“นิสัยที่ดีขึ้น,” เพื่อนเด็ก, เม.ย. 2024, 10–11.
นิสัย ที่ดีขึ้น
ฉันได้เรียนรู้ในปฐมวัยว่าพระนามของพระเจ้านั้นพิเศษ
เรื่องนี้เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา
ทุกอย่างเริ่มต้นจากเกมตารางสี่ช่อง
ตารางสี่ช่องเป็นเกมที่เด็กบางคนเล่นกันนอกเวลาเรียนในช่วงพัก โดยผู้เล่นสี่คนจะยืนอยู่ในช่องสี่เหลี่ยมและเด้งลูกบอลให้กัน ถ้ารับบอลไม่ได้ก็ต้องออกจากเกมไป
ฉันรู้สึกประหม่าตอนเล่นครั้งแรก แต่ก็ทำได้ดีทีเดียว สนุกมากเลย!
แล้วเด็กหญิงที่อยู่ตรงข้ามฉันก็รับบอลไม่ได้ เธอเอ่ยพระนามของพระบิดาบนสวรรค์แล้วหัวเราะ “เด้งลูกได้ดี เกวน” เธอพูด “ฉันคงต้องออกจากเกมแล้ว!”
ฉันถือลูกบอลไว้แน่น เธอเพิ่งเอ่ยพระนามของพระเจ้าอย่างไม่สมควร! ฟังเหมือนกับการสบถเลย
แต่ก็ดูเหมือนไม่มีใครคิดว่าสิ่งที่เธอทำนั้นไม่ดี ทุกคนต่างหัวเราะราวกับว่ามันเป็นเรื่องตลกหรือเท่
เราเล่นกันต่อไป แล้วมันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง มีคนรับบอลไม่ได้และพูดพระนามของพระบิดาบนสวรรค์ในลักษณะที่คล้ายกับคำสบถ
ไม่กี่นาทีต่อมาฉันก็รับบอลไม่ได้เหมือนกัน และเช่นเดียวกับคนอื่นๆ ฉันเอ่ยพระนามของพระเจ้าอย่างไม่สมควร เด็กๆ หัวเราะและแปะมือฉันขณะที่ฉันกลับมาต่อแถวเพื่อเล่นอีกครั้ง
หลังจากนั้นฉันก็เล่นเกมตารางสี่ช่องทุกวัน … และฉันก็เอ่ยพระนามของพระเจ้ามากขึ้นเรื่อยๆ
วันหนึ่งแอ็บบี้เพื่อนของฉันมาร่วมเล่นเกมนี้ด้วย เธอส่งลูกบอลให้ฉัน ฉันรับพลาดและเอ่ยพระนามของพระบิดาบนสวรรค์
แอ็บบี้กระพริบตาด้วยความประหลาดใจ “เธอไม่เคยพูดแบบนั้นเลยนะ”
เธอพูดถูก ที่บ้านและในปฐมวัย ฉันเรียนรู้ว่าพระนามของพระเจ้านั้นพิเศษและเราไม่ควรนำพระนามของพระองค์มาใช้เป็นคำสบถหรือล้อเล่น และนั่นคือสิ่งที่ฉันทำมาหลายสัปดาห์แล้ว! ฉันรู้สึกกระอักกระอ่วน
หลังเลิกเรียน ฉันไปหาคุณแม่ในห้องทำงานของเธอ
“สวัสดีจ้ะลูก!” เธอพูด
ฉันเริ่มร้องไห้ ฉันเล่าเรื่องเกมตารางสี่ช่องและการเอ่ยพระนามของพระเจ้าอย่างไม่สมควรให้คุณแม่ฟัง “หนูไม่รู้ว่าจะหยุดทำแบบนั้นได้ไหม” ฉันพูดพร้อมกับสะอื้น
เธอกอดฉันแน่น “ตอนนี้ลูกอาจจะรู้สึกแบบนั้น แต่แม่รู้ว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงสามารถช่วยลูกได้”
“ยังไงเหรอคะ?” ฉันถาม
“การกลับใจหมายถึงการหันกลับไปหาพระบิดาบนสวรรค์และพยายามอย่างหนักที่จะทำให้ดีขึ้น” คุณแม่บอก “มันไม่ง่าย แต่ลูกสามารถสวดอ้อนวอนขอความช่วยเหลือได้ เมื่อลูกใช้คำพูดที่ดีขึ้น นิสัยเก่าของลูกก็จะค่อยๆ หายไป”
คุณแม่ช่วยฉันเขียนคำศัพท์ใหม่ๆ ที่ฉันสามารถใช้พูดแทนพระนามของพระเจ้าได้ จากนั้นเราก็สวดอ้อนวอนด้วยกัน ฉันบอกพระบิดาบนสวรรค์ว่าฉันเสียใจแค่ไหนและขอความช่วยเหลือเพื่อที่จะใช้คำพูดที่ดี
วันรุ่งขึ้นฉันหายใจเข้าลึกๆ ก่อนเล่นเกมตารางสี่ช่อง ฉันเกือบจะเอ่ยชื่อพระบิดาบนสวรรค์อีกครั้งเมื่อรับบอลพลาด แต่ฉันหยุดไว้ทัน ฉันพูดคำจากรายการที่เขียนไว้แทน
“โอ้ กล้วยทอด!” ฉันพูด การพูดแบบนั้นทำให้รู้สึกดี!
แต่ละวันฉันพยายามอย่างหนักที่จะใช้คำพูดที่ดีขึ้น ฉันก็ยังเผลอไปบ้างบางครั้ง แต่ฉันก็สวดอ้อนวอนและพยายามต่อไป ไม่นานฉันก็เล่นเกมจนจบได้โดยไม่เอ่ยพระนามของพระเจ้า จากนั้นก็ทำได้ทั้งสัปดาห์ แล้วก็ทั้งเดือน!
ฉันรู้ว่าพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์ทรงช่วยให้ฉันกลับใจและเปลี่ยนนิสัย—และนั่นรู้สึกดีกว่าการชนะเกมใดๆ เสียอีก!