amerykańskiej, był Asael Smith. Asael był dziadkiem ze strony ojca Proroka Józefa Smitha i odnotowano, że kiedyś powiedział: „Zrodziło się w mej duszy przeświadczenie, że jeden z moich potomków będzie szerzył dzieło rewolucjonizowania świata poprzez przekonania religijne” (Joseph Fielding Smith, Church History and Modern Revelation, 2 tomy [1953], 1:4). Asael był świadkiem założenia nowego narodu, który opiera się na wolności religijnej.
Starszy Robert D. Hales z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że powstanie Stanów Zjednoczonych Ameryki było krokiem w przygotowaniu świata na Przywrócenie ewangelii:
Religijne odczucia kierowały założycielami nowego narodu na kontynencie amerykańskim. Pod przewodnictwem Boga zapewnili wolność wyznania każdemu obywatelowi, ustanawiając Kartę Praw. Czternaście lat później, 23 grudnia 1805 roku, urodził się Prorok Józef Smith. Przygotowania na Przywrócenie dobiegały końca […].
Świadczę, że ręka [Jezusa Chrystusa] była nad pracą Przywrócenia, od czasów zanim został założony ten świat. (Robert D. Hales, „Przygotowanie na Przywrócenie i na Drugie Przyjście: ‘Ręka moja będzie nad tobą’”, Ensign lub Liahona, listopad 2005, str. 90, 92)
Prezydent M. Russell Ballard nauczał:
Joseph Smith sen., ojciec proroka, borykał się z trudnościami finansowymi […]. Założył działalność z partnerem biznesowym, a ów partner wziął pieniądze i je stracił. Kupił gospodarstwo, które zbankrutowało. Kupił kolejne i też zbankrutowało, i jeszcze kolejne, i to również zbankrutowało. Ostatecznie Joseph Smith sen. przeniósł się do Palmyry. Ręka Pana poprowadziła rodzinę Smithów do tego miejsca, w którym On ich potrzebował. (M. Russell Ballard, „The Tapestry of God’s Hand” [Joseph Smith Memorial Fireside, 13 lutego 2011, Instytut Religii w Logan, Uniwersytet Stanowy Utah])
Według boskiego zamysłu Józef Smith urodził się we właściwym czasie, we właściwym miejscu i we właściwych okolicznościach, by dać początek wydarzeniom składającym się na Przywrócenie. Prezydent Brigham Young świadczył:
[Józef Smith] był uprzednio ustanowiony w wieczności, aby przewodził w tej ostatniej dyspensacji. (Teachings of Presidents of the Church: Brigham Young [1997], str. 96)