“Ang Makalunsay nga Kalayo sa Kasakit,” Liahona, Mar. 2022.
Ang Makalunsay nga Kalayo sa Kasakit
Nag-ampo ako nga ang matag usa kanato magpaduol ngadto sa atong Langitnong Amahan ug Manluluwas pinaagi sa atong personal nga kalisdanan.
Mga litrato gikan sa Getty Images
Ang kalisdanan sa kinabuhi kinahanglan nga dili makapasurprisa kanato. Bisan kon kini naggikan sa atong kaugalingong mga sala ug mga sayop o sa laing butang, ang tanan makasinati og kalisdanan atol sa mortal nga kinabuhi. Ang ubang tawo naghunahuna nga kinahanglang makalingkawas sila gikan sa bisan unsang kalisdanan kon sila motuman sa mga sugo sa Dios, apan kini “diha sa hudno sa kasakit” (Isaias 48:10; 1 Nephi 20:10) nga kita mapili. Bisan ang Manluluwas wala makalingkawas:
“Ug bisan tuod siya Anak, siya nakakat-on sa pagkamasinugtanon pinaagi sa mga butang nga iyang giant[o]s;
“Kay nahingpit man siya, nahimo siyang tinubdan sa dayon nga kaluwasan alang sa tanan nga masinugtanon kaniya” (Mga Hebreo 5:8–9).
Alang kanato nga may tulubagon, ang kalisod kasagaran usa ka importante kaayo nga elemento sa atong “[pagka]hingpit” sa kataposan. Kini maoy naghimo sa kinabuhi nga labaw pa kay sa yano nga pasulit nga adunay kapilian nga mga tubag [multiple-choice test]. Ang Dios dili lamang interesado sa unsay atong gibuhat o wala gibuhat apan sa unsay mamahimong kita sa umaabot.1 Kon kita andam, Siya motudlo kanato sa paglihok sama sa Iyang paglihok kay sa aghaton lamang sa pagpalihok pinaagi sa ubang mga pwersa (tan-awa sa 2 Nephi 2:14–16). Kinahanglan kitang makakat-on nga mahimong matarong sa tanang kahimtang o, sama sa giingon ni Presidente Brigham Young (1801–77), “bisan diy[o]tay ra og nahibaloan.”2
Nagtuo ako nga ang hagit sa pagbuntog ug paglambo gikan sa kalisdanan midani kanato sa dihang ang Dios mipresentar sa Iyang plano sa katubsanan diha sa kalibotan sa wala pa dinhi sa yuta. Kinahanglan nga atong lantawon kana nga hagit karon nga nasayod nga ang atong Langitnong Amahan mosuporta kanato. Apan importante kaayo nga kita modangop Kaniya. Kon wala ang Dios, ang malisod nga mga kasinatian sa pag-antos ug kalisdanan mosangpot ngadto sa kasagmuyo, pagkawala og paglaom, ug gani kaligutgot.
Uban sa diosnong tabang, sa kataposan ang kahupayan mopuli sa kasakit, kalinaw mopuli sa kasamok, ug paglaom mopuli sa kasubo. Ang Dios mohimo sa pagsulay ngadto sa panalangin ug, sa mga pulong ni Isaias, “sa paghatag … [og] purongpurong nga bulak inay abo” (Isaias 61:3). Ang Iyang saad dili ang pagluwas kanato sa kasungian apan ang pagpreserbar ug paghupay kanato sa atong mga kasakit ug sa pagpahinungod niini alang sa atong kaayohan (tan-awa sa 2 Nephi 2:2; 4:19–26; Jacob 3:1).
Samtang ang atong Langitnong Amahan dili mopugos sa Iyang tabang ug mga panalangin kanato, Siya molihok pinaagi sa kaluoy ug grasya sa Iyang Hinigugmang Anak ug sa gahom sa Espiritu Santo aron sa pagsuporta kanato kon kita magtinguha Kaniya. Makakaplag kita og daghang ehemplo niana nga suporta sa atong palibot ug diha sa rekord sa kasulatan.
