Hinawayon Kaayo Ta sa Atong Kaugalingon
Naghimo kamo og mas maayo kay sa imong nahunahunaan.
Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA.
Daghan kanato ang nanglimbasug sa pipila ka matang uban ang pagbati nga dili kita makasarang o kulang pa ang atong gibuhat. Sa lainlaing higayon sa akong kinabuhi, nasinati ko kini nga pagbati. Usa sa labing makapatandog nga panahon mao kadtong hapit na mahuman ang akong misyon.
Anaa ko sa usa sa katapusang mga komperensya sa akong misyon, ug sama sa naandan, ang akong presidente sa misyon mipakigbahin og usa ka mensahe nga iyang nadawat gikan sa usa ka misyonaryo. Usahay ang mga mensahe kataw-anan, usahay makapadasig, ug usahay nagpamatuod kini og usa ka punto. Kini nga mensahe siguro gituyo nga makapadasig, apan hinoon naigo ko kaayo niini. Gipakigbahin niya ang dakong pagpasalamat niining wala isulti ang pangalan [anonymous] nga misyonaryo ngadto sa iyang kauban. Gipakigbahin niya unsa kadako ang gugma ug pag-amuma nga gibati niini nga misyonaryo gikan sa iyang kauban ug unsa ka talagsaon nga ehemplo ang iyang kauban ngadto niini nga misyonaryo. Samtang ako naminaw, gibati nako unsa ka dako ang akong tinguha nga mahisama niana nga kauban. Gipangandoy nako nga ako makahimo nianang pag-amuma ug nga mahigugmaon ug makabuhat og maayo. Ug dayon gibati nako nga nahugno sa dihang akong naamguhan nga ako dili ingon niana.
Dili kana ako, ug dili sukad mahimong ako. Wala nay panahon nga mausab ko, ug kon anaa, tingali dili ko makahimo.
Unya nianang adlawa, human ang akong kauban ug ako nakabalik sa among apartment, mihisgot siya niadtong piho nga bahin sa pakigpulong sa among presidente sa misyon nga nakapahugno og maayo nako ug mitug-an nga siya ang misulat mahitungod nako. Mao kadto ang iyang mga pulong mahitungod nako. Nagtutok ko ngadto sa walay katapusan, sa mangitngit nga walay pulos nga kawanangan, nangandoy nga mahimong sama sa matang sa tawo nga gusto kong mahimo—ug napakyas. Apan ang iyang mga pulong nakapaamgo kanako og usa ka butang, ug imbis walay katapusan nga pagbati og kaluya ug pagkawalay pagla-um, anaa ako nag-atubang sa usa ka samin nagtan-aw sa akong kaugalingon nga ako mao na diay. Bililhon kaayo ang iyang mga pulong ngari kanako. Mipuno kanako ang kalipay nga siya naghunahuna nga bisan katunga lang ko sa matang sa tawo nga ako iyang gihulagway sa iyang sulat.
Ako kining gipakigbahin nga kasinatian dili tungod kay manghambog—makahuluganon kini alang kanako nga ipanghambog—apan aron ihulagway unsa ka walay pulos (ug kasagaran sayop) ang pagpanghinaway sa atong kaugalingon. Ang mao nga pagdayeg nga alang nako gigamit ko sa hilabihan nga pagpanaway sa akong kaugalingon!
Wala usab kini nagpasabot nga mahimo kitang moundang sa pagpanlimbasug nga mas mahimong sama ni Kristo. Wala ko maghunahuna nga, “Ay, mahimo ra nga dili ko moamuma sa mga tawo. Pastilan, dili na maghunahuna niana pag-usab.” Apan kinahanglan nga atong ilhon ug dawaton ang kalamboan nga atong nahimo ug nga kita mas labaw pa ka bililhon kay sa atong gihunahuna usahay. Sama sa gisulti ni Elder Dieter F. Uchtdorf sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles, “Kadaghanan sa mga tawo nagkinabuhi nga naghunahuna nga sila ubos ang bili apan, sa tinuod, sila mga maayo ug mga walay kinutubang nilalang nga adunay mahangturong bili uban ang potensyal nga lapas pa sa atong mahunahuna.”1
Mao nga, palihug, hunong makadiyot ug hunahunaa ang mga maayo nga imong nahimo ug ang mga hiyas nga imong napalambo o anaa pa sa dalan sa pagpalambo. Hinumdumi nga ikaw gidawat, ikaw gihigugma, ug ikaw igo ra gyud.
Ug kon adunay pipila ka mga butang nga imong gibati nga wala pa nimo mahimo o makab-ot, buhata aron makab-ot kini. Ayaw paghunong. Gikinahanglan gayud, maghimo og mga tumong, apan ayaw paghimo og mga limitasyon kanus-a ka mahimong sama ni Kristo—nga mao ang akong gibuhat. Naghunahuna ko og usa ka bongbong nga nagbabag nako gikan sa pag-usab human sa akong misyon, apan bisan pa kon kadtong nindot nga mga pulong dili mahitungod nako, ang katapusan sa akong misyon dili magpasabut nga ang tanang paglaum sa paglambo nahuman na.
Dili gayud sayon nga adunay ingon ana nga paghunahuna—ang paghunahuna nga igo ra ta. Nagkinahanglan gihapon ko og mga pahinumdom nga dili ko mawad-an og kadasig mahitungod sa akong kaugalingon. Apan hinumdumi ang bili sa mga kalag mahinungdanon sa panan-aw sa Dios (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 18:10). Hinumdumi nga ikaw usa ka anak sa Dios, ug hinumdumi nga kita, “isip mga anak sa Dios, … dili nato ipakaubos o dauton ang atong kaugalingon.”2 Paningkamot kanunay nga mas mahisama ni Kristo, ayaw pagpalabi sa pagkahinawayon sa imong kaugalingon. Tingali hapit ka nang mahisama sa tawo kinsa imong gihunahuna nga ikaw posible nga mahimo.