To Πνεύμα Του να είναι μαζί σας
Προσεύχομαι με όλη την καρδιά μου ώστε να ακούσετε τη φωνή του Πνεύματος, το οποίο σας εστάλη τόσο γενναιόδωρα.
Αδελφοί και αδελφές μου, είμαι ευγνώμων για την ευκαιρία σήμερα να μιλήσω σε εσάς για την Ημέρα του Κυρίου, στη γενική συνέλευση της Εκκλησίας Του, αυτή την εποχή του Πάσχα. Ευχαριστώ τον Επουράνιο Πατέρα μας για το δώρο του Αγαπητού Του Υιού, που ήλθε οικειοθελώς στη γη για να γίνει ο Λυτρωτής μας. Είμαι ευγνώμων που γνωρίζω ότι εξιλεώθηκε για τις αμαρτίες μας και ανεστήθη κατά την Ανάσταση. Κάθε ημέρα είμαι ευλογημένος που γνωρίζω ότι λόγω της Εξιλέωσής Του, μπορώ κάποια ημέρα να αναστηθώ για να ζήσω παντοτινά με μία στοργική οικογένεια.
Γνωρίζω αυτά τα πράγματα με τον μοναδικό τρόπο που οποιοσδήποτε από εμάς μπορεί να τα γνωρίζει. Το Άγιο Πνεύμα έχει πει στον νου και στην καρδιά μου ότι είναι αληθινά – όχι μόνο μία φορά αλλά συχνά. Έχω ανάγκη αυτή τη συνεχή παρηγοριά. Όλοι βιώνουμε τραγωδία κατά τη διάρκεια της οποίας χρειαζόμαστε την διαβεβαίωση του Πνεύματος. Την αισθάνθηκα μία ημέρα ενώ στεκόμουν με τον πατέρα μου σε ένα νοσοκομείο. Παρακολουθούσαμε τη μητέρα μου να παίρνει μερικές δύσκολες αναπνοές – και μετά σταμάτησε να αναπνέει. Ενώ κοιτούσαμε στο πρόσωπό της, χαμογελούσε καθώς ο πόνος είχε φύγει. Μετά από μερικές στιγμές σιωπής, ο πατέρας μου μίλησε πρώτος. Είπε: «Ένα μικρό κοριτσάκι έχει πάει σπίτι».
Το είπε απαλά. Φαινόταν ότι ήταν εν ειρήνη. Εξέφραζε κάτι που γνώριζε ότι ήταν αληθινό. Αθόρυβα άρχισε να συγκεντρώνει τα προσωπικά είδη της μητέρας. Βγήκε έξω στον διάδρομο του νοσοκομείου για να ευχαριστήσει κάθε έναν από τους νοσηλευτές και τους γιατρούς που την είχαν φροντίσει για ημέρες.
Ο πατέρας μου είχε τη συντρόφευση του Αγίου Πνεύματος εκείνη τη στιγμή για να αισθάνεται, να γνωρίζει και να κάνει ό,τι έκανε εκείνη την ημέρα. Είχε λάβει την υπόσχεση όπως πολλοί έχουν: «Ώστε να έχουν το Πνεύμα Του μαζί τους»(Δ&Δ 20:79).
Η ελπίδα μου σήμερα είναι να αυξήσετε την επιθυμία σας και την ικανότητά σας να λαμβάνετε το Άγιο Πνεύμα. Θυμηθείτε, είναι το τρίτο μέλος της Θεϊκής Κεφαλής. Ο Πατέρας και ο Υιός είναι ανεστημένα όντα. Το Άγιο Πνεύμα είναι πρόσωπο Πνεύματος. (Βλέπε Δ&Δ 130:22.) Είναι επιλογή σας εάν θα Το λάβετε και θα Το υποδεχθείτε στον νου και την καρδιά σας.
Οι συνθήκες με τις οποίες μπορούμε να λάβουμε αυτήν την ουράνια ευλογία γίνεται ξεκάθαρη με τα λόγια που έχουν ειπωθεί εβδομαδιαίως, αλλά ίσως δεν κατανοούνται πάντα στην καρδιά και τον νου μας. Για να αποσταλεί το Πνεύμα σε εμάς, πρέπει «πάντα να θυμόμαστε» τον Σωτήρα και «να τηρούμε τις εντολές Του» (Δ&Δ 20:77).
Αυτή η εποχή του έτους μας βοηθά να θυμόμαστε τη θυσία του Σωτήρος και την έγερσή Του από τον τάφο ως ανεστημένου όντος. Πολλοί από εμάς κρατούμε εικόνες από αυτές τις στιγμές στη μνήμη μας. Κάποτε εγώ με τη σύζυγό μου σταθήκαμε έξω από έναν τάφο στην Ιερουσαλήμ. Πολλοί πιστεύουν ότι ήταν ο τάφος από τον οποίο ο εσταυρωμένος Σωτήρας αναδύθηκε ως ανεστημένος και ζων Θεός.
