ថ្នាក់​សិក្ខាសាលា
ធីម៉ូថេ ទី២ ៤


ធីម៉ូថេ ទី២ ៤

« ខ្ញុំបានរក្សាសេចក្តីជំនឿ »

ការរស់នៅតាមដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ផ្តល់ពរដល់យើងតាមរបៀបជាច្រើន ។ ទោះបីជាយើងនឹងប្រឈមមុខនឹងការសាកល្បង ហើយនិងការបៀតបៀនក៏ដោយ ក៏តាមរយៈសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងអាចរក្សាភាពក្លាហានរហូតដល់ទីបញ្ចប់បានដែរ ។ បន្ទាប់ពីព្យាយាមដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះជាច្រើនទសវត្សរ៍ ប៉ុលបានដឹងថាលោកនឹងត្រូវគេសម្លាប់ក្នុងពេលឆាប់ៗនេះ ។ នៅក្នុងសំបុត្រចុងក្រោយរបស់លោកទៅកាន់ធីម៉ូថេ លោកបានបង្ហាញពីមូលហេតុដែលការរក្សាភាពស្មោះត្រង់គឺមានតម្លៃសម្រាប់លោក និងចំពោះអស់អ្នកដែលជ្រើសរើសស៊ូទ្រាំក្នុងសេចក្ដីជំនឿ ។ មេរៀននេះមានគោលបំណងជួយអ្នកឲ្យក្លាយជា ឬបន្តប្ដេជ្ញាក្នុងភាពជាសិស្សពេញមួយជីវិតចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

សូមជួយសិស្សស្វែងយល់ពីការអញ្ជើញឲ្យ « ស្វែងរក » ។ ជាញឹកញាប់មេរៀនជាច្រើននឹងចាប់ផ្ដើមដោយការអញ្ជើញឲ្យសិស្សស្វែងរកគោលលទ្ធិ សេចក្ដីពិត ឬគោលការណ៍នានាដែលនឹងលេចឡើងនៅក្នុងបរិបទព្រះគម្ពីរ ។ វាអាចមានប្រយោជន៍ក្នុងការបង្ហាញអ្វីដែលអ្នកចង់ឲ្យសិស្សស្វែងរក ។ ការធ្វើដូច្នេះអាចជួយសិស្សឲ្យរក្សាការអញ្ជើញឲ្យស្វែងរកនៅក្នុងគំនិតរបស់គេ កាលពួកគេសិក្សាបណ្ដុំបទគម្ពីរនោះ ។

ការរៀបចំរបស់សិស្ស ៖ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្វែងរកវគ្គបទគម្ពីរ ដែលពួកគេអាចចែកចាយជាមួយនរណាម្នាក់ដែលមានអារម្មណ៍បាក់ទឹកចិត្តដើម្បីខិតខំដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

សកម្មភាពរៀនសូត្រដែលអាចមាន

ស៊ូទ្រាំដោយស្មោះត្រង់

ក្នុងអំឡុងសកម្មភាពខាងក្រោម សូមប្រយ័ត្នចំពោះសិស្សដែលមានឈឺធ្ងន់ ឬមានមិត្តភក្តិ ឬសមាជិកគ្រួសារដែលបានទទួលមរណភាពនាពេលថ្មីៗនេះ ។

សូមស្រមៃថាតើវានឹងទៅជាយ៉ាងណាដើម្បីដឹងថាអ្នកហៀបនឹងស្លាប់នោះ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសរសេរចម្លើយរបស់ពួកគេចំពោះសំណួរដូចខាងក្រោមចូលក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់ពួកគេ ។ បន្ទាប់មក សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សពីរបីនាក់ឲ្យចែកចាយជាមួយមិត្តរួមថ្នាក់នូវចម្លើយរបស់ពួកគេចំពោះសំណួរចុងក្រោយ ។

  • តើអ្នកសង្ឃឹមថានឹងអាចនិយាយអ្វីអំពីជីវិតរបស់អ្នកនៅពេលថ្ងៃនោះមកដល់ ?

