Kapitulo 23
Ang pagkalaglag sa Babilonia usa ka simbolo sa pagkalaglag panahon sa Ikaduhang Pag-anhi—Mamahimo kining usa ka adlaw sa kapungot ug panimalos—Ang Babelon (ang kalibotan) mapukan hangtod sa hangtod—Itandi sa Isaias 13. Mga 559–545 B.C.
1 Ang alantoson sa Babilonia, nga nakita ni Isaias nga anak ni Amoz.
2 Magpabarog ikaw og bandila sa taas nga bungtod, ipalabaw ang tingog ngadto kanila, ikamay ang kamot, aron makasulod sila sa ganghaan sa mga bantogan.
3 Ako misugo sa akong mga tawo nga gipangbalaan, ako usab mitawag sa mga tawo nga gamhanan, kay ang akong kasuko wala diha kanila nga nagmaya sa akong pagkahalangdon.
4 Ang kaguliyang sa pundok sa katawhan diha sa kabukiran sama sa mga bantogan nga katawhan, usa ka banha nga kaguliyang sa mga gingharian sa kanasoran nga nagkapundok, ang Ginoo sa mga Panon mopundok sa mga panon alang sa gubat.
5 Naggikan sila sa layo nga nasod, gikan sa kinalay-ang dapit sa yuta, oo, ang Ginoo, ug ang mga hinagiban sa iyang kaligutgot, sa paglaglag sa tibuok yuta.
6 Pagdangoyngoy kamo, kay ang adlaw sa Ginoo haduol na; kini moabot nga usa ka kalaglagan gikan sa Labawng Makagagahom.
7 Busa ang tanang kamot mawad-an sa umoy, ang matag kasingkasing sa tawo malukmay;
8 Ug mangalisang sila; ang kangutngot ug mga kasubo mosakit kanila; matingala sila sa usag usa; ang ilang mga nawong sama sa nagdilaab nga mga kalayo.
9 Tan-awa, ang adlaw sa Ginoo moabot nga mabangis inubanan sa kaligutgot ug pintas nga kasuko, aron himoong biniyaan ang yuta; ug siya mopatay sa mga makasasala diha niini.
10 Kay ang kabitoonan sa langit ug ang hut-ong sa mga bitoon niini dili mohatag sa ilang kahayag; ang adlaw mongitngit sa iyang pagsubang, ug ang bulan dili mopadan-ag sa iyang kahayag.
11 Ug akong silotan ang kalibotan tungod sa pagkadaotan; ug ang mga daotan tungod sa ilang mga pagkadaotan; akong pahunongon ang kamapalabilabihon sa mga mapahitas-on, ug ipaubos ang garbo sa mga tawong bangis.
12 Ako mohimo sa usa ka tawo nga mas bililhon kay sa lunsay nga bulawan; gani ngadto sa usa ka tawo nga mas bililhon kay sa tibuok nga bulawanong Ophir.
13 Busa, akong uyogon ang kalangitan, ug ang yuta matangtang gikan sa iyang nahimutangan, tungod sa kasuko sa Ginoo sa mga Panon, ug sa adlaw sa iyang mapintas nga kapungot.
14 Ug mahisama kini sa gigukod nga usá, ug sama sa karnero nga walay magbalantay; ug silang matag tawo modangop ngadto sa kaugalingon niyang katawhan, ug manglayas ang matag usa ngadto sa kaugalingon niyang yuta.
15 Ang matag usa nga mapahitas-on pagaduslakon; oo, ang matag usa nga makig-uban sa daotan mapukan pinaagi sa espada.
16 Ang ilang mga anak usab pagadugmokon atubangan sa ilang mga mata; ang ilang mga balay panggub-on ug ang ilang mga asawa panglugoson.
17 Tan-awa, akong hulhogon ang mga Medes sa pagbatok kanila, kinsa dili magpakabili sa mga pilak ug mga bulawan, ni sila mahimuot niini.
18 Ang ilang mga gapasan usab mopikas-pikas sa batan-ong mga lalaki; ug dili nila kaloy-an ang mga bunga sa sabakan; ang ilang mga mata dili mosaylo sa mga bata.
19 Ug ang Babilonia, ang himaya sa mga gingharian, ang katahom sa nabantog nga mga Chaldees, mahisama niadtong panahon sa dihang ang Dios milaglag sa Sodoma ug Gomorra.
20 Dili na gayod kini kapuy-an ni kapuy-an latas sa daghang henerasyon: ni ang mga taga-Arabia mopabarog sa ilang tolda didto; ni ang mga magbalantay sa mga karnero motugway sa ilang panon didto.
21 Apan ang ihalas nga mga mananap sa desyerto manghigda didto; ug ang ilang mga balay mapuno sa masulub-ong mga linalang; ug ang mga kuwago mamuyo didto, ug ang mga salbahis nga kanding mag-ambahan didto.
22 Ug ang ihalas nga mga mananap sa mga isla manag-uwang sa ilang gipangbiyaan nga mga balay, ug ang mga dragon sa ilang makahimuot nga mga palasyo; ug ang iyang panahon hapit na moabot, ug ang iyang adlaw dili na lugwayan. Kay siya akong laglagon sa madali; oo, kay ako magmanggiloy-on ngadto sa akong katawhan, apan ang mga daotan pagalaglagon.