Alma

Mga Banal na Kasulatan

Ang Aklat ni Mormon

Mga Nilalaman
Pambungad at mga Saksi
1 Nephi
2 Nephi
Jacob
Enos
Jarom
Omni
Mga Salita ni Mormon
Mosias
Alma
Helaman
3 Nephi
4 Nephi
Mormon
Eter
Moroni

Alma

Kabanata 1
Si Nehor ay nagturo ng mga maling doktrina, nagtatag ng isang simbahan, nagpasimula ng huwad na pagkasaserdote, at pinatay si Gedeon—Binitay si Nehor para sa kanyang mabibigat na kasalanan—Lumaganap sa mga tao ang mga huwad na pagkasaserdote at pag-uusig—Tinustusan ng mga saserdote ang kanilang sarili, kinalinga ng mga tao ang mga maralita, at umunlad ang Simbahan. Mga 91–88 B.C.
Kabanata 2
Si Amlici ay naghangad na maging hari at tinanggihan ng tinig ng mga tao—Ginawa siyang hari ng kanyang mga tagasunod—Ang mga Amlicita ay nakidigma sa mga Nephita at natalo—Nagsanib ng lakas at natalo ang mga Lamanita at Amlicita—Napatay ni Alma si Amlici. Mga 87 B.C.
Kabanata 3
Minarkahan ng mga Amlicita ang kanilang sarili alinsunod sa ipinropesiyang salita—Isinumpa ang mga Lamanita dahil sa paghihimagsik nila—Ang mga tao ang nagdadala ng sariling mga sumpa sa kanilang sarili—Natalo ng mga Nephita ang isa pang hukbong Lamanita. Mga 87–86 B.C.
Kabanata 4
Nagbinyag si Alma ng libu-libong nagbalik-loob—Napasukan ng kasamaan ang Simbahan, at naantala ang pag-unlad ng Simbahan—Hinirang si Nephihas na punong hukom—Si Alma, bilang mataas na saserdote, ay iniukol ang kanyang sarili sa ministeryo. Mga 86–83 B.C.
Kabanata 5
Upang magtamo ng kaligtasan, ang mga tao ay kailangang magsisi at sumunod sa mga kautusan, maisilang na muli, linisin ang kanilang mga kasuotan sa pamamagitan ng dugo ni Cristo, maging mapagpakumbaba at iwaksi sa kanilang sarili ang kapalaluan at inggit, at gumawa ng mga gawa ng katwiran—Ang Mabuting Pastol ay nananawagan sa Kanyang mga tao—Sila na gumagawa ng masasamang gawa ay mga anak ng diyablo—Si Alma ay nagpatotoo sa katotohanan ng kanyang doktrina at inutusan ang mga taong magsisi—Isusulat ang mga pangalan ng mga matwid sa aklat ng buhay. Mga 83 B.C.
Kabanata 6
Ang Simbahan sa Zarahemla ay nilinis at isinaayos—Nagtungo si Alma sa Gedeon upang mangaral. Mga 83 B.C.
Kabanata 7
Si Cristo ay isisilang ni Maria—Kakalagan niya ang mga gapos ng kamatayan at dadalhin ang mga kasalanan ng kanyang mga tao—Ang mga yaong nagsisisi, bininyagan, at sumusunod sa mga kautusan ay magkakaroon ng buhay na walang hanggan—Ang karumihan ay hindi makamamana ng kaharian ng Diyos—Pagpapakumbaba, pananampalataya, pag-asa, at pag-ibig sa kapwa-tao ay kinakailangan. Mga 83 B.C.
Kabanata 8
Si Alma ay nangaral at nagbinyag sa Melek—Siya ay hindi tinanggap sa Ammonihas at lumisan—Siya ay inutusan ng isang anghel na magbalik at mangaral ng pagsisisi sa mga tao—Tinanggap siya ni Amulek, at nangaral silang dalawa sa Ammonihas. Mga 82 B.C.
