Ew. Mateusza 14:13–21; Ew. Jana 6:5–14

Jezus karmi 5 tysięcy ludzi

Gdy Jezus Chrystus dowiedział się, że ścięto Jana Chrzciciela, udał się On ze Swoimi apostołami w miejsce odosobnienia. Tłum podążył za nimi. Choć Zbawiciel cierpiał, miał On dla tych ludzi współczucie, więc nauczał i nakarmił tłum — 5000 mężczyzn plus kobiety i dzieci. Ta lekcja może pomóc ci być bardziej współczującym i bezinteresownym jak Jezus Chrystus. Może też pomóc ci zyskać większą pewność, iż dzięki Jezusowi Chrystusowi, twoje skromne dary będą wystarczające.

Ufanie swoim uczniom. Nauczyciele powinni mieć wiarę, że dzięki odpowiedniemu przewodnictwu i zachęcie uczniowie zrozumieją pisma święte, nauczą się rozpoznawać doktrynę i zasady, a także będą mogli wyjaśniać ewangelię innym ludziom i stosować nauki ewangelii w swoim życiu.

Przygotowanie uczniów: Poproś uczniów, aby pomodlili się i poszukali sposobności, by służyć komuś przed następnymi zajęciami. Poproś ich, by zwracali uwagę na to, jak będą się czuli podczas służby.

Przykładowe ćwiczenia

Co byś doradził?

Poniższe scenariusze odpowiadają dwóm zasadom, których uczymy się z historii o tym, jak Zbawiciel nakarmił 5000 ludzi. Weź pod uwagę potrzeby uczniów i określ, czy lepiej przestudiować jedną zasadę na forum klasy, czy też uczniowie powinni przestudiować jedną, wybraną zasadę, indywidualnie lub w małych grupach. Dla każdego ze scenariuszy podane są inne zalecane ćwiczenia.

Przeczytaj poniższe dwa scenariusze i wybierz ten, na którym chciałbyś się skupić podczas studiowania tej lekcji. Zastanów się, co powiedziałbyś, by pomóc Robertowi i Karolinie.

1. Twój przyjaciel, Robert, był bardzo zżyty ze swoim kuzynem, który niedawno nagle zmarł. Za każdym razem, kiedy chciałeś przyjść w odwiedziny, Robert mówił ci, że chce pobyć sam. Po wielu próbach w końcu cię wpuszcza. Gdy zaczyna się otwierać, mówi: „Jest mi naprawdę trudno. Jak mam sobie z tym poradzić?”.

2. Twoja przyjaciółka, Karolina, została właśnie powołana na prezydent w swojej klasie Młodych Kobiet. I bez tego ma już dużo zajęć, a ponadto uważa, że pozostałe młode kobiety z jej grupy są bardziej przebojowe i sprawdziłyby się lepiej. Karolina dzieli się z tobą swoimi obawami i mówi: „Nie jestem pewna, czy sobie poradzę”.

Podczas tej lekcji szukaj prawd, które mogłyby pomóc komuś, kto czuje się jak Robert albo Karolina. I, co ważniejsze, módl się w swoim sercu do Ojca Niebieskiego, by objawił ci, w jaki sposób prawdy te mogą pomóc tobie oraz osobom, które kochasz.Opis tego, jak Jezus karmi 5 tysięcy ludzi, zawiera zasady, które mogą nam pomóc w tego rodzaju sytuacjach. Przestudiuj część dotyczącą wybranego przez ciebie scenariusza. Gdy skończysz, będziesz miał szansę podzielić się tym, czego się dowiedziałeś.

Wydrukuj i rozdaj poniższe ulotki. W miarę potrzeb przemieszczaj się po sali, by pomagać uczniom w studiowaniu.

Scenariusz 1.: Robert — Co może pomóc mi w trudnych chwilach? ( Ew. Mateusza 14:13–23)

Z Ew. Mateusza 14:1–12 dowiadujemy się, że Herod kazał ściąć Jana Chrzciciela. Wyobraź sobie emocje, które mogły towarzyszyć Jezusowi, gdy dowiedział się, że Jego kuzyn i przyjaciel został zabity.

Przestudiuj to, co Zbawiciel robił w Ew. Mateusza 14:13–23 , wyszukując i zaznaczając to, co przemawia za następującą zasadą: Możemy brać przykład z Jezusa Chrystusa, okazując współczucie i służąc innym nawet wtedy, gdy mierzymy się z własnymi trudnościami.

• Co w tych wersetach wspiera tę zasadę?

• Co zrobił Jezus, dowiedziawszy się, że zabito Jana Chrzciciela?

