“Ang Gahom sa Pagbuhi,” Liahona, Mar. 2023.
Ang mga Milagro ni Jesus
Ang Gahom sa Pagbuhi
Kita makatabang sa pagbayaw niadtong naghulat nga luwason sa Manluluwas.
Nabuntog. Pag-usab. Milingkod ko sa akong lingkoranan nga nagduko ang ulo. Usa lang ko ka tig-obserbar, apan wala koy kusog nga mobarog. Ang among grupo naningkamot og maayo. Ang uban napangos. Ang uban napiang sa dulaanan. Human sa sunod-sunod nga pagkapildi sa among grupo sa soccer sa high school, kami wala lang mapildi—ang among mga kasingkasing nasakitan.
Sa dihang ang akong kasagmuyo morag hapit na mobuntog nako, usa sa kinamanghorang mga babaye sa among grupo ang paspas, dagko og mga lakang nga naglakaw. Nakadayeg ko dihadiha dayon sa nindot nga katuyoan nga akong nakita sa iyang nawong.
Nagtan-aw ko samtang sa matag pipila ka lakang mokab-ot siya sa kamot sa matag babaye, apan dili sa pag-ila sa kapildihan. Kondili, siya mihatag nila og tinagsa-tagsa nga pagdayeg, paghupay, ug kaluoy. “Wala ko sukad makakita nimo og ingon niadto ka paspas modagan aron makaabot didto sa matag pasa. Mao kadto ang labing maayo nimo nga dula.” Ug ngadto sa lain, “Wow, kanindot sa dula. Sa tinuoray, maayo kaayo ang imong pagdula!”
Sa matag apir, ang iyang usa ka kamot nagkupot sa ilang mga kamot, samtang ang usa ka kamot anaa sa abaga o hinay nga mopikpik sa tiil nga napangos o nahugaw sa sagbot. Akong mabati nga siya adunay usa ka butang nga anaa kaniya, usa ka gahom nga daw mibalhin gikan niya ngadto sa kasingkasing sa matag sakop sa grupo. Ang mga pahiyom nakapawagtang sa sakit nga mga piang ug kasagmuyo. Hinayhinay, sa tagsa-tagsa, ang matag magdudula mibarog uban sa bag-ong pagbati nga mabati sa palibot.
Kinsay nagpakabana mahitungod sa mga pangos ug sa kasakit? Kinsay nagpakabana mahitungod sa kasuko ug kapakyas? Walay bisan usa. Apan sa unsang paagi nga ang usa ka yanong kamot makabayaw sa usa ka tawo gikan sa kahimtang sa pag-antos ngadto sa kahimtang sa katuyoan ug kalig-on?
Tugoti ko nga mopaambit og pipila ka butang nga akong nakat-onan mahitungod sa gahom sa Manluluwas bahin sa pagbayaw ug kon sa unsang paagi nga kita makatabang, sama sa akong higala diha sa grupo sa soccer.
Diha sa Bag-ong Tugon, atong mabasa ang mosunod nga asoy mahitungod sa anak nga babaye ni Jairo.
“Ug miabot ang usa sa mga punoan sa sinagoga, nga ginganlan si Jairo; ug sa iyang pagkakita kang Jesus, mihapa siya sa tiilan niya,
“Ug kaniya nangamuyo siya sa hilabihan gayod nga nag-ingon, Ang akong batang babaye himalatyon. Adtoa ug itapion ang imong mga kamot diha kaniya, aron mamaayo ug mabuhi siya.
“Ug siya [Jesus] miuban kaniya” (Marcos 5:22–24).
“Ug siya [Jesus] miuban kaniya”
Ganahan ko sa linya nga “Si [Jesus] miuban kaniya” (Marcos 5:24). Ang milagro wala pa mahitabo. Gani, aduna pay pipila ka mga pagkalangan sa wala pa madawat sa pamilya ang pagluwas nga ilang gihangyo. Apan si Kristo miuban na nila.
Kon kita magkinahanglan nianang dili nato mahimo nga kita ra, kita makasalig nga si Jesus moabot. Ug kita makasalig nga samtang maghulat kita diha sa hugot nga pagtuo alang sa Iyang mga milagro diha sa atong kinabuhi o sa kinabuhi sa atong mga minahal, Siya mouban kanato. Siya mouban kanato sa tanang higayon latas sa kabalaka ug kahadlok ug kaguol nga naghulat nato diha sa dalan paingon sa kaluwasan.