Kabanata 9
Inutusan ni Alma ang mga mamamayan ng Ammonihas na magsisi—Ang Panginoon ay magiging maawain sa mga Lamanita sa mga huling araw—Kung tatalikuran ng mga Nephita ang liwanag, lilipulin sila ng mga Lamanita—Ang Anak ng Diyos ay malapit nang pumarito—Tutubusin niya ang mga yaong magsisisi, mabibinyagan, at magkakaroon ng pananampalataya sa Kanyang pangalan. Mga 82 B.C.
Kabanata 10
Nagmula si Lehi kay Manases—Isinalaysay ni Amulek ang utos mula sa anghel na kanyang kalingain si Alma—Ang mga panalangin ng mga matwid ang nagdulot na maligtas ang mga tao—Ang masasamang manananggol at hukom ang naglatag ng batayan ng pagkalipol ng mga tao. Mga 82 B.C.
Kabanata 11
Ipinahayag ang paraan ng pananalapi ng mga Nephita—Nakipagtalo si Amulek kay Zisrom—Hindi ililigtas ni Cristo ang mga tao sa kanilang mga kasalanan—Ang mga yaong magmamana lamang ng kaharian ng langit ang maliligtas—Babangon ang lahat ng tao sa kawalang-kamatayan—Wala nang kamatayan pagkatapos ng pagkabuhay na mag-uli. Mga 82 B.C.
Kabanata 12
Nangusap si Alma kay Zisrom—Ang mga hiwaga ng Diyos ay maibibigay lamang sa matatapat—Hahatulan ang mga tao alinsunod sa kanilang mga nasasaisip, paniniwala, salita, at gawa—Magdurusa ng kamatayang espirituwal ang masasama—Ang may kamatayang buhay na ito ay isang kalagayan ng pagsubok—Ang plano ng pagtubos ay pinapapangyari ang Pagkabuhay na Mag-uli at, sa pamamagitan ng pananampalataya, ang kapatawaran ng mga kasalanan—Makaaangkin ng awa ang nagsisisi sa pamamagitan ng Bugtong na Anak. Mga 82 B.C.
Kabanata 13
Tinatawag ang kalalakihan bilang matataas na saserdote dahil sa kanilang labis na pananampalataya at mabubuting gawa—Ituturo nila ang mga kautusan—Sa pamamagitan ng katwiran, sila ay pababanalin at makapapasok sa kapahingahan ng Panginoon—Si Melquisedec ay isa sa kanila—Nagpapahayag ang mga anghel ng masasayang balita sa lahat ng dako ng lupain—Ipahahayag nila ang tunay na pagparito ni Cristo. Mga 82 B.C.
Kabanata 14
Sina Alma at Amulek ay ibinilanggo at pinahirapan—Ang mga naniniwala at ang kanilang mga banal na kasulatan ay tinupok ng apoy—Tinanggap ng Panginoon sa kaluwalhatian ang mga martir na ito—Ang mga pader ng bilangguan ay nawasak at bumagsak—Sina Alma at Amulek ay naligtas, at ang kanilang mga taga-usig ay nangamatay. Mga 82–81 B.C.
Kabanata 15
Sina Alma at Amulek ay nagtungo sa Sidom at nagtatag ng isang simbahan—Pinagaling ni Alma si Zisrom, na sumapi sa Simbahan—Marami ang nabinyagan, at umunlad ang Simbahan—Sina Alma at Amulek ay nagtungo sa Zarahemla. Mga 81 B.C.
Kabanata 16
Nilipol ng mga Lamanita ang mga mamamayan ng Ammonihas—Pinamunuan ni Zoram ang mga Nephita sa pagtatagumpay sa mga Lamanita—Sina Alma at Amulek at marami pang iba ay nangaral ng salita—Itinuro nila na matapos ang Kanyang Pagkabuhay na Mag-uli, si Cristo ay magpapakita sa mga Nephita. Mga 81–77 B.C.
Kabanata 17
Taglay ng mga anak na lalaki ni Mosias ang diwa ng propesiya at ng paghahayag—Sila ay humayo sa kani-kanilang mga landas upang ipahayag ang salita sa mga Lamanita—Si Ammon ay nagtungo sa lupain ng Ismael at naging tagapagsilbi ni Haring Lamoni—Iniligtas ni Ammon ang mga kawan ng hari at pinatay ang kanyang mga kaaway sa tubig ng Sebus. Talata 1–3, mga 77 B.C.; talata 4, mga 91–77 B.C.; at talata 5–39, mga 91 B.C.
