Chrzest

„Jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego” (Ew. Jana 3:5).

Kiedy odczuwaliście w swoim życiu żal, który następuje po popełnieniu poważnego błędu lub grzechu? Kluczowym przesłaniem przywróconej ewangelii jest to, że poprzez wiarę w Jezusa Chrystusa, szczerą pokutę i chrzest przez zanurzenie udzielony przez osobę, która posiada upoważnienie, możemy uzyskać przebaczenie i odpuszczenie naszych grzechów. Chrzest symbolizuje ponowne narodziny — początek nowego życia. Jest to pierwszy krok na ścieżce do stania się członkiem Jego Kościoła i przygotowania się do przyjęcia świętych obrzędów i przymierzy dostępnych w domu Pana. Podczas chrztu świadczysz Bogu Ojcu, że „[chcesz] wziąć na siebie imię Chrystusa” (II Ks. Nefiego 31:13). Ta ważna obietnica jest odnawiana za każdym razem, gdy przyjmujesz sakrament (zob. Doktryna i Przymierza 20:77).

Co to jest chrzest?

Chrzest przez zanurzenie w wodzie dokonany przez osobę, która posiada upoważnienie, jest pierwszym kapłańskim obrzędem zbawienia i wywyższenia. Chrzest jest również konieczny, aby człowiek mógł stać się członkiem Kościoła Jezusa Chrystusa i wejść do królestwa celestialnego (zob. Ew. Jana 3:5). Poprzez chrzest uzyskujemy dostęp do błogosławieństw dostępnych za sprawą Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa.

Zarys tematu: Chrzest

Powiązane hasła z przewodników do studiowania ewangelii: Wiara w Jezusa Chrystusa, Pokuta, Zbawienie, Życie wieczne, Przymierza i obrzędy, Obrzędy wykonywane w zastępstwie za zmarłych

Rozdział 1

Jezus Chrystus zaprasza wszystkich, aby Go naśladowali i zostali ochrzczeni

Obraz

Jan Chrzciciel udziela chrztu Jezusowi Chrystusowi

Chociaż Jezus Chrystus był święty i bez grzechu, przyszedł do Jana Chrzciciela i został ochrzczony, aby „wypełnić wszelką prawość” (zob. Ew. Mateusza 3:13–17; List do Hebrajczyków 4:15; II Ks. Nefiego 31:5–7)? Bóg nakazał wszystkim Swoim dzieciom, aby wzięły przykład z Jezusa Chrystusa i zostały ochrzczone, żeby mogły otrzymać odpuszczenie grzechów i odziedziczyć życie wieczne (zob. II Ks. Nefiego 31:13, 17–18). Przygotowujemy się do chrztu, kiedy wykazujemy się wiarą w Jezusa Chrystusa i pokutujemy za nasze grzechy, co przejawia się w złamanym sercu i skruszonym duchu (zob. Ks. Moroniego 6:1–3; Doktryna i Przymierza 20:37).

Bóg przykazał, aby chrzest był dokonywany przez osobę, która dzierży upoważnienie kapłańskie (zob. III Nefi 11:21–28; Doktryna i Przymierza 20:72–74; 22:1–4, łącznie z historycznym wstępem). W maju 1829 r. obrzęd chrztu i upoważnienie do udzielania chrztu zostały przywrócone Prorokowi Józefowi Smithowi przez niebiańskiego posłańca, Jana Chrzciciela (zob. Józef Smith — Historia 1:68–73).

Na przestrzeni dziejów wiele dzieci Boga żyło i umarło, nie poznawszy ewangelii Jezusa Chrystusa ani nie przyjąwszy chrztu dokonanego na mocy Jego upoważnienia kapłańskiego. Ze względu na to, że każda dusza jest cenna w oczach Boga, Jego plan daje tym zmarłym możliwość uczenia się ewangelii w świecie duchów (Doktryna i Przymierza 138:30–37). Członkowie Kościoła obecnie wyszukują imiona i nazwiska zmarłych przodków, którzy nie otrzymali koniecznych obrzędów ewangelii w tym życiu i są chrzczeni w ich zastępstwie w świątyniach Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (zob. Doktryna i Przymierza 128:16–18).

