លូកា ៧:៣៦–៥០
« ដ្បិតនាងមានសេចក្តីស្រឡាញ់ជាច្រើន »
ព្រះយេស៊ូវបានសោយអាហារនៅផ្ទះរបស់សាសន៍ផារិស៊ីម្នាក់ឈ្មោះថាស៊ីម៉ូន ។ ស្ត្រីម្នាក់ដែលស៊ីម៉ូនយល់ថាជា « មនុស្សមានបាប » បានចូលមក ហើយ « ទៀបព្រះបាទ [ របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ] ទាំងយំ » បានយកសក់ក្បាលនាងជូតព្រះបាទា « ក៏ថើបព្រះបាទ … ហើយយកប្រេងក្រអូបលាបផង » ( លូកា ៧:៣៧–៣៩ ) ។ ជាការឆ្លើយតបនឹងគំនិតរបស់ស៊ីម៉ូន ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានចែកចាយរឿងប្រៀបប្រដូចមួយអំពីការអត់ទោស និងសេចក្តីស្រឡាញ់ ។ មេរៀននេះមានគោលបំណងជួយអ្នកឲ្យអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់អ្នក ។
សកម្មភាពរៀនសូត្រដែលអាចមាន
ទិសដៅដែលយើងកំពុងឆ្ពោះទៅមុខ
-
តើអ្នកកត់សម្គាល់ឃើញអ្វីខ្លះ អំពីមនុស្សនៅក្នុងដ្យាក្រាមនេះ ?
-
តើចម្ងាយរបស់ពួកគេពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងទិសដៅដែលពួកគេកំពុងទៅ អាចបង្ហាញពីទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយទ្រង់យ៉ាងដូចម្តេច ?
សូមគិតមួយភ្លែតអំពីកន្លែងដែលអ្នកអាចដាក់ខ្លួនអ្នកនៅលើដ្យាក្រាមនេះ និងទិសដៅដែលអ្នកនឹងត្រូវទៅ ។អែលឌើរ លែរី អរ ឡ័ររ៉ែន ដែលកាលនោះជាសមាជិកម្នាក់ក្នុងពួកចិតសិបនាក់បានពន្យល់ ៖
ព្រះវរបិតាសួគ៌ជ្រាបដឹងពីសក្តានុពលដ៏ទេវភាពរបស់យើង ។ ទ្រង់សព្វព្រះទ័យគ្រប់ពេលដែលយើងរីកចម្រើន ។ ចំពោះទ្រង់ ទិសដៅរបស់យើងគឺមានសារៈសំខាន់ជាងល្បឿនរបស់យើងទៅទៀត ។
( លែរី អរ ឡ័ររ៉ែន « What Lack I Yet? » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ៣៥ )
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា ទិសដៅខាងវិញ្ញាណដែលយើងកំពុងប្រឈមមុខសំខាន់ជាងល្បឿនរបស់យើង ?
ព្រះអម្ចាស់មានព្រះទ័យរីករាយណាស់ ពេលយើងខិតខំប្រែចិត្ត ( សូមមើល លូកា ១៥:៧ ; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៨:១៣ ) ។ វិធីមួយដើម្បីពិពណ៌នាអំពីការប្រែចិត្តគឺ ការងាកចេញពីអំពើបាប និងឆ្ពោះទៅរកព្រះ ( សូមមើល សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « ប្រែចិត្ត, ការប្រែចិត្ត » នៅលើគេហទំព័រ scriptures.ChurchofJesusChrist.org ) ។ នៅពេលអ្នកសិក្សា សូមយកចិត្តទុកដាក់លើការបំផុសគំនិតនៃព្រះវិញ្ញាណ ដែលអាចជួយអ្នកឲ្យងាកចេញពីអំពើបាប និងឆ្ពោះទៅរកព្រះអង្គសង្រ្គោះបាន ។
ព្រះយេស៊ូវសោយអាហារនៅក្នុងផ្ទះរបស់ស៊ីម៉ូនដែលជាសាសន៍ផារិស៊ី ។
លូកា ៧ មាននូវដំណើររឿងអំពីព្រះយេស៊ូវ ដែលសោយអាហារនៅផ្ទះសាសន៍ផារិស៊ីម្នាក់ឈ្មោះថា ស៊ីម៉ូន ។ នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវគង់នៅជាមួយស៊ីម៉ូន នោះមានស្ដ្រីម្នាក់បានចូលមកឯទ្រង់ ជាស្ដ្រីដែលមានឈ្មោះថាជាមនុស្សមានបាបម្នាក់ ( សូមមើល លូកា ៧:៣៧, ៣៩ ) ។
សូមអាន លូកា ៧:៣៦–៣៩ ដោយរកមើលអ្វីដែលបានកើតឡើង នៅពេលស្ត្រីនោះបានមករកព្រះយេស៊ូវអំឡុងពេលសោយអាហារនេះ ។
-
តើអ្នកបានកត់សម្គាល់ឃើញអ្វីអំពីស៊ីម៉ូន ? អំពីស្ត្រីនោះ ?
