ลูกา 15

อุปมาเรื่องแกะหาย เงินเหรียญหาย และบุตรหายไป

ในช่วงท้ายของการปฏิบัติศาสนกิจบนแผ่นดินโลกของพระผู้ช่วยให้รอด พวกฟาริสีกับพวกธรรมาจารย์บ่นที่พระเยซูทรงข้องแวะกับคนเก็บภาษีและคนบาป ในการตอบรับคำบ่นของพวกเขา พระเยซูทรงสอนอุปมาเรื่องแกะหาย เงินเหรียญหาย และบุตรหายไป บทเรียนนี้จะช่วยให้ท่านรับรู้และรู้สึกได้ว่าพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์ทรงรักและให้คุณค่ากับท่านและคนอื่นๆ ทั้งหมดมากเพียงใด

การเตรียมของนักเรียน: กระตุ้นให้นักเรียนศึกษาอุปมาหนึ่งเรื่องหรือทั้งหมดใน ลูกา 15 ก่อนเข้าชั้นเรียน เชื้อเชิญให้พวกเขาพิจารณาสิ่งที่อุปมาสอนเกี่ยวกับความรักของพระผู้เป็นเจ้า

กิจกรรมการเรียนรู้ที่อาจทำได้

ค่าของสิ่งนี้คือเท่าใด?

ท่านอาจนำอาหารและเงินมาชั้นเรียนเพื่อการสาธิตด้วยภาพถึงกิจกรรมต่อไปนี้ ใช้อาหารหรือเงินอะไรก็ได้ที่เกี่ยวข้องหรือเข้าถึงได้ง่ายและปรับสกุลเงินที่ระบุให้สอดคล้องกับที่ใช้ในพื้นที่ ตัวอย่างเช่น กิจกรรมนี้อาจทำได้ด้วยลูกกวาดหนึ่งชิ้นและธนบัตร 1 ดอลลาร์หนึ่งใบ เชื้อเชิญให้นักเรียนชูจำนวนนิ้วมือเพื่อแสดงว่าสิ่งนั้นคุ้มค่ากับพวกเขามากเพียงใดในแต่ละขั้นตอน

จากระดับคะแนน 1 ถึง 10 โดยที่ 1 คือต่ำและ 10 คือสูง ท่านต้องการสิ่งต่อไปนี้มากน้อยเพียงใด?

• ของหวานจานโปรดของท่าน

• ของหวานจานโปรดของท่านหากมันตกลงไปบนพื้น

• ของหวานจานโปรดของท่านหากมีคนเหยียบมัน

• ธนบัตร 20 ดอลลาร์หนึ่งใบ

• ธนบัตร 20 ดอลลาร์หนึ่งใบหากตกลงไปบนพื้น

• ธนบัตร 20 ดอลลาร์หนึ่งใบหากมีคนเหยียบมัน

ใช้เวลาไตร่ตรองว่ากิจกรรมนี้อาจเชื่อมโยงกับคุณค่าของแต่ละบุคคลอย่างไร

• การเปรียบเทียบนี้เป็นอย่างไรเมื่อเปรียบเทียบกับการที่เรามองคุณค่าของตนเองได้ถูกต้องมากน้อยเพียงใด?

• เพราะเหตุใดบางครั้งเราจึงรู้สึกอยากจะคิดหรือปฏิบัติต่อตนเองและผู้อื่นเหมือนว่าเราหรือพวกเขามีค่าน้อยกว่า?

อาจเป็นประโยชน์ที่จะแบ่งปันคำพูดโดยประธานดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟ ซึ่งมีอยู่ในหมวด “กิจกรรมการเรียนรู้เพิ่มเติม” ที่ส่วนท้ายของบทเรียนนี้

ลองคิดว่าท่านปฏิบัติต่อผู้ที่อาจจำเป็นต้องกลับใจและปรับปรุง รวมถึงตัวท่านเองอย่างไร ขณะท่านศึกษาบทเรียนนี้ ให้มองหาความจริงเกี่ยวกับความรู้สึกของพระเจ้าที่ทรงมีต่อและทรงปฏิบัติต่อผู้ที่จำเป็นต้องกลับใจ

ใน ลูกา 15 พระเยซูทรงสอนอุปมาสามเรื่อง อ่าน ลูกา 15:1–2 โดยมองหาสถานการณ์ที่นำพระผู้ช่วยให้รอดให้ทรงสอนอุปมาเหล่านี้ สังเกตว่าคนเก็บภาษีเป็นชาวยิวที่เก็บภาษีสำหรับชาวโรมัน ดังนั้นชาวยิวคนอื่นๆ โดยทั่วไปจึงเกลียดชัง

• ข้อเหล่านี้สอนอะไรท่านเกี่ยวกับพระผู้ช่วยให้รอด? บางครั้งเราอาจเหมือนพวกฟาริสีในทางใดบ้าง?

