“Ang Kalinaw Ibilin Ko Kaninyo,” Liahona, Mar. 2023.
“Ang Kalinaw Ibilin Ko Kaninyo”
Ang sama nga mga pulong nga gipamulong ni Jesus ngadto sa Dagat sa Galilea nianang unoson nga kagabhion, Siya miingon kanato atol sa mga unos sa atong mga kinabuhi: “Hunong.”
Litrato pinaagi sa Getty Images
Alang sa akong pamilya ug nako, ang mabugnaw nga tingtugnaw niadtong 1944 mao ang panahon sa kahadlok ug walay kasiguroan. Ang akong amahan nga tua sa layo didto sa panggubatan, ang akong inahan naningkamot nga mapakaon ug mapainit ang iyang upat ka anak samtang ang gubat naghulga sa among panimalay sa Czechoslovakia.
Matag adlaw ang kakuyaw nagkaduol. Sa kataposan, ang akong inahan nakahukom nga moadto sa panimalay sa iyang ginikanan sa silangang Germany. Tungod niana, siya nakahimo nga kaming tanan makasakay sa usa sa kataposang tren sa refugee nga padulong sa kasadpan. Ang mga pagbuto sa duol, nabalaka nga mga nawong, ug hilabihan nga kagutom nakapahinumdom sa tanan nga diha sa tren nga kami nagbiyahe agi sa dapit nga adunay gubat.
Usa ka gabii samtang ang among tren mihunong aron magkuha og mga suplay, ang akong inahan paspas nga mikanaog aron mangita og pagkaon. Sa dihang mibalik siya, sa iyang kalisang, ang tren nga nagdala namong mga anak wala na!
Napuno sa tumang kabalaka, siya miduol ngadto sa Dios sa desperado nga pag-ampo ug dayon natarantang nagsugod sa pagpangita sa mangiob nga estasyonan sa tren. Siya midagan gikan sa usa ka agianan ngadto sa laing agianan ug gikan sa usa ka tren ngadto sa lain nga tren. Nasayod siya nga kon ang iyang tren mibiya sa dili pa niya kini makit-an, dili na niya igkita ang iyang mga anak pag-usab.
Mga Unos sa Atong mga Kinabuhi
Atol sa mortal nga pagpangalagad sa Manluluwas, ang Iyang mga disipulo nakat-on nga Siya makapakalma sa mga unos sa atong mga kinabuhi. Usa ka gabii, human sa tibuok adlaw nga pagtudlo sa daplin sa baybayon, ang Ginoo misugyot nga “motabok sila ngadto sa pikas habig” sa Dagat sa Galilea (Marcos 4:35).
Human sa ilang pagbiya, si Jesus nakakaplag og luna nga kapahulayan diha sa sakayan ug nakatulog. Wala madugay mingitngit ang kalangitan, “mihuros ang usa ka kusog nga unos, ug tungod sa dagkong balod nasudlag tubig ang sakayan ug hapit kini mapuno” (tan-awa sa Marcos 4:37–38).
Wala kita mahibalo kon unsa kadugay nga ang mga disipulo nakigbisog sa unos, apan kadugayan wala na sila makaagwanta. Natarantar, sila misinggit, “Magtutudlo, wala ka ba mabalaka nga hapit na man kita malunod?” (Marcos 4:38).
Kitang tanan nag-atubang og kalit nga mga unos sa kinabuhi. Sa atong mortal nga kinabuhi sa mga pagsulay ug mga pagtesting, kita mobati og kaguol, pagkawala sa kadasig, ug kasagmuyo. Kita mobati og tumang emosyonal nga kasakit. Kita mabalaka ug mahadlok ug usahay mawad-an og paglaom. Atol sa maong mga panahon, kita usab mahimong mosinggit, “Magtutudlo, wala ka ba mabalaka nga hapit na man ako malunod?”
Sa akong pagkabatan-on usa sa akong paborito nga mga himno mao ang “Agalon, ang Unos Kapintas.”1 Mapanan-awan nako ang akong kaugalingon nga nagsakay sa sakayan sa dihang “kadagko sa mga balod.” Ang importante ug matahom nga bahin sa himno nag-ingon: “Hangin ug balod nimo motuman: Kalinaw.” Dayon ania ang importante nga mensahe: “Walay makalunod sa gisakyan sa Agalon sa tanang nilalang.”
Kon dapiton nato si Jesukristo, “Ang Prinsipe sa Pakigdait, nganha sa atong sakayan, kita dili kinahanglan nga mahadlok. Kita masayod nga kita makakaplag og kalinaw taliwala sa mga unos nga motuyok-tuyok sulod kanato ug sa atong palibot. Human sa pagpangayo og tabang sa Iyang mga disipulo, si Jesus “mibangon ug iyang gipahunong ang hangin ug ang mga balod iyang giingnan, Hunong. Ug mihunong ang hangin, ug mibanos ang kalinaw” (Marcos 4:39).