Mga Ehemplo sa Daang Tugon
Sa Daang Tugon atong makita ang masulundon nga Abraham nga mapailobong naghulat sulod sa daghang katuigan alang sa mga saad sa Dios ngadto kaniya—mga yuta sa kabilin ug matarong nga kaliwatan—nga matuman. Latas sa kagutom, mga hulga sa iyang kinabuhi, kasubo, ug pagsulay, si Abraham padayon nga misalig ug miserbisyo sa Dios ug tungod niana gisuportahan Kaniya. Kita karon nagtahod ni Abraham isip ang “amahan sa matinud-anon.”3
Ang apo ni Abraham nga si Jacob milayas sa panimalay, nag-inusara ug tataw nga adunay gamay lang gawas sa iyang mga sinina, aron makaikyas sa mga hulga nga patyon sa iyang igsoon, si Esau. Sulod sa sunod 20 ka tuig, si Jacob miserbisyo sa iyang uyoan, si Laban. Bisan og si Laban mihatag ni Jacob og luwas nga kadangpan ug sa kataposan duha sa iyang mga anak nga babaye diha sa kaminyoon, malimbongon siya kang Jacob, nga makadaghang miusab-usab sa iyang suholan ug sa ilang mga kasabotan sa higayon nga si Jacob ingon og nakabentaha (tan-awa sa Genesis 31:41).
Samtang nagbulag sila sa kataposan, si Jacob miprotesta ngadto sa iyang ugangan nga lalaki, “Kon wala pa ako ubani sa Dios sa akong amahan … gipapahawa mo na unta ako nga walay dala” (Genesis 31:42). Hinuon, giubanan siya sa Dios, si Jacob mipauli nga nausab gikan sa usa ka kabos nga bakwit ngadto sa bana ug amahan sa usa ka dako nga pamilya. Siya adunay ubay-ubay nga gidaghanon sa mga sulugoon ug buhong nga napanalanginan sa bahandi nianang panahona—panon sa kahayopan, ug mga kamelyo (tan-awa sa Genesis 32).
Si Jose ang anak nga lalaki ni Jacob usa ka maayo kaayo nga ehemplo sa usa ka tawo nga makanunayong mipatigbabaw diha sa kalisdanan pinaagi sa pagsalig sa Dios sa dihang ang uban tingali mibati nga gibiyaan Kaniya. Una, gibaligya siya ngadto sa pagkaulipon sa iyang kaugalingong mga igsoon nga lalaki. Dayon, sa dihang misaka ang iyang posisyon ug dungog diha sa balay sa iyang Ehiptohanong agalon, si Potifar, si Jose sayop nga gipasanginlan sa asawa ni Potifar ug gibilanggo bisan og literal nga midagan palayo gikan sa sala. Bisan pa man, si Jose mipadayon sa pagsalig sa Dios. Bisan diha sa bilanggoan milambo siya apan nakalimtan dayon niadtong iyang gitabangan bisan pa man sa ilang mga saad. (Tan-awa sa Genesis 37; 39–41.) Sa kataposan, sa atong nahibaloan, gigantihan si Jose og taas nga katungdanan ug sa paagi aron sa pagluwas sa pamilya sa iyang amahan (ug sa tibuok Ehipto) atol sa usa ka panahon sa tinggutom.
Mapailobong Paglahutay
Kini ug ubang mga ehemplo nagpakita kanato nga ang kalisdanan kasagarang mabuntog sa paglabay sa panahon. Adunay panginahanglan alang sa paglahutay ug pagpadayon. Gihapon, ang atong Langitnong Amahan nagtan-aw ug motabang kanato sa tibuok nga panaw niana nga paglahutay—dili lang kay maghulat Siya hangtod sa kataposan.
Si Elder Neal A. Maxwell (1926–2004) sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles kausa nakaobserbar: “Sa kaugalingon lamang niini, siyempre, ang paglabay sa panahon dili magdala og awtomatik nga paglambo. Apan, sama sa mausikon nga anak nga lalaki, kasagaran nagkinahanglan kita sa ‘paglabay sa panahon’ aron maabot sa atong hustong espirituhanong panghunahuna. (Lucas 15:17.) Ang makatandog nga panaghiusa ni Jacob ug Esau diha sa desiyerto, human sa daghang katuigan sa ilang managsoon nga pag-indigay, usa ka maayo kaayo nga ehemplo. Ang kamanggihatagon makapuli sa pagdumot. Ang pagpamalandong makahatag og pagsabot. Apan ang pagpamalandong ug pagsusi sa kaugalingon nagkinahanglan og panahon. Daghan kaayong espirituhanon nga sangpotanan ang nagkinahanglan og makaluwas nga mga kamatuoran nga masagol sa panahon, nga magporma sa makaayo nga tambal sa kasinatian alang sa daghan kaayong butang.”4
Si Presidente M. Russell Ballard, Akting nga Presidente sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles, miingon:
“Ang paghulat sa Ginoo wala magpasabot nga naghulat lang nga walay gihimo. Kinahanglan nga dili kamo mobati nga anaa sa hulatanan nga lawak.