พระเยซูคริสต์ทรงตอบรับคำบ่นของพวกฟาริสีและพวกธรรมาจารย์ด้วยการสอนเรื่องแกะหาย เงินเหรียญหาย และบุตรหายไป

ท่านอาจเชิญชวนนักเรียนสรุปสิ่งที่พวกเขารู้เกี่ยวกับอุปมาเหล่านี้และอุปมาเหล่านี้แสดงถึงความรักของพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์อย่างไร ปรับกิจกรรมการเรียนรู้ในบทเรียนนี้ตามความเข้าใจและความต้องการของนักเรียน

แกะหายและเงินเหรียญหาย

อ่านหรือทบทวนอุปมาเรื่องแกะหาย ( ลูกา 15:4–7 ) หรืออุปมาเรื่องเงินเหรียญหาย ( ลูกา 15:8–10) โดยหาคำหรือวลีที่บ่งบอกว่าเจ้าของในเรื่องแต่ละเรื่องเห็นคุณค่าของสิ่งที่สูญหาย

• คำหรือวลีใดบ้างที่บ่งบอกคุณค่าที่เจ้าของมีให้แก่สิ่งที่สูญหาย?

• แกะหรือเงินเหรียญในอุปมาเหล่านี้เป็นตัวแทนแต่ละบุคคลในทางใดบ้าง?

• ตามข้อเหล่านี้ ผู้ที่ช่วยค้นหาคนที่หลงหายทางวิญญาณรู้สึกอย่างไรเมื่อคนบาปกลับใจ? พระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์ทรงรู้สึกอย่างไร?

• ท่านเรียนรู้บทเรียนอะไรบ้างเกี่ยวกับพระผู้ช่วยให้รอดจากอุปมาเหล่านี้?

หากจำเป็น ให้ช่วยนักเรียนระบุความจริงเช่น พระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์ทรงรู้ถึงคุณค่าของแต่ละบุคคลและทรงปรารถนาจะรวบรวมทุกคนกลับมาหาพระองค์ และ พระบิดาบนสวรรค์ทรงชื่นชมยินดีเมื่อบุตรธิดาของพระองค์กลับใจและกลับไปหาพระองค์

บุตรหายไป

คำอุปมาเรื่องที่สามใน ลูกา 15 ซึ่งโดยทั่วไปเรียกกันว่าอุปมาเรื่องบุตรหายไป อย่างไรก็ตาม อุปมานี้บอกเล่าเรื่องราวของบุตรชาย สองคน ทั้งคู่ต้องการความช่วยเหลือจากบิดาของพวกเขา ขณะท่านศึกษา มองหาความจริงที่เผยว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงรู้สึกอย่างไรและทรงปฏิบัติอย่างไรต่อบุตรธิดาของพระองค์ทุกคนที่หลงหายทางวิญญาณด้วยเหตุผลใดก็ตาม

สำหรับกิจกรรมต่อไปนี้ ให้พิจารณาว่าจะเป็นประโยชน์มากขึ้นสำหรับนักเรียนหรือไม่ที่จะอ่านอุปมาหรือชมวีดิทัศน์

อ่าน ลูกา 15:11–32 โดยจินตนาการว่าบิดาในเรื่องราวนี้เป็นตัวแทนพระบิดาบนสวรรค์ ท่านอาจทำเครื่องหมายคำหรือวลีที่เผยถึงความรู้สึกที่พระองค์ทรงมีต่อบุตรธิดาของพระองค์ ท่านอาจต้องการชมวีดิทัศน์ “บุตรหาย” (5:33) มีอยู่ที่ ChurchofJesusChrist.org และอ่านตามในพระคัมภีร์ของท่าน

นักเรียนอาจศึกษาอุปมานี้ในรูปแบบ “โรงละครผู้อ่าน” โดยมีสี่บท: ผู้บรรยาย ( ข้อพระคัมภีร์ 11, 13–16, 20, 25–28) บุตรหาย ( ข้อพระคัมภีร์ 12, 17–19, 21) บิดา ( ข้อพระคัมภีร์ 22–24, 31–32) และบุตรคนโต ( ข้อพระคัมภีร์ 29–30) ท่านอาจให้ผู้อ่านหยุดบ่อยๆ เพื่อช่วยให้พวกเขาเข้าใจและพินิจสิ่งที่ตัวละครแต่ละคนพูดและอาจคิดหรือรู้สึก

คำถามด้านล่างนี้ตั้งใจช่วยให้นักเรียนวิเคราะห์อุปมาและเชื่อมโยงกับชีวิตของตนเอง

นึกย้อนไปว่าพวกฟาริสีวิพากษ์วิจารณ์พระผู้ช่วยให้รอดอย่างไรที่ทรงรับคนบาปและเสวยพระกระยาหารกับคนเหล่านั้น

• ท่านคิดว่าพระผู้ช่วยให้รอดทรงหวังให้พวกฟาริสีเรียนรู้อะไรจากอุปมานี้?