Zagadnienia do przemyślenia

Prorok Nefi napisał o tym, dlaczego Jezus Chrystus został ochrzczony. Przestudiuj II Ks. Nefiego 31:4–13. Czego te wersety uczą cię o celu chrztu Pana? Co to znaczy, że twój chrzest jest świadectwem dla „[Ojca], że [chcesz] wziąć na siebie imię Chrystusa” (II Ks. Nefiego 31:13)?
Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 20:37 i odszukaj, na jakie istotne sposoby dana osoba powinna przygotować się do chrztu. W jaki sposób fragment ten zapewnia wskazówki członkowi Kościoła, który został ochrzczony w młodym wieku?

Zajęcia związane z uczeniem się z bliźnimi

Przywrócona doktryna chrztu za zmarłych była ogromnym błogosławieństwem dla Józefa Smitha i pierwszych świętych w dniach ostatnich, tak samo jak i obecnie dla nas. Obejrzyj film pt. „Glad Tidings: The History of Baptisms for the Dead” [Dobra nowina: Historia chrztów za zmarłych] (6:55) i zastanów się, jak byś się czuł, będąc jednym z pierwszych świętych, którzy dowiedzieli się o doktrynie chrztu za zmarłych. Czego ta doktryna uczy cię o planie zbawienia Ojca Niebieskiego?

Dowiedz się więcej

I List do Koryntian 15:29; Ks. Almy 7:14–16; Doktryna i Przymierza 18:41–42; Artykuły wiary 1:4
„Baptism and the Gift of the Holy Ghost” [Chrzest i dar Ducha Świętego], Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [Nauki Prezydentów Kościoła: Józef Smith] (2011), str. 89–99
David A. Bednar, „Wasze grzechy pozostaną wam na zawsze odpuszczone”, Liahona, maj 2016, str. 59–62
„Jesus Christ Teaches Repentance and Baptism” [Jezus Chrystus naucza o pokucie i chrzcie] (film), Biblioteka ewangelii

Rozdział 2

Chrzest przygotowuje cię na życie wieczne

Obraz

przytulająca się rodzina

Chrzest symbolizuje śmierć, pochówek i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Ta ważna metafora pomaga nam dostrzec symbolikę naszych własnych duchowych ponownych narodzin, które następują podczas chrztu. Tak, jak Jezus Chrystus powstał z martwych do nowego życia, my także powinniśmy „nowe życie [prowadzić]”, kiedy wychodzimy z wód chrztu (List do Rzymian 6:4, zob. także wersety 3–11).

Pisma święte odnoszą też chrzest i duchową przemianę, która przychodzi do pokornych naśladowców Jezusa Chrystusa, do narodzin (zob. Ew. Jana 3:1–8). Tak jak niemowlę rodzi się z wody, krwi i ducha, wszyscy ci, którzy zostają ochrzczeni i którzy starają się podążać za Jezusem Chrystusem, rodzą się ponownie poprzez wodę i Ducha oraz zostają „[oczyszczeni] przez krew, zaiste, przez krew [Chrystusa]” (Ks. Mojżesza 6:59). Warto więc przemyśleć, w jaki sposób duchowe narodziny na nowo, czyli „ponowne narodziny”, zapewniają nam czysty start w życiu (zob. Ks. Mosjasza 5:7; 27:25–26).

Pan naucza, że chrzest wodą poprzedza chrzest ogniem. Odnosi się to do daru Ducha Świętego, który oczyszcza jak ogień (zob. Dzieje Apostolskie 1:5; II Ks. Nefiego 31:13). Chrzest ogniem przynosi odpuszczenie grzechów (zob. II Ks. Nefiego 31:17; III Nefi 9:19–20; Doktryna i Przymierza 39:6).

Zagadnienia do przemyślenia

Starszy David A. Bednar nauczał:

„Jesteśmy niedoskonałymi ludzkimi istotami, które starają się żyć w doczesności według doskonałego planu wiecznego postępu Ojca Niebieskiego. Wymagania, jakie stawia nam Jego plan, są pełne chwały, miłosierdzia i rygoru. Czasami jesteśmy pełni determinacji, a czasami czujemy się całkowicie nie na miejscu. Zastanawiamy się, czy z duchowego punktu widzenia będziemy w stanie kiedykolwiek wypełnić przykazanie, aby stanąć przed Nim bez skazy w dniu ostatecznym.

