Ang Pagpamatuod ni Propeta Joseph Smith

Ang kaugalingon nga mga pulong ni Propeta Joseph Smith mahitungod sa pagtungha sa Basahon ni Mormon mao ang:

“Sa gabii sa … ikakawhaan ug usa sa Septiyembre [1823] … akong gihimo ang pag-ampo ug pagpangamuyo sa Makagagahom nga Dios. …

“Samtang nagtawag ako sa Dios sa ingon niana nga paagi, nakakita ko og kahayag nga mitungha sa akong lawak, nga nag-anam pa gayod og kahayag hangtod nga ang lawak mas hayag pa kay sa udtong tutok, sa dihang kalit lang may personahe nga mitungha sa kiliran sa akong higdaanan, nagbarog sa hangin, kay ang iyang mga tiil wala magtugkad sa salog.

“Nagsul-ob siya og luag nga sapot nga may talagsaong pagkaputi. Pagkaputi kadto nga labaw pa sa bisan unsa nga akong nakita dinhi sa yuta; wala usab ako magtuo nga adunay bisan unsang butang dinhi sa yuta nga ikapakita sa ingon niadto ka hilabihan nga kaputi ug kasilaw. Walay salipod ang iyang mga kamot, ang iyang mga bukton usab, sa ibabaw og diyotay sa mga pulso; ingon, usab, ang iyang mga tiil walay salipod, sama sa iyang mga bitiis, ibabaw og diyotay sa mga tikod. Ang iyang ulo ug liog dayag usab. Nakamatikod ko nga wala siyay laing gisul-ob gawas sa kupo, kay bukas kadto, nga niana makita nako ang ibabaw nga bahin a iyang dughan.

“Dili lamang ang iyang kupo maoy hilabihan ka puti, apan ang iyang tibuok nga pagkatawo mahimayaon nga lisod ihulagway, ug ang iyang pamayhon sa pagkatinuod sama sa kilat. Ang lawak hilabihan ka hayag, apan dili kaayo sama ka sanag diha sa nagliyok kaniya. Sa una kong pagkakita kaniya, nahadlok ako; apan ang kahadlok dali ra nga nawala.

“Iya akong gitawag sa akong ngalan, ug miingon kanako nga sinugo siya nga gipadala gikan sa atubangan sa Dios ngari kanako, ug nga ang iyang ngalan mao si Moroni; nga ang Dios adunay ipabuhat kanako; ug nga ang akong ngalan gamiton alang sa maayo ug sa daotan taliwala sa tanang kanasoran, kaliwatan, ug pinulongan, o nga kini litokon sa maayo ug sa daotan taliwala sa tanang katawhan.

“Miingon siya nga adunay basahon nga gitagoan, gisulat sa bulawan nga mga palid, naghatag og asoy sa kaagi sa unang mga lumulupyo niining dako nga kayutaan, ug sa tinubdan sa ilang kagikan. Miingon usab siya nga ang kahingpitan sa walay kataposan nga Ebanghelyo anaa niini, sama sa gisulti sa Manluluwas ngadto sa karaang mga lumulupyo.

“Usab, adunay duha ka bato nga anaa sa bayanan nga plata—ug kini nga mga bato, gipakapot og maayo sa usa ka taming sa dughan, naglangkob sa gitawag nga Urim ug Tumim—gitagoan uban sa mga palid; ug ang pagbaton ug paggamit niini nga mga bato mao ang nagtino sa ‘pagkamanalagna’ sa karaan o nangagi nga mga panahon; ug nga ang Dios ang miandam niini alang sa katuyoan sa paghubad sa basahon. …

“Ug usab, misulti siya kanako, nga kon makuha na nako ang mga palid nga iyang gihisgotan—kay ang panahon nga pagakuhaon kini wala pa moabot—dili ko gayod kini ipakita ngadto ni bisan kinsa nga tawo, ni ang taming sa dughan uban sa Urim ug Tumim; gawas lamang kanila kinsa ako pagamandoan sa pagpakita niini; kon ipakita ko man kini sa uban ako pagalaglagon. Samtang nakigsulti siya kanako mahitungod sa mga palid, ang panan-awon nabuksan sa akong hunahuna nga akong nakita ang dapit diin gitago ang mga palid, ug nga tin-aw ug tataw na usab kaayo nga akong nailhan ang dapit sa dihang giadto ko kini.

“Human niini nga pakigsulti, akong nakita ang kahayag sa akong lawak nga nagsugod dayon sa pagtigom libot sa lawas sa tawo nga nakigsulti kanako, ug nagpadayon kini hangtod ang lawak mibalik na usab og kangitngit, gawas lamang diha sa naglibot kaniya; sa diha nga, sa kalit akong nakita ang sama sa tubo nga nagbarog paingon sa langit, ug misaka siya hangtod nga nawala siya sa hingpit, ug ang lawak nahibalik sa unang kahimtang sa wala pa magpakita kining langitnong kahayag.

