Świat duchów

Gdzie duchy mieszkają pomiędzy naszą śmiercią a zmartwychwstaniem

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, co dzieje się po śmierci? Ewangelia Jezusa Chrystusa jasno naucza, że życie na ziemi to nie wszystko. Nasze duchowe ciała istniały przed narodzeniem i nadal będą żyć po śmierci. Po śmierci udajemy się do świata duchów, czekając na nasze zmartwychwstanie. Ewangelia Jezusa Chrystusa jest nauczana również w świecie duchów. Ze względu na to, że każda dusza jest cenna dla Boga, Jezus Chrystus zapewnił sposób na zbawienie tym, którzy umarli bez możliwości przyjęcia ewangelii.

Czym jest świat duchów?

Świat duchów to miejsce, w którym duchy zmarłych żyją tymczasowo, czekając na zmartwychwstanie. Świat duchów składa się zarówno z raju, jak i z więzienia duchów. Ewangelia Jezusa Chrystusa jest głoszona osobom, które nie miały możliwości przyjęcia ewangelii podczas życia doczesnego oraz otrzymania obrzędów zbawienia i wywyższenia.

Zarys tematu: Świat duchów

Powiązane hasła z przewodników do studiowania ewangelii: Plan zbawienia, Zmartwychwstanie, Obrzędy dokonane w zastępstwie zmarłych, Udział w pracy świątynnej i pracy nad historią rodziny

Rozdział 1

Istnieje życie po śmierci

Śmierć przyjaciela lub bliskiej osoby wiąże się z bólem i smutkiem. Podczas gdy opłakiwanie utraty kogoś jest częścią naszego doczesnego doświadczenia, pisma święte ogłaszają, że Jezus Chrystus usunął „żądło śmierci” poprzez Swoje Zmartwychwstanie (Ks. Mosjasza 16:8; Ks. Almy 22:14; Ks. Mormona 7:5). Ponieważ Jezus Chrystus zerwał więzy śmierci, wszyscy będziemy znowu żyć (zob. Ks. Almy 11:42–43). Kiedy umieramy, nasze fizyczne ciało i nasze duchowe ciało zostają rozdzielone. Nasze duchowe ciało „jest [następnie] przydzielone do miejsca według [naszych] uczynków ze sprawiedliwymi lub niesprawiedliwymi, aby oczekiwać na zmartwychwstanie”. (Zob. Ks. Almy 40:11–13).

Zagadnienia do przemyślenia

Starszy Weatherford T. Clayton zauważył: „Świat postrzega narodziny i śmierć jako początek i koniec. Jednak za sprawą świętego planu Boga wiemy, że narodziny i śmierć są w rzeczywistości zaledwie kamieniem milowym w naszej podróży do życia wiecznego z naszym Ojcem Niebieskim. W jaki sposób ta perspektywa może przygotować cię na czas, kiedy umrze bliska ci osoba?
Przeczytaj I List do Koryntian 15:51–55, 57. Przypomnij sobie czas, kiedy zmarła bliska ci osoba. W jaki sposób wiedza o tym, że Jezus Chrystus przezwyciężył śmierć, pomogła ci? W jaki sposób mogłeś wykorzystać tę wiedzę, aby wzmocnić inne osoby, które mają pytania na temat straty i śmierci?

Zajęcia związane z uczeniem się z bliźnimi

Aby pomóc osobom, które nie znają koncepcji ciała duchowego, możesz użyć rękawiczki reprezentującej ciało fizyczne, i dłoni, reprezentującej ducha. Załóż rękawiczkę i zwróć uwagę na to, że rękawiczka jest „żywa” jedynie, gdy znajduje się w niej dłoń. Następnie wyjmij dłoń i wyjaśnij, że ręka nadal żyje niezależnie od tego, co stanie się z rękawiczką. Możesz potem ponownie założyć rękawiczkę i wyjaśnić, że po zmartwychwstaniu nasz duch i ciało już nigdy nie zostaną rozdzielone. (Zob. Ks. Almy 11:45).

Dowiedz się więcej

II Ks. Nefiego 9:4–13; Doktryna i Przymierza 138:11–24
Paul V. Johnson, „I śmierci już nie będzie”, Liahona, maj 2016, str. 121–123

Rozdział 2

Co wiemy o świecie duchów?

Po śmierci nasze duchowe ciała udają się do świata duchów. Tam, w świecie duchów, duchy prawych „zostaną przyjęte w stan szczęścia nazwany rajem, w stan odpoczynku, stan pokoju, gdzie odpoczywają od wszelkich swoich kłopotów i od wszelkich trosk i smutku” (Ks. Almy 40:12). „[Ci], którzy umarli w swych grzechach, bez wiedzy o prawdzie, czyli w wykroczeniu, odrzuciwszy proroków”, to duchy w więzieniu (Doktryna i Przymierza 138:32, zob. także I List Piotra 3:18–20).