“Adtoa ug itapion ang imong mga kamot diha kaniya”
Ang kaayohan dili nato matanyag, apan sama ni Jairo, mahimo natong dad-on si Jesukristo, ang Agalon nga Tig-ayo, ngadto sa atong minahal. Si Jairo nasayod nga ang mga kamot sa Manluluwas makabayaw sa usa ka tawo gikan sa kahimtang sa pag-antos ngadto sa kahimtang sa katuyoan og kalig-on.
Nakita nako kana diha sa among naghatag og kahayag nga magdudula og soccer. Siya mipaambit sa kahayag ni Kristo diha sa dulaanan sa soccer ug nagtugot Kaniya nga mohimo sa Iyang pagpang-ayo. Pinaagi sa pagpataas sa Iyang kahayag, siya nagtabang sa pagpundok sa Israel.
Matag usa nato magkinahanglan nga luwason sa usa ka tawo gawas sa atong kaugalingon. Bisan kon ingon niana ka delikado ang pagbiya kanato, kita makasalig nga ang Langitnong Amahan naghatag og usa ka Manluluwas nga makatabang sa pagbangon kanato gikan sa pagkawalay paglaom. Ug kita makaapil Kaniya, sama sa gihimo sa akong bayani sa soccer.
Apan unsaon man kon ang mga butang mas mograbe samtang naghulat kamo sa Iyang mga panalangin nga moabot?
“Nganong imo pa mang samukon ang Magtutudlo?”
Samtang si Kristo mipaingon ngadto sa balay ni Jairo, Siya nalangan. Ang mga dalan napuno sa mga tawo, ug samtang naningkamot Siya nga makaagi, usa ka babaye nga adunay dakong hugot nga pagtuo, nga naghulat usab sa Iyang makaayo nga kamot, mihikap sa Iyang sinina.
“Unya miingon siya sa iyang kaugalingon, Bisan ug mahikapan ko lamang ang iyang bisti, mamaayo gayod ako.
“Ug miundang dayon ang iyang pagsigig dugo ug nabati niya nga naayo siya” (Marcos 5:28–29).
Unsa kaha ang kabalaka ni Jairo? Unsa kaha siya kasagmuyo sa pagkalangan? Sa dihang mibiya siya sa balay, ang iyang anak nga babaye himatyon na. Dayon, samtang ang Manluluwas nangita sa babaye nga naayo ug nakigsulti niya, usa ka tawo gikan sa balay ni Jairo miabot nga nagdala og dili maayong balita: “Patay na ang imong anak, nganong imo pa mang samukon ang Magtutudlo?” (Marcos 5:35).
Pagkanindot sa panalangin sa babaye nga naghulat sa dugayng panahon! Apan pagkaalaot ni Jairo ug sa iyang pamilya, nga wala nay panahon sa paghulat! Usahay kon kita naghulat, lisod kaayo ang pagpabilin sa paglaom nga Siya moabot. Apan alang ni Jairo ug sa iyang pamilya, morag ulahi na kaayo nga maglaom sa milagro nga ilang gikinahanglan. Ang iyang anak patay na. Nganong samukon pa man ang Magtutudlo?
Ngano man? Tungod kay ang mga limitasyon nga atong ibutang usahay diha sa mga milagro sa Manluluwas walay kapuslanan. Siya walay labot sa atong mga gitagal, ni ang Iyang gahom mapugngan sa atong panabot kon unsay posible.
Kon kita motan-aw gamit ang mga mata sa hugot nga pagtuo samtang kita maghulat, atong makita ang mga kasiguroan nga ang Iyang pagluwas moabot (tan-awa sa Alma 58:11). Kini nga mga kasiguroan makapausab sa atong kasingkasing ug momatuod sa atong hugot nga pagtuo diha Kaniya. Bisan kon morag milabay na ang oportunidad, Siya moabot gihapon; ang imong panahon moabot gihapon.