  • តើអ្វីនឹងមានសារៈសំខាន់សម្រាប់អ្នកនៅពេលនោះ ? តើអ្វីដែលមិនសំខាន់ ?

  • តើអ្នកគិតថាការខិតខំរបស់អ្នកដើម្បីធ្វើតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះពេញមួយជីវិតរបស់អ្នកនឹងជះឥទ្ធិពលដល់អ្នកនៅពេលនោះយ៉ាងដូចម្ដេច ?

បន្ទាប់ពីការបម្រើដ៏ក្លាហានអស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍ក្នុងនាមជាសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប៉ុលបានសរសេរទៅកាន់ធីម៉ូថេពីក្នុងគុករ៉ូមដោយដឹងថាលោកនឹងត្រូវគេប្រហារជីវិតឆាប់ៗ ។ ការណ៍នេះទំនងជាសំបុត្រចុងក្រោយដែលប៉ុលបានសរសេរដែលត្រូវបានបញ្ចូលក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ។ យើងមានពរជ័យដែលអាចអានគំនិតចុងក្រោយមួយចំនួនរបស់បុរសដ៏អស្ចារ្យម្នាក់នេះ នៅពេលដែលលោកបានឆ្លុះបញ្ចាំងពីជីវិតរបស់លោក និងការខិតមកជិតនៃសេចក្តីស្លាប់របស់លោក ។

ប៉ុលបានប្រៀបធៀបការខិតខំរបស់លោកក្នុងការរក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះសកម្មភាពពីរផ្សេងគ្នា ។ សូមអាន ធីម៉ូថេ ទី២ ៤:៦–៧ ហើយរកមើលការប្រៀបធៀបរបស់ប៉ុល ។

Two men in a park boxing in a boxing ring with a man acting as Referee.
Two young men are outside. They are running on a track. This is in Lisbon, Portugal.

សូមពិចារណាបង្ហាញរូបភាពទាំងពីរនេះ ខណៈពេលដែលសិស្សពិភាក្សាអំពីសំណួរខាងក្រោម ។

  • ហេតុអ្វីបានជាការតយុទ្ធយ៉ាងល្អ និងការរត់ប្រណាំងជាស្រេច បានរក្សាសេចក្តីជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពេញមួយជីវិតរបស់យើង ?

សូមសញ្ជឹងគិតមួយនាទីអំពីរបៀបដែលអ្នកកំពុងធ្វើចំណុចនេះក្នុងជីវិតរបស់អ្នកក្នុងការរត់ប្រណាំងរបស់អ្នក ឬការតស៊ូរបស់អ្នកដើម្បីរក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះគ្រីស្ទ ។ តើអ្នកធ្លាប់មានអារម្មណ៍នឿយហត់ វាយដំ ឬរងរបួសឬទេ ? តើអ្នកធ្លាប់ត្រូវបានល្បួងឲ្យបោះបង់ដែរឬទេ ? តើព្រះអង្គសង្គ្រោះបានជួយអ្នកនៅក្នុងស្ថានភាពទាំងនេះដោយរបៀបណា ? នៅពេលអ្នកសិក្សាថ្ងៃនេះ សូមគិតអំពីមូលហេតុដែលវានឹងមានតម្លៃសម្រាប់អ្នកក្នុងការបន្តការរត់ប្រណាំង ឬប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងភាពជាសិស្ស ។

តើអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះប្រទានដល់ពួកអ្នកស្មោះត្រង់

សូមអាន ធីម៉ូថេ ទី២ ៤:៨ ដោយរកមើលពរជ័យដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរៀបចំសម្រាប់ប៉ុល និងអស់អ្នកដែលស៊ូទ្រាំដោយស្មោះត្រង់ ។

មកុដនេះគឺជានិមិត្តសញ្ញាសម្រាប់ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាជាភាពតម្កើងឡើង ។

  • ហេតុអ្វីបានជាអ្នកគិតថា ប៉ុលនឹងពណ៌នាអំពីពរជ័យនេះ ដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រទានដល់យើងថាជា « មកុដនៃសេចក្ដីសុចរិត » ?