Zagadnienia do przemyślenia

Duchy przebywające w więzieniu mogą przyjąć nauki ewangelii Jezusa Chrystusa. Jednak stan niektórych duchów w więzieniu jest czasami nazywany w pismach świętych „piekłem”, czyli tymczasowym miejscem, gdzie niewierni i ci, którzy nie przyjmą ewangelii, cierpią aż do ich zmartwychwstania (zob. Doktryna i Przymierza 76:81–85). Ci, którzy dokonają wyboru, że nie odpokutują za swoje grzechy lub nie przyjmą ewangelii Jezusa Chrystusa, będą cierpieć za własne grzechy, zanim zostaną zbawieni w królestwie chwały w wieczności (zob. Doktryna i Przymierza 19:16–18). W jaki sposób fragment ten może pomóc ci lepiej zrozumieć doświadczenia tych, którzy przebywają w więzieniu duchów?
Duchy w raju, to duchy prawych, które „zostaną przyjęte w stan szczęścia […], w stan odpoczynku, stan pokoju, gdzie odpoczywają od wszelkich swoich kłopotów i od wszelkich trosk i smutku” (Ks. Almy 40:12). W jaki sposób prawda ta zwiększa twoje pragnienie przestrzegania przykazań Boga i wiedzenia prawego życia?

Zajęcia związane z uczeniem się z bliźnimi

Aby dowiedzieć się, czego pisma święte uczą o świecie duchów, narysuj na papierze dwie kolumny, jedną oznacz słowem: „Prawi”, a drugą: „Niegodziwi”. Następnie przestudiuj Ks. Almy 40:6–14 i Doktrynę i Przymierza 138:12–14, 20–22. Omów, co znalazłeś w tych fragmentach z pism świętych.

Dowiedz się więcej

Ks. Almy 34:32–34
„The Spirit World” [Świat duchów], Teachings of Presidents of the Church: Brigham Young [Nauki Prezydentów Kościoła: Brigham Young] (1997), str. 279–284

Rozdział 3

Ewangelia jest głoszona w świecie duchów

Czy zastanawiałeś się nad tym, co dzieje się z ludźmi, którzy umierają bez usłyszenia ewangelii Jezusa Chrystusa lub nie mając możliwości otrzymania obrzędów zbawienia i wywyższenia? Mądry i kochający Ojciec Niebieski przygotował sposób, aby wszystkie Jego dzieci powróciły i żyły z Nim, jeśli dokonają takiego wyboru. Prorok Józef Smith głosił członkom Kościoła: „Niechaj zmarli zaśpiewają hymny wiecznej chwały Królowi Immanuelowi, który — zanim powstał świat — ustanowił to, co nam pozwoli odkupić ich z ich więzienia, bowiem wolni wyjdą więźniowie” (Doktryna i Przymierza 128:22).

W 1918 roku Prezydent Joseph F. Smith ujrzał niebiańską wizję świata duchów. Szczegóły tej wizji zapisane są w Doktrynie i Przymierzach 138, wyjaśniają, w jaki sposób Jezus Chrystus umożliwił tym, którzy przebywają w więzieniu duchów, poznawanie ewangelii, pokutę i przyjęcie niezbędnych obrzędów kapłańskich.

Zagadnienia do przemyślenia

Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 138:16–19, 50–52. W jakim sensie, według tych wersetów, cały świat duchów jest jak więzienie nawet dla prawych duchów (zob. także I List Piotra 3:18–20; 4:6)? Jakie emocje odczuwały te istoty w raju po śmierci Jezusa Chrystusa i Jego ukazaniu się w świecie duchów?
Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 138:29–37, 57–59 i i odszukaj, w jaki sposób błogosławieństwa ewangelii są udostępniane tym, którzy zmarli bez przyjęcia ewangelii w tym życiu. Co oznacza dla ciebie to, że twoi przodkowie mogą zostać zbawieni za sprawą tego, co zrobił Jezus Chrystus?

Zajęcia związane z uczeniem się z bliźnimi

Prezydent Russell M Nelson nauczał: „Za każdym razem, gdy robicie cokolwiek, co pomoże komukolwiek — po obu stronach zasłony — zrobić krok w kierunku zawarcia przymierzy z Bogiem i otrzymania koniecznych obrzędów chrztu i świątyni, pomagacie gromadzić Izrael”. Omów, na jakie sposoby możesz pomóc tym, którzy zmarli, dostąpić odkupienia i przyjęcia niezbędnych obrzędów. Poproś członków grupy, którzy brali udział w tej pracy, aby opowiedzieli o swoich doświadczeniach.

Dowiedz się więcej

Ew. Jana 5:25–29; I List Piotra 3:18–22; 4:6; Doktryna i Przymierza 138:53–56
Dale G. Renlund, „Historia rodziny i praca świątynna: Zapieczętowanie i uzdrowienie”, Liahona, maj 2018, str. 46–49
„Redeeming Our Dead through Temple Service” [Odkupienie naszych zmarłych poprzesz służbę w świątyni], Teachings of Presidents of the Church: Joseph F. Smith [Nauki prezydentów Kościoła: Joseph F. Smith] (2011), str. 407–415