มัทธิว 25:14–46
เตรียมรับการเสด็จกลับมาของพระผู้ช่วยให้รอด
พระผู้ช่วยให้รอดทรงสอนอุปมาเรื่องเงินตะลันต์และอุปมาเรื่องแกะกับแพะเพื่อช่วยให้สานุศิษย์ของพระองค์รู้ว่าจะพร้อมรับการเสด็จมาครั้งที่สองของพระองค์อย่างไร บทเรียนนี้สามารถช่วยให้ท่านระบุความจริงจากอุปมาเหล่านี้และช่วยท่านเตรียมรับการเสด็จมาครั้งที่สองของพระผู้ช่วยให้รอด
กิจกรรมการเรียนรู้ที่อาจทำได้
นึกถึงอุปมาสองสามเรื่องของพระผู้ช่วยให้รอด ภาพต่อไปนี้อาจช่วยให้ท่านจำบางเรื่องที่ท่านศึกษาไปแล้วในปีนี้
-
ท่านจำคำสอนอะไรได้บ้างจากอุปมาเหล่านี้?
-
คำสอนที่ท่านเรียนรู้ในปีนี้จากอุปมาช่วยท่านอย่างไร?
-
ท่านรู้สึกมั่นใจเพียงใดในความสามารถที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับพระผู้ช่วยให้รอดโดยผ่านอุปมาของพระองค์?
ทบทวนว่าจะเข้าใจอุปมาอย่างไร
อาจเป็นประโยชน์ที่จะทบทวนคำแนะนำว่าจะเข้าใจอุปมาอย่างไร เมื่อต้นปีนี้ ท่านเรียนรู้สี่ขั้นตอนในการเข้าใจอุปมา หากท่านไม่ได้ศึกษาเรื่องนี้หรือต้องการความช่วยเหลือในการจำได้ว่าสิ่งเหล่านี้คืออะไร ท่านอาจดูบทเรียน “มัทธิว 13”
เขียนหัวข้อต่อไปนี้ในสมุดบันทึกการศึกษาของท่าน เว้นช่องว่างระหว่างแต่ละหัวข้อเพื่อบันทึกสิ่งที่ค้นพบและความเข้าใจ
-
ค้นหารายละเอียดที่สำคัญ
-
เปรียบเทียบทางวิญญาณ
-
ค้นพบบทเรียนอันมีคุณค่า
-
กำหนดการประยุกต์ใช้ส่วนตัว
ระหว่างที่ท่านศึกษาบทเรียนนี้ต่อไป ท่านจะประยุกต์ใช้หลักธรรมสี่ข้อนี้กับอุปมาที่พบใน มัทธิว 25:14–46
ค้นหารายละเอียดที่สำคัญ
ขณะที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงสอนเกี่ยวกับการเสด็จมาครั้งที่สองและการพิพากษา พระองค์ทรงเล่าอุปมาต่างๆ เพื่อเน้นย้ำถึงสิ่งที่เราสามารถทำได้เพื่อเตรียมรับการเสด็จกลับมาของพระองค์ เลือกและศึกษาอุปมาหนึ่งเรื่องจากอุปมาต่อไปนี้ที่พระผู้ช่วยให้รอดประทานให้ โดยค้นหารายละเอียดที่สำคัญ
อุปมาเรื่องเงินตะลันต์
อ่าน มัทธิว 25:14–30
ข้อมูลต่อไปนี้อาจเป็นประโยชน์ขณะท่านศึกษาอุปมานี้:
-
“เงินตะลันต์” หมายถึงเงินจำนวนมากในสมัยโบราณ ในอุปมานี้ เงินตะลันต์สามารถเป็นสัญลักษณ์แทน “บางสิ่งที่มีค่าอย่างยิ่ง” เช่น พระกิตติคุณหรือพร ของประทาน ความสามารถ และโอกาสที่พระเจ้าประทานแก่เรา (ดู คู่มือพระคัมภีร์, “ ตะลันต์, ความสามารถ, พรสวรรค์ ,” scriptures.ChurchofJesusChrist.org)
-
นายเป็นสัญลักษณ์แทนพระเยซูคริสต์
-
บ่าวหมายถึงเราแต่ละคน
วาดภาพที่แสดงถึงอุปมานี้
อุปมาเรื่องแกะกับแพะ
อ่าน มัทธิว 25:31–46
ข้อมูลต่อไปนี้อาจเป็นประโยชน์ที่จะรู้ขณะท่านศึกษาอุปมานี้:
-
“ขวามือ”: ในยุคโบราณ การนั่งทางขวามือของกษัตริย์หรืออยู่ข้างกษัตริย์ทางฝั่งขวาเป็นตำแหน่งที่มีเกียรติที่สุดในงานเลี้ยง
วาดภาพที่แสดงถึงอุปมานี้
ทำการเปรียบเทียบทางวิญญาณและค้นพบบทเรียนที่มีค่า
ใช้คำถามต่อไปนี้เพื่อช่วยให้ท่านระบุบทเรียนที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงสอนโดยผ่านอุปมาของพระองค์ ให้รายละเอียดอย่างเจาะจงมากเท่าที่จะทำได้
-
ท่านเรียนรู้ความจริงหรือบทเรียนใดบ้างขณะศึกษาอุปมานี้?
