Μη φοβάστε να κάνετε το καλό
Ο Κύριος μας λέει ότι όταν στεκόμαστε με πίστη πάνω στον βράχο Του, μειώνονται οι αμφιβολίες και ο φόβος, η επιθυμία να κάνουμε το καλό αυξάνεται.
Aγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, προσεύχομαι ταπεινά το Πνεύμα του Κυρίου να είναι μαζί μας, καθώς μιλώ απόψε. Η καρδιά μου είναι γεμάτη ευγνωμοσύνη για τον Κύριο, του οποίου ανήκει αυτή η Εκκλησία, για την έμπνευση που έχουμε νιώσει από τις ένθερμες προσευχές, τις εμπνευσμένες ομιλίες και την αγγελική μουσική αυτής της συνέλευσης.
Τον περασμένο Απρίλιο, ο Πρόεδρος Τόμας Μόνσον έδωσε ένα μήνυμα που ξεσήκωσε καρδιές ανά τον κόσμο, όπως και τη δική μου. Μίλησε για τη δύναμη του Βιβλίου του Μόρμον. Μας παρότρυνε να το διαβάζουμε, να το συλλογιζόμαστε και να εφαρμόζουμε τις διδασκαλίες του. Υποσχέθηκε πως αν αφιερώνουμε χρόνο κάθε μέρα στην ανάγνωση και συλλογισμό και αν τηρούμε τις εντολές που περιέχει το Βιβλίο του Μόρμον, τότε θα αποκτήσουμε μία ζωντανή μαρτυρία της αλήθειας του και η επακόλουθη μαρτυρία για τον ζώντα Χριστό θα μας οδηγήσει στην ασφάλεια σε καιρούς δοκιμασίας. (Βλέπε «Η δύναμη του Βιβλίου του Μόρμον», Λιαχόνα, Μάιος 2017, 86-87.)
Άκουσα τα λόγια του προφήτη, όπως πολλοί από εσάς, ως τη φωνή του Κυρίου προς εμένα. Και όπως επίσης πολλοί από εσάς, αποφάσισα να υπακούσω σε εκείνα τα λόγια. Λοιπόν, από τότε που ήμουν μικρό παιδί, ένιωσα την μαρτυρία ότι το βιβλίο του Μόρμον είναι ο λόγος του Θεού, ότι ο Πατέρας και ο Υιός εμφανίστηκαν και μίλησαν με τον Τζόζεφ Σμιθ και ότι οι αρχαίοι Απόστολοι ήρθαν στον Προφήτη Τζόζεφ για να αποκαταστήσουν τα κλειδιά της ιεροσύνης στην Εκκλησία του Κυρίου.
Με αυτή τη μαρτυρία, διάβαζα το Βιβλίο του Μόρμον κάθε μέρα για περισσότερα από 50 χρόνια. Έτσι, ίσως θα μπορούσα λογικά να έχω σκεφθεί ότι τα λόγια του Προέδρου Mόνσον ήταν για κάποιον άλλο. Ωστόσο, όπως και πολλοί από εσάς, ένιωσα την παρότρυνση του προφήτη και την υπόσχεσή του να με καλούν να καταβάλλω μεγαλύτερη προσπάθεια. Πολλοί από εσάς κάνατε ό,τι έκανα: προσευχήθηκα με ειλικρινή πρόθεση, συλλογίστηκα πιο προσεκτικά τη γραφή και προσπάθησα περισσότερο να υπηρετήσω τον Κύριο και άλλους για Αυτόν.
Το ευτυχές αποτέλεσμα για μένα, και για πολλούς από εσάς, ήταν αυτό που ο προφήτης υποσχέθηκε. Εκείνοι από εμάς που ένιωσαν την εμπνευσμένη συμβουλή του μέσα στην καρδιά, άκουσαν το Πνεύμα ακόμα πιο καθαρά. Βρήκαμε μεγαλύτερη δύναμη να αντισταθούμε στον πειρασμό και νιώσαμε μεγαλύτερη πίστη σε έναν αναστημένο Ιησού Χριστό, στο Ευαγγέλιό Του και στην ζωντανή Εκκλησία Του.
