Mosias

Mga Banal na Kasulatan

Ang Aklat ni Mormon

Mga Nilalaman
Pambungad at mga Saksi
1 Nephi
2 Nephi
Jacob
Enos
Jarom
Omni
Mga Salita ni Mormon
Mosias
Alma
Helaman
3 Nephi
4 Nephi
Mormon
Eter
Moroni

Mosias

Kabanata 1
Itinuro ni Haring Benjamin sa kanyang mga anak na lalaki ang wika at mga propesiya ng kanilang mga ama—Ang kanilang relihiyon at kabihasnan ay napangalagaan dahil sa mga talang naingatan sa iba’t ibang lamina—Si Mosias ay pinili na maging hari at ibinigay sa kanya ang pangangalaga sa mga talaan at iba pang bagay. Mga 130–124 B.C.
Kabanata 2
Si Haring Benjamin ay nagtalumpati sa kanyang mga tao—Kanyang iniulat ang pagkamakatao, pagkamakatarungan, at espirituwalidad ng kanyang paghahari—Kanya silang pinayuhang maglingkod sa kanilang Hari sa Langit—Sila na mga naghihimagsik laban sa Diyos ay magdaranas ng dalamhati na katulad ng apoy na hindi maapula. Mga 124 B.C.
Kabanata 3
Ipinagpatuloy ni Haring Benjamin ang kanyang talumpati—Ang Panginoong Makapangyarihan ay maglilingkod sa mga tao sa katawang-lupa—Ang dugo ay lalabas mula sa bawat butas ng kanyang balat habang ipinagbabayad-sala niya ang mga kasalanan ng sanlibutan—Ang kanyang pangalan ang tanging pangalan kung saan ang kaligtasan ay darating—Maaaring hubarin ng mga tao ang likas na pagkatao at maging mga Banal sa pamamagitan ng Pagbabayad-sala—Ang kaparusahan ng masasama ay magiging katulad ng lawa ng apoy at asupre. Mga 124 B.C.
Kabanata 4
Ipinagpatuloy ni Haring Benjamin ang kanyang talumpati—Ang kaligtasan ay dumarating dahil sa Pagbabayad-sala—Maniwala sa Diyos upang maligtas—Panatilihin ang kapatawaran ng inyong mga kasalanan sa pamamagitan ng katapatan—Ipamahagi ang inyong kabuhayan sa mga maralita—Gawin ang lahat ng bagay sa karunungan at kaayusan. Mga 124 B.C.
Kabanata 5
Ang mga Banal ay nagiging mga anak na lalaki at mga anak na babae ni Cristo sa pamamagitan ng pananampalataya—Matapos nito ay tatawagin sila sa pangalan ni Cristo—Pinayuhan sila ni Haring Benjamin na maging matatag at hindi natitinag sa mabubuting gawa. Mga 124 B.C.
Kabanata 6
Itinala ni Haring Benjamin ang mga pangalan ng mga tao at humirang ng mga saserdote upang turuan sila—Namahala si Mosias bilang isang matwid na hari. Mga 124–121 B.C.
Kabanata 7
Natagpuan ni Ammon ang lupain ng Lehi-Nephi, kung saan hari si Limhi—Ang mga tao ni Limhi ay nasa pagkaalipin sa mga Lamanita—Isinalaysay ni Limhi ang kanilang kasaysayan—Nagpatotoo ang isang propeta (si Abinadi) na si Cristo ang Diyos at Ama ng lahat ng bagay—Ang mga yaong nagpunla ng karumihan ay mag-aani ng buhawi, at ang mga yaong nagbigay ng kanilang pagtitiwala sa Panginoon ay maliligtas. Mga 121 B.C.
Kabanata 8
Tinuruan ni Ammon ang mga tao ni Limhi—Nalaman niya ang tungkol sa dalawampu’t apat na lamina ng mga Jaredita—Ang mga sinaunang talaan ay maaaring isalin ng mga tagakita—Walang kaloob ang hihigit pa kaysa sa pagka-tagakita. Mga 121 B.C.