សេចក្តីពិតមួយដែលយើងអាចរៀនចេញពីវគ្គបទគម្ពីរនេះគឺ ៖ ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះអស់អ្នកដែលស៊ូទ្រាំដោយស្មោះត្រង់ដល់ទីបញ្ចប់នឹងទទួលបានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច

  • តើឃ្លា « កាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុត » មានអត្ថន័យយ៉ាងណាចំពោះអ្នក ? តើឥឡូវនេះអ្នកត្រូវស៊ូទ្រាំដោយរបៀបណា ? តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យការស៊ូទ្រាំដល់ទីបញ្ចប់មានការលំបាក ?

  • តើព្រះអង្គសង្គ្រោះជាគំរូដ៏ល្អឥតខ្ចោះនៃការស៊ូទ្រាំដល់ទីបញ្ចប់តាមរបៀបណា ? ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៩:១៦–១៩ ) ។

  • តើការស៊ូទ្រាំរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដល់ទីបញ្ចប់មានឥទ្ធិពលលើយើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?

សូមចំណាយពេលខ្លះដើម្បីគិតអំពីមនុស្សដែលអាចនឹងរងឥទ្ធិពលដោយជម្រើសរបស់អ្នកដើម្បីស៊ូទ្រាំដល់ទីបញ្ចប់ ។

សូមពិចារណាផ្តល់ក្រដាសតូចមួយដល់សិស្សម្នាក់ៗ ។ សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ៗឲ្យសរសេរជាអនាមិក ហើយប្រគល់សាច់រឿងសង្ខេបមួយ ដែលនរណាម្នាក់អាចនឹងមានអារម្មណ៍ចង់ឈប់ព្យាយាមដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ( វាអាចជាហេតុផលពិតមួយដែលមនុស្សជាទីស្រឡាញ់ម្នាក់សម្រេចចិត្តឈប់ដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ) ។ ឯកសារទាំងនេះអាចត្រូវបានចែកចាយឡើងវិញនៅពេលក្រោយនៅក្នុងមេរៀននេះ ឬអាន និងប្រើប្រាស់ក្នុងរបៀបផ្សេងទៀតដើម្បីជួយសិស្សឲ្យចេះផ្សារភ្ជាប់មេរៀនទៅនឹងជីវិតរបស់ពួកគេ ។

ក្តីសង្ឃឹមរបស់យើងអាចទទួលបានតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ

អែលឌើរ អិល ថម ភែរី ( ឆ្នាំ ១៩២២–២០១៥ ) ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពន្យល់ថា ដោយសារតែការស៊ូទ្រាំដ៏លំបាកដល់ទីបញ្ចប់ យើងមិនអាចជោគជ័យតែម្នាក់ឯងបានឡើយ ។ លោកបានបង្រៀនថា ៖

Final official portrait of Elder L. Tom Perry of the Quorum of the Twelve Apostles, 2004. Passed away 30 May 2015.

ការកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុតគឺពិតជាមិនមែនជាគម្រោងដែលធ្វើវាដោយខ្លួនឯងនោះទេ ។… វាទាមទារអំណាចប្រោសលោះរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។

( អិល ថម ភែរី « The Gospel of Jesus Christ » Ensign Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ៤៦ )

ដូចប៉ុលដែរ មនុស្សជាច្រើននាក់ទៀតបានស៊ូទ្រាំដល់ទីបញ្ចប់ ដោយមានជំនួយពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ សូមអានយ៉ាងហោចណាស់ពីរនូវវគ្គបទគម្ពីរនៃព្រះគម្ពីរមរមនដូចខាងក្រោម ។ សូមរកមើលពីរបៀបដែលទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះអង្គសង្គ្រោះបានមានឥទ្ធិពលលើព្យាការីម្នាក់ៗ នៅពេលពួកលោកស៊ូទ្រាំដោយស្មោះត្រង់ ហើយសេចក្តីស្លាប់របស់ពួកលោកបានខិតចូលមកជិត ។