Σε μια πολυτάραχη εποχή για τον κόσμο, αυτές οι ενισχύσεις της μαρτυρίας έχουν εξαφανίσει την αμφιβολία και τον φόβο και μας έχουν φέρει αισθήματα ειρήνης. Η συμβουλή του Προέδρου Mόνσον είχε δύο άλλα υπέροχα αποτελέσματα για εμένα: Πρώτον, το Πνεύμα που υποσχέθηκε έχει προσδώσει ένα αίσθημα αισιοδοξίας για αυτά που έπονται, ακόμα κι αν φαίνεται να αυξάνεται η αναταραχή στον κόσμο. Και, δεύτερον, ο Κύριος έχει δώσει σε εμένα --και σε εσάς-- ένα ακόμη μεγαλύτερο αίσθημα της αγάπης Του για όσους βρίσκονται σε κίνδυνο. Έχουμε νιώσει μεγαλύτερη την επιθυμία να πάμε και να σώσουμε άλλους. Εκείνη η επιθυμία βρισκόταν στο επίκεντρο της διακονίας και διδασκαλίας του Προέδρου Mόνσον.
Ο Κύριος υποσχέθηκε αγάπη για τους άλλους και θάρρος για τον Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ και τον Όλιβερ Κάουντερυ, όταν οι μελλοντικές τους ευθύνες φαίνονταν δυσβάσταχτες. Ο Κύριος είπε πως το απαραίτητο θάρρος θα έρθει εφόσον πιστεύουν πως Αυτός είναι το θεμέλιό τους:
«Μη φοβάστε να κάνετε το καλό, γιοι μου, γιατί οτιδήποτε σπείρετε, αυτό πρόκειται να θερίσετε. Επομένως, αν σπείρετε το καλό πρόκειται επίσης να θερίσετε το καλό ως αμοιβή σας.
»Γι’ αυτό, μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο. Κάνε το καλό. Ας συμμαχήσουν εναντίον σας η γη και η κόλαση· αν είστε οικοδομημένοι επάνω στο βράχο μου, δεν μπορούν να υπερισχύσουν
»Ιδέστε, δε σας καταδικάζω. Πηγαίνετε στους δρόμους σας και από τώρα και στο εξής μην αμαρταίνετε πια. Να εκτελείτε με σωφροσύνη το έργο το οποίο σας πρόσταξα να κάνετε.
»Να αποβλέπετε προς εμένα σε κάθε σκέψη. Μην αμφιβάλετε, μη φοβάστε.
»Ιδέστε τις πληγές που τρύπησαν το πλευρό μου, και επίσης τα αποτυπώματα των καρφιών στα χέρια και στα πόδια μου. Να είστε γεμάτοι πίστη, να τηρείτε τις εντολές μου, και θα κληρονομήσετε τη βασιλεία των ουρανών» (Δ&Δ 6:33-37).
Ο Κύριος είπε στους ηγέτες Του για την Αποκατάσταση, και μας λέει ότι όταν στεκόμαστε με πίστη πάνω στον βράχο Του, μειώνονται οι αμφιβολίες και ο φόβος, η επιθυμία να κάνουμε το καλό αυξάνεται. Δεδομένου ότι δεχόμαστε την πρόσκληση του Προέδρου Mόνσον να φυτέψουμε στην καρδιά μας μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό, κερδίζουμε τη δύναμη, την επιθυμία και το θάρρος να πάμε για διάσωση άλλων χωρίς να ανησυχούμε για τις δικές μας ανάγκες.
Έχω δει πολλές φορές αυτή την πίστη και το θάρρος όταν πιστοί Άγιοι των Τελευταίων Ημερών έχουν αντιμετωπίσει τρομακτικές δοκιμασίες. Για παράδειγμα, ήμουν στο Άινταχο όταν έσπασε το φράγμα Tέτον στις 5 Ιουνίου 1976. Ένα τείχος νερού γκρεμίστηκε. Χιλιάδες εγκατέλειψαν τα σπίτια τους. Χιλιάδες σπίτια και επιχειρήσεις καταστράφηκαν. Σαν από θαύμα, λιγότεροι από 15 άνθρωποι σκοτώθηκαν.
Αυτό που είδα εκεί, το έχω δει κάθε φορά που οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών στέκονται σταθερά στον βράχο της μαρτυρίας του Ιησού Χριστού. Επειδή δεν έχουν καμία αμφιβολία ότι τους φυλάει από ψηλά, γίνονται ατρόμητοι. Αγνοούν τις δικές τους δοκιμασίες και πηγαίνουν να βοηθήσουν άλλους. Και το κάνουν αυτό για την αγάπη του Κυρίου, χωρίς να ζητούν ανταμοιβή.
