„Lekcja 15. Materiał przygotowawczy: Zbliżanie się do Jezusa Chrystusa poprzez sakrament”, Jezus Chrystus i Jego wieczna ewangelia. Materiały dla nauczyciela (2023)
„Lekcja 15. Materiał przygotowawczy”, Jezus Chrystus i Jego wieczna ewangelia. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 15. Materiał przygotowawczy
Zbliżanie się do Jezusa Chrystusa poprzez sakrament
Pomyśl o tym, kiedy ostatnio przyjąłeś sakrament. Jakie było to doświadczenie? Ile uwagi poświęciłeś Zadośćuczynieniu Zbawiciela i swojemu przymierzu z Nim? Podczas studiowania lekcji z części 4. będziesz miał możliwość rozważenia, co możesz zrobić, aby sprawić, żeby Jezus Chrystus i Jego Zadośćuczynienie było bardziej osobiste, istotne i przydatne w twoim życiu.
Rozdział 1.
W jaki sposób sakrament może pomóc mi zbliżyć się do Zbawiciela?
Na kilka godzin przed udaniem się do Ogrodu Getsemane Jezus poinstruował Swoich Dwunastu Apostołów, aby przygotowali posiłek paschalny (zob. Ew. Mateusza 26:17–19). Przez prawie 1500 lat dzieci Izraela upamiętniały Święto Paschy i używały krwi jagniąt bez skazy, co było symbolem ochrony przed aniołem zagłady (zob. II Ks. Mojżeszowa 12:21–28; 13:14–15). Po posiłku Jezus Chrystus, Baranek Boży, wypełnił symbolizm Paschy, kiedy przelano Jego krew i stał się Zbawicielem świata (zob. Ew. Jana 1:29; I List Piotra 1:18–19). Podczas Swojego ostatniego paschalnego posiłku „ustanowił sakrament jako przypomnienie Jego wielkiej, zadość czyniącej ofiary” („Żyjący Chrystus: Świadectwo Apostołów”, strona internetowa ChurchofJesusChrist.org). Zadośćuczynienie Zbawiciela obejmuje Jego cierpienie w Getsemane, śmierć na krzyżu i Jego chwalebne Zmartwychwstanie.
Chleb i wino, lub woda, są świętymi symbolami sakramentu. Symbol to fizyczne przedstawienie pojęcia, cechy lub idei. Podczas studiowania poniższych punktów rozważ, w jaki sposób symbole sakramentalne mogą przypominać ci o Zbawicielu i o tym, co dla ciebie zrobił:
-
W trakcie 40 lat, kiedy starożytni Izraelici przebywali na pustyni, codziennie karmiono ich manną, czyli „[chlebem] z nieba” (Ew. Jana 6:31; zob. także Ks. Psalmów 78:24–25). Poruszywszy temat manny Jezus Chrystus oświadczył: „Ja jestem chlebem żywym, który z nieba zstąpił […]. Kto spożywa ten chleb, żyć będzie na wieki” (Ew. Jana 6:51, 58).
-
W ramach Zadośćuczynienia ciało Jezusa Chrystusa doświadczyło „[bólu, ran i mocy] cierpień” („Jezu, Tyś Pan jest nasz”, Hymny, nr 101). Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium zauważył: „Przełamany i rozerwany, każdy kawałek chleba jest niepowtarzalny, tak jak osoby, które go spożywają” („Important Aspects of Missionary Work Remain Unchanged, Says Elder Oaks” [Ważne aspekty pracy misjonarskiej pozostają niezmienione, mówi Starszy Oaks], Church News, 30 czerwca 2017, strona internetowa ChurchofJesusChrist.org).
-
Wino, którego użyto podczas pierwszego sakramentu, symbolizowało krew Jezusa Chrystusa. Jesteśmy oczyszczeni Jego krwią (zob. I List Jana 1:7). W dzisiejszych czasach używamy wody, która również symbolizuje oczyszczenie (zob. Doktryna i Przymierza 27:2) i jest niezbędna do życia. Kiedy Jezus był przy studni, powiedział Samarytance, że woda, którą nam oferuje, jest „źródłem wody wytryskującym ku żywotowi wiecznemu” (Ew. Jana 4:14).