សិស្សក៏អាចត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យចែកចាយគំរូពីគ្រួសាររបស់ពួកគេផ្ទាល់អំពីសេចក្តីសុខសាន្តដែលអាចទទួលបាននៅពេលមាននរណាម្នាក់ខិតជិតសេចក្ដីស្លាប់បន្ទាប់ពីជីវិតនៃការព្យាយាមដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

លីហៃ ៖ នីហ្វៃទី២ ១:១៤–១៥

អេណុស ៖ អេណុស ១:២៧

មរ៉ូណៃ ៖ មរ៉ូណៃ ១០:៣២–៣៤

  • តើសិស្សទាំងនេះពិពណ៌នាអំពីទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទយ៉ាងដូចម្ដេច ?

  • តើទំនាក់ទំនងនោះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាចំពោះអារម្មណ៍របស់ពួកគេចំពោះការស្លាប់របស់ពួកគេ ?

តើដំបូន្មានអ្វីខ្លះដែលអ្នកនឹងផ្ដល់ឲ្យ ?

សូមពិចារណាចែកចាយឡើងវិញដល់សិស្សផ្សេងគ្នានូវឯកសារដែលសិស្សបានប្រគល់ជូនជាមួយនឹងស្ថានភាពដែលអាចល្បួងនរណាម្នាក់ឲ្យបោះបង់ការព្យាយាមដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

សូមដាក់បង្ហាញសំណួរខាងក្រោម ហើយផ្តល់ពេលវេលាដល់សិស្សដើម្បីសញ្ជឹងគិតអំពីស្ថានភាពដែលពួកគេបានទទួលក្នុងចិត្ត ។ បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញអ្នកស្ម័គ្រចិត្ដឲ្យចែកចាយនូវអ្វីដែលពួកគេអាចនិយាយទៅកាន់នរណាម្នាក់ក្នុងស្ថានភាពនោះទោះបីជាវាមិនបានឆ្លើយសំណួរដោយផ្ទាល់ក៏ដោយ ។ សូមអញ្ជើញអស់អ្នកដែលបានបញ្ចប់ការរៀបចំរបស់សិស្សឲ្យចែកចាយខគម្ពីរដែលពួកគេបានរកឃើញផងដែរ ។

  • តើអ្នកនឹងផ្តល់ដំបូន្មានអ្វីដល់មនុស្សស្មោះត្រង់ម្នាក់ ដែលបារម្ភថាខ្លួនពួកគេមិនរឹងមាំគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីស៊ូទ្រាំ ?

  • តើអ្នកអាចនិយាយអ្វីទៅកាន់នរណាម្នាក់ដែលបានឈប់ដើរតាមព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយឥឡូវនេះមានអារម្មណ៍ថាវាយឺតពេលក្នុងការចាប់ផ្តើមម្តងទៀត ? តើអ្នកអាចប្រើឧទាហ៍អំពីជីវិតរបស់ប៉ុលដោយរបៀបណាដើម្បីជួយពួកគេឲ្យឃើញថាព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចជួយយើងឲ្យផ្លាស់ប្តូរ និងចាប់ផ្តើមឡើងវិញបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?

  • តើពួកគេអាចធ្វើជំហានអ្វីខ្លះដើម្បីងាកទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះដើម្បីសុំជំនួយ ?

តើមានសារអ្វីសម្រាប់អ្នក ?

ត្រលប់ទៅ ធីម៉ូថេ ទី ២ ៤ ហើយអានខទី ៦–៨, ១៨ ។ សូមស្រមៃគិតអំពីខ្លួនអ្នកនៅពេលអនាគត ដោយអាចនិយាយអ្វីដែលប៉ុលបាននិយាយនៅពេលជីវិតអ្នកខិតជិតដល់ពេលចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់អ្នក ។ បន្ទាប់មក សូមឆ្លើយសំណួរខាងក្រោមទាំងនេះ ៖

  • តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះសារលិខិតរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ទៅកាន់អ្នក ?