The Raising of Jairus’ Daughter [Ang Pagbuhi sa Anak nga Babaye ni Jairo], ni Gabriel Max / Peter Horree / Alamy Stock Photo
“Ayaw kahadlok, salig lang”
Sa pagkadungog sa Manluluwas sa dili maayong balita, Siya miingon ni Jairo, “Ayaw kahadlok, salig lang” (Marcos 5:36). Ang mga pulong sa Manluluwas ngadto ni Jairo nagpakita kon unsa Siya ka matinguhaon sa paghatag og kasiguroan kanato nga naghulat. Ang Iyang pangalagad dili mohunong, bisan kon kita mohunong. Siya miawhag dihadiha dayon ni Jairo nga mopadayon diha sa hugot nga pagtuo.
“Ug sa paghisuol na niya siya miingon kanila, Ngano bang nagkaguliyang man kamo, ug nagapanghilak? ang bata wala mamatay, kondili nagakatulog. …
“Ug iyang gigunitan siya sa kamot ug miingon kaniya, ‘Talita cumi!’ nga sa ato pa, Inday, magaingon ako kanimo bumangon ka” (Marcos 5:39, 41).
Nakasabot ba kamo niana? “Iyang gikuptan ang kamot sa bata.” Adunay gahom sa Iyang mga kamot. Si Presidente Howard W. Hunter (1907–95) kausa miingon, “Bisan unsa ang tapionan ni Jesus sa iyang mga kamot mabuhi.”1 Unsa ang atong mabuhat aron mas makadawat sa Iyang makaayo nga gahom? Ug sa unsang paagi nga kita mahimong Iyang mga kamot sa pagbayaw sa uban sa ilang panahon sa kasakit ug kawalay paglaom?
“Dihadiha mibangon ang bata ug naglakaw”
Dihadiha dayon nahibalik ang kinabuhi sa anak nga babaye ni Jairo: “Dihadiha mibangon ang bata ug naglakaw” (Marcos 5:42). Ang mortalidad mga higdaanan nga kita kinahanglang mobangon gayod. Alang sa matag usa nato, kadto nga mga higdaanan medyo lahi tan-awon—gikan sa kawalay paglaom human sa pagkapildi sa dulaanan ngadto sa kamatayon sa usa ka minahal. Ang pag-antos dili malikayan nga moabot. Apan Siya dili mobiya kanato, bisan kon unsa pa kalisod o mga kahimtang nga morag mao na ang kataposan. Usahay, Siya motugot nga kita makasinati og grabe nga mga pagsulay aron Siya makatuyhad sa Iyang mga kamot ug mapuno kini og kinabuhi.
Uban sa timailhan sa Iyang Pag-ula—ang agi sa lansang sa matag kamot—Siya mopakita nato nga kita ang Iyang pangalagad: “Tan-awa, Ako mikulit kaninyo diha sa mga palad sa akong mga kamot” (1 Nephi 21:16). Ang pangalagad ni Kristo kaniadto, karon, ug sa kanunay mao ang pagbuhi kanato gikan sa kamatayon nga dili nato malikayan sa pisikal o sa espirituhanong paagi, ug kining tanan nahimong posible pinaagi sa Iyang sakripisyo sa pag-ula.
Kon ang ingon niana nga mga kasakit ug mga hagit mahitabo, mahimo natong hunahunaon ang mga kamot nga adunay samad sa matag palad nga nagdala dili lang kamabination ug gugma apan gahom sa pagbuntog. Pinaagi sa pagpakita og hugot nga pagtuo diha Kaniya, ang hingpit nga pagpahiuli sa Manunubos sa kalibotan mao ang mopatigbabaw bisan unsa pa ang atong giatubang.
Ug kita mahimong ekstensiyon sa Iyang mga kamot ngadto sa uban nga nanginahanglan sa Iyang paghikap.
Ako mopamatuod nga ang matag usa nato pagabuhion og balik sa atong kaugalingong mga kakulangan ug sa kataposan gikan sa lubnganan. Hinumdomi, bisan kon ang tanan morag nawala, Siya anaa ug motuyhad sa Iyang mga kamot uban sa makaluwas nga gahom. Hunahunaa ang kalipay nga moabot kon Siya motuyhad sa Iyang mga kamot nganha ninyo ug moingon, “Magaingon ako kanimo bumangon ka.” Ug kita mobangon.