ព្រះយេស៊ូវជ្រាបពីគំនិតរបស់ ស៊ីម៉ូន ហើយបានប្រើរឿងប្រៀបប្រដូចមួយ ។ សូមអាន លូកា ៧:៤០–៤៣ ដោយរកមើលអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនស៊ីម៉ូន តាមរយៈរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ ។ វាអាចមានប្រយោជន៍ដែលដឹងថា មួយកាក់គឺជាចំនួនប្រាក់ ដែលកម្មករម្នាក់នឹងរកបានក្នុងមួយថ្ងៃ ( សូមមើល ខទី ៤១ លេខយោងក ) ។
-
តើរឿងប្រៀបប្រដូចនេះអាចជួយស៊ីម៉ូនឲ្យយល់ពីតម្រូវការនៃការអត់ទោសសម្រាប់ខ្លួនគាត់ផ្ទាល់ដោយរបៀបណា ?
នៅជំនាន់របស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះ វាជាទម្លាប់សម្រាប់ម្ចាស់ផ្ទះដែលគោរពភ្ញៀវកិត្តិយសរបស់ខ្លួន តាមរយៈការប្រព្រឹត្ដដោយសប្បុរសដូចជា ការថើបពួកគេពេលទទួលស្វាគមន៍ភ្ញៀវ ការផ្តល់ទឹកឲ្យពួកគេលាងជើង និងការចាក់ប្រេងលើក្បាលរបស់ពួកគេ ( សូមមើល ជេម អ៊ី ថាល់មេហ្គ Jesus the Christ[ ឆ្នាំ ១៩១៦ ] ទំព័រ ២៦១ ) ។ ដូចបានកត់ត្រានៅក្នុង លូកា ៧:៤៤–៤៦ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានចង្អុលបង្ហាញថា ស៊ីម៉ូនមិនបានផ្តល់ការគួរសមទាំងនេះដល់ព្រះយេស៊ូវទេ ខណៈដែលស្ត្រីនោះបានបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការដឹងគុណចំពោះទ្រង់ ។
-
តើអ្នកគិតថា ស្ត្រីនេះបានយល់អ្វីខ្លះអំពីព្រះយេស៊ូវ ដែលស៊ីម៉ូនប្រហែលជាមិនយល់ ?
-
តើមានភស្ដុតាងអ្វីខ្លះដែលអ្នកឃើញថា ស្ត្រីនោះបានប្រែចិត្ត ឬងាកចេញពីអំពើបាបរបស់ខ្លួន និងឆ្ពោះទៅរកព្រះអង្គសង្រ្គោះ ?
សូមអាន លូកា ៧:៤៧–៥០ ដោយរកមើលមូលហេតុដែលព្រះអម្ចាស់បានអត់ទោសឲ្យស្ត្រីម្នាក់នេះពីអំពើបាបរបស់នាង ។
-
តើអ្នកមានគំនិត ឬអារម្មណ៍យ៉ាងណាអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ នៅពេលអ្នកបានសិក្សាពីដំណើររឿងនេះ ?
-
តើអ្នកបានរៀនអ្វីខ្លះពីដំណើររឿងនេះ ?