  • តើអ្វីដែលអ្នកបានរៀន និងមានអារម្មណ៍នៅថ្ងៃនេះ បានជួយអ្នកឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់ដោយរបៀបណាអំពីតម្រូវការរបស់អ្នកសម្រាប់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?

  • តើអ្នកមានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ?

វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង

តើយើងកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុតយ៉ាងដូចម្តេច ?

អែលឌើរ អិល ថម ភែរី ( ឆ្នាំ១៩២២–២០១៥ ) ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានពន្យល់ ៖

Final official portrait of Elder L. Tom Perry of the Quorum of the Twelve Apostles, 2004. Passed away 30 May 2015.

ការស៊ូទ្រាំដល់ទីបញ្ចប់តម្រូវឲ្យមានភាពស្មោះត្រង់ដល់ទីបំផុត ដូចក្នុងករណីរបស់ប៉ុល ដែលបានប្រាប់ធីម៉ូថេថា « ខ្ញុំបានតយុទ្ធយ៉ាងល្អ ខ្ញុំបានរត់ប្រណាំងជាស្រេច ខ្ញុំបានរក្សាសេចក្តីជំនឿទៅហើយ » ( ធីម៉ូថេ ទី២ ៤:៧ ) ។ ជាក់ស្ដែងនេះមិនមែនជារឿងងាយឡើយ ។ វាត្រូវបានរំពឹងថានឹងពិបាក មានបញ្ហាប្រឈម ហើយនៅ ទីបំផុតត្រូវចម្រាញ់ ពេលយើងរៀបចំខ្លួនត្រឡប់ទៅរស់នៅជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង ហើយទទួលបានពរជ័យដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។

( អិល ថម ភែរី « The Gospel of Jesus Christ » Ensign Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ៤៦ )

សូមមើលវីដេអូ « Endure to the End » ( ២:០៤ ) ដែលមាននៅគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ដោយរកមើលពីរបៀបដែលប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ អតីតគណៈប្រធានទីមួយ បានជួយឆ្លើយសំណួរនេះ ។

2:6

//media.ldscdn.org/webvtt/scripture-and-lesson-support/doctrine-and-covenants-visual-resource/2010-07-019-endure-to-the-end-en.vtt

ចុះបើពេលខ្លះវាពិបាកនឹងឃើញពរជ័យនៃការនៅតែស្មោះត្រង់ ?

អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានមានប្រសាសន៍ ៖

Official Portrait of Elder Jeffrey R. Holland. Photographed January 2018.

ចូរកុំបោះបង់ ។ ចូរបន្ដដើរទៀត ។ ចូរបន្ដខិតខំ ។ មានជំនួយ និងសុភមង្គលនៅខាងមុខ ។… នៅទីបញ្ចប់វានឹងមិនអីទេ ។ ទុកចិត្តលើព្រះ ហើយជឿលើរឿងល្អៗដែលនឹងមកដល់ ។

… ពរជ័យខ្លះមកឆាប់ ខ្លះមកយឺត ហើយខ្លះមិនមករហូតទៅដល់ស្ថានសួគ៌ ប៉ុន្ដែសម្រាប់អស់អ្នកដែលឱបក្រសោបដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ពរជ័យនឹងមក

( ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន « An High Priest of Good Things to Come » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៩ ទំព័រ ៣៨ )

សកម្មភាពរៀនសូត្របន្ថែម

សៀវភៅភីលេម៉ូន អាចបង្រៀនយើងអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអានឮៗនូវព័ត៌មានដូចខាងក្រោមអំពីស្ថានភាពមួយដែលប៉ុលបានថ្លែងនៅក្នុងសំបុត្រនេះ ៖

