„Lekcja 4. Materiał przygotowawczy: Doktryna objawienia”, Podwaliny Przywrócenia. Materiał przygotowawczy (2019)
„Lekcja 4. Materiał przygotowawczy”, Podwaliny Przywrócenia. Materiał przygotowawczy
Lekcja 4. Materiał przygotowawczy
Doktryna objawienia
Rozważ następujące zaproszenie Prezydenta Russela M. Nelsona: „Nadchodzących dni nie będzie można przetrwać duchowo bez wiodącego, naprowadzającego i pocieszającego wpływu Ducha Świętego […]. Błagam was, żebyście rozwijali swą umiejętność otrzymywania objawień” („Objawienie dla Kościoła, objawienie dla nas”, Ensign lub Liahona, maj 2018, str. 96).
Podczas studiowania tego materiału poszukaj prawd, które pomogą ci zwiększyć duchowe umiejętności otrzymywania i rozpoznawania objawień.
Rozdział 1.
W jaki sposób mogę rozpoznać, że Bóg do mnie przemawia?
Zimą na przełomie 1828 i 1829 r. 22-letni nauczyciel, Oliver Cowdery, dowiedział się o Proroku Józefie Smithie i o złotych płytach. Mieszkał wówczas u rodziców Józefa w Palmyrze, w stanie Nowy Jork. Po tym, jak na osobności zmówił modlitwę, by poznać, czy to, co usłyszał, jest prawdą, Oliver poczuł dający zapewnienie spokój. Udał się do Harmony w stanie Pensylwania, gdzie spotkał Proroka. Będąc przekonany, że przesłanie, którym dzielił się Józef o przywróconej ewangelii, jest prawdziwe, Oliver służył jako skryba podczas tłumaczenia Księgi Mormona. Wkrótce po tym, jak Oliver zaczął pomagać przy tłumaczeniu, Prorok otrzymał objawienia, w których przekazane zostały wskazówki dla Olivera dotyczące jego pragnienia pomocy przy tłumaczeniu. Słowa Pana skierowane do Olivera znajdujące się w wersetach Nauki i Przymierza 6:14–15, 22–23 pomagają nam lepiej zrozumieć, w jaki sposób może On do nas przemówić.
Kiedy Józef otrzymał to objawienie, „Oliver był zdumiony. Natychmiast powiedział Józefowi o swojej [wcześniejszej] modlitwie i boskim świadectwie, które otrzymał. Nikt nie mógł o tym wiedzieć z wyjątkiem Boga” (Święci: Historia Kościoła Jezusa Chrystusa w ostatnich dniach, tom I., Sztandar prawdy, 1815–1836 [2018], rozdział VI).
Kiedy Oliver zapragnął przetłumaczyć część płyt, Pan dał mu większą wiedzę dotyczącą otrzymywania objawień.
Mówiąc o tym, jak Pan komunikuje się z nami zarówno w umyśle, jak i w sercu poprzez moc Ducha Świętego, Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił jeden ze sposobów, jak może się to stać:
Komunikowanie się sercem jest bardziej ogólnym wrażeniem. Pan z początku daje nam pewne wrażenia. Jeżeli rozpoznamy ich istotę oraz postąpimy zgodnie z nimi, będzie nam łatwiej otrzymać bardziej szczegółowe wskazówki w umyśle. (Richard G. Scott, „Helping Others to Be Spiritually Led” [przemówienie wygłoszone dla nauczycieli KSE, 11 sierpnia 1998, str. 4], strona internetowa ChurchofJesusChrist.org)
Starszy Craig C. Christensen, Siedemdziesiąty, także nauczał:
Wszyscy wielokrotnie doświadczamy Ducha Świętego, nawet gdy czasami tego nie rozpoznajemy. Gdy przychodzą do nas natchnione myśli, wiemy, że są prawdziwe poprzez duchowe odczucia serca. (Craig C. Christensen, „Niewypowiedziany dar Boga”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 14)
Czasami można się zastanawiać, czy dana myśl lub uczucie rzeczywiście pochodzi od Boga. Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów omówił, jak możemy rozpoznać różnicę pomiędzy Duchem Świętym a naszymi własnymi myślami w filmie pt. „Patterns of Light, Part 2: Discerning Light” (2:12).
Rozdział 2.
W jaki sposób mogę zaprosić do mojego życia ducha objawienia?