Kabanata 9
Pinamunuan ni Zenif ang isang pangkat mula sa Zarahemla upang angkinin ang lupain ng Lehi-Nephi—Ang hari ng mga Lamanita ay pinahintulutan silang manahin ang lupain—Nagkaroon ng digmaan sa pagitan ng mga Lamanita at mga tao ni Zenif. Mga 200–187 B.C.
Kabanata 10
Namatay si Haring Laman—Ang kanyang mga tao ay mababangis at malulupit at naniniwala sa mga maling kaugalian—Si Zenif at ang kanyang mga tao ay nanaig laban sa kanila. Mga 187–160 B.C.
Kabanata 11
Namahala si Haring Noe sa kasamaan—Labis siyang nagpakasaya sa magulong pamumuhay kasama ang kanyang mga asawa at mga kalunya—Si Abinadi ay nagpropesiya na madadala sa pagkaalipin ang mga tao—Hinangad kitlin ni Haring Noe ang kanyang buhay. Mga 160–150 B.C.
Kabanata 12
Si Abinadi ay ibinilanggo dahil sa pagpopropesiya ng pagkalipol ng mga tao at ng kamatayan ni Haring Noe—Binanggit ng mga huwad na saserdote ang mga banal na kasulatan at nagkunwaring sinusunod ang batas ni Moises—Nagsimula si Abinadi na ituro sa kanila ang Sampung Kautusan. Mga 148 B.C.
Kabanata 13
Pinangalagaan si Abinadi ng dakilang kapangyarihan—Itinuro niya ang Sampung Kautusan—Ang kaligtasan ay hindi darating sa pamamagitan lamang ng batas ni Moises—Ang Diyos na rin ang gagawa ng pagbabayad-sala at tutubusin ang Kanyang mga tao. Mga 148 B.C.
Kabanata 14
Nangusap si Isaias hinggil sa Mesiyas—Itinakda ang paghahamak at mga pagdurusa ng Mesiyas—Ginawa Niyang handog ang Kanyang kaluluwa para sa kasalanan at namagitan para sa mga makasalanan—Ihambing sa Isaias 53. Mga 148 B.C.
Kabanata 15
Kung paano naging kapwa Ama at Anak si Cristo—Siya ay mamamagitan at papasanin ang mga kasalanan ng Kanyang mga tao—Sila at ang lahat ng banal na propeta ay Kanyang binhi—Kanyang papapangyarihin ang Pagkabuhay na Mag-uli—May buhay na walang hanggan ang maliliit na bata. Mga 148 B.C.
Kabanata 16
Tinutubos ng Diyos ang mga tao mula sa kanilang ligaw at nahulog na kalagayan—Ang mga yaong makamundo ay mananatili na parang walang pagtubos—Pinapangyayari ni Cristo ang pagkabuhay na mag-uli tungo sa walang katapusang buhay o sa walang katapusang kapahamakan. Mga 148 B.C.
Kabanata 17
Si Alma ay naniwala at isinulat ang mga salita ni Abinadi—Nagdanas si Abinadi ng kamatayan sa pamamagitan ng apoy—Kanyang ipinropesiya ang sakit at kamatayan sa pamamagitan ng apoy sa mga pumaslang sa kanya. Mga 148 B.C.
Kabanata 18
Si Alma ay lihim na nangaral—Kanyang itinakda ang tipan ng pagbibinyag at nagbinyag sa mga tubig ng Mormon—Kanyang itinatag ang Simbahan ni Cristo at nag-orden ng mga saserdote—Tinustusan nila ang kanilang sarili at tinuruan ang mga tao—Si Alma at ang kanyang mga tao ay tumakas mula kay Haring Noe patungo sa ilang. Mga 147–145 B.C.
Kabanata 19
Hinangad ni Gedeon na patayin si Haring Noe—Sinalakay ng mga Lamanita ang lupain—Dumanas si Haring Noe ng kamatayan sa pamamagitan ng apoy—Namahala si Limhi bilang isang haring nagbabayad ng buwis. Mga 145–121 B.C.