-
การรู้และดำเนินชีวิตตามความจริงเหล่านี้จะช่วยให้เราเตรียมรับการเสด็จมาครั้งที่สองของพระผู้ช่วยให้รอดได้อย่างไร? ท่านคิดว่าเหตุใดพระผู้ช่วยให้รอดทรงสอนความจริงเหล่านี้?
-
พระเจ้าทรงมีทั้งพระเมตตาและความยุติธรรมในทางใดบ้าง?
-
ท่านจะรู้สึกได้อย่างไรถึงความรักของพระผู้ช่วยให้รอดในความจริงที่พระองค์ทรงสอนผ่านอุปมานี้?
-
การรู้ถึงความจริงเหล่านี้ส่งผลต่อความปรารถนาของท่านในการเตรียมพบพระผู้ช่วยให้รอด ณ การเสด็จมาครั้งที่สองของพระองค์อย่างไร?
กำหนดการประยุกต์ใช้ส่วนตัว
-
ถ้าท่านศึกษาอุปมาเรื่องเงินตะลันต์ ให้ทำรายการความสามารถและพรที่พระเจ้าประทานแก่ท่าน หากเป็นไปได้ ให้ระบุพรบางอย่างเหล่านั้นด้วยการถามคนที่ท่านรู้จักหรือด้วยการอ่านปิตุพรของท่าน หากท่านมี นึกถึงวิธีที่พระเจ้าอาจต้องการให้ท่านใช้ความสามารถและพรเหล่านี้
-
ถ้าท่านศึกษาอุปมาเรื่องแกะกับแพะ ให้นึกถึงความหมายที่อาจเป็นได้ในสภาวการณ์ของท่านที่จะให้อาหาร เครื่องดื่ม เสื้อผ้า และความเป็นเพื่อนแก่ใครสักคน นึกถึงผู้คนที่ท่านเห็นอยู่เป็นประจำและระบุคนที่ท่านรู้สึกว่าพระเจ้าทรงต้องการให้ท่านช่วยเหลือ เขียนว่าท่านอาจช่วยให้บุคคลนั้นเข้าใกล้พระองค์มากขึ้นได้อย่างไร
-
แบ่งปันความจริงที่ท่านเรียนรู้ในบทเรียนนี้จากอุปมาต่างๆ ของพระผู้ช่วยให้รอดและอธิบายว่าท่านอาจนำหลักธรรมดังกล่าวไปปฏิบัติในการกระทำทุกวันได้อย่างไร
บทวิจารณ์และข้อมูลภูมิหลัง
จะเกิดอะไรขึ้นหากใครบางคนได้รับมากกว่าหรือน้อยกว่าที่ฉันได้รับ?