• ท่านคิดว่าสิ่งใดในอุปมานี้เกี่ยวข้องกับท่านมากที่สุดเพื่อให้ท่านเข้าใจและจดจำ? เพราะเหตุใด?

ความจริงข้อหนึ่งที่เราเรียนรู้จากอุปมานี้คือ พระบิดาบนสวรรค์ทรงเห็นคุณค่าและทรงรักบุตรธิดาทุกคนของพระองค์ ทรงกางพระพาหุรอคอยต้อนรับทุกคนที่จะหันมาหาพระองค์

ท่านอาจถามคำถามเพิ่มเติมเช่น “ท่านสังเกตเห็นอะไรเกี่ยวกับการที่บุตรหลงหายไป?” “บุตรชายอีกคนอาจถูกมองว่าหลงหายเช่นกันในทางใด?” “เราสามารถเรียนรู้อะไรจากอุปมานี้เกี่ยวกับวิธีที่พระบิดาบนสวรรค์ทรงตอบสนองต่อผู้แสวงหาที่จะกลับมาหาพระองค์ และ ผู้ที่พยายามซื่อสัตย์ต่อพระองค์อยู่เสมอ? เหตุใดการเข้าใจสิ่งนี้เกี่ยวกับพระบิดาบนสวรรค์จึงเป็นเรื่องสำคัญสำหรับท่าน?”

• อุปมาใน ลูกา 15 อาจประยุกต์ใช้กับคนที่หลงหายทางวิญญาณเพราะบาปและคนที่อาจรู้สึกแตกต่าง ไม่ได้รับการชื่นชม หรือไม่มีใครมองเห็นอย่างไร?

การตระหนักถึงคุณค่าส่วนบุคคลของฉัน

ในหน้าหนึ่งของสมุดบันทึกการศึกษาของท่าน ท่านอาจวาดภาพเรียบง่ายของคนเลี้ยงแกะอุ้มแกะหรือพ่อกอดลูกชาย ใช้พื้นที่รอบภาพวาดนี้เพื่อบันทึกสิ่งต่อไปนี้

• ถ้อยคำหรือวลี (รวมถึงคำหรือวลีจาก ลูกา 15) ที่ย้ำเตือนท่านว่าท่านและคนอื่นๆ ทั้งหมดคือผู้เป็นที่รักต่อพระบิดาบนสวรรค์ แม้ท่านและคนอื่นๆ จำเป็นต้องกลับใจ

• วิธีที่ท่านสามารถปฏิบัติต่อผู้ที่จำเป็นต้องกลับใจด้วยความสงสาร รวมถึงตัวท่านเอง

ท่านอาจเชิญชวนนักเรียนแบ่งปันส่วนที่พวกเขาชื่นชอบของกิจกรรมที่ทำเสร็จแล้ว

• เมื่อท่านนึกถึงว่าท่านปฏิบัติต่อตนเองและคนรอบข้างอย่างไร ท่านต้องการประยุกต์ใช้สิ่งที่ท่านเรียนรู้ในวันนี้อย่างไร?

เป็นพยานถึงความเมตตาของพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์และความปรารถนาของทั้งสองพระองค์ที่จะให้ทุกคนกลับไปหาพระองค์

บทวิจารณ์และข้อมูลภูมิหลัง

ลูกา 15:7 พระเจ้าทรงหมายถึงอะไรที่ว่า “เก้าสิบเก้าคนที่ไม่ยอมกลับใจ”?

โจเซฟ สมิธสอนว่าวิธีหนึ่งในการตีความอุปมาเรื่องแกะหายคือการเปรียบเทียบแกะเก้าสิบเก้าตัวกับพวกฟาริสีและพวกสะดูสีที่ไม่คิดว่าจะต้องมาหาพระเยซูคริสต์และกลับใจ (ดู History, 1838–1856 [ต้นฉบับประวัติศาสนจักร], เล่ม D-1, 1459, josephsmithpapers.org)

เพราะเหตุใดการแสวงหา ค้นหา และบำรุงเลี้ยงผู้ที่หลงหายจึงเป็นเรื่องสำคัญ?

