Pracuj, aby zrozumieć przeszłość

Studiowanie historii Kościoła może pomóc nam dostrzegać rękę Boga w życiu Jego dzieci. Jest bogata w historie o wierze, odwadze i dobroci świętych w dniach ostatnich z przeszłości. Czasami ukazuje również ich ludzkie słabości i odzwierciedla trudności, z jakimi wszyscy się mierzymy, kiedy staramy się podążać za Jezusem Chrystusem. Pojawianie się złożoności w historii Kościoła lub uczenie się o rzeczach z przeszłości, które nie pasują do naszych oczekiwań, może być wyzwaniem dla naszej wiary.

Każdy z nas inaczej reaguje na nowe historyczne informacje. Pytania, które niepokoją jedną osobę, mogą wzmacniać inną. Wszyscy mamy różne założenia, oczekiwania, doświadczenia życiowe i wiedzę dotyczą naszej podróży wiodącej do zrozumienia. Stosowanie następujących zasad podczas studiowania historii może pomóc nam wyraźniej i konstruktywniej postrzegać przeszłość:

Zdaj sobie sprawę z ograniczeń naszej wiedzy. Historie to interpretacje przeszłości opartej o ograniczone źródła, które przetrwały. Jest wiele rzeczy, które możemy z pewnością powiedzieć o przeszłości. Jest jeszcze wiele rzeczy, których po prostu nie wiemy. A posiadane przez nas informacje prawie zawsze pozwalają na więcej niż jedną interpretację. Kiedy pozostajemy pokorni w kwestii tego, co myślimy, że wiemy, będziemy bardziej otwarci na nowe wyjaśnienia, kiedy pojawią się dodatkowe źródła. Pamiętaj, że czasami musimy żyć z pewną niejednoznacznością lub niepewnością, nawet w kwestii pytań, które zdają się być ważne.
Oczekuj zmiany. Kiedy studiujemy przeszłość, czasami okazuje się, że praktyki, nauki oraz idee, które według nas były niezmienne, faktycznie uległy znacznej przemianie. Podstawowe zasady ewangelii są wieczne, ale sposoby, na jakie są one rozumiane i wyrażane, z czasem odzwierciedlają naturę objawienia wiersz za wierszem i ciągłą zmianę ludzkiej kultury. Zasada ciągłego objawienia pomaga nam przechodzić przez te zmiany. Możesz dostrzec, że dowiedzenie się o wielu rzeczach, które się zmieniły, ułatwia rozpoznanie tego, co jest trwałe.
Umieść sprawy w kontekście. Ktoś kiedyś powiedział: „Przeszłość to obcy kraj, w którym wiele rzeczy odbywa się inaczej”¹. Ludzie w przeszłości mieli inne od naszych założenia dotyczące świata. Do opisania swojego doświadczenia używali innych metafor i słów. Jeśli chcemy lepiej zrozumieć słowa i czyny ludzi z przeszłości, musimy również zrozumieć kulturę i kontekst, w jakich miały miejsce. Nie oznacza to, że nie możemy odrzucać tego, co dotyczy minionych kultur. Tak naprawdę istnieją pewne rzeczy z przeszłości, które według ewangelii mamy odrzucić. Jednak zrozumienie kontekstu historycznego pomaga nam powstrzymać się od tego, abyśmy narzucali nasze współczesne opinie ludziom z przeszłości w sposób, który uniemożliwia zrozumienie.
Pamiętaj, że ludzie popełniają błędy. Kiedy przekazujemy historie z historii Kościoła, skupiamy się na heroicznych czynach i szczęśliwych zakończeniach. Dobrze jest pamiętać o ludziach, którzy zachowywali się najlepiej jak mogli. Czasami jednak zapominamy, że święci w dniach ostatnich z przeszłości, w tym pierwsi przywódcy Kościoła, byli istotami ludzkimi. Istoty ludzkie mają słabości. Popełniają błędy. Grzeszą. Pamiętaj, że Bóg działa poprzez niedoskonałych ludzi, wykonując Swoje dzieło. Możemy uczyć się zarówno z ich wkładu, jak i z błędów. I choć dobrze jest spojrzeć po prostu na trudne aspekty historii Kościoła, nie skupiaj się na nich w sposób, który powoduje, że tracisz z oczu to, co dobre i piękne.
Uważaj na podejrzane interpretacje. Nie wszystkie interpretacje przeszłych wydarzeń są jednakowo ważne. Ludzie wygłaszają wiele poglądów o historii Kościoła, zarówno korzystnych, jak i wrogich, które nie spełniają norm dotyczących dokładności, wiarygodności i uczciwości. Ma to szczególne zastosowanie w czasach, gdy każdy może publikować swoje poglądy jednym kliknięciem. Pan polecił nam szukać mądrości „z najlepszych ksiąg”². Jako student historii Kościoła możesz korzystać zarówno z osiągnięć naukowych, jak i z daru Ducha Świętego.

Kluczowe fragmenty z pism świętych: I Ks. Nefiego 11:17; Doktryna i Przymierza 88:118