ភីលេម៉ូនមានអ្នកបម្រើ ឬទាសករម្នាក់ ឈ្មោះថា អូនេស៊ីម ដែលបានរត់គេចខ្លួន ហើយប្រហែលជាបានលួចរបស់អ្វីមួយពីភីលេម៉ូន ( សូមមើល ភីលេម៉ូន ១:១៨ ) ។ ទាសភាពមិនត្រូវបានមើលឃើញថាជាការអាក្រក់នៅក្នុងវប្បធម៌របស់គ្រីស្ទសនិកសាសន៍យូដាក្នុងសម័យរបស់ប៉ុលនោះទេ ហើយត្រូវបានគាំទ្រដោយច្បាប់រ៉ូម ។ ការដាក់ទោសដល់ទាសករដែលគេចខ្លួនរួមមាន ការវាយដំយ៉ាងដំណំ បោះត្រាដែកដុតនៅលើថ្ងាស ឬប្រហារជីវិត ។ បន្ទាប់ពីរត់ចេញ អូណេស៊ីមបានជួបនឹងសាវកប៉ុល ហើយបានប្រែចិត្តជឿទៅរកដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តអូណេស៊ីមឲ្យត្រឡប់ទៅភីលេម៉ូនវិញ ។

សូមអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ឲ្យអាន ភីលេម៉ូន ១:៨–១២ ឲ្យឮៗ ។ ចូរសុំឲ្យសិស្សក្នុងថ្នាក់ផ្ទៀងតាម ដោយរកមើលថាប៉ុល បានទូន្មាន ឬបានស្នើភីលេម៉ូនឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ។

បន្ទាប់មក សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន ភីលេម៉ូន ១:១៥–១៩ ហើយប្រៀបធៀបអ្វីដែលប៉ុលបានមានប្រសាសន៍ និងអ្វីដែលលោកបានស្នើឲ្យធ្វើក្នុងនាមអូណេស៊ីម ទៅនឹងអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះធ្វើសម្រាប់យើងម្នាក់ៗ ។

ធីម៉ូថេ ទី២ ៤:៨ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ផ្តល់ឲ្យយើងនូវក្តីសង្ឃឹមសម្រាប់អនាគតរបស់យើង ទោះបីជាយើងធ្លាប់មានកំហុសពីមុនក៏ដោយ ។

សូមជួយសិស្សឲ្យយល់ថា ការធានារបស់ប៉ុលអំពីរង្វាន់ដ៏អស់កល្បមួយ ( សូមមើល ធីម៉ូថេ ទី២ ៤:៨ ) មិនមែនមកដោយសារលោកមិនដែលធ្វើខុសនោះទេ ។ តាមពិត កាលពីដើមជីវិតលោកត្រូវបានគេស្គាល់ថាជា សុល លោកបានប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងសាសនាចក្ររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ( សូមមើល កិច្ចការ ៨:៣ ; ៩:១–២) ។ បើក្រឡេកទៅមើលជីវិតរបស់លោកវិញ ប៉ុលបានពិពណ៌នាអំពីខ្លួនលោកកាលពីនៅក្មេងថាជា « មេ » នៃមនុស្សមានបាប ( សូមមើល ធីម៉ូថេ ទី១ ១:១៥ ) ។ វាប្រហែលជាត្រូវបានល្បួងឲ្យប៉ុលបោះបង់ចោលដោយសារអំពើបាបនិងភាពទន់ខ្សោយរបស់លោកពីអតីតកាល ។

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យអាន ធីម៉ូថេ ទី១ ១:១២–១៧ ហើយគូសចំណាំអ្វីមួយនៅក្នុងខគម្ពីរនីមួយៗ ដែលបង្ហាញពីការទុកចិត្តរបស់ប៉ុលទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដើម្បីសង្គ្រោះលោក ជាជាងដោយកម្លាំងរបស់ខ្លួនលោកផ្ទាល់ ។

សូមឲ្យសិស្សចែកចាយខគម្ពីរមួយណាក្នុងចំណោមខគម្ពីរទាំងនេះដែលមានអត្ថន័យបំផុតសម្រាប់ពួកគេ ហើយមូលហេតុអ្វី ។

សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យសង្ខេបសាររបស់ប៉ុលទៅកាន់អ្នកដែលមានអារម្មណ៍ថាចង់បោះបង់ចោលដោយសារកំហុសពីអតីតកាល ឬភាពទន់ខ្សោយនាពេលបច្ចុប្បន្នរបស់ពួកគេ ។