Van vriend tot vriend
Eén perzik tegelijk
Uit een interview door Amber Healey
Toen ik nog klein was, namen mijn ouders mijn zus en mij mee naar een boomgaard van de kerk. We gingen perziken plukken. We klommen op hoge ladders om de perziken tussen de dikke bladeren vandaan te plukken.
Eerst waren we enthousiast. Maar al snel begonnen onze armen te jeuken! We zeiden tegen mama: ‘We willen dit niet meer doen. We willen stoppen.’
Mama vroeg ons of we wisten waar al die perziken naartoe gingen. Toen we zeiden van niet, legde ze het aan ons uit.
‘Al deze perziken worden naar een gebouw gebracht waar vrijwilligers ze in blikken doen. En die blikken worden aan mensen gegeven die eten nodig hebben. Elk jaar schenkt de kerk duizenden blikken voedsel.’
Plotseling maakten mijn zus en ik ons geen zorgen meer over de jeuk. We hielpen mensen die eten nodig hadden! En we vonden het leuk om de ladders op te klimmen en de zachte, oranje vruchten te plukken.
Dit jaar hebben we jullie gevraagd om met de Helpende-handenuitnodiging aan de slag te gaan (zie de Vriend van januari 2021). Andere mensen helpen zoals Christus dat deed, is een van de belangrijkste dingen die we kunnen doen. Kinderen zijn in staat om te zien of iemand hulp nodig heeft, en om die hulp te geven. Eén goede daad lijkt misschien niet zo bijzonder. Maar als alle kinderen over de hele wereld manieren bedenken om anderen te dienen, wordt dat alles bij elkaar geweldig!