អែលឌើរ ឌេល ជី រិនឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានចែកចាយការបង្រៀនដែលទាក់ទងនឹងដំណើររឿងនេះ ដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង លូកា ៧ ។ សូមមើលវីដេអូ « That I Might Draw All Men unto Me » ( ១៣:៣៩ ) ចាប់ពីនាទីទី ៤:២២ ដល់នាទីទី ៥:០៣ ឬអានអត្ថបទខាងក្រោម ។
កាលណាយើងកាន់តែជិតស្និទ្ធនឹងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងគំនិត និងបំណងនៃដួងចិត្តរបស់យើង នោះយើងកាន់តែកោតសរសើរដល់ការរងទុក្ខដ៏គ្មានទោសរបស់ទ្រង់ យើងកាន់តែដឹងគុណចំពោះព្រះគុណ និងការអត់ទោសឲ្យ ហើយយើងកាន់តែចង់ប្រែចិត្ត ហើយប្រែក្លាយដូចជាទ្រង់ ។ ចម្ងាយដ៏ឆ្ងាយរបស់យើងពីព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺសំខាន់ ប៉ុន្តែទិសដៅដែលយើងកំពុងតែឆ្ពោះទៅ គឺសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត ។ ព្រះសព្វព្រះហឫទ័យនឹងមនុស្សមានបាបដែលប្រែចិត្ដ ហើយព្យាយាមចូលទៅជិតទ្រង់ ជាជាងរាប់ថាខ្លួនឯងសុចរិត ដែលស្វែងរកកំហុសពីអ្នកដទៃ ដូចជាពួកផារិស៊ី និងពួកអាចារ្យពីសម័យបុរាណដែរ ដែលមិនដឹងថា ពួកគេត្រូវប្រែចិត្តយ៉ាងម៉េចទាល់តែសោះ ។
( ឌេល ជី រិនឡាន់ « That I Might Draw All Men unto Me,” Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ៤០ )
-
តើពាក្យ ឬឃ្លាអ្វីខ្លះនៅក្នុងសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះ ដែលជួយបង្កើនការយល់ដឹងរបស់អ្នកអំពីអ្វី ដែលអ្នកទើបតែបានសិក្សានៅក្នុង លូកា ៧ ?
-
តើបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះ ដែលបានជួយអ្នកឲ្យទទួលអារម្មណ៍ស្រឡាញ់ និងដឹងគុណកាន់តែខ្លាំងចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងសេចក្ដីមេត្តាករុណាដែលទ្រង់បានប្រទានមក ?
ដាក់ផែនការ
សូមចងចាំថា ការប្រែចិត្តមិនមែនជាព្រឹត្តិការណ៍ម្តង ឬគ្រាន់តែសម្រាប់អំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ ។ ការប្រែចិត្តគឺជាដំណើរការមួយ ហើយយើងកំពុងប្រែចិត្តគ្រប់ពេលដែលយើងខិតខំខិតទៅជិតព្រះអម្ចាស់ ហើយងាកចេញពីអំពើអាក្រក់ ។
សូមក្រឡេកមើលរូបភាពរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះ និងដ្យាក្រាមដែលមានរូបមនុស្ស ហើយគិតអំពីទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកជាមួយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងទិសដៅដែលអ្នកកំពុងតែឆ្ពោះទៅ ។ សូមបង្កើតផែនការដើម្បីបង្កើនសេចក្តីស្រឡាញ់របស់អ្នកចំពោះព្រះអង្គសង្រ្គោះ តាមរយៈការប្រែចិត្តជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ សូមបំពេញលំហាត់ខាងក្រោមនៅលើសន្លឹកក្រដាសដាច់ដោយឡែកមួយ ដើម្បីអ្នកអាចរក្សាវាជាឯកជនបាន ។ អ្នកអាចមានឱកាសតាមដានបទពិសោធន៍នេះនៅក្នុងមេរៀនបន្ទាប់ ។
-
តើរឿងមួយដែលអ្នកត្រូវឈប់ធ្វើ ដើម្បីខិតកាន់តែជិតព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺជាអ្វី ? តើអ្នកនឹងបញ្ឈប់ដោយរបៀបណា ?
-
តើរឿងមួយដែលអ្នកត្រូវចាប់ផ្តើមធ្វើ ដើម្បីខិតកាន់តែជិតព្រះអង្គសង្រ្គោះគឺជាអ្វី ? តើអ្នកនឹងចាប់ផ្ដើមដោយរបៀបណា ?
វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
តើខ្ញុំដូចជានរណានៅក្នុងដំណើររឿងនេះ ៖ ស៊ីម៉ូន ឬស្រ្តី ?
ប្រធាន ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ អតីតគណៈប្រធានទីមួយបានប្រសាសន៍ ៖
តើយើងមានលក្ខណៈដូចជាតួអង្គមួយណាខ្លាំងបំផុតក្នុងចំណោមតួអង្គទាំងពីរនេះ ?
តើយើងដូចជាស៊ីម៉ូនឬ ? តើយើងមានទំនុកចិត្ត ហើយស្កប់ចិត្តនៅក្នុងទង្វើល្អរបស់យើង ដោយទុកចិត្តលើសេចក្ដីសុចរិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើងឬទេ ? តើយើងអាចនឹងខ្វះការអត់ធ្មត់ចំពោះអ្នកដែលពុំរស់នៅតាមបទដ្ឋានរបស់យើងដែរឬទេ ? តើយើងបណ្ដោយឲ្យទង្វើនេះកើតឡើង បណ្ដោយខ្លួនឲ្យទៅតាមអារម្មណ៍ ដោយចូលទៅក្នុងការប្រជុំទាំងមានអារម្មណ៍ធុញទ្រាន់នឹងថ្នាក់រៀនគោលលទ្ធិដំណឹងល្អ ហើយប្រើទូរសព្ទដៃក្នុងអំឡុងសាក្រាម៉ង់ឬទេ ?
ឬតើយើងដូចជាស្ត្រីរូបនេះដែលគិតថា ខ្លួនឯងបានវង្វេងទាំងស្រុង និងបាត់បង់ក្ដីសង្ឃឹមដោយព្រោះអំពើបាបខ្លួន ?
តើយើង ស្រឡាញ់ច្រើន ឬ ?
តើយើងយល់ពីការជំពាក់បំណុលរបស់យើងនឹងព្រះវរបិតាសួគ៌ ហើយអង្វរដោយអស់ពីព្រលឹងយើង ដើម្បីបានព្រះគុណនៃព្រះដែរឬទេ ?
កាលយើងលុតជង្គង់អធិស្ឋាន តើយើងអួតអាងពីទង្វើឆ្នើមនៃសុចរិតភាពរបស់យើង ឬជាការសារភាពកំហុស ដោយអង្វរសូមក្ដីមេត្តាករុណា ហើយសម្រក់ទឹកភ្នែកថ្លែងអំណរគុណចំពោះផែនការនៃការប្រោសលោះដ៏អស្ចារ្យដែរឬទេ ?
សេចក្តីសង្គ្រោះពុំអាចទិញបានដោយប្រាក់នៃការគោរពប្រតិបត្តិឡើយ តែអាចទិញបានដោយព្រះលោហិតនៃបុត្រានៃព្រះ [ សូមមើល កិច្ចការ ២០:២៨ ] ។
( ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ « The Gift of GraceEnsign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ១០៩ )
ហេតុអ្វីវាសំខាន់ដែលត្រូវប្រែចិត្តរាល់ថ្ងៃ ?
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានពន្យល់ ៖
គ្មានអ្វីដែលមានសេរីភាព ប្រពៃ ឬសំខាន់ចំពោះការរីកចម្រើនរបស់យើងម្នាក់ៗជាងការផ្ដោតទៅលើការប្រែចិត្តជាទៀងទាត់ និងប្រចាំថ្ងៃនោះទេ ។ ការប្រែចិត្តមិនមែនជាព្រឹត្តិការណ៍ដែលកើតមានតែម្ដងនោះទេ វាគឺជាដំណើរការមួយ ។ វាគឺជាគន្លឹះឆ្ពោះទៅកាន់សុភមង្គល និងភាពសុខសាន្ដនៅក្នុងគំនិត ។ នៅពេលផ្គួបគ្នាជាមួយនឹងសេចក្ដីជំនឿ នោះការប្រែចិត្តបើកច្រកទ្វារទៅកាន់ព្រះចេស្ដានៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
( រ័សុល អិម ណិលសុន « We Can Do Better and Be Better » Ensign ឬ លីអាហូណា ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៦៧ ) ។