Czasami możesz czuć frustrację, kiedy zdaje się, że nie przychodzi objawienie, które chcesz uzyskać. Kiedy tak się dzieje, możesz rozważyć wskazówki Pana dla Olivera Cowdery’ego, który znajdował się w podobnej sytuacji, gdy nie mógł otrzymać objawienia potrzebnego do pracy nad tłumaczeniem płyt (zob. Święci, tom I, rozdział VI).
Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium wyjaśnił zasadę, jakiej możemy się nauczyć z nauk Pana przekazanych Oliverowi Cowdery’emu:
Usłyszymy podszepty Ducha, kiedy uczynimy wszystko, co w naszej mocy. Stanie się to raczej, kiedy w świetle słońca pracujemy, a nie gdy odpoczywamy w cieniu, modląc się o wskazówki, dotyczące podjęcia pierwszego kroku […].
Czynimy więc wszystko, co w naszej mocy, a następnie wyczekujmy Pana i objawienia od Niego. Działa on według Swojego czasu […].
Bycie nauczanym przez Ducha nie jest czymś pasywnym. Czasami jest tak, że Pan nie przemówi do nas, dopóki nie przestudiujemy danej kwestii we własnym umyśle. Wówczas otrzymujemy potwierdzenie. (Dallin H. Oaks, „In His Own Time, in His Own Way”, Ensign, sierpień 2013, str. 24, 26)
Nawet gdy przygotujemy się na otrzymanie objawienia poprzez bycie godnym i oparte o wiarę czyny, odpowiedzi Pana mogą nie przyjść natychmiast.
Starszy Scott doradził:
Co zrobić, gdy pilnie przygotowaliście się, modliliście żarliwie, czekaliście wystarczająco długo na odpowiedź i nadal nie czujecie odpowiedzi? Możecie wyrazić swoją wdzięczność, gdy coś takiego nastąpi, gdyż to jest dowód Jego zaufania. Gdy żyjecie godnie, gdy wasz wybór jest zgodny z naukami Zbawiciela i musicie działać, zróbcie to, pokładając w Nim ufność […]. Kiedy żyjecie w prawy sposób i działacie z ufnością, Bóg nie pozwoli wam iść naprzód zbyt daleko, bez ostrzegającego uczucia, że podjęliście błędną decyzję. (Richard G. Scott, „Korzystanie z nadprzyrodzonego daru modlitwy”, Ensign lub Liahona, maj 2007, str. 10).
Rozdział 3.
W jaki sposób zazwyczaj przychodzi objawienie?
Obejrzyj film pt. „Patterns of Light: Spirit of Revelation” (3:04) albo przestudiuj poniższe oświadczenie Starszego Bednara:
Niektóre objawienia przyjmowane są natychmiast i poruszają do głębi; inne rozpoznawane są stopniowo i subtelnie […].
Światło zapalone w ciemności jest jak szybkie, całkowite i natychmiastowe przyjęcie przesłania od Boga. Wielu z nas doświadczyło tego typu objawienia, kiedy otrzymywaliśmy odpowiedzi na szczere modlitwy lub otrzymywaliśmy potrzebne wskazówki czy ochronę — zgodnie z wolą Boga i w Jego czasie […]. Jednakże ten rodzaj objawienia należy raczej do dość rzadkich niż powszechnych.
Stopniowe pojawianie się światła podczas wschodu słońca jest jak otrzymywanie przesłania od Boga „słowo po słowie, przykazanie po przykazaniu” (2 Nefi 28:30). Najczęściej objawienie przychodzi stopniowo w małych porcjach i jest nam dawane zgodnie z naszym pragnieniem, godnością i przygotowaniem […]. Jednakże ten rodzaj objawienia należy raczej do tych bardziej powszechnych niż rzadkich […].
Inne powszechne doświadczenie związane ze światłem pomaga nam dowiedzieć się więcej na temat wzoru objawienia zdobywanego „słowo po słowie, przykazanie po przykazaniu”. Czasami podczas wschodu słońca poranek jest pochmurny lub mglisty. Z powodu takich warunków pogodowych dostrzeżenie światła jest trudniejsze, a rozpoznanie dokładnej chwili pojawienia się słońca nad horyzontem jest niemożliwe. Niemniej podczas takich poranków mamy wystarczającą ilość światła, by rozpoznać, że zaczął się nowy dzień i by zająć się swoimi sprawami.
W podobny sposób wiele razy otrzymujemy objawienie, nie rozpoznając dokładnie, w jaki sposób lub kiedy je otrzymaliśmy. (David A. Bednar, „Duch objawienia”, Ensign lub Liahona, maj 2011, str. 88–89).