Για παράδειγμα, όταν το φράγμα Τέτον έσπασε, ένα ζευγάρι Αγίων των Τελευταίων Ημερών ταξίδευαν, χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι τους. Μόλις άκουσαν τα νέα στο ραδιόφωνο, έσπευσαν πίσω στο Ρέξμπουργκ. Αντί να πάνε στο δικό τους σπίτι να δουν αν είχε καταστραφεί, πήγαν να αναζητήσουν τον επίσκοπό τους. Βρισκόταν σε ένα κτήριο που το χρησιμοποιούσαν για συντονιστικό κέντρο. Βοηθούσε δίνοντας οδηγίες στους χιλιάδες εθελοντές, οι οποίοι έφταναν με κίτρινα σχολικά λεωφορεία.
Το ζευγάρι πήγε προς τον επίσκοπο και του είπε: «Μόλις γυρίσαμε. Επίσκοπε, πού μπορούμε να πάμε να βοηθήσουμε;» Τους έδωσε το όνομα μίας οικογένειας. Εκείνο το ζευγάρι έμεινε να μαζεύει λάσπη και νερό στο ένα σπίτι μετά το άλλο. Εργάστηκαν από το χάραμα έως το σκοτάδι για μέρες. Στο τέλος έκαναν ένα διάλειμμα και πήγαν να δουν το δικό τους σπίτι. Το είχε καταπιεί η πλημμύρα, χωρίς να αφήσει τίποτα πίσω. Έτσι επέστρεψαν γρήγορα για να πάνε ξανά στον επίσκοπό τους. Ρώτησαν: «Επίσκοπε, έχεις κάποιον για να βοηθήσουμε;»
Εκείνο το θαύμα του σιωπηλού κουράγιου και της αγάπης --της αγνής αγάπης του Χριστού-- επαναλαμβάνεται όλα αυτά τα χρόνια και σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό συνέβη τις τρομερές ημέρες των διωγμών και των δικών την εποχή του Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ στο Μιζούρι. Αυτό συνέβη όταν ο Μπρίγκχαμ Γιανγκ ηγήθηκε της εξόδου από τη Nαβού και στη συνέχεια κάλεσε τους Αγίους να εγκαταλείψουν τόπους σε όλες τις δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες, για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον να δημιουργήσουν τη Σιών για τον Κύριο.
Εάν διαβάσετε τις καταχωρίσεις στα ημερολόγια αυτών των πρωτοπόρων, βλέπετε το θαύμα της πίστης να σβήνει την αμφιβολία και τον φόβο. Και διαβάζετε για Αγίους που εγκατέλειψαν τα δικά τους συμφέροντα για να βοηθήσουν κάποιον άλλο για τον Κύριο, προτού να επιστρέψουν στα δικά τους πρόβατα ή στα δικά τους χέρσα χωράφια.
Είδα το ίδιο θαύμα πριν από λίγες μόλις μέρες, μετά τον τυφώνα Ίρμα στο Πουέρτο Ρίκο, τον Σεν Τόμας και τη Φλόριντα, όπου Άγιοι των Τελευταίων Ημερών συνεργάσθηκαν με άλλες εκκλησίες, τοπικές κοινοτικές ομάδες και εθνικές οργανώσεις για να αρχίσουν προσπάθειες καθαρισμού.
Σαν τους φίλους μου στο Ρέξμπουργκ, ένα μη μέλος ζευγάρι στη Φλόριντα επικεντρώθηκε στο να βοηθά την κοινότητα παρά να κοπιάζει στη δική του ιδιοκτησία. Όταν κάποιοι γείτονες Άγιοι των Τελευταίων Ημερών προσέφεραν βοήθεια με τα δύο μεγάλα δέντρα που έφρασσαν τον δρόμο, το ζευγάρι εξήγησε ότι είχαν συγκλονισθεί κι έτσι στράφηκαν στην παροχή βοήθειας προς άλλους, έχοντας πίστη ότι ο Κύριος θα παρείχε τη βοήθεια που χρειάζονταν στο σπίτι τους. Ο σύζυγος κατόπιν ανέφερε ότι προτού φθάσουν τα μέλη της Εκκλησίας μας με προσφορές βοηθείας, το ζευγάρι προσευχόταν. Είχαν λάβει απάντηση ότι θα ερχόταν βοήθεια. Ήλθε μέσα σε ώρες από εκείνη τη διαβεβαίωση.