Ang sama nga mga pulong nga gipamulong ni Jesus ngadto sa Dagat sa Galilea nianang unoson nga kagabhion, Siya miingon kanato atol sa mga unos sa atong mga kinabuhi: “Hunong.”
“Dili sama sa Hinatagan sa Kalibotan”
Uban sa mga disipulo, kita mahimong mangutana, “Kinsa man kining tawhana nga bisan gani ang hangin ug ang mga balod motuman man kaniya?” (Marcos 4:41).
Si Jesus usa ka tawo nga walay sama. Isip Anak sa Dios, Siya gitawag sa pagtuman og usa ka misyon nga walay laing makatuman.
Pinaagi sa Iyang Pag-ula, ug diha sa paagi nga dili nato matugkad, ang Manluluwas midala diha sa Iyang Kaugalingon “sa mga sakit ug mga kasakit ug mga pagtintal sa matag matang” (Alma 7:11) ug “ang nadugang nga gibug-aton sa tanang mortal nga mga sala.”2
Bisan og Siya wala makautang sa kaangayan, Siya nag-antos sa “tibuok … sa mga gipangayo sa kaangayan” (Alma 34:16). Sa mga pulong ni Presidente Boyd K. Packer (1924–2015), Presidente sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles, “Siya wala makasala. Bisan pa niana, ang sumada sa tanang kahasol sa konsensya, sa kasubo ug kaguol, sa kasakit ug pagpakaubos, tanang mga kasakit sa hunahuna, emosyonal, ug pisikal nga nahibaloan sa tawo—tanan kini Iyang nasinati.”3 Ug Siya mibuntog niining tanan.
Si Alma nanagna nga ang Manluluwas “modala diha kaniya sa kamatayon, nga siya mahimo nga mohubad sa mga higot sa kamatayon diin naghigot sa iyang mga katawhan; ug siya modala diha kaniya sa ilang mga kahuyang, nga ang iyang kasingkasing mahimo nga mapuno uban sa kalooy, sumala sa unod, nga siya mahimo nga masayod sumala sa unod unsaon pagtabang ang iyang mga katawhan sumala sa ilang mga kahuyang” (Alma 7:12).
Ang Pag-ula sa Manluluwas usa ka balaan nga gasa nga Siya kinahanglan nga makasinati og tumang kasakit, ug tungod sa gugma alang kanato, si Jesukristo mibayad sa bili sa pagtubos kanato, sa paglig-on kanato, ug sa pagluwas kanato. Pinaagi lamang sa Pag-ula nga kita makakaplag og kalinaw nga gusto kaayo nato ug gikinahanglan niini nga kinabuhi. Sama sa gisaad sa Manluluwas, “Ang kalinaw ibilin ko kaninyo. Ang akong kalinaw nga dili sama sa ikahatag sa kalibotan ihatag ko kaninyo. Ayaw kamog kabalaka ug ayaw kahadlok” (Juan 14:27).
Ang kinabuhi ug mga pagtulon-an ni Jesukristo naghatag nato og paagi nga mabati ang Iyang kalinaw kon kita modangop ngadto Kaniya.
Christ’s Image [Imahe ni Kristo], ni Heinrich Hofmann
Mga Paagi sa Kalinaw
Si Jesukristo, kinsa nagkontrol sa mga elemento, makapagaan sa atong mga palas-anon. Siya adunay gahom sa pag-ayo sa mga indibidwal ug mga nasod. Siya mipakita nato sa paagi sa tinuod nga kalinaw, kay Siya mao “Ang Prinsipe sa Pakigdait” (Isaias 9:6). Ang kalinaw nga gitanyag sa Manluluwas makapausab sa tanang pagpakabuhi sa tawo kon ang mga anak sa Dios motugot niini. Ang Iyang kinabuhi ug mga pagtulon-an naghatag nato og mga paagi nga mobati sa Iyang kalinaw kon kita moduol ngadto Kaniya.
“Pagkat-on kanako, ug paminaw sa akong mga pulong; lakaw diha sa kaaghop sa akong Espiritu, ug ikaw makabaton og kalinaw ngari kanako” (Doktrina ug mga Pakigsaad 19:23).
Kita magkat-on Kaniya kon atong bayawon ang atong mga kalag pinaagi sa pag-ampo, pagtuon sa Iyang kinabuhi ug mga pagtulon-an ug “magbarog … sa balaan nga mga dapit,” lakip na ang templo (Doktrina ug mga Pakigsaad 87:8; tan-awa usab sa 45:32). Tambong sa balay sa Ginoo kutob sa imong mahimo. Ang templo usa ka malinawon nga kadangpan gikan sa nagkakusog nga mga unos sa atong panahon.