-
Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał: „Symboliczne skosztowanie […] ciała i krwi [Chrystusa] ma jeszcze głębsze znaczenie — oznacza rozwijanie w sobie cech i charakteru Chrystusa […]. Spożywając co tydzień sakrament chleba i wody, dobrze postąpimy, jeśli będziemy rozważać to, że musimy w pełni przyjąć do swojego życia i serca całokształt charakteru Zbawiciela i Jego bezgrzesznego życia” („Chleb żywy, który z nieba zstąpił”, Liahona, listopad 2017, str. 37).
Rozdział 2.
W jaki sposób przyjmowanie sakramentu zapewnia mi większy dostęp do mocy Pana?
Podczas Swojej posługi pośród Nefitów i Lamanitów Jezus Chrystus dał Swoim uczniom upoważnienie i nakazał im udzielać sakramentu członkom Swojego Kościoła. Powiedział: „Zawsze będziecie tego przestrzegać, i czynić […], tak jak ja łamałem chleb, pobłogosławiłem go i dałem wam” (III Nefi 18:6; zob. także werset 5.). Częste wspólne spotkania i przyjmowanie sakramentu będąc godnym jest także przykazaniem Pana w naszych czasach (zob. Doktryna i Przymierza 20:75; 59:9).
Siostra Cheryl A. Esplin, która służyła, jako doradczyni w Generalnym Prezydium Organizacji Podstawowej, również opisała błogosławieństwa, jakie Pan oferuje nam poprzez sakrament:
Sakrament staje się doświadczeniem umacniającym duchowo, jeśli słuchamy modlitw sakramentalnych i ponownie zobowiązujemy się do dochowywania naszych przymierzy. Gdy przyjmujemy sakrament, świadczymy Bogu, że będziemy pamiętać Jego Syna zawsze, a nie tylko w czasie krótkiego obrzędu sakramentu.
W czasie sakramentu, gdy skupiamy się na odkupicielskiej i [umożliwiającej działanie] mocy Zbawcy dzięki Jego Zadośćuczynieniu, mamy chwilę na prawdziwie duchowe doświadczenie.
Gdy posiadacz kapłaństwa podaje nam te święte symbole, sam Zbawiciel skłania ku nam Swe miłosierne ramię, zachęcając każdego z nas do przyjęcia tych drogocennych darów miłości, możliwych dzięki Jego zadość czyniącej ofierze — darów pokuty, przebaczenia, pocieszenia i nadziei.
Im głębiej zastanawiamy się nad znaczeniem sakramentu, tym świętszy i bardziej doniosły staje się on dla nas. („Sakrament — odnowa duszy”, Liahona, listopad 2014, str. 12, 13–14)
Rozdział 3.
Skąd mogę wiedzieć, czy naprawdę jestem godny przyjęcia sakramentu?
Apostoł Paweł zachęcał członków Kościoła, aby sami siebie „[doświadczali]” (I List do Koryntian 11:28), zanim przyjmą sakrament. Następnie ostrzegł: „Albowiem kto je i pije niegodnie, nie rozróżniając ciała Pańskiego, sąd własny je i pije” (I List do Koryntian 11:29; zob. także wersety 27–28; III Nefi 18:28–29). Sąd oznacza tutaj ograniczenie naszego postępu (zob. Przewodnik po pismach świętych, hasło „Potępienie”, strona internetowa pismaswiete.KosciolJezusaChrystusa.org).
Starszy John H. Groberg, służąc jako Siedemdziesiąty, udzielił następujących wskazówek, aby ocenić osobistą godność:
Jeżeli pragniemy się udoskonalać (czyli odpokutować), a nie obowiązują nas ograniczenia nałożone przez przywódców kapłańskich, wówczas, moim zdaniem, jesteśmy godni. Jeśli jednak nie pragniemy się udoskonalać, ani nie mamy zamiaru podążać za wskazówkami Ducha, musimy zadać sobie pytanie: Czy jesteśmy godni, aby przyjąć sakrament, czy też drwimy sobie z istoty jego sensu, którą jest funkcja katalizatora osobistej pokuty i udoskonalenia? („The Beauty and Importance of the Sacrament” [Piękno i waga sakramentu], Ensign, maj 1989, str. 38)
W filmie pt. „Sacrament Meeting” [Spotkanie sakramentalne] (od oznaczenia czasu 6:40 do 7:30) Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów przedstawia ważną radę dotyczącą bycia godnym przyjęcia sakramentu.