“Naghigda ako nga naghunahuna sa pagkatalagsaon sa talan-awon, ug natingala kaayo sa gisulti kanako sa labaw pa sa ordinaryo nga sinugo; sa diha nga, taliwala sa akong pagpamalandong, sa kalit lamang akong namatikdan nga nagsugod na usab og kahayag ang akong lawak, ug sa kalit, sama sa gihapon, ang mao nga langitnong sinugo diha na usab sa kiliran sa akong higdaanan.

“Nagsugod siya, ug gisaysay pag-usab ang mao gihapon nga mga butang nga iyang gihimo sa iyang unang pagduaw, nga walay bisan gamay nga kausaban, nga sa pagkahuman, mipahibalo siya kanako mahitungod sa pintas nga mga paghukom nga moabot sa ibabaw sa yuta, uban sa dagkong katalagman pinaagi sa gutom, espada, ug sakit; ug nga kining bangis nga mga paghukom moabot sa yuta niini nga kaliwatan. Human sa iyang pagsaysay niini nga mga butang, misaka na usab siya sama sa iyang unang gihimo.

“Niini nga higayon, lawom kaayo ang napatik sa akong kaisipan, nga ang katulugon mibiya sa akong mga mata, ug mihigda ko kay gidaog sa katingala sa akong nakita ug nabati. Apan dako ang akong kahibulong sa dihang nagpakita na usab ang mao nga sinugo diha sa kiliran sa akong higdaanan, ug nakadungog kaniya nga misaysay o misubli na usab sa pagsaysay ngari kanako sa mao gihapon nga mga butang sama sa nangagi; ug midugang og pasidaan ngari kanako, nagsulti kanako nga si Satanas mosulay sa pagtental kanako (mahitungod sa kabos nga kahimtang sa banay sa akong amahan), sa pag-angkon sa mga palid sa tuyo nga magpadato. Gidid-an niya ako niini, nag-ingon nga kinahanglan gayod nga wala akoy laing tumong sa pagkuha sa mga palid gawas sa paghimaya sa Dios, ug kinahanglan dili gayod magpaimpluwensya sa bisan unsang tinguha gawas sa pagpalambo sa iyang gingharian; kay kon dili, dili ko kini makuha.

“Human niining ikatulo nga pagduaw, misaka na usab siya ngadto sa langit sama sa una, ug gibiyaan na usab ako aron mamalandong sa pagkakatingalahan sa unsay akong bag-ohay lamang nga nasinati; sa dihang sa kalit lamang human ang langitnong sinugo mibiya kanako sa ikatulo nga higayon, mituktugaok ang manok, ug nakamatikod ko nga ang kabuntagon nagsingabot na, sa ingon niana ang among pagsultihanay milungtad sa tibuok gabii.

“Sa wala madugay mibangon ko gikan sa akong higdaanan, ug, sama sa naandan, miadto sa kinahanglanon nga mga buluhaton nianang adlawa; apan, sa pagsulay sa pagtrabaho sama sa naandan, akong namatikdan nga nawad-an ko og kusog ug dili makahimo sa mga buluhaton. Ang akong amahan kinsa nagtrabaho uban kanako, nakamatikod nga aduna koy gipamati sa lawas ug misugo kanako sa pagpauli. Misugod ko sa sa tuyo nga mopauli; apan, sa pagsulay sa paglatas sa koral gikan sa umahan diin kami nahimutang, nawad-an ko sa kusog, ug natumba ko sa yuta nga walay umoy, ug sa mubo nga higayon hingpit nga nawad-an sa panimuot.

“Ang unang butang nga akong mahinumduman mao ang tingog nga nakigsulti kanako, nagsangpit sa akong ngalan. Mihangad ko, ug nakita ang mao gihapon nga sinugo nga nagbarog dapit sa akong ulohan, giliyokan sa kahayag sama sa una. Iya dayon nga gisaysay pag-usab ang tanan nga iyang gisulti kanako sa miaging gabii, ug misugo kanako sa pag-adto sa akong amahan ug sultihan siya bahin sa panan-awon ug sa mga sugo nga akong nadawat.

“Mituman ko; mibalik ko ngadto sa akong amahan nga didto pa sa umahan, ug gisaysay ang tibuok nga nahitabo ngadto kaniya. Mitubag siya kanako nga gikan kadto sa Dios, ug misugo kanako sa pag-adto ug pagbuhat sumala sa gimando sa sinugo. Mibiya ko sa umahan, ug miadto sa dapit nga gisulti sa sinugo kanako kon diin gitagoan ang mga palid, ug tungod sa katin-aw sa panan-awon nga akong nakita mahitungod niini, nailhan nako ang dapit diha-diha dayon sa akong pag-abot didto.