Kabanata 18
Inakala ni Haring Lamoni na si Ammon ang Dakilang Espiritu—Itinuro ni Ammon sa hari ang tungkol sa Paglikha, ang pakikitungo ng Diyos sa mga tao, at ang pagtubos na darating sa pamamagitan ni Cristo—Si Lamoni ay naniwala at bumagsak sa lupa na tila patay. Mga 90 B.C.
Kabanata 19
Natanggap ni Lamoni ang liwanag ng buhay na walang hanggan at nakita ang Manunubos—Ang kanyang sambahayan ay nawalan ng malay-tao, at marami ang nakakita ng mga anghel—Si Ammon ay himalang pinangalagaan—Bininyagan niya ang marami at nagtatag ng isang simbahan sa kanila. Mga 90 B.C.
Kabanata 20
Ipinadala ng Panginoon si Ammon sa Midoni upang palayain ang kanyang mga nakabilanggong kapatid—Nakasalubong nina Ammon at Lamoni ang ama ni Lamoni, na siyang hari ng buong lupain—Pinilit ni Ammon ang matandang hari na pahintulutan ang pagpapalaya sa kanyang mga kapatid. Mga 90 B.C.
Kabanata 21
Nagturo si Aaron sa mga Amalekita tungkol kay Cristo at sa Kanyang Pagbabayad-sala—Ibinilanggo sa Midoni si Aaron at ang kanyang mga kapatid—Pagkatapos ng kanilang paglaya, sila ay nagturo sa mga sinagoga at marami ang napabalik-loob—Ipinahintulot ni Lamoni ang kalayaang panrelihiyon sa mga tao sa lupain ng Ismael. Mga 90–77 B.C.
Kabanata 22
Tinuruan ni Aaron ang ama ni Lamoni tungkol sa Paglikha, sa Pagkahulog ni Adan, at sa plano ng pagtubos sa pamamagitan ni Cristo—Nagbalik-loob ang hari at ang kanyang buong sambahayan—Ipinaliwanag ang pagkakahati ng lupain ng mga Nephita at ng mga Lamanita. Mga 90–77 B.C.
Kabanata 23
Ipinahayag ang kalayaang panrelihiyon—Nagbalik-loob ang mga Lamanita na nasa pitong lupain at mga lungsod—Tinawag nila ang sarili na mga Anti-Nephi-Lehi at nakalaya sa sumpa—Tinanggihan ng mga Amalekita at ng mga Amulonita ang katotohanan. Mga 90–77 B.C.
Kabanata 24
Sinalakay ng mga Lamanita ang mga tao ng Diyos—Ang mga Anti-Nephi-Lehi ay nagsaya kay Cristo at dinalaw ng mga anghel—Pinili nilang magdusa ng kamatayan kaysa sa ipagtanggol ang kanilang sarili—Marami pa sa mga Lamanita ang nagbalik-loob. Mga 90–77 B.C.
Kabanata 25
Lumaganap ang mga pagsalakay ng mga Lamanita—Nasawi ang mga binhi ng mga saserdote ni Noe tulad ng ipinropesiya ni Abinadi—Marami sa mga Lamanita ang nagbalik-loob at sumama sa mga tao ni Anti-Nephi-Lehi—Sila ay naniwala kay Cristo at sinunod ang batas ni Moises. Mga 90–77 B.C.
Kabanata 26
Pinuri ni Ammon ang Panginoon—Ang matatapat ay pinalakas ng Panginoon at binigyan ng kaalaman—Sa pamamagitan ng pananampalataya, makapagdadala ang mga tao ng libu-libong kaluluwa tungo sa pagsisisi—Taglay ng Diyos ang lahat ng kapangyarihan at nalalaman ang lahat ng bagay. Mga 90–77 B.C.
Kabanata 27
Inutusan ng Panginoon si Ammon na akayin sa kaligtasan ang mga tao ni Anti-Nephi-Lehi—Sa pagkakakita kay Alma, si Ammon ay naubusan ng kanyang lakas dahil sa kagalakan—Ipinagkaloob sa mga Anti-Nephi-Lehi ng mga Nephita ang lupain ng Jerson—Tinawag silang mga tao ni Ammon. Mga 90–77 B.C.