Ο ευλαβικός οδηγός εκείνη την ημέρα ένευσε με το χέρι του και μας είπε: «Ελάτε, δείτε έναν άδειο τάφο».
Σκύψαμε για να εισέλθουμε. Είδαμε έναν λίθινο πάγκο απέναντι από τον τοίχο. Αλλά στον νου ήλθε μία άλλη εικόνα, τόσο αληθινή όσο αυτά που είδαμε εκείνη την ημέρα. Ήταν της Μαρίας, που έμεινε δίπλα στους Αποστόλους στον τάφο. Αυτό είναι ό,τι το Πνεύμα με άφησε να δω και ακόμη να ακούσω στον νου μου, τόσο ξεκάθαρα σαν να ήμουν εκεί:
«Η δε Μαρία στεκόταν έξω, κοντά στο μνήμα, κλαίγοντας· ενώ, λοιπόν, έκλαιγε, έσκυψε στο μνημείο·
»και βλέπει δύο αγγέλους λευκοντυμένους, καθισμένους, έναν κοντά στο κεφάλι, και έναν κοντά στα πόδια, εκεί όπου είχε τοποθετηθεί το σώμα τού Ιησού.
»Και εκείνοι λένε σ’ αυτήν: Γυναίκα, γιατί κλαις; Λέει σ’ αυτούς: Επειδή, σήκωσαν τον Κύριό μου, και δεν ξέρω πού τον έβαλαν.
»Και αφού είπε αυτά, στράφηκε προς τα πίσω, και βλέπει τον Ιησού να στέκεται, και δεν ήξερε ότι είναι ο Ιησούς.
»Ο Ιησούς λέει σ’ αυτήν: Γυναίκα, γιατί κλαις; Ποιον ζητάς; Εκείνη, νομίζοντας ότι είναι ο κηπουρός, λέει σ’ αυτόν: Κύριε, αν εσύ τον σήκωσες, πες μου, πού τον έβαλες, κι εγώ θα τον σηκώσω.
»Ο Ιησούς λέει σ’ αυτήν: Μαρία. Εκείνη, αφού στράφηκε, λέει σ’ αυτόν: Ραββουνί! (που σημαίνει: Δάσκαλε).
»Ο Ιησούς λέει σ’ αυτήν: Μη με αγγίζεις· επειδή, δεν ανέβηκα ακόμα προς τον Πατέρα μου· αλλά, πήγαινε στους αδελφούς μου, και πες τους: Ανεβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας, και Θεό μου και Θεό σας» (Κατά Ιωάννην 20:11-17).
Προσευχήθηκα να μου επιτραπεί να αισθανθώ κάτι από ό,τι αισθάνθηκε η Μαρία και ό,τι αισθάνθηκαν οι δύο άλλοι μαθητές στον δρόμο προς Εμμαούς καθώς βάδισαν με τον ανεστημένο Σωτήρα, ενώ Τον θεωρούσαν ως έναν επισκέπτη στην Ιερουσαλήμ.
«Και τον παρακάλεσαν επίμονα, λέγοντας: Μείνε μαζί μας, επειδή πλησιάζει το βράδυ, και έκλεινε η ημέρα. Και μπήκε μέσα για να μείνει μαζί τους.
»Και όταν κάθισε μαζί τους στο τραπέζι, παίρνοντας το ψωμί, ευλόγησε, και αφού έκοψε, έδινε σ’ αυτούς.
»Και διανοίχτηκαν σ’ εκείνους τα μάτια, και τον γνώρισαν· κι αυτός έγινε άφαντος απ’ αυτούς.
»Και είπαν αναμεταξύ τους: Δεν καιγόταν μέσα μας η καρδιά μας, όταν μας μιλούσε στον δρόμο, και μας εξηγούσε τις γραφές;» (Κατά Λουκάν 24:29-32).
Μερικά από αυτά τα λόγια επαναλήφθηκαν σε μία συγκέντρωση μεταλήψεως που παρευρέθηκα περισσότερα από 70 χρόνια πριν. Εκείνες τις ημέρες οι συγκεντρώσεις μεταλήψεως διεξήγοντο το βράδυ. Έξω ήταν σκοτεινά. Το εκκλησίασμα τραγουδούσε αυτά τα οικεία λόγια. Τα είχα ακούσει πολλές φορές. Αλλά η διαρκής ανάμνησή μου είναι ένα συναίσθημα για μία συγκεκριμένη νύκτα. Με έφερε πιο κοντά στον Σωτήρα. Ίσως εάν απαγγείλω τα λόγια θα έλθει σε όλους μας πάλι:
Κοντά μου μείνε κι είν’ αργά,
η μέρα πέρασε.