Έχω ακούσει μία αναφορά ότι κάποιοι έχουν αρχίσει να αποκαλούν τους Αγίους των Τελευταίων Ημερών, οι οποίοι φορούν τις κίτρινες μπλούζες Χείρες Βοηθείας, «Οι Κίτρινοι Άγγελοι». Μία Αγία των Τελευταίων Ημερών πήγε για σέρβις το αυτοκίνητό της και ο άνδρας που τη βοήθησε περιέγραψε την «πνευματική εμπειρία» που είχε, όταν άτομα με κίτρινα μπλουζάκια απομάκρυναν δένδρα από την αυλή του και μετά, είπε «μου τραγούδησαν ένα τραγούδι ότι είμαι Θεού παιδί».
Μία άλλη κάτοικος της Φλόριντα --επίσης όχι του δόγματός μας-- διηγήθηκε ότι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών πήγαν στο σπίτι της όταν εργαζόταν στην κατεστραμμένη αυλή της και ένιωθε συγκλονισμένη, ξαναμμένη και κόντευε να κλάψει. Οι εθελοντές δημιούργησαν, με τα λόγια της, «ένα αγνό θαύμα». Υπηρέτησαν όχι μόνον με επιμέλεια αλλά με γέλιο και χαμόγελα, μη δεχόμενοι τίποτα σε αντάλλαγμα.
Είδα αυτήν την επιμέλεια και άκουσα εκείνο το χαμόγελο όταν ένα Σάββατο επισκέφθηκα μία ομάδα Αγίων των Τελευταίων Ημερών στη Φλόριντα. Οι εθελοντές σταμάτησαν τον καθαρισμό όση ώρα χρειαζόταν, για να με αφήσουν να σφίξω μερικά χέρια. Είπαν ότι 90 μέλη του πασσάλου τους στην Τζώρτζια είχαν ετοιμάσει σχέδιο να συμμετάσχουν στη διάσωση στη Φλόριντα, μόλις τη νύχτα πριν.
Έφυγαν από τη Τζώρτζια στις 4:00 το πρωί, οδήγησαν για ώρες, εργάστηκαν την ημέρα μέχρι τη νύχτα και σχεδίασαν να εργασθούν και πάλι την επόμενη μέρα.
Τα περιέγραφαν όλα αυτά με χαμόγελα και ευθυμία. Η μόνη ενόχληση που διαισθάνθηκα ήταν ότι ήθελαν να σταματήσουν να τους ευχαριστούν, ώστε να μπορέσουν να επιστρέψουν στη δουλειά τους. Ο πρόεδρος πασσάλου είχε ξαναπιάσει το αλυσοπρίονό του και δούλευε σε ένα πεσμένο δέντρο και ένας επίσκοπος μετακινούσε κλώνους δέντρων καθώς μπήκαμε στο όχημά μας για να πάμε στην επόμενη ομάδα διάσωσης.
Νωρίτερα εκείνη την ημέρα, καθώς απομακρυνθήκαμε από έναν άλλον χώρο, ένας άνθρωπος ήρθε προς το αυτοκίνητο, έβγαλε το καπέλο του και μας ευχαρίστησε για τους εθελοντές. Είπε: «Δεν είμαι μέλος της εκκλησίας σας. Δεν πιστεύω αυτά που έχετε κάνει για εμάς. Ο Θεός να σας ευλογεί». Ο Α.Τ.Η. εθελοντής που στεκόταν δίπλα του με το κίτρινο πουκάμισό του χαμογέλασε και σήκωσε τους ώμους του, σαν να μην άξιζε κανέναν έπαινο.
Ενώ οι εθελοντές από την Τζώρτζια είχαν έρθει να βοηθήσουν αυτόν τον άνθρωπο που δεν μπορούσε να το πιστέψει, εκατοντάδες Άγιοι των Τελευταίων Ημερών από εκείνο το πολύ κατεστραμμένο τμήμα της Φλόριντα είχαν πάει εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, σε κάποια άλλη περιοχή της Φλόριντα, όπου είχαν ακούσει ότι ο κόσμος χτυπήθηκε περισσότερο.