Kabanata 28
Natalo ang mga Lamanita sa isang napakasidhing labanan—Sampu-sampung libo ang mga napatay—Itinatalaga ang masasama sa kalagayan ng walang katapusang kapighatian; matatamo ng mga matwid ang walang katapusang kaligayahan. Mga 77–76 B.C.
Kabanata 29
Nagnais si Alma na mangaral ng pagsisisi nang may mala-anghel na pagsusumigasig—Ang Panginoon ay naglalaan ng mga guro sa lahat ng bansa—Pinuri ni Alma ang gawain ng Panginoon at ang tagumpay ni Ammon at ng kanyang mga kapatid. Mga 76 B.C.
Kabanata 30
Kinutya ni Korihor, ang anti-Cristo, si Cristo, ang Pagbabayad-sala, at ang diwa ng propesiya—Itinuro niya na walang Diyos, walang pagkahulog ng tao, walang kaparusahan para sa kasalanan, at walang Cristo—Si Alma ay nagpatotoo na paparito si Cristo at na ang lahat ng bagay ay nagpapatunay na may Diyos—Si Korihor ay sapilitang humingi ng palatandaan at napipi—Ang diyablo ay nagpakita kay Korihor na tulad ng isang anghel at itinuro kung ano ang sasabihin niya—Si Korihor ay niyapak-yapakan at namatay. Mga 76–74 B.C.
Kabanata 31
Pinamunuan ni Alma ang isang misyon upang bawiin ang mga Zoramita na mga tumalikod sa katotohanan—Ang mga Zoramita ay itinatwa si Cristo, naniwala sa isang huwad na kaisipan ng paghirang, at sumamba sa pamamagitan ng mga nakatakdang panalangin—Ang mga misyonero ay napuspos ng Banal na Espiritu—Ang kanilang mga paghihirap ay nadaig sa kagalakan dahil kay Cristo. Mga 74 B.C.
Kabanata 32
Tinuruan ni Alma ang mga maralita na nangagpakumbaba dahil sa kanilang mga paghihirap—Ang pananampalataya ay isang pag-asa sa hindi nakikita ngunit totoo—Pinatotohanan ni Alma na naglilingkod ang mga anghel sa mga lalaki, babae, at bata—Inihambing ni Alma ang salita sa isang binhi—Ito ay kailangang itanim at alagaan—Pagkatapos, ito ay tutubo hanggang sa maging isang punungkahoy kung saan pinipitas ang bunga ng buhay na walang hanggan. Mga 74 B.C.
Kabanata 33
Itinuro ni Zenos na ang lahat ng tao ay nararapat na manalangin at sumamba sa lahat ng lugar, at na iwaksi ang mga kahatulan dahil sa Anak—Itinuro ni Zenok na ang awa ay ipinagkaloob dahil sa Anak—Itinaas ni Moises sa ilang ang isang kahalintulad ng Anak ng Diyos. Mga 74 B.C.
Kabanata 34
Pinatotohanan ni Amulek na ang salita ay na kay Cristo tungo sa kaligtasan—Maliban kung ang pagbabayad-sala ay magawa, tiyak na masasawi ang buong sangkatauhan—Nakatuon ang buong batas ni Moises sa paghahain sa Anak ng Diyos—Ang walang hanggang plano ng pagtubos ay nakabatay sa pananampalataya at pagsisisi—Manalangin para sa mga temporal at espirituwal na pagpapala—Ang buhay na ito ang panahon para sa mga tao na maghanda sa pagharap sa Diyos—Isagawa ang inyong kaligtasan nang may takot sa harapan ng Diyos. Mga 74 B.C.
Kabanata 35
Winasak ng pangangaral ng salita ang katusuhan ng mga Zoramita—Pinaalis nila ang mga nagbalik-loob, na pagkatapos ay nakiisa sa mga tao ni Ammon sa Jerson—Nalungkot si Alma dahil sa kasamaan ng mga tao. Mga 74 B.C.