Του δειλινού πεφτ’ η σκιά,
η νύχτα έφθασε.
Και η καρδιά μου λαχταρά,
να βρίσκεσαι εδώ.
Κοντά μου μείνε κι είν’ αργά,
σαν να ’μαστε μαζί,
μου ’φερε θέρμη στην καρδιά,
η θεία σου φωνή.
Τα λόγια σου σαν βάλσαμο γεμίζουν την ψυχή.
Κοντά μου μείνε κι είν’ αργά
Πιο πολύτιμη από την ανάμνηση των γεγονότων είναι η μνήμη του Αγίου Πνεύματος που αγγίζει την καρδιά μας και η συνεχής Του επιβεβαίωση της αλήθειας. Πιο πολύτιμο από το να βλέπουμε με τα μάτια μας ή να θυμόμαστε τα λόγια που ειπώθηκαν και αναγνώστηκαν είναι η ανάκληση των συναισθημάτων που συνόδευσαν τη σιγαλή φωνή του Πνεύματος. Σπανίως την έχω αισθανθεί ακριβώς όπως αισθάνθηκαν οι ταξιδιώτες στον δρόμο προς Εμμαούς – ως ένα απαλό κάψιμο στην καρδιά. Πιο συχνά είναι ένα αίσθημα φωτός και ήσυχης διαβεβαίωσης.
Έχουμε την ανεκτίμητη υπόσχεση του Αγίου Πνεύματος ως σύντροφο και επίσης έχουμε τις αληθινές οδηγίες για το πώς να αποκτήσουμε αυτή τη δωρεά. Αυτά τα λόγια ειπώθηκαν από τον εξουσιοδοτημένο υπηρέτη του Κυρίου με τα χέρια του επάνω στο κεφάλι μας: «Λάβε το Άγιο Πνεύμα». Εκείνη τη στιγμή εσείς και εγώ έχουμε τη διαβεβαίωση ότι Εκείνος θα αποσταλεί. Αλλά η υποχρέωσή μας είναι να επιλέξουμε να ανοίξουμε την καρδιά μας για να λάβουμε την διακονία του Πνεύματος σε όλη τη ζωή μας.
Οι εμπειρίες του Προφήτη Τζόζεφ Σμιθ προσφέρουν έναν οδηγό. Άρχισε και συνέχισε τη διακονία του με την απόφαση ότι η δική του σοφία δεν ήταν αρκετή για να ξέρει ποια πορεία θα έπρεπε να ακολουθήσει. Επέλεξε να είναι ταπεινός ενώπιον του Θεού.
Κατόπιν, ο Τζόζεφ αποφάσισε να ερωτήσει τον Θεό. Προσευχήθηκε με πίστη ότι ο Θεός θα απαντούσε. Η απάντηση ήλθε, όταν ήταν νεαρό αγόρι. Αυτά τα μηνύματα ήλθαν, όταν χρειάστηκε να γνωρίζει πώς ο Θεός θα ήθελε να εγκαθιδρύσει την Εκκλησία Του. Το Άγιο Πνεύμα τον παρηγορούσε και τον καθοδηγούσε σε όλη του τη ζωή.
Υπάκουσε στην έμπνευση, όταν ήταν δύσκολο. Για παράδειγμα, έλαβε καθοδήγηση να στείλει τους Δώδεκα στην Αγγλία, όταν τους χρειαζόταν περισσότερο. Τους έστειλε.
Δέχθηκε τη διόρθωση και την παρηγοριά από το Πνεύμα, όταν φυλακίσθηκε και οι Άγιοι ήταν τρομερά καταπιεσμένοι. Και υπάκουσε όταν πήγαινε στον δρόμο προς την πόλη Κάρθατζ ακόμη και όταν γνώριζε ότι αντιμετώπιζε θανάσιμο κίνδυνο.
Ο Προφήτης Τζόζεφ έθεσε το παράδειγμα για εμάς του πώς να λαμβάνουμε συνεχή πνευματική καθοδήγηση και παρηγοριά μέσω του Αγίου Πνεύματος.
Η πρώτη επιλογή που έκανε ήταν να είναι ταπεινός ενώπιον του Θεού.
Η δεύτερη ήταν να προσευχηθεί με πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό.
Η τρίτη ήταν να υπακούσει ακριβώς. Η υπακοή μπορεί να σημαίνει να κινηθούμε γρήγορα. Μπορεί να σημαίνει να προετοιμαστούμε. Ή μπορεί να σημαίνει να περιμένουμε με υπομονή για περαιτέρω έμπνευση.