• W jaki sposób przykład bezinteresownej służby, jaki dał Pan, mógłby pomóc komuś, kto doświadcza trudności?

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, w jaki sposób możemy rozwinąć w sobie Chrystusowy charakter:

Charakter ujawnia się na przykład w mocy dostrzegania cierpienia innych ludzi, podczas gdy sami cierpimy; poprzez zdolność dostrzegania głodu innych, podczas gdy sami jesteśmy głodni; w mocy zwrócenia się i zaoferowania współczucia wobec duchowej agonii innych, kiedy sami cierpimy na duszy. Tak więc charakter ujawnia się, kiedy rozglądamy się wokół i zwracamy się ku innym, podczas gdy naturalnym i instynktownym zachowaniem każdego byłoby zamknięcie się w sobie i skoncentrowanie się na swoich potrzebach […].

Jako śmiertelnicy możemy prawdziwie starać się wzrastać w prawości, aby otrzymać duchowe dary związane z umiejętnością zwracania się ku bliźnim i właściwego reagowania, gdy doświadczają oni tych samych wyzwań i przeciwności, które w tym samym czasie ciążą na naszych barkach.

Tej umiejętności nie da się zdobyć jedynie samą siłą woli czy osobistą determinacją. Zależymy tu raczej i potrzebujemy „[zasług, miłosierdzia i łaski] Świętego Mesjasza” ( II Ks. Nefiego 2:8).

(David A. Bednar, cyt. w: Sarah Jane Weaver, „Elder Bednar Addresses ‘the Character of Christ’ during 2019 Mission Leadership Seminar”, Church News, 9 lipca 2019)

Gdy będziesz przygotowywał się do opowiedzenia o tym, czego się nauczyłeś, zastanów się nad doświadczeniami, jakie miałeś w związku ze służbą innym.

• Jak sądzisz, dlaczego służba Chrystusowa może pomóc nam w naszych własnych zmaganiach?

Scenariusz 2.: Karolina — Czy moje wysiłki wystarczą, by zrobić to, o co prosi mnie Pan? ( Ew. Jana 6:5–14)

Gdy Jezus i Jego uczniowie dostrzegli nadchodzący tłum, uczniowie bali się, że nie starczy im jedzenia, by nakarmić każdego.

Przestudiuj historię o tym, jak Jezus nakarmił 5000 z Ew. Jana 6:5–14 , wyszukując i zaznaczając to, co stanowi dowód na poparcie następującej zasady: Kiedy oferujemy Zbawicielowi wszystko, co mamy, może On pomnożyć nasze starania, by osiągnąć Swoje cele.

• Co w tych wersetach popiera tę zasadę?

• Jak sądzisz, jak czuli się uczniowie i mały chłopiec, porównując to, co mają do zaoferowania, z tym, co było potrzebne?

Przeczytaj poniższą wypowiedź Siostry Michelle D. Craig, Pierwszej Doradczyni w Generalnym Prezydium Organizacji Młodych Kobiet:

Czy kiedykolwiek czuliście, że wasze talenty i zdolności były zbyt małe do wykonania zadania? Ja czułam. I wy, i ja możemy dać to, co mamy, Chrystusowi, a On pomnoży podejmowane przez nas wysiłki. To, co macie do zaoferowania, jest więcej niż wystarczające — nawet w połączeniu z waszymi ludzkimi ułomnościami i słabościami — jeśli będziecie polegać na łasce Boga.

(Michelle D. Craig, „Boskie napomnienie”, Ensign lub Liahona, listopad 2018, str. 54)

• W jaki sposób możemy „dać to, co mamy, Chrystusowi”?

• Czego nauczyłeś się z historii o tym, jak Jezus nakarmił ponad 5 tysięcy ludzi, co mogłoby pomóc komuś martwiącemu się, że to, co ma do zaoferowania, nie wystarczy?

Gdy będziesz przygotowywać się do podzielenia się tym, czego się nauczyłeś, pomyśl o przykładowych sytuacjach z własnego lub cudzego życia, gdy Zbawiciel pomnożył czyjeś starania, by możliwe było wypełnienie Jego dzieła.Pomyśl, w jaki sposób mógłbyś wykorzystać przykład Jezusa karmiącego ponad 5 tysięcy ludzi, by pomóc przyjaciółce lub przyjacielowi w wybranym scenariuszu.

Możesz pokazać poniższe instrukcje i poprosić uczniów, by swoimi odpowiedziami podzielili się z partnerami.

• Podziel się tym, co chciałbyś, żeby ta osoba wiedziała o Jezusie Chrystusie i poczuła względem Niego.

• Wyjaśnij, co może zrobić, by brać przykład z Pana i dostąpić Jego mocy.

