„Lekcja 21. Materiał przygotowawczy: Doktryna małżeństwa na wieczność i wiecznej rodziny”, Podwaliny Przywrócenia. Materiały dla nauczyciela (2019)
„Lekcja 21. Materiał przygotowawczy”, Podwaliny Przywrócenia. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 21. Materiał przygotowawczy
Doktryna małżeństwa na wieczność i wiecznej rodziny
Prezydent Dallin H. Oaks nauczał: „Celem życia ziemskiego i misją Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest przygotowanie synów i córek Boga do ich przeznaczenia — stania się podobnymi do naszych Niebiańskich Rodziców” („Same-Gender Attraction”, Ensign, październik 1995, str. 7). Podczas studiowania doktryny małżeństwa na wieczność i wiecznej rodziny rozpoznaj zasady, które przybliżają, w jaki sposób małżeństwo i rodzina przygotowują nas do tego, by stać się bardziej podobnymi do naszych Niebiańskich Rodziców.
Rozdział 1.
Jakie są cele małżeństwa w wiecznym planie Boga?
W 1831 roku niedawno ochrzczony członek Kościoła, Leman Copley, odwiedził Proroka Józefa Smitha. Leman wcześniej należał do grupy religijnej szejkersów. Odrzucali oni małżeństwo i wierzyli w życie w całkowitym celibacie (tj. powstrzymywanie się od związków seksualnych), co było wyrazem najwyższej formy oddania chrześcijańskiego. Po wizycie Lemana Prorok Józef Smith zapytał Pana o nauki szejkersów i otrzymał objawienie, które jest zapisane w rozdziale Nauki i Przymierza 49. (Pomocne może być przeczytanie wprowadzenia do tego rozdziału). W poniższym fragmencie z pism świętych możesz zaznaczyć słowa i wyrażenia, które przekazują doktrynę Pana dotyczącą małżeństwa.
Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił, dlaczego małżeństwo zostało ustanowione przez Boga. Możesz zaznaczyć, co w tej wypowiedzi zwróciło twoją uwagę.
Istnieją dwa niepodważalne, doktrynalne powody, które pomagają nam zrozumieć, dlaczego małżeństwo jest niezbędną częścią planu Ojca.
Powód 1.: Natura męskich i żeńskich duchów dopełnia się i wzajemnie udoskonala, dlatego mężczyźni i kobiety mają razem kroczyć naprzód ku wywyższeniu […].
Plan szczęścia wymaga, jako elementów składowych, jedynej w swoim rodzaju kombinacji duchowych, fizycznych, psychicznych i emocjonalnych przymiotów, zarówno męskich, jak i kobiecych. Żadne z nich, ani mężczyzna, ani kobieta, samo nie byłoby w stanie wypełnić celów stworzenia […].
Powód 2.: Zgodnie z boskim planem, zarówno mężczyzna, jak i kobieta są potrzebni, aby sprowadzać dzieci na ten świat i zapewnić im jak najlepsze warunki wychowania i rozwoju.
Przykazanie dane w starożytności Adamowi i Ewie, aby rozmnażali się i zapełniali ziemię, do dziś pozostaje w mocy […]. Zatem małżeństwo pomiędzy kobietą a mężczyzną jest zaaprobowaną drogą, poprzez którą duchy z preegzystencji wkraczają w życie doczesne […].
Dom wraz z kochającymi i lojalnymi mężem i żoną jest doskonałym miejscem, w którym dzieci mogą być wychowywane w miłości i prawości, i w którym mogą być zaspokojone ich potrzeby duchowe i fizyczne. Tak jak jedyne w swoim rodzaju cechy charakterystyczne zarówno mężczyzn, jak i kobiet przyczyniają się do uczynienia związku małżeńskiego spełnionym, tak i te same cechy są istotne w wychowywaniu i nauczaniu dzieci i opiece nad nimi. (David A. Bednar, „Marriage Is Essential to His Eternal Plan”, Ensign, czerwiec 2006, str. 83–84)
Rozdział 2.
Jakie są niektóre błogosławieństwa małżeństwa na wieczność?
W Nauvoo Józef Smith zaczął na szerszą skalę nauczać doktryny małżeństwa na wieczność. Dla świętych była to nowa i zdumiewająca doktryna. Większość z nich wierzyła w to, że małżeństwo kończy się wraz ze śmiercią.
Starszy Parley P. Pratt z Kworum Dwunastu Apostołów opisał, co czuł, kiedy Prorok nauczał go o możliwości zawarcia małżeństwa na wieczność.
To od [Józefa Smitha] dowiedziałem się, że moja ukochana żona może pozostać moją nie tylko w trakcie tego życia, ale i przez całą wieczność […]. To od niego nauczyłem się, że możemy kultywować te uczucia, sprawiając, by zwiększały się i narastały przez całą wieczność, a wynikiem tego naszego nieskończonego zjednoczenia będzie potomstwo tak liczne, jak gwiazdy na niebie albo ziarnka piasku na plaży […].
Kochałem wcześniej, lecz nie wiedziałem dlaczego. Lecz teraz kochałem — z czystością — intensywnością wyniesionego, wywyższonego uczucia. (Autobiography of Parley P. Pratt, red. Parley P. Pratt jun. [2007], str. 260)
W 1843 r. Prorok podyktował objawienie zawierające doktrynę małżeństwa na wieczność, które jest obecnie zapisane w rozdziale Nauki i Przymierza 132.
Prezydent Russell M. Nelson wyjaśnił:
Aby móc uzyskać życie wieczne, musimy zawrzeć wieczne i wiecznotrwałe przymierze z naszym Ojcem Niebieskim [zob. Nauki i Przymierza 132:19]. Oznacza to, że małżeństwo zawarte w świątyni nie dotyczy jedynie męża i żony; obejmuje ono partnerstwo z Bogiem [zob. Ew. Mateusza 19:6] […].