Kabanata 36
Nagpatotoo si Alma kay Helaman tungkol sa kanyang pagbabalik-loob matapos makakita ng isang anghel—Pinagdusahan niya ang mga pasakit ng isang isinumpang kaluluwa; tinawag niya ang pangalan ni Jesus, at pagkatapos ay isinilang sa Diyos—Matamis na kagalakan ang pumuspos sa kanyang kaluluwa—Siya ay nakakita ng lipumpon ng mga anghel na pumupuri sa Diyos—Maraming nagbalik-loob ang nakatikim at nakakita ng tulad ng natikman at nakita niya. Mga 74 B.C.
Kabanata 37
Ang mga laminang tanso at iba pang mga banal na kasulatan ay pinangalagaan upang madala ang mga tao sa kaligtasan—Nalipol ang mga Jaredita dahil sa kanilang kasamaan—Kinakailangang itago mula sa mga tao ang kanilang mga lihim na sumpa at tipan—Makipagsanggunian sa Panginoon sa lahat ng iyong mga gawain—Tulad ng Liahona na gumabay sa mga Nephita, gayundin inaakay ng salita ni Cristo ang mga tao sa buhay na walang hanggan. Mga 74 B.C.
Kabanata 38
Inusig si Siblon dahil sa katwiran—Ang kaligtasan ay na kay Cristo, na siyang buhay at ilaw ng sanlibutan—Pigilin ang lahat ng silakbo ng inyong damdamin. Mga 74 B.C.
Kabanata 39
Karumal-dumal ang kasalanang seksuwal—Ang mga kasalanan ni Corianton ang humadlang sa mga Zoramita na tanggapin ang salita—Ang pagtubos ni Cristo ay may bisa sa nakaraan sa pagliligtas sa matatapat na nangauna rito. Mga 74 B.C.
Kabanata 40
Pinapangyari ni Cristo ang pagkabuhay na mag-uli ng lahat ng tao—Magtutungo sa paraiso ang mga matwid na namatay at ang masasama ay sa labas na kadiliman upang maghintay sa araw ng kanilang pagkabuhay na mag-uli—Manunumbalik ang lahat ng bagay sa kanilang wasto at sakdal na anyo sa Pagkabuhay na Mag-uli. Mga 74 B.C.
Kabanata 41
Sa Pagkabuhay na Mag-uli, babangon ang mga tao sa isang kalagayan ng walang katapusang kaligayahan o walang katapusang kalungkutan—Ang kasamaan ay hindi kailanman kaligayahan—Ang mga makamundong tao ay walang Diyos sa daigdig—Tatanggaping muli ng bawat tao sa Pagpapanumbalik ang mga pag-uugali at katangiang natamo sa buhay na ito. Mga 74 B.C.
Kabanata 42
Ang buhay na may kamatayan ay isang panahon ng pagsubok upang makapagsisi at makapaglingkod sa Diyos ang tao—Ang Pagkahulog ay nagdulot ng temporal at espirituwal na kamatayan sa buong sangkatauhan—Dumarating ang pagtubos sa pamamagitan ng pagsisisi—Ang Diyos na rin ang magbabayad-sala para sa mga kasalanan ng sanlibutan—Ang awa ay para sa mga yaong nagsisisi—Mapaiilalim ang lahat ng iba pa sa katarungan ng Diyos—Darating ang awa dahil sa Pagbabayad-sala—Ang yaong tunay na nagsisisi lamang ang maliligtas. Mga 74 B.C.
Kabanata 43
Ipinangaral ni Alma at ng kanyang mga anak ang salita—Naging mga Lamanita ang mga Zoramita at ang ilang tumiwalag na Nephita—Sumalakay ang mga Lamanita laban sa mga Nephita sa digmaan—Sinandatahan ni Moroni ang mga Nephita ng mga pananggalang na baluti—Ipinaalam ng Panginoon kay Alma ang pakana ng mga Lamanita—Ipinagtanggol ng mga Nephita ang kanilang mga tahanan, kalayaan, mag-anak, at relihiyon—Pinalibutan ng mga hukbo nina Moroni at Lehi ang mga Lamanita. Mga 74 B.C.