Z Pańską pomocą i dzięki mocy Jego Ducha, który „nauczy nas wszystkiego” [Ew. Jana 14:26], naprawdę możemy uzyskać błogosławieństwo zrealizowania naszego duchowego potencjału. Obrzędy nadają naszemu życiu poczucie duchowego celu i mocy, kiedy staramy się ponownie duchowo narodzić jako mężczyźni i kobiety w Chrystusie. Nasze słabości mogą ulec wzmocnieniu, a nasze ograniczenia zostaną przezwyciężone”.

Jaka jest nasza rola w staniu się „ponownie narodzonym”? Jakie błogosławieństwa mogą otrzymać osoby, które dążą do tego, aby „ponownie się narodzić”?

Zajęcia związane z uczeniem się z bliźnimi

Możesz obejrzeć film pt. „Jesus Teaches of Being Born Again” [Jezus naucza o ponownych narodzinach] (6:03), i poprosić członków grupy, aby wsłuchali się w zasady, których Jezus Chrystus nauczał Nikodema. W jaki sposób Jezus użył symboliki fizycznych narodzin, aby pomóc Nikodemowi lepiej zrozumieć, jak przygotować się do królestwa Bożego?

Dowiedz się więcej

Ew. Jana 3:1–8; II List do Koryntian 5:17; Ks. Mosjasza 5:7; 27:24–26
David A. Bednar, „Musicie się na nowo narodzić”, Liahona, maj 2007, str. 19–22
D. Todd Christofferson, „Narodzić się ponownie”, Liahona, maj 2008, str. 76–79

Rozdział 3

Małe dzieci nie potrzebują chrztu

Obraz

biegnące dzieci

Jezus Chrystus nauczał, że małe dzieci są bez grzechu przed Bogiem (zob. Ew. Mateusza 18:3; Ew. Marka 2:17; Ks. Moroniego 8:8). Za sprawą Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa małe dzieci nie potrzebują chrztu. Rodzice mają obowiązek nauczać swoje dzieci o ważności wiary w Jezusa Chrystusa, pokuty, chrztu i daru Ducha Świętego (zob. Doktryna i Przymierza 68:25–28). Dzieci mają zostać ochrzczone w wieku ośmiu lat, co pisma święte opisują jako wiek odpowiedzialności (zob. Doktryna i Przymierza 20:71; 29:46–47; 68:27). „Wszystkie dzieci, które umierają, zanim dojdą do wieku odpowiedzialności, są zbawione w celestialnym królestwie” (Doktryna i Przymierza 137:10).

Pewne osoby mają niepełnosprawności, które uniemożliwiają osiągnięcie odpowiedzialności. Nie potrzebują pokuty ani chrztu, ale są zbawione w królestwie celestialnym (zob. Ks. Moroniego 8:22; Doktryna i Przymierza 29:49–50; 137:10). Przywódcy Kościoła wyjaśnili, że „obrzędy nie powinny być wstrzymane [osobom z niepełnosprawnościami], jeśli dana osoba jest godna, chce je przyjąć i wykazuje się wystarczającą obowiązkowością i odpowiedzialnością”.

Zagadnienia do przemyślenia

Przeczytaj III Nefiego 17:21–24 oraz Doktrynę i Przymierza 29:46–48. Co w tych fragmentach wskazuje na to, co Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus czują względem małych dzieci?

Zajęcia związane z uczeniem się z bliźnimi

Prezydent Brigham Young oświadczył: „Niemowlęta są nieskalane, nie mają ani smutku serca, ani grzechów, za które trzeba odpokutować i których trzeba się wyrzec, a w konsekwencji są niezdolne do przyjęcia chrztu dla odpuszczenia grzechu”. Razem z grupą przeczytaj Ks. Moroniego 8:4–15, 19–24. W jaki sposób fragment ten może pomóc ci wyjaśnić komuś niektóre z powodów składające się na to, dlaczego niemowlęta nie potrzebują chrztu?

Dowiedz się więcej

Ew. Mateusza 19:13–15; Doktryna i Przymierza 93:38–40
Shayne M. Bowen, „Bo Ja żyję i wy żyć będziecie”, Liahona, listopad 2012, str. 15–17