“Ang paghulat sa Ginoo nagpasabot og paglihok. Akong nakat-onan sulod sa katuigan nga ang atong paglaom diha kang Kristo molambo kon moserbisyo kita sa uban. …
“Ang personal nga paglambo nga mahimong maangkon sa usa ka tawo karon samtang naghulat sa Ginoo ug sa Iyang mga saad usa ka bililhon, sagrado nga elemento sa Iyang plano alang sa matag usa kanato.”5
Ang mapailobong paglahutay mao ang usa ka matang sa pagdangop ug pagsalig sa Dios. Diha sa mga bersikulo nga nag-una lang gayod sa iyang tambag sa pagpangayo sa Dios kon kita nakulangan og kaalam, si Santiago miingon niini mahitungod sa pailob:
“Ipha kining tanan nga hingpit nga kalipay kon kamo mahulog ngadto sa daghan nga mga kasakit;
“Kay nasayod kamo nga ang inyong pagtuo gisulayan lamang aron kamo mahimong malahutayon.
“Paniguroa nga ang inyong pagkamalahutayon mahingpit aron mahingpit gayod kamo ug dili makulangan sa bisan unsa” (Ang Hubad ni Joseph Smith, Santiago 1:2; Santiago 1:3–4).
Malunsay pinaagi sa mga Kasakit
Litrato pinaagi ni Rachael Pancic
Kon kita adunay tabang sa atong Langitnong Amahan, ang atong kalisdanan ug ang atong mga kasakit molunsay kanato kay sa mobuntog kanato.(tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 121:7–8). Mahimo kitang mas malipayon ug mas balaan nga mga binuhat. Diha sa usa ka pagpadayag ngadto sa kanhi Presidente sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles, si Thomas B. Marsh, ang Ginoo miingon niini mahitungod sa Iyang Apostoles: “Ug human sa ilang mga pag-ant[o]s, ug daghan nga mga kalisdanan, tan-awa Ako, ang Ginoo, mangita kanila, ug kon sila dili magpatig-a sa ilang mga kasingkasing, ug dili mopatikig sa ilang mga liog batok kanako, sila makabig, ug Ako moalim kanila” (Doktrina ug mga Pakigsaad 112:13).
Makaingon kita nga diha sa kalisdanan kita makaila “[sa] bugtong matuod nga Dios ug kang [Jesukristo] nga [Iyang] gipadala” (Juan 17:3). Sa kalisdanan, kita naglakaw uban Kanila matag adlaw. Nahimong mapainubsanon, kita makakat-on sa paghunahuna Kanila “sa matag hunahuna” (Doktrina ug mga Pakigsaad 6:36). Sila mangalagad kanato diha sa usa ka proseso sa espirituhanon nga pagkatawo pag-usab. Nagtuo ako nga walay laing paagi.
Nag-ampo ako nga ang matag usa kanato magpaduol ngadto sa atong Langitnong Amahan ug Manluluwas pinaagi sa atong personal nga kalisdanan. Sa samang higayon, hinaot makakat-on kita nga mangalagad ngadto sa uban diha sa ilang kalisdanan sumala sa sundanan sa Dios. Pinaagi kadto sa “[pag-antos] sa mga sakit ug mga kasakit ug mga pagtintal sa matag matang” nga ang Manluluwas “[nasayod] sumala sa unod unsaon pagtabang ang iyang mga katawhan sumala sa ilang mga kahuyang” (Alma 7:11–12). Alang kanato, “kon, sa kasamtangang higayon, kita sa atong kaugalingon wala makasinati og piho nga pagsulay, kinahanglan nga nagtabang kita sa laing tawo nga nakasinati og pagsulay—puno sa pagsabot sa gibati [empathy] ug nagtanyag og espirituhanon nga paglig-on.”6