Kiedy rodzina jest zapieczętowana w świątyni, ta rodzina może stać się tak wieczna, jak wieczne jest królestwo Boga” [zob. Nauki i Przymierza 132:19–20]. (Russell M. Nelson, „Małżeństwo celestialne”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 92–93)
Błogosławieństwa małżeństwa na wieczność nie dotyczą tylko przyszłego życia. Ci, którzy dążą do wiernego dotrzymywania swoich przymierzy, mogą cieszyć się błogosławieństwami wiecznego życia również w tym życiu. Prezydent Thomas S. Monson nauczał:
Jeśli wybierzecie mądrze i jeśli zaangażujecie się, aby odnieść sukces w swoim małżeństwie, nie ma w tym życiu niczego, co da wam większe szczęście. („Moc kapłaństwa”, Ensign lub Liahona, maj 2011, str. 67)
Niektórzy członkowie Kościoła pytają, dlaczego pewne osoby ze względu na uwarunkowania nie mogą w tym życiu doświadczyć błogosławieństw wiecznego małżeństwa i wiecznej rodziny. Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów wypowiedział się na ten temat:
Głoszenie podstawowych prawd dotyczących małżeństwa i rodziny nie ma na celu lekceważenia czy umniejszenia poświęceń i sukcesów osób, których ten ideał nie jest częścią obecnego życia. Niektórym nie jest dane błogosławieństwo małżeństwa, z różnych powodów, w tym ze względu na brak perspektyw, zainteresowanie tą samą płcią, fizyczne lub umysłowe zaburzenia lub z powodu strachu przed porażką, który, na tę chwilę, przysłania wiarę. Być może wasze małżeństwo się rozpadło i teraz staracie się w pojedynkę utrzymać coś, z czym ledwie radziły sobie dwie osoby. Niektórzy są w związku małżeńskim, ale nie mogą mieć dzieci pomimo ogromnych pragnień i błagalnych modlitw […].
Z ufnością świadczymy, że Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa przewidziało i z czasem wynagrodzi wszelkie straty i braki tym, którzy się do Niego zwracają. Nikomu nie zostało przeznaczone otrzymać mniej, niż Ojciec przygotował dla Swoich dzieci. (D. Todd Christofferson, „Po co nam małżeństwo, po co nam rodzina”, Ensign lub Liahona, maj 2015, str. 52)
Rozdział 3.
Dlaczego powinienem opowiadać się za doktryną Pana dotyczącą małżeństwa i rodziny?
W miarę jak trwa Przywrócenie, Pan daje Swoim prorokom natchnienie, aby podkreślali ważność doktryny małżeństwa i rodziny. We wrześniu 1995 roku podczas generalnego spotkania Stowarzyszenia Pomocy Prezydent Gordon B. Hinckley odczytał dokument: „Rodzina: Proklamacja dla świata”. Na końcu tej proklamacji zawarta jest nauka, w której określono, dlaczego musimy opowiadać się za doktryną Pana dotyczącą małżeństwa i rodziny.
Ostrzegamy ponadto, że dezintegracja rodziny sprowadzi na poszczególnych ludzi, społeczeństwa i narody nieszczęścia przepowiedziane przez starożytnych i współczesnych proroków.
Wzywamy odpowiedzialnych obywateli i członków rządów na całym świecie, aby promowali takie zasady, które mają na celu zachowanie i wzmacnianie rodziny jako podstawowej jednostki społeczeństwa. („Rodzina: Proklamacja dla świata”, strona internetowa ChurchofJesusChrist.org)
Siostra Julie B. Beck, która służyła jako Generalna Prezydent Stowarzyszenia Pomocy, wyjaśniła, dlaczego musimy studiować doktrynę rodziny znajdującą się w dokumencie „Rodzina: Proklamacja dla świata”.
To pokolenie będzie powołane do tego, by bronić doktrynę rodziny, jak nigdy dotąd. Jeśli jej nie zna, nie będzie mogło jej bronić […].
Prezydent [Spencer W.] Kimball powiedział:
„Wiele społecznych ograniczeń, które w przeszłości pomogły wzmocnić i wesprzeć rodzinę, maleje i znika. Nadejdzie czas, kiedy tylko ci, którzy głęboko i aktywnie wierzą w rodzinę, będą w stanie zachować swoje rodziny pośród gromadzącego się dookoła nas zła” [Spencer W. Kimball „Families Can Be Eternal, Ensign, listopad 1980, str. 4]. (Julie B. Beck, „Teaching the Doctrine of the Family”, Ensign, marzec 2011, str. 17)
Siostra Bonnie L. Oscarson, która służyła w Generalnym Prezydium Organizacji Młodych Kobiet, nauczała:
Musimy zdecydowanie bronić objawionych przez Pana doktryn dotyczących małżeństwa, rodzin, boskich ról mężczyzn i kobiet oraz znaczenia domów jako świętych miejsc — nawet jeśli świat krzyczy nam do ucha, że te zasady są przestarzałe, ograniczające lub że już nie obowiązują. Każdy, bez względu na sytuację w rodzinie lub liczbę dzieci, może być obrońcą Pańskiego planu opisanego w proklamacji o rodzinie. Jeśli jest to plan Pana, powinien być to także nasz plan! […].
Bądźmy obrończyniami takiego małżeństwa, jakie ustanowił Pan, nadal jednak okazując miłość i miłosierdzie ludziom o innych poglądach. (Bonnie L. Oscarson, „Obrończynie Proklamacji”, Ensign lub Liahona, maj 2015, str. 15)