“Duol sa balangay sa Manchester, distrito sa Ontario, New York, may nagbarog nga bungtod nga adunay igong gidak-on, ug mao ang kinahabogan sa kasilinganan. Sa kasadpan nga bahin niini nga bungtod, dili kaayo layo sa ibabaw, ilawom sa bato nga may igong gidak-on, nahiluna ang mga palid, nga gisulod og kahon nga bato. Kini nga bato bagâ ug nagkalingin sa taliwala sa may ibabaw nga bahin, ug nagkanipis paingon sa mga ngilit, nga sa ingon ang tungâ nga bahin makita sa ibabaw sa yuta, apan ang mga ngilit palibot niini natabonan sa yuta.

“Human makabkab ang yuta, mikuha ko og ikaligwat, nga akong gipahimutang sa ilawom sa kilid sa bato, ug sa gamay lamang nga kusog miligwat niini. Akong gitan-aw ang sulod, ug didto gayod akong nakita ang mga palid, ang Urim ug Tumim, ug ang panagang sa dughan, sama sa gipamulong sa sinugo. Ang kahon nga gisudlan niini gihimo sa tinumpi nga gagmayng mga bato ug gibolitan sa usa ka matang sa semento. Sa ilawom sa kahon didto gipahimutang ang duha ka bato nga gibabag sa kahon, ug sa ibabaw niining mga bato nahimutang ang mga palid ug ang ubang mga butang nga nag-uban niini.

“Gisulayan ko kini sa pagkuha, apan gidid-an sa sinugo, ug gipahibalo pag-usab nga ang panahon sa pagpagawas niini wala pa moabot, ug dili pa mahitabo, hangtod nga moabot ang upat ka tuig sukad niadtong panahona; apan misulti siya kanako nga kinahanglan kong moanhi sa mao nga dapit tukma sa usa ka tuig gikan niadtong panahona, ug nga makigkita siya kanako didto, ug nga angay akong magpadayon sa pagbuhat niini hangtod nga moabot ang higayon sa pagkuha sa mga palid.

“Tungod niana, sumala sa gisugo kanako, miadto ako sa matag kataposan sa tuig, ug sa matag higayon akong nakita ang mao gihapon nga sinugo didto, ug nakadawat ug pahimangno ug kaalam gikan kaniya sa matag higayon sa among panagsultihanay mahitungod sa pagabuhaton sa Ginoo, ug kon unsaon ug sa unsa nga paagi nga idumala ang iyang gingharian sa kataposang mga adlaw. …

“Sa kadugayan miabot na ang panahon sa pagkuha sa mga palid, sa Urim ug Tumim, ug sa taming sa dughan. Sa ikakawhaan ug duha nga adlaw sa Septiyembre, usa ka libo ug walo ka gatos ug kawhaan ug pito, human makaadto sama sa naandan sa kataposan sa laing tuig sa dapit diin kini gitagoan, ang mao gihapon nga langitnong sinugo mitugyan niini kanako inubanan niini nga panugon: nga kinahanglan ako ang manubag niini; nga kon tugotan ko kini nga mawala tungod sa kawalay pagtagad, o sa bisan unsang paagi nga pagpasagad sa akong bahin, ako pagalaglagon; apan kon akong gamiton ang akong tanang mga panlimbasog sa pagpanalipod niini, hangtod nga siya, ang sinugo, mokuha niini og balik, kini mapanalipdan.

“Sa wala madugay akong nahibaolan ang katarongan nganong nakadawat ako sa higpit nga mga pahimangno sa pag-amping niini, ug ngano nga miingon ang sinugo nga kon mahuman na nako ang gipabuhat kanako, iya kining kuhaon og balik. Kay sa wala madugay dihang nahibaloan nga anaa kini kanako, gigamit dayon ang labing makusganong panlimbasog sa pag-ilog niini gikan kanako. Ang tanang malipoton nga paagi nga mamugna gigamit alang niana nga katuyoan. Ang pagpanglutos nagkapait ug nagkagrabe kay sa kaniadto, ug daghang pundok sa katawhan nagtukaw kanunay sa pagkuha niini gikan kanako kon mahimo. Apan pinaagi sa kaalam sa Dios, nagpabilin kini nga luwas sa akong mga kamot, hangtod nga akong natapos pinaagi niini ang gikinahanglan gikan sa akong mga kamot. Sa dihang, sumala sa gikasabotan, ang sinugo mikuha niini og balik gikan kanako, gitugyan ko kini ngadto kaniya; ug anaa na kini kaniya hangtod niining adlawa, sa ikaduha nga adlaw sa Mayo, usa ka libo ug walo ka gatos ug katloan ug walo.”

Alang sa mas kompleto nga asoy, tan-awa sa Joseph Smith—Kasaysayan diha sa Perlas nga Labing Bililhon.

Ang karaan nga talaan nga gipagula sa ingon niana nga paagi gikan sa yuta sama sa tingog sa katawhan nga namulong gikan sa abog, ug gihubad ngadto sa bag-ong pinulongan pinaagi sa gasa ug gahom sa Dios nga gipamatud-an pinaagi sa Balaang pagpanghimatuod, unang gimantala sa kalibotan sa pinulongan nga Iningles sa tuig 1830 isip The Book of Mormon.