Ang akong minahal nga higala nga si Presidente Thomas S. Monson (1927–2018) mitudlo: “Samtang kita moadto sa [templo], samtang kita mohinumdom sa mga pakigsaad nga atong himoon didto sa sulod, kita makasugakod sa matag pagsulay ug makabuntog sa matag tintasyon. Ang templo naghatag og katuyoan alang sa atong kinabuhi. Nakadala kini og kalinaw sa atong mga kalag—dili ang kalinaw nga gihatag sa mga tawo apan ang kalinaw nga gisaad sa Anak sa Dios.”4
Kita maminaw sa Iyang mga pulong samtang mopatalinghog sa Iyang mga pagtulon-an diha sa balaan nga mga kasulatan ug gikan sa Iyang buhi nga mga propeta, mosunod sa Iyang ehemplo, ug moadto sa Iyang Simbahan, diin kita gipakigdait, gitudloan, ug giamumahan sa maayong pulong sa Dios.
Kita maglakaw diha sa kaaghop sa Iyang Espiritu samtang kita mohigugma sama sa Iyang paghigugma, mopasaylo sama sa Iyang pagpasaylo, maghinulsol, ug mohimo sa atong mga panimalay nga mga dapit diin atong mabati sa Iyang Espiritu. Kita usab maglakaw diha sa kaaghop sa Iyang Espiritu samtang motabang kita sa uban, malipayong moserbisyo sa Dios, ug maningkamot nga mahimong “malinawon nga mga sakop ni Kristo” (Moroni 7:3).
Kini nga mga lakang sa hugot nga pagtuo ug mga buhat mosangpot ngadto sa pagkamatarong, mopanalangin nato sa atong panaw sa pagkadisipulo, ug modala nato og malungtarong kalinaw ug katuyoan.
“Makabaton Kamog Kalinaw pinaagi sa Inyong Pagkahiusa Kanako”
Sa usa ka mangitngit nga gabii sa estasyonan sa tren daghang tuig na ang nakalabay, ang akong inahan nag-atubang og usa ka pagpili. Mahimo siyang molingkod ug magminatay sa trahedya nga nawala ang iyang mga anak, o mahimo niyang mapalihok ang iyang hugot nga pagtuo ug paglaom. Mapasalamaton ko nga ang iyang hugot nga pagtuo mibuntog sa iyang kahadlok ug nga ang iyang paglaom mibuntog sa iyang kaguol.
Sa kataposan, sa usa ka hilit nga dapit sa estasyon, nakit-an niya ang among tren. Didto, sa kataposan, kami nagkahiusa. Nianang gabhiona, ug sa daghang mga unoson nga mga adlaw ug mga gabii nga miabot, ang ehemplo sa akong inahan sa pagpalihok sa hugot nga pagtuo nakasustenir namo samtang kami naglaom ug naningkamot alang sa usa ka mas hayag nga umaabot.
Karon, daghan sa mga anak sa Dios nakakaplag usab sa ilang tren, nga gibalhin. Ang ilang mga paglaom ug mga damgo alang sa umaabot gidala sa layo tungod sa gubat, pandemya, ug pagkawala sa kahimsog, panarbaho, mga oportunidad sa edukasyon, ug mga minahal. Sila nawad-an og paglaom, masulub-on, hinikawan.
Mga kaigsoonan, minahal nga mga higala, kita nagpuyo sa malisod nga panahon. Ang mga nasod nagkagubot, ang paghukom nga anaa sa yuta, ug ang kalinaw gikuha gikan sa yuta (tan-awa sa Doktrina ug mga Pakigsaad 1:35; 88:79). Apan ang kalinaw dili kinahanglan makuha gikan sa atong mga kasingkasing, bisan kon kita mag-antos, maguol, ug maghulat sa Ginoo.
Tungod ni Jesukristo ug sa Iyang Pag-ula, ang atong mga pag-ampo pagatubagon. Ang tayming iya sa Dios, apan ako mopamatuod nga moabot ang adlaw nga ang atong matarong nga mga tinguha pagagantihan ug ang tanan nga nangawala kanato ihatag nganhi kanato, basta kita mogamit sa balaan nga gasa sa paghinulsol ug magpabilin nga matinud-anon.5
Kita mamaayo—sa pisikal ug sa espirituwal.
Kita mobarog nga putli ug balaan sa atubagan sa hukmanan.
Kita mahiusa pag-usab uban sa mga minahal sa mahimayaon nga pagkabanhaw.
Sa kasamtangan, hinaot nga kita mahupay ug maawhag samtang mosalig kita sa saad sa Manluluwas: “Kamo makabaton og kalinaw pinaagi sa inyong pagkahiusa kanako” (Juan 16:33).