ประธานเอ็ม. รัสเซลล์ บัลลาร์ด รักษาการประธานโควรัมอัครสาวกสิบสองสอนว่า

ทุกจิตวิญญาณมีค่าต่อพระบิดาบนสวรรค์ของเรา เราต้องไม่ลืมว่าโดยผ่านการชดใช้ พระเจ้า พระเยซูคริสต์ทรงจ่ายราคาเพื่อไถ่เราแต่ละคน ความทุกข์ทรมานของพระองค์ต้องไม่สูญเปล่าเพราะเราล้มเหลวในการบำรุงเลี้ยงและสอนผู้ที่พยายามแข็งขันในศาสนจักร

(M. Russell Ballard, “Are We Keeping Pace?” Ensign, Nov. 1998, 8)

ลูกา 15:12–13 บุตรชายหมายถึงอะไรเมื่อกล่าวว่า “ขอแบ่งทรัพย์สินส่วนที่ตกเป็นของลูกให้ลูกด้วย”?

ตามธรรมเนียมในสมัยของพระผู้ช่วยให้รอด บุตรชายได้รับมรดกหลังจากบิดาตายไปแล้วเท่านั้น สำหรับบุตรชายที่เรียกร้องมรดกของตน ก่อน บิดาของเขาจะตาย (ดู ลูกา 15:12–13) จะถือเป็นการกระทำที่ผิดอย่างมาก คำร้องขอของบุตรชายจะถูกมองว่าเป็นการปฏิเสธบิดาของเขา บ้านของเขา การเลี้ยงดูของเขา และแม้แต่ชุมชนทั้งหมดของเขา

(New Testament Student Manual [2018], ChurchofJesusChrist.org)

แหล่งข้อมูลอื่นใดอีกที่สามารถช่วยให้ฉันเข้าใจและประยุกต์ใช้อุปมาเรื่องบุตรหาย?

กิจกรรมการเรียนรู้เพิ่มเติม

คำชี้แจงเพิ่มเติม

หลังจากทำกิจกรรมที่จุดเริ่มต้นของบทเรียนแล้ว ท่านอาจแบ่งปันข้อความต่อไปนี้ ประธานดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟแห่งฝ่ายประธานสูงสุดในขณะนั้น แบ่งปันเรื่องราวของ “สตรีคนหนึ่งที่ผ่านพ้นการทดลองและความโศกเศร้าเป็นเวลานานหลายปี [ซึ่ง] กล่าวพร้อมน้ำตาว่า ‘ดิฉันตระหนักว่าดิฉันเป็นเหมือนธนบัตรใบละ 20 เก่าๆ—ยับเยิน ฉีกขาด สกปรก ถูกย่ำยี และมีตำหนิ แต่ดิฉันก็ยังคงเป็นธนบัตร 20 เหรียญอยู่ ดิฉันมีค่าบางอย่าง ถึงแม้อาจดูเหมือนจะไม่มีค่ามากนัก และแม้ว่าจะยู่ยี่และใช้จนเก่า แต่ดิฉันก็ยังมีค่าเต็ม 20 เหรียญ’” ประธานอุคท์ดอร์ฟยังระบุไว้อีกด้วยว่า “เราไม่สามารถวัดค่าของจิตวิญญาณหนึ่งได้มากไปกว่าที่เราจะสามารถวัดความกว้างของจักรวาล ทุกคนที่เราพบคือวีไอพี (บุคคลสำคัญ) ของพระบิดาบนสวรรค์ เมื่อเราเข้าใจเช่นนั้นแล้ว เราจะเริ่มเข้าใจว่าเราควรปฏิบัติกับเพื่อนพี่น้องของเราอย่างไร” ( ดู ดีเทอร์ เอฟ. อุคท์ดอร์ฟ, “เจ้าคือมือของเรา” เลียโฮนา, พ.ค. 2010, 87)

แกะหายและเงินเหรียญหาย

ถามนักเรียนว่าพวกเขาเคยทำสิ่งของที่มีค่าต่อพวกเขาหายหรือไม่และพวกเขาทำอย่างไรเพื่อค้นหาสิ่งนั้น เชื้อเชิญให้พวกเขาพินิจพิเคราะห์ว่าอาจมีความหมายอย่างไรถ้ามีบางคนหลงหายทางวิญญาณและอาจจะเป็นอย่างไรในการพยายามค้นหาพวกเขา ขณะพวกเขาศึกษาอุปมาในลูกา 15 กระตุ้นให้พวกเขาคิดว่าแกะ เงินเหรียญ และบุตรชายหายไปอย่างไรและวิธีต่างๆ ที่หาจนเจอ เชื้อเชิญให้นักเรียนพินิจพิเคราะห์ความรับผิดชอบของพวกเขาในการค้นหาผู้ที่หลงหาย