ลูอี้ นีไฟ และ เปียโน

โดย โนเอล แลมเบิร์ต บาร์รัส

(เรียบเรียงตามเรื่องจริง)

แปร่ง! เพลงท่อนนี้เล่นยากมาก

เรื่องนี้เกิดขึ้นที่ไต้หวัน

“พร้อมหรือยัง ลูอี้?” คุณลี่ถาม

ลูอี้พยักหน้า เขาวางนิ้วบนคีย์เปียโนสีขาวและดำ แล้วเริ่มเล่น ปริ๊ง ปริ๊ง ปริ๊ง เขาชอบเล่นโน้ตทั้งหมดพร้อมกันจนออกมาเป็นเพลง เขาเล่นหน้าแรกหมดแล้วจึงเปลี่ยนไปหน้าถัดไป

แปร่ง อุ๊ย เขามักจะมีปัญหาในการเล่นท่อนนั้นเสมอ เพราะมีโน้ตที่ต้องเล่นเร็วๆ เต็มไปหมด ลูอี้เริ่มอีกครั้งตั้งแต่ต้น

แปร่ง ลูอี้ขมวดคิ้ว จะผิดอีกไม่ได้!

“ไม่เป็นไร” คุณลี่บอก “มาลองอีกครั้งแบบช้าๆ กัน”

ลูอี้ฝึกฝนแบบมีคุณลี่ช่วยเหลืออีกสองสามครั้ง แต่เขาก็ยังเล่นท่อนนั้นได้ไม่ดีนัก

“ท่อนนี้ค่อนข้างยาก แต่ฉันรู้ว่าหนูทำได้” คุณลี่พูด “หนูคิดว่าตัวเองสามารถฝึกซ้อมเพิ่มที่บ้านก่อนขึ้นแสดงได้ไหม?”

“คิดว่าได้ครับ” ลูอี้บอก

ลูอี้ฝึกเปียโนอีกครั้งในวันรุ่งขึ้น แต่เขาก็ยังคงผิดตรงท่อนเดิมตลอด! ปริ๊ง ปริ๊ง แปร่ง

คุณพ่อเข้ามาในห้อง “เป็นอย่างไรบ้าง?” เขาถาม

ลูอี้ชี้ไปที่ตัวโน้ตบนกระดาษโน้ตเพลง “ท่อนนี้ยากจริงๆ ครับ ผมต้องเล่นมันซ้ำเรื่อยๆ เลย!”

“มันก็ดูยากจริงๆ นะ” คุณพ่อพูด “แต่มันทำให้พ่อนึกถึงเรื่องราวในพระคัมภีร์มอรมอน เรื่องที่นีไฟกลับไปเอาแผ่นจารึกน่ะ”

ดวงตาของลูอี้เบิกกว้าง “ผมชอบเรื่องนั้นมากครับ! นีไฟกลับไปลองอีกครั้งเสมอ และพระบิดาบนสวรรค์ก็ทรงช่วยเขา”

คุณพ่อยิ้ม “ใช่แล้ว พ่อคิดว่าถ้าลูกพยายามต่อไป พระบิดาบนสวรรค์จะทรงช่วยลูกเหมือนที่พระองค์ทรงช่วยนีไฟ”

ลูอี้พยักหน้าและเริ่มเล่นใหม่ คุณพ่อนั่งบนเก้าอี้ใกล้กับลูอี้และฟัง ลูอี้จดจ่อที่ท่อนที่ยากนั้น เขาเล่นแต่ละโน้ตช้าๆ

จากนั้นลูอี้ก็เล่นทั้งเพลงอีกครั้ง เขาเล่นได้เร็วขึ้นเรื่อยๆ ในแต่ละครั้ง ในที่สุดเขาก็เล่นโน้ตทั้งหมดได้ถูกต้อง! เขารู้สึกดีมาก เขาไม่ทันสังเกตเลยด้วยซ้ำว่าใช้เวลาไปนานเท่าไร

“ลูกทำได้แล้ว! เยี่ยมมาก” คุณพ่อพูด

คุณแม่ยืนอยู่ที่ประตู “เพราะมากเลยลูอี้!”

“ขอบคุณครับ” ลูอี้บอก “ในที่สุดผมก็เล่นท่อนที่ยากได้”

คุณแม่กอดลูอี้ไว้ “แม่ภูมิใจในตัวลูกที่ลูกพยายามอย่างหนัก”

ในคืนวันแสดง ลูอี้รู้สึกประหม่า หัวใจของเขาเต้นรัว มือของเขามีเหงื่อออกเต็มไปหมด

ในที่สุดเขาก็ถูกเรียกชื่อ เขาเดินขึ้นไปบนเวทีและมองดูคุณพ่อคุณแม่และเด็กๆ ที่รอฟังอยู่ เขาพูดชื่อเพลงที่ตัวเองจะเล่นแล้วนั่งลงบนม้านั่ง

ลูอี้หายใจเข้าลึกๆ และวางมือบนคีย์ที่มันวาว เขารู้ว่าตัวเองพยายามอย่างเต็มที่แล้ว พระบิดาบนสวรรค์จะทรงช่วยเขา

ลูอี้เริ่มเล่น เขาเล่นโน้ตเหมือนที่ฝึกซ้อมมา แล้วท่อนปราบเซียนก็มาถึง

เขาเล่นโน้ตแต่ละตัวได้ถูกต้อง เขารู้สึกว่าครั้งนี้มันไม่ได้ยากเท่าไร!

ในที่สุดเขาก็เล่นโน้ตตัวสุดท้ายของเพลง ทุกคนปรบมือขณะที่เขายกนิ้วขึ้นจากคีย์ ลูอี้ยิ้มและโค้งคำนับ เขาเห็นคุณแม่ คุณพ่อ และน้องสาวของเขาปรบมือและยิ้ม เขาทำได้! เขาพยายามอีกครั้งแม้จะยากลำบาก เช่นเดียวกับนีไฟ และพระบิดาบนสวรรค์ก็ทรงช่วยเขา

ภาพประกอบโดย โทบี นิวซัม