เอ็ลเดอร์เควนทิน แอล. คุก แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองกล่าวว่า
การเจริญเติบโตของพรสวรรค์คือสิ่งที่วัดความก้าวหน้าของบุคคลได้ดีที่สุด … การเปรียบเทียบพรของตนกับผู้อื่นจะเป็นการขับไล่ความสุขออกไป เราไม่สามารถรู้สึกซาบซึ้งและริษยาได้ในเวลาเดียวกัน หากเราต้องการมีพระวิญญาณของพระเจ้าอย่างแท้จริงและได้รับความสุข ความปีติยินดี เราควรชื่นชมพรสวรรค์ของเราและซาบซึ้งกับสิ่งที่เรามี
(เควนทิน แอล. คุก, “จงยินดี!,” เลียโฮนา, ม.ค. 1997, 32–33)
พระผู้ช่วยให้รอดจะทรงพิพากษาเราจากการกระทำใดบ้าง?
เอ็ลเดอร์โจเซฟ บี. เวิร์ธลิน (1917–2008) แห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองกล่าวดังนี้
ในวันสุดท้ายพระผู้ช่วยให้รอดจะไม่ทรงถามเกี่ยวกับประเภทของการเรียกที่เรามี พระองค์จะไม่ทรงสอบถามเกี่ยวกับงานอาชีพหรือชื่อเสียงทางโลกของเรา พระองค์จะทรงถามว่าเราปฏิบัติต่อคนป่วย ให้อาหารและน้ำแก่คนหิวโหย เยี่ยมผู้อยู่ในพันธนาการ หรือให้ความช่วยเหลือผู้อ่อนแอหรือไม่ [ดู มัทธิว 25:31–40 ] เมื่อเราเอื้อมออกไปช่วยลูกๆ ของพระบิดาบนสวรรค์เพียงไม่กี่คนก็เท่ากับเราทำสิ่งนั้นต่อพระองค์ [ดู มัทธิว 25:40 ] นั่นคือเนื้อแท้ของพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์
(โจเซฟ บี. เวิร์ธลิน, “พระบัญญัติข้อใหญ่,” เลียโฮนา, พ.ย. 2007, 36)
พระเจ้าทรงคาดหวังให้เราทำอะไรกับสิ่งที่พระองค์ประทานแก่เรา?
เอ็ลเดอร์สแตนลีย์ จี. เอลลิสแห่งโควรัมสาวกเจ็ดสิบแบ่งปันความเข้าใจเกี่ยวกับอุปมาเรื่องเงินตะลันต์ดังนี้
คนที่ได้รับห้าตะลันต์นำเงินมาคืนสิบตะลันต์ เช่นเดียวกับคนที่ได้รับสองตะลันต์นำเงินมาคืนสี่ตะลันต์ จึงได้ชื่อว่าเป็นทาสดีและซื่อสัตย์ แต่สิ่งที่ข้าพเจ้าสนใจคือคนที่ได้เงินหนึ่งตะลันต์ ดูแลเงินและนำมาคืนให้แก่เจ้านายของเขาอย่างปลอดภัย ข้าพเจ้าแปลกใจต่อคำพูดของเจ้านาย “ไอ้บ่าวชั่วและเกียจคร้าน … เพราะฉะนั้น จงเอาเงินตะลันต์เดียวนั้นจากเขา … เอาไอ้บ่าวชั่วช้าไปทิ้งเสียยังที่มืดภายนอก”! (ดู มัทธิว 25:14–30)
ดูเหมือนจะเป็นการกระทำที่รุนแรงต่อผู้ที่ดูเหมือนว่าจะพยายามดูแลสิ่งที่เขาได้มา แต่พระวิญญาณสอนความจริงนี้แก่ข้าพเจ้าว่า—พระเจ้าทรงคาดหวังแตกต่างไป!
(สแตนลีย์ จี. เอลลิส, “พระองค์ทรงวางพระทัยเรา!,” เลียโฮนา, พ.ย. 2006, 67)
เอ็ลเดอร์เอลลิสแนะนำว่าเราจะสร้าง “ความแตกต่าง” นี้ในชีวิตเราได้ด้วยการติดสนิทอยู่กับพระเจ้า (ดู ยอห์น 15:5) โดยทำหน้าที่ทางวิญญาณของเราและทำตามพระวิญญาณและผู้นำศาสนจักรของเรา