„Lekcja 24. Materiał przygotowawczy: Zaufanie Jezusowi Chrystusowi jako naszemu sędziemu”, Jezus Chrystus i Jego wieczna ewangelia. Materiały dla nauczyciela (2023)
„Lekcja 24. Materiał przygotowawczy”, Jezus Chrystus i Jego wieczna ewangelia. Materiały dla nauczyciela
Lekcja 24. Materiał przygotowawczy
Zaufanie Jezusowi Chrystusowi jako naszemu sędziemu
Wyobraź sobie myśli i uczucia, które mogłyby ci towarzyszyć, gdybyś został dziś zaproszony do przebywania w obecności Pana. Pewnego dnia „każdy z nas stanie, aby być przez Niego osądzonym według naszych uczynków i pragnień naszych serc” („Żyjący Chrystus. Świadectwo Apostołów”, strona internetowa KosciolJezusaChrystusa.org; zob. także II Ks. Nefiego 9:15). To, jak się poczujemy, przebywając w obecności Zbawiciela, będzie zależało od tego, jak się do tego przygotowaliśmy (zob. Ks. Almy 5:16–25). Podczas studiowania zastanów się, co możesz zrobić, aby czuć się swobodnie i pewnie w Jego obecności podczas Sądu Ostatecznego (zob. Doktryna i Przymierza 121:45).
Rozdział 1.
Dlaczego mogę zaufać Jezusowi Chrystusowi jako mojemu Sędziemu?
Ze względu na boską naturę Zbawiciela i Jego nieskończone Zadośćuczynienie możemy mieć pewność, że będzie On „Sędzią sprawiedliwym” (Ks. Mojżesza 6:57), kiedy nadejdzie dzień, w którym staniemy przed Nim, aby zdać relację z naszego życia (zob. List do Rzymian 14:10–12). On w doskonały sposób określi stopień chwały, którego wymagania spełniamy. W Księdze Psalmów czytamy: „Sądzić będzie sprawiedliwie świat, bezstronnie osądzać ludy” (Ks. Psalmów 9:9; zob. także 96:13).
Mówiąc o kwalifikacjach Pana do tego, aby być naszym sędzią, Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:
Jezus Chrystus dokonał zasług, których nie mógł dokonać nikt inny. Zanim narodził się w Betlejem, był Bogiem, Jehową. Jego umiłowany Ojciec nie tylko dał Mu Jego ciało duchowe, Jezus był też Jego Jednorodzonym Synem w ciele. Nasz Pan prowadził doskonałe i bezgrzeszne życie, dlatego był wolny od wymogów sprawiedliwości. Wszystkie cechy są w Nim doskonałe: miłość, współczucie, cierpliwość, posłuszeństwo, wybaczenie i pokora […].
Składam świadectwo, że Swoim niewyobrażalnym cierpieniem i bólem, Swą bezcenną ofiarą Zbawiciel zasłużył na prawo, by być naszym Odkupicielem, naszym Orędownikiem i naszym Ostatecznym Sędzią. („Zadośćuczynienie może zapewnić wam spokój i szczęście”, Liahona, listopad 2006, str. 42)
Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium, który był sędzią Sądu Najwyższego w Utah, powiedział o wyjątkowym przygotowaniu Zbawiciela do tego, aby nas sądzić:
Jego wszechwiedza daje Mu doskonałe poznanie wszystkich naszych uczynków i pragnień, zarówno tych, za które nie odpokutowaliśmy i których nie zmieniliśmy, jak i tych, za które odpokutowaliśmy, czy które są prawe. Dlatego po Jego sądzie wszyscy wyznamy, że „Jego [sądy] są sprawiedliwe” (Ks. Mosjasza 16:1). („Wielki plan”, Liahona, maj 2020, str. 96)
Rozważaj podczas przygotowań do zajęć
Pomyśl o cesze Jezusa Chrystusa, która sprawia, że masz większą pewność, iż będzie On prawym sędzią. Na przykład, możesz rozważyć, w jaki sposób jest On kochający, wszechwiedzący, wszechmogący, mądry, miłosierny, sprawiedliwy, współczujący, cierpliwy, łagodny lub przebaczający. Bądź gotowy do opowiedzenia na zajęciach o cesze, którą wybrałeś.
Rozdział 2.
W jaki sposób będę sądzony?
Rozmyślanie o Sądzie Ostatecznym może wydawać się zarówno zachwycające, jak i przytłaczające. Czasami możemy się zastanawiać, czy kiedykolwiek poczujemy, że jesteśmy przygotowani na sąd Pana. W Objawieniu Jana zawarte są ważne prawdy dotyczące sposobu, w jaki Pan nas osądzi.
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Przeczytaj Objawienie Jana 20:12 i odszukaj jeden sposób, w jaki zostaniemy osądzeni.
Prezydent Harold B. Lee nauczał:
„Księgi”, o których mowa, odnoszą się do zapisów [naszych uczynków], które są prowadzone na ziemi […]. Księga żywota jest zapisem prowadzonym w niebie. (Teachings of Presidents of the Church: Harold B. Lee [Nauki Prezydentów Kościoła: Harold B. Lee] [2000], str. 226–227)
Dzięki wizji ukazującej królestwo celestialne Prorok Józef Smith zyskał dodatkowe zrozumienie Sądu Ostatecznego. Zbawiciel nauczał: „Bowiem Ja, Pan, będę sądził wszystkich ludzi według ich uczynków, według pragnienia ich serc” (Doktryna i Przymierza 137:9, wyróżnienie dodane). Prorok Alma nauczał, że odpowiemy także za nasze słowa (zob. Ks. Almy 12:14).