Kabanata 44
Inutusan ni Moroni ang mga Lamanita na gumawa ng tipan ng kapayapaan o sila ay malilipol—Tinanggihan ni Zerahemnas ang alok, at nagpatuloy ang digmaan—Tinalo ng mga hukbo ni Moroni ang mga Lamanita. Mga 74–73 B.C.
Kabanata 45
Naniwala si Helaman sa mga salita ni Alma—Ipinropesiya ni Alma ang pagkalipol ng mga Nephita—Binasbasan at isinumpa niya ang lupain—Si Alma ay maaaring kinuhang paitaas ng Espiritu, maging tulad ni Moises—Lumaganap sa Simbahan ang pagtatalu-talo. Mga 73 B.C.
Kabanata 46
Nakipagsabwatan si Amalikeo upang maging hari—Itinaas ni Moroni ang bandila ng kalayaan—Pinagtipun-tipon niya ang mga tao upang ipagtanggol ang kanilang relihiyon—Ang mga tunay na naniniwala ay tinawag na mga Kristiyano—Pangangalagaan ang isang labi ni Jose—Si Amalikeo at ang mga tumiwalag ay nagsitakas patungo sa lupain ng Nephi—Papatayin ang mga yaong hindi magtataguyod sa layunin ng kalayaan. Mga 73–72 B.C.
Kabanata 47
Gumamit si Amalikeo ng pagtataksil, pagpaslang, at sabwatan upang maging hari ng mga Lamanita—Higit na masasama at malulupit ang mga tumiwalag na mga Nephita kaysa sa mga Lamanita. Mga 72 B.C.
Kabanata 48
Pinukaw ni Amalikeo ang mga Lamanita laban sa mga Nephita—Inihanda ni Moroni ang kanyang mga tao na ipagtanggol ang layunin ng mga Kristiyano—Siya ay nagsasaya sa kalayaan at kasarinlan at isa siyang makapangyarihang tao ng Diyos. Mga 72 B.C.
Kabanata 49
Hindi nasakop ng mga sumasalakay na Lamanita ang mga pinatibay na lungsod ng Ammonihas at Noe—Isinumpa ni Amalikeo ang Diyos at nangakong iinumin ang dugo ni Moroni—Si Helaman at ang kanyang mga kapatid ay nagpatuloy sa pagpapalakas sa Simbahan. Mga 72 B.C.
Kabanata 50
Pinatibay ni Moroni ang mga lupain ng mga Nephita—Nagtayo sila ng maraming bagong lungsod—Nagdanas ng mga digmaan at pagkawasak ang mga Nephita sa mga araw ng kanilang kasamaan at mga karumal-dumal na gawain—Si Morianton at ang kanyang mga kasamang tumiwalag ay tinalo ni Tiankum—Pumanaw si Nephihas, at ang kanyang anak na si Pahoran ang humalili sa hukumang-luklukan. Mga 72–67 B.C.
Kabanata 51
Naghangad ang mga maka-hari na baguhin ang batas at maghirang ng hari—Si Pahoran at ang mga maka-kalayaan ay itinaguyod ng tinig ng mga tao—Pinilit ni Moroni ang mga maka-hari na ipagtanggol ang kanilang bayan o mapatay—Nasakop ni Amalikeo at ng mga Lamanita ang maraming pinatibay na lungsod—Naitaboy ni Tiankum ang pananalakay ng mga Lamanita at pinatay si Amalikeo sa kanyang tolda. Mga 67–66 B.C.
Kabanata 52
Humalili si Amoron kay Amalikeo bilang hari ng mga Lamanita—Pinamunuan nina Moroni, Tiankum, at Lehi ang mga Nephita sa matagumpay na digmaan laban sa mga Lamanita—Nabawi ang lungsod ng Mulek, at napatay si Jacob, ang Zoramita. Mga 66–64 B.C.
Kabanata 53
Ginamit ang mga bihag na mga Lamanita upang patibayin ang lungsod ng Masagana—Ang mga pagtitiwalag sa mga Nephita ang nagbibigay-daan sa mga pagtatagumpay ng mga Lamanita—Pinamunuan ni Helaman ang dalawang libong kabataang mga anak na lalaki ng mga tao ni Ammon. Mga 64–63 B.C.