Εκείνη την ημέρα, θυμήθηκα και κατάλαβα καλύτερα τα προφητικά λόγια του Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ: «Ο άνθρωπος εκείνος που είναι γεμάτος με την αγάπη του Θεού δεν αρκείται με την ευλογία της οικογενείας του μόνον, αλλά εκτείνεται σε όλον τον κόσμο, ανυπόμονος να ευλογήσει όλη την ανθρώπινη φυλή» (Διδασκαλίες των Προέδρων της Εκκλησίας: Τζόζεφ Σμιθ [2007], 426).
Βλέπουμε τέτοια αγάπη στη ζωή των Αγίων των Τελευταίων Ημερών παντού. Κάθε φορά που υπάρχει ένα τραγικό γεγονός οπουδήποτε στον κόσμο, οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών δωρίζουν και προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους στις ανθρωπιστικές προσπάθειες της Εκκλησίας. Έκκληση δεν χρειάζεται να γίνει σχεδόν ποτέ. Στην πραγματικότητα, σε ορισμένες περιπτώσεις, πρέπει να ζητήσουμε από τους εθελοντές να περιμένουν να ταξιδέψουν στο συντονιστικό κέντρο έως ότου αυτοί που διευθύνουν το έργο είναι έτοιμοι να τους παραλάβουν.
Αυτή η επιθυμία να ευλογήσουν είναι ο καρπός των ανθρώπων που έχουν κερδίσει μαρτυρία για τον Ιησού Χριστό, το Ευαγγέλιό Του, την αποκατεστημένη Εκκλησία Του και τον προφήτη Του. Αυτός είναι ο λόγος που ο λαός του Κυρίου δεν αμφιβάλλει και δεν φοβάται. Αυτός είναι ο λόγος που ιεραπόστολοι προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους σε κάθε γωνιά του κόσμου. Αυτός είναι ο λόγος που γονείς προσεύχονται με τα παιδιά τους για άλλους. Αυτός είναι ο λόγος που ηγέτες παρακινούν τους νέους να εισακούσουν το αίτημα του Προέδρου Μόνσον και να εμβυθιστούν στην ανάγνωση του Βιβλίου του Μόρμον με την καρδιά τους. Ο καρπός δεν προήλθε από την προτροπή των ηγετών, αλλά από τους νέους που ενεργούν με πίστη. Η πίστη εκείνη σε εφαρμογή, που απαιτεί ανιδιοτελή αυτοθυσία, φέρνει την αλλαγή μέσα στην καρδιά που τους επιτρέπει να αισθανθούν την αγάπη του Θεού.
Η καρδιά μας, ωστόσο, παραμένει αλλαγμένη μόνον όσο συνεχίζουμε να ακολουθούμε τη συμβουλή του προφήτη. Εάν σταματήσουμε να προσπαθούμε ύστερα από μία έντονη προσπάθεια, η αλλαγή θα ξεθωριάσει.
Οι πιστοί Άγιοι των Τελευταίων Ημερών έχουν αυξήσει την πίστη τους στον Κύριο Ιησού Χριστό, στο Βιβλίο του Μόρμον ως τον λόγο του Θεού και στην αποκατάσταση των κλειδιών της ιεροσύνης στην αληθινή Εκκλησία Του. Αυτή η ενισχυμένη μαρτυρία μας έδωσε μεγαλύτερο θάρρος και ενδιαφέρον για τα άλλα παιδιά του Θεού. Αλλά οι προκλήσεις και οι ευκαιρίες που έπονται θα απαιτήσουν ακόμη περισσότερα.
Δεν μπορούμε να προβλέψουμε τις λεπτομέρειες, αλλά έχουμε συνολική εικόνα του πράγματος. Γνωρίζουμε ότι τις τελευταίες ημέρες, ο κόσμος θα είναι σε αναταραχή. Γνωρίζουμε ότι εν μέσω οποιουδήποτε προβλήματος, ο Κύριος θα οδηγήσει τους πιστούς Αγίους των Τελευταίων Ημερών να φέρουν το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού σε κάθε έθνος, φυλή, γλώσσα και λαό. Και γνωρίζουμε ότι οι αληθινοί μαθητές του Κυρίου θα είναι άξιοι και έτοιμοι να Τον δεχτούν όταν έλθει ξανά. Δεν χρειάζεται να φοβόμαστε.