Prezydent Oaks nauczał, że Sąd Ostateczny jest czymś więcej niż tylko oceną naszych myśli, słów i czynów:
Sąd Ostateczny nie jest jedynie podsumowaniem dobrych i złych uczynków — tego, co robiliśmy. Jest potwierdzeniem ostatecznego rezultatu naszych czynów i myśli — tego, czym się staliśmy […]. Przykazania, obrzędy i przymierza ewangelii nie są listą wpłat, których należy dokonać na jakieś konto w niebie. Ewangelia Jezusa Chrystusa jest planem, który pokazuje nam, jak stać się tym, kim nasz Ojciec Niebieski chce, byśmy się stali. („Wyzwanie, byśmy czymś się stali”, Liahona, styczeń 2001, str. 40)
Ważne jest, aby pamiętać, że bez względu na to, jak pilnie staramy się żyć zgodnie z ewangelią, bez pomocy Pana nigdy nie będziemy w stanie stać się tym, kim Ojciec Niebieski pragnie, abyśmy się stali. Na szczęście Jezus Chrystus jest nie tylko naszym sędzią, ale również „orędownikiem u Ojca’ (Doktryna i Przymierza 110:4; zob. także I List Jana 2:1).
Prezydent Russell M. Nelson nauczał, że słowo orędownik oznacza „głos w sprawie” lub „tego, który wstawia się za innym” („Jesus the Christ — Our Master and More” [Jezus będący Chrystusem — nasz Mistrz i nie tylko] [uroczyste spotkanie na Uniwersytecie Brighama Younga, 2 lutego 1992], str. 4, strona internetowa speeches.byu.edu). Jako nasz Orędownik, Jezus Chrystus „zna słabość człowieka i wie, jak przyjść z pomocą tym, co są kuszeni” (Doktryna i Przymierza 62:1). On będzie bronił naszej sprawy i będzie wstawiał się za nami, gdy wykażemy się wiarą w Niego (zob. Ks. Moroniego 7:28; II Ks. Nefiego 2:9; List do Hebrajczyków 4:15–16).
Starszy Dale G. Renlund z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział o roli Jezusa Chrystusa jako naszego Orędownika te słowa:
Wstawianie się Chrystusa za nami u Ojca nie jest w sprzeczności z Bożym planem. Jezus Chrystus […] nie poparłby niczego, co nie zgadzałoby się od początku z wolą Ojca. Ojciec Niebieski bez wątpienia cieszy się naszymi sukcesami i przyklaskuje im.
Wstawianie się Chrystusa za nami jest, przynajmniej w części, przypomnieniem nam o tym, że zapłacił za nasze grzechy i że Boże miłosierdzie dostępne jest dla każdego. („Wybierzcie sobie dzisiaj”, Liahona, listopad 2018, str. 104–105)
W objawieniu, które Prorok Józef otrzymał w 1831 r., Jezus Chrystus opisał rolę, jaką odgrywa Jego Zadośćuczynienie, kiedy On wstawia się za ludźmi, którzy w Niego wierzą.
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 45:3–5 i odszukaj, jak Jezus Chrystus wstawia się za nami.
Rozważaj podczas przygotowań do zajęć
Wyobraź sobie, jak Zbawiciel wstawia się za tobą przed Ojcem. Co mógłbyś czuć, słuchając, jak mówi w twoim imieniu?
Rozdział 3.
Jak mogę lepiej ocenić stan moich przygotowań na Sąd Ostateczny?
Prezydent Oaks nauczał: „Celem Sądu Ostatecznego jest określenie, czy doświadczyliśmy, jak to opisał Alma ‘wielkiej przemiany w [sercach]’” („Oczyszczeni poprzez pokutę”, Liahona, maj 2019, str. 93). Przemiana ta jest osiągana poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa i szczerą pokutę.
Kiedy Alma nauczał ludzi w Zarahemli, zadawał im pytania, dzięki którym mogli ocenić stan swego serca i określić, w jakim stopniu byli przygotowani na osąd Zbawiciela (zob. Ks. Almy 5:14).
Studiuj podczas przygotowań do zajęć
Przeczytaj wersety Ks. Almy 5:15–16, 19, 26–27 i poświęć trochę czasu na szczerą autorefleksję, rozważając swoje odpowiedzi na zadane pytania. Rozpoznaj jedno pytanie, jako wskazujące obszar, w którym już teraz mógłbyś zacząć się udoskonalać.
Kiedy zastanawiasz się nad tym, co możesz zrobić, aby lepiej przygotować się na Sąd Ostateczny, pamiętaj o następującej mądrej radzie Starszego Larry’ego R. Lawrence’a, Siedemdziesiątego:
Duch może wskazać nasze słabości, ale także może pokazać nam nasze mocne strony. Czasami musimy zapytać, co robimy dobrze, aby Pan mógł nas podbudować i zachęcić do rozwoju […]. Cieszy się On za każdym razem, kiedy stawiamy krok naprzód. Dla niego kierunek, jaki obieramy, jest ważniejszy niż prędkość.
Bądźcie wytrwali, bracia i siostry, nigdy się nie zniechęcając. („Czegóż mi jeszcze nie dostaje?”, Liahona, listopad 2015, str. 35)
Zapisz swoje przemyślenia
Poświęć kilka minut na zapisanie odpowiedzi na jedno pytanie Almy, które rozpoznałeś jako wskazujące to, nad czym możesz teraz pracować. Możesz również rozpoznać pytanie jako wskazujące coś, co robisz dobrze, i na nie również odpowiedzieć.