Kabanata 54
Sina Amoron at Moroni ay nakipagkasundo para sa palitan ng mga bihag—Mariing hiniling ni Moroni na umurong ang mga Lamanita at itigil ang kanilang mapangwasak na pananalakay—Mariing hiniling ni Amoron na ibaba ng mga Nephita ang kanilang mga sandata at magpasailalim sa mga Lamanita. Mga 63 B.C.
Kabanata 55
Tumanggi si Moroni na makipagpalitan ng mga bihag—Ang mga bantay na Lamanita ay nahimok na magpakalango, at napalaya ang mga bihag na mga Nephita—Nabawi ang lungsod ng Gid nang walang pagdanak ng dugo. Mga 63–62 B.C.
Kabanata 56
Nagpadala si Helaman ng liham kay Moroni, isinasalaysay ang katayuan ng digmaan sa mga Lamanita—Nakatamo sina Antipus at Helaman ng malaking pagtatagumpay sa mga Lamanita—Nakipaglaban ang dalawang libong kabataan na mga anak ni Helaman nang may mahimalang lakas, at walang napatay sa kanila. Talata 1, mga 62 B.C.; talata 2–19, mga 66 B.C.; at talata 20–57, mga 65–64 B.C.
Kabanata 57
Isinalaysay ni Helaman ang pagkuha sa Antipara at ang pagsuko at pagkatapos, ang pagtatanggol sa Cumeni—Magiting na nakipaglaban ang kanyang mga kabataang Ammonita; nasugatan silang lahat, subalit walang napatay—Iniulat ni Gid ang pagkakapatay at ang pagtakas ng mga bihag na Lamanita. Mga 63 B.C.
Kabanata 58
Nakuha nina Helaman, Gid, at Tiomner ang lungsod ng Manti sa pamamagitan ng pakana—Umurong ang mga Lamanita—Pinangalagaan ang mga anak ng mga tao ni Ammon samantalang hindi matinag silang nanindigan sa pagtatanggol ng kanilang kalayaan at relihiyon. Mga 63–62 B.C.
Kabanata 59
Hiniling ni Moroni kay Pahoran na palakasin ang mga hukbo ni Helaman—Sinakop ng mga Lamanita ang lungsod ng Nephihas—Nagalit si Moroni sa pamahalaan. Mga 62 B.C.
Kabanata 60
Dumaing si Moroni kay Pahoran dahil sa kapabayaan ng pamahalaan sa mga hukbo—Hinahayaan ng Panginoon na mapatay ang mga matwid—Kinailangang gamitin ng mga Nephita ang buo nilang lakas at pamamaraan upang mailigtas nila ang sarili mula sa kanilang mga kaaway—Nagbanta si Moroni na lalabanan ang pamahalaan maliban kung magpapadala ng tulong sa kanyang mga hukbo. Mga 62 B.C.
Kabanata 61
Sinabi ni Pahoran kay Moroni ang tungkol sa pag-aaklas at paghihimagsik laban sa pamahalaan—Sinakop ng mga maka-hari ang Zarahemla at nakipagkasundo sa mga Lamanita—Hiningi ni Pahoran ang tulong ng mga sundalo laban sa mga naghihimagsik. Mga 62 B.C.
Kabanata 62
Humayo si Moroni upang tulungan si Pahoran sa lupain ng Gedeon—Ipinapatay ang mga maka-hari na tumangging ipagtanggol ang kanilang bayan—Nabawi nina Pahoran at Moroni ang Nephihas—Maraming Lamanita ang nakiisa sa mga tao ni Ammon—Pinatay ni Tiankum si Amoron at napatay rin siya—Naitaboy ang mga Lamanita mula sa lupain, at naitatag ang kapayapaan—Si Helaman ay bumalik sa pagmiministeryo at pinatatag ang Simbahan. Mga 62–57 B.C.
Kabanata 63
Napasakamay ni Siblon at, kalaunan, ni Helaman ang mga banal na talaan—Maraming Nephita ang naglakbay sa lupaing pahilaga—Si Hagot ay gumawa ng mga sasakyang-dagat, na naglayag sa kanlurang dagat—Tinalo ni Moronihas ang mga Lamanita sa digmaan. Mga 56–52 B.C.