Έτσι, όσο έχουμε ήδη χτίσει την πίστη και το θάρρος στην καρδιά μας, ο Κύριος περιμένει περισσότερα από εμάς -- και από τις γενιές μετά από εμάς. Θα πρέπει να είναι πιο δυνατοί και πιο γενναίοι, διότι θα κάνουν ακόμη μεγαλύτερα και δυσκολότερα πράγματα από ό,τι κάναμε εμείς. Και θα αντιμετωπίσουν εντεινόμενη αντίδραση από τον εχθρό της ψυχής μας.
Ο δρόμος για την αισιοδοξία καθώς προχωρούμε μπροστά, δόθηκε από τον Κύριο: «Να αποβλέπετε προς εμένα σε κάθε σκέψη. Μην αμφιβάλετε, μη φοβάστε» (Δ&Δ 6:36). Ο Πρόεδρος Μόνσον μας είπε πώς να το κάνουμε αυτό. Πρέπει να συλλογιζόμαστε και να εφαρμόζουμε το Βιβλίο του Μόρμον και τα λόγια των προφητών. Να προσευχόμαστε πάντα. Να πιστεύουμε. Να υπηρετούμε τον Κύριο με όλη μας την καρδιά, την ισχύ, τον νου και τη δύναμη. Πρέπει να προσευχόμαστε με όλη τη δύναμη της καρδιάς μας για το δώρο της χριστιανικής αγάπης, της αγνής αγάπης του Χριστού (βλέπε Mορόνι 7:47-48). Και πάνω από όλα, πρέπει να είμαστε συνεπείς και επίμονοι καθώς ακολουθούμε την προφητική συμβουλή.
Όταν ο δρόμος είναι δύσκολος, μπορούμε να βασιζόμαστε στην υπόσχεση του Κυρίου -- η υπόσχεση που μας έδωσε ο Πρόεδρος Μόνσον μας θύμισε πως συχνά έχει παραθέσει αυτά τα λόγια του Σωτήρα: «Όποιος σας δεχτεί, εκεί θα είμαι και εγώ, γιατί εγώ θα βαδίζω ενώπιον του προσώπου σας. Θα βρίσκομαι στα δεξιά σας και στα αριστερά σας, και το Πνεύμα μου θα είναι μέσα στην καρδιά σας, και οι άγγελοί μου τριγύρω σας, για να σας σηκώνουν» (Δ&Δ 84:88).
Καταθέτω μαρτυρία πως ο Κύριος βαδίζει ενώπιον του προσώπου σας οποτεδήποτε βρίσκεστε στην υπηρεσία Του. Μερικές φορές θα είστε ο άγγελος που ο Κύριος στέλνει για να σηκώσει άλλους. Μερικές φορές θα είστε αυτός που περιβάλλεται από αγγέλους που σας σηκώνουν ψηλά. Αλλά πάντα θα έχετε το Πνεύμα Του στην καρδιά σας, όπως σας υπόσχεται σε κάθε τελετή μετάληψης. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να τηρείτε τις εντολές Του.
Οι καλύτερες ημέρες είναι μπροστά για το βασίλειο του Θεού στη γη. Η αντίθεση θα ενισχύσει την πίστη μας στον Ιησού Χριστό, όπως έχει συμβεί από τις ημέρες του Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ. Η πίστη πάντα νικά τον φόβο. Όταν στεκόμαστε μαζί δημιουργούμε ενότητα. Και οι προσευχές σας για όσους έχουν ανάγκη ακούγονται και απαντώνται από έναν στοργικό Θεό. Ούτε αδρανεί ούτε κοιμάται.
Καταθέτω μαρτυρία πως ο Θεός Πατέρας ζει και θέλει να επιστρέψετε στο σπίτι κοντά Του. Αυτή είναι αληθινή Εκκλησία του Κυρίου Ιησού Χριστού. Σας γνωρίζει, σας αγαπά και σας φυλάει. Εξιλεώθηκε για τις αμαρτίες σας και τις δικές μου και τις αμαρτίες όλων των τέκνων του Επουράνιου Πατέρα. Το να Τον ακολουθείτε στη ζωή σας και στην υπηρέτησή σας προς άλλους είναι ο μόνος δρόμος προς αιώνια ζωή.
Αυτό καταθέτω ως μαρτυρία και σας αφήνω την ευλογία και την αγάπη μου. Στο ιερό όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.