Kapitulo 22
Sa milenyal nga adlaw ang tanang tawo modayeg sa Ginoo—Mopuyo Siya uban kanila—Itandi sa Isaias 12. Mga 559–545 B.C.
1 Ug niana nga adlaw magaingon kamo: O Ginoo, ako magadayeg kanimo; bisan og ikaw nasuko kanako ang imong kasuko nahunong na, ug gihupay mo ako.
2 Tan-awa, ang Dios mao ang akong kaluwasan; ako mosalig, ug dili mahadlok; kay ang Ginoong si Jehova mao ang akong kusog ug akong awit; siya usab nahimo nga akong kaluwasan.
3 Busa, uban sa kalipay ikaw magatimba og tubig gikan sa mga atabay sa kaluwasan.
4 Ug niana nga adlaw moingon ikaw: Dayega ang Ginoo, tawaga ang iyang ngalan, ipahayag ang iyang mga gipanghimo ngadto sa katawhan, ipahibalo nga ang iyang ngalan ginahimaya.
5 Mag-awit ngadto sa Ginoo; kay siya nakahimo og labihan ka maayong mga butang; nahibaloan kini sa tibuok yuta.
6 Ipalanog ug paninggit kamong nanagpuyo sa Zion; kay talagsaon ang Balaan sa Israel nga anaa sa inyong taliwala.