Kabanata 20
Dinukot ng mga saserdote ni Noe ang ilan sa mga anak na babae ng mga Lamanita—Ang mga Lamanita ay nakipagdigma kay Limhi at sa kanyang mga tao—Ang mga hukbong Lamanita ay napaurong at napapayapa. Mga 145–123 B.C.
Kabanata 21
Ang mga tao ni Limhi ay pinahirapan at tinalo ng mga Lamanita—Nakatagpo ng mga tao ni Limhi si Ammon at nagbalik-loob—Sinabi nila kay Ammon ang hinggil sa dalawampu’t apat na mga lamina ng mga Jaredita. Mga 122–121 B.C.
Kabanata 22
Gumawa ng mga plano upang makatakas ang mga tao mula sa pang-aalipin ng mga Lamanita—Nilango ang mga Lamanita—Ang mga tao ay tumakas, bumalik sa Zarahemla, at naging mga sakop ni Haring Mosias. Mga 121–120 B.C.
Kabanata 23
Tumanggi si Alma na maging hari—Naglingkod siya bilang mataas na saserdote—Pinahirapan ng Panginoon ang kanyang mga tao, at nasakop ng mga Lamanita ang lupain ng Helam—Si Amulon, ang pinuno ng masasamang saserdote ni Haring Noe, ay namahala sa ilalim ng hari ng mga Lamanita. Mga 145–121 B.C.
Kabanata 24
Inusig ni Amulon si Alma at ang kanyang mga tao—Papatayin sila kung mananalangin sila—Waring pinagaan ng Panginoon ang kanilang mga pasanin—Pinalaya Niya sila mula sa pagkaalipin, at nakabalik sila sa Zarahemla. Mga 145–120 B.C.
Kabanata 25
Naging mga Nephita ang mga inapo nina Mulek at Zarahemla—Nalaman nila ang tungkol sa mga tao ni Alma at ni Zenif—Bininyagan ni Alma si Limhi at lahat ng kanyang tao—Binigyan ng karapatan ni Mosias si Alma na itatag ang Simbahan ng Diyos. Mga 120 B.C.
Kabanata 26
Marami sa mga kasapi ng Simbahan ang naakay sa pagkakasala ng mga hindi naniniwala—Pinangakuan si Alma ng buhay na walang hanggan—Ang mga yaong nagsisi at nabinyagan ay nagtamo ng kapatawaran—Ang mga kasapi ng Simbahan na nagkasala na mga nagsisi at nagtapat kay Alma at sa Panginoon ay patatawarin; kung hindi, hindi sila ibibilang sa mga tao ng Simbahan. Mga 120–100 B.C.
Kabanata 27
Ipinagbawal ni Mosias ang pag-uusig at itinagubilin ang pagkakapantay-pantay—Hinangad na wasakin ng nakababatang Alma at ng apat na anak na lalaki ni Mosias ang Simbahan—Nagpakita ang isang anghel at inutusan silang itigil ang kanilang masamang hakbangin—Napipi si Alma—Ang buong sangkatauhan ay kinakailangang isilang na muli upang makatamo ng kaligtasan—Si Alma at ang mga anak na lalaki ni Mosias ay nagpahayag ng masasayang balita. Mga 100–92 B.C.
Kabanata 28
Humayo ang mga anak na lalaki ni Mosias upang mangaral sa mga Lamanita—Ginagamit ang dalawang bato ng tagakita, isinalin ni Mosias ang mga lamina ng mga Jaredita. Mga 92 B.C.
Kabanata 29
Iminungkahi ni Mosias na pumili ng mga hukom bilang kapalit ng isang hari—Inaakay ng masasamang hari ang kanilang mga tao tungo sa kasalanan—Napili ang nakababatang Alma na maging punong hukom sa pamamagitan ng tinig ng mga tao—Siya rin ang mataas na saserdote ng Simbahan—Ang nakatatandang Alma at si Mosias ay namatay. Mga 92–91 B.C.