• Uwzględnij co najmniej jedno sformułowanie z fragmentów z pism świętych lub cytatu, który przestudiowałeś.

• Podziel się osobistym doświadczeniem lub świadectwem na poparcie tego, co przekazujesz.

Na zakończenie możesz podzielić się osobistym doświadczeniem i swoim świadectwem o pokoju, który przyszedł dzięki temu, że służyłeś innym lub dzięki umiejętności Zbawiciela, by pomnażać nasze wierne wysiłki.

Komentarz i tło historyczne

Ile osób nakarmił Jezus?

Grecki tekst Ew. Marka 6:44 wyjaśnia, że zwrot: „pięć tysięcy mężów” oznacza pięć tysięcy dorosłych mężczyzn. Ew. Mateusza 14:21 precyzuje tę liczbę, dodając słowa „oprócz niewiast i dzieci”.

(New Testament Student Manual [2014], str. 115)

Przy innej okazji Jezus nakarmił tłum 4000 mężczyzn oraz będące na miejscu kobiety i dzieci. (Zob. Ew. Mateusza 15:32–38 ; Ew. Marka 8:1–9).

W jaki sposób pomaganie innym wzmacnia mnie?

Prezydent Henry B. Eyring z Pierwszego Prezydium powiedział:

Musimy dostrzegać utrapienia innych i próbować im pomagać. Będzie to szczególnie trudne, gdy sami będziemy poddawani ciężkim próbom. Lecz kiedy, nawet w małym stopniu, podniesiemy cudze brzemię, przekonamy się, że sami jesteśmy wzmocnieni i zaczynamy dostrzegać światło w ciemności.

(Henry B. Eyring, „Przetestowani, sprawdzeni i wypolerowani”, Ensign lub Liahona,listopad 2020, str. 98)

Czy Jezus naprawdę jest w stanie pomnożyć moje starania?

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

Nie obawiajcie się, że Chrystus nie będzie w stanie wam pomóc. Nie braknie Mu łaski. Taka jest duchowa wieczna lekcja wynikająca z nakarmienia ponad pięciu tysięcy osób.

(Jeffrey R. Holland, Trusting Jesus [2003], str. 73)

Dodatkowe ćwiczenia

Pragnienie zadowalania ludzi zamiast czynienia tego, co wiemy, że jest właściwe, może prowadzić do żalu

Prawdę przywołaną powyżej możesz zapisać na tablicy. Poproś uczniów, by pomyśleli o sytuacjach, w których młodzież musi dokonać wyboru między zadowalaniem innych a robieniem tego, co słuszne. Następnie poproś uczniów o przeczytanie Ew. Marka 6:17–27 , szukając złych wyborów, których dokonał król Herod, starając się zadowolić innych. Gdy uczniowie będą opowiadali o tym, co znaleźli, zadawaj im pytania, takie jak te podane poniżej, aby przybliżyć im prawdę z nagłówka.

• W jaki sposób uginanie się pod złą presją społeczną przynosi żal?

• Kto był dla ciebie dobrym przykładem w kwestii naśladowania Zbawiciela w obliczu złej presji społecznej? Czego się dzięki tej osobie nauczyłeś?

• W jaki sposób możemy zwracać się ku Zbawicielowi, gdy jesteśmy poddawani presji, by zrobić coś, o czym wiemy, że jest złe?

Wdzięczność może pomóc nam być bardziej podobnymi do Jezusa Chrystusa

Zwróć uwagę uczniów na werset Ew. Jana 6:11 . Pomóż im dostrzec, że Jezus przed rozdaniem chleba i ryb dokonał aktu dziękczynienia. Poproś uczniów, by rozważyli zapisanie w swoich dziennikach do studiowania lub obok wersetu 11. następującego zdania:

„Wdzięczność jest katalizatorem wszystkich cech Chrystusowych!”

(Dieter F. Uchtdorf, „Wdzięczni bez względu na okoliczności”, Ensign lub Liahona,maj 2014, str. 77)

• Czego uczymy się z przykładu Zbawiciela o wdzięczności?

• W jaki sposób wdzięczność może prowadzić do zyskania innych cech Chrystusowych?

Rozwijanie Chrystusowego współczucia i poświęcenia

Aby zobrazować poniższe prawdy, możesz posłużyć się filmami:

Możemy brać przykład z Jezusa Chrystusa, okazując współczucie i służąc innym nawet wtedy, gdy mierzymy się z własnymi trudnościami.

Kiedy oferujemy Zbawicielowi wszystko, co mamy, może On pomnożyć nasze starania, by osiągnąć Swoje cele.f