‘Verder kijken dan de soep’, Voor de kracht van de jeugd, februari 2022.
Kom dan en volg Mij
Verder kijken dan de soep
Geef het belangrijkste niet op voor iets wat je op een bepaald moment wilt hebben.
Illustratie, Dean MacAdam
Als je ooit gevast hebt, weet je hoe moeilijk dat soms kan zijn. Je bent misschien weleens in de verleiding gekomen om eerder met vasten te stoppen. Maar wie vroeg eindigen, weten vaak niet welke zegeningen ze zouden hebben ontvangen als ze tot het einde hadden volhard.
Soep en offerande
Deze strijd – onmiddellijke offers brengen voor toekomstige zegeningen – is niets nieuws. We vinden daar een voorbeeld van in het verhaal van Jakob en Ezau in het Oude Testament, toen Ezau de belangrijkste zegen in zijn leven opgaf voor een kom soep (zie Genesis 25).
Ja, dat lees je goed. Een kom soep. Dit is wat er gebeurde:
Ezau en Jakob waren een tweeling. Maar er was één groot verschil: Ezau was de eerstgeborene, dus hij had het eerstgeboorterecht. Als in die tijd de vader van een gezin overleed, kreeg iedere zoon zijn deel van alles wat de vader had – zoals zijn bezittingen, dieren en land. Maar het kind met het eerstgeboorterecht (meestal de oudste zoon) kreeg twee keer zoveel als de anderen, maar ook de verantwoordelijkheid voor het gezin.
Maar Ezau ‘verachtte’ zijn eerstgeboorterecht (Genesis 25:34). Het gezin en de werken van de Heer waren niet belangrijk voor hem (zie Genesis 26:34–35). Jakob was daarentegen gehoorzaam aan de Heer en zijn ouders.
Toen Ezau na een lange dag jagen een keer thuiskwam, had hij zo’n honger dat hij dacht dat hij zou sterven. Of hij nu overdreef of echt zo’n honger had, toen Ezau zag dat Jakob een stevige soep aan het klaarmaken was, dacht hij maar aan één ding: eten!
Jakob, die waarde aan het eerstgeboorterecht hechtte, vroeg om Ezaus eerstgeboorterecht in ruil voor de soep. Op dat moment gaf Ezau meer om wat hij onmiddellijk wilde. De grotere zegeningen die hem in de toekomst te wachten stonden, waren niet belangrijk genoeg om Jakobs aanbod af te slaan.
Jagen en voedzame soep zijn op zich helemaal niet slecht. President Dallin H. Oaks heeft gezegd: ‘Alleen het feit dat iets goed is, [is] niet voldoende reden om het te doen. […] Andere keuzes zijn beter en weer andere zijn het beste.’1
Dus we kunnen wel degelijk een belangrijke, eeuwige les van Ezau leren. Onze hemelse Vader heeft aangegeven wat het belangrijkste is. Sommige zegeningen voor gehoorzaamheid aan zijn plan komen snel, maar de meeste komen later. Onze opgave, onze test, is om niet op te geven wat we het meest willen voor iets wat we nu willen.
Soepmomenten
We moeten veel beslissingen nemen waarbij we in Ezau-achtige gedachten kunnen vervallen:
Speel ik nog een spelletje voordat ik naar bed ga? Of lees ik in mijn Schriften?
Ik moet eigenlijk naar die dienstbetoonactiviteit toe, maar mijn vrienden hebben voorgesteld om bij elkaar te komen.
Ik kan een uur extra slapen als ik niet naar het seminarie ga.
Kleine beslissingen zoals deze kunnen zich opstapelen. Zelfs als onze keuzes niet slecht zijn, zijn ze misschien niet de beste die tot eeuwige vrede en geluk leiden.
Ouderling Neil L. Andersen van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft een vraag gesteld waar we allemaal weleens aan denken: ‘Hoe vinden we onze weg door de vele belangrijke zaken in ons leven?’ Zijn antwoord: ‘Wij vereenvoudigen en zuiveren ons perspectief. Sommige zaken zijn slecht en moeten gemeden worden; sommige zaken zijn leuk; sommige zaken zijn belangrijk; en sommige zaken zijn absoluut noodzakelijk.’2
Neem een voorbeeld aan Jakob
Omdat Ezau steeds de belangrijkste dingen verwaarloosde, verwierp hij zijn eerstgeboorterecht. Door Jakobs rechtschapenheid kon hij Ezaus zegeningen ontvangen. Hij werd Israël, zoals in de twaalf stammen van Israël. Wij zijn allemaal gezegend met ons eigen eeuwige geboorterecht: de mogelijkheid om te worden zoals onze hemelse Vader is, en alles te erven wat Hij heeft. Dat is mogelijk voor iedereen die tot Christus komt en zijn geboden onderhoudt.
De beste keuze is vaak niet de gemakkelijkste. ‘Natuurlijk is het moeilijk’, heeft president Russell M. Nelson gezegd. ‘Alles wat je doet om meer op de Heiland te gaan lijken, is moeilijk.’ Maar hij herinnert ons eraan: ‘De Heer houdt ervan als wij ons inspannen; als we ons inspannen, krijgen we beloningen die anders niet mogelijk waren geweest.’3
Soms lijkt het wel of de opoffering om de geboden te onderhouden niet altijd loont. Maar het wonderlijke is dat je altijd door de Heer gezegend zult worden als je ‘verder kijkt dan de soep’, naar de dingen die het belangrijkst zijn.