Και η τέταρτη είναι να προσευχόμαστε να γνωρίζουμε τις ανάγκες και την καρδιά των άλλων και πώς να τους βοηθήσουμε για τον Κύριο. Ο Τζόζεφ προσευχήθηκε για τους Αγίους που ήταν σε κίνδυνο όταν ήταν στη φυλακή. Ήταν η ευκαιρία μου να παρατηρήσω τους προφήτες του Θεού καθώς προσεύχονται, ζητούν έμπνευση, λαμβάνουν καθοδήγηση και ενεργούν επ’ αυτής.
Έχω δει πόσο συχνά οι προσευχές τους είναι για τους ανθρώπους που αγαπούν και υπηρετούν. Η ανησυχία τους για τους άλλους φαίνεται να ανοίγει την καρδιά τους για να λάβει έμπνευση. Αυτό μπορεί να είναι αληθινό για εσάς.
Η έμπνευση θα μας βοηθήσει να τελούμε διακονία σε άλλους για τον Κύριο. Το έχετε βιώσει αυτό, όπως το έχω βιώσει εγώ. Ο επίσκοπός μου κάποτε μου είπε: –σε μία περίοδο όταν η γυναίκα μου βρισκόταν κάτω από μεγάλη πίεση στη δική της ζωή– «Κάθε φορά που ακούω ότι κάποιος στον τομέα χρειάζεται βοήθεια, όταν πηγαίνω εκεί για βοήθεια, βρίσκω ότι η σύζυγός σας ήταν εκεί πριν από μένα. Πώς το κάνει αυτό;»
Είναι όπως όλοι όσοι είναι μεγάλοι διακονούντες στο βασίλειο του Θεού. Φαίνεται ότι υπάρχουν δύο πράγματα που κάνουν. Οι μεγάλοι διακονούντες έχουν εκπληρώσει τις προϋποθέσεις για το Άγιο Πνεύμα ως σχεδόν συνεχή σύντροφο. Και έχουν εκπληρώσει τις προϋποθέσεις για τη δωρεά της χριστιανικής αγάπης, που είναι η αγνή αγάπη του Χριστού. Αυτές οι δωρεές αναπτύσσονται σε αυτούς καθώς τις έχουν χρησιμοποιήσει λόγω της αγάπης τους για τον Κύριο.
Ο τρόπος με τον οποίο η προσευχή, η έμπνευση και η αγάπη του Κυρίου εργάζονται μαζί στην υπηρέτησή μας περιγράφονται για μένα τέλεια με αυτά τα λόγια:
«Kαι ό,τι αν ζητήσετε στο όνομά μου, θα το κάνω.
»Αν με αγαπάτε, φυλάξτε τις εντολές μου.
»Και εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα, και θα σας δώσει έναν άλλον Παράκλητο, για να μένει μαζί σας στον αιώνα,
»το Πνεύμα τής αλήθειας, το οποίο ο κόσμος δεν μπορεί να λάβει, επειδή δεν το βλέπει ούτε το γνωρίζει· εσείς, όμως, το γνωρίζετε, επειδή μένει μαζί σας, και μέσα σας θα είναι.
»Δεν θα σας αφήσω ορφανούς· έρχομαι σε σας.
»Λίγο ακόμα, και ο κόσμος δεν με βλέπει πλέον· εσείς, όμως, με βλέπετε· επειδή, εγώ ζω, κι εσείς θα ζείτε.
»Κατά την ημέρα εκείνη θα γνωρίσετε ότι εγώ είμαι σε ενότητα με τον Πατέρα μου, κι εσείς ενωμένοι με μένα, και είμαι ενωμένος με σας.
»Εκείνος που έχει τις εντολές μου και τις τηρεί, εκείνος είναι που με αγαπάει· και εκείνος που με αγαπάει, θα αγαπηθεί από τον Πατέρα μου· και εγώ θα τον αγαπήσω, και σ’ αυτόν θα φανερώσω τον εαυτό μου» (Κατά Ιωάννην 14:14-21).
Καταθέτω την προσωπική μου μαρτυρία ότι ο Πατέρας αυτή τη στιγμή γνωρίζει εσάς, τα συναισθήματα και τις πνευματικές και εγκόσμιες ανάγκες όλων γύρω σας. Δίδω μαρτυρία ότι ο Πατέρας και ο Υιός αποστέλλουν το Άγιο Πνεύμα σε όλους όσους έχουν αυτή τη δωρεά, ζητούν αυτήν την ευλογία και επιζητούν να είναι άξιοι αυτής. Ούτε ο Πατέρας ούτε ο Υιός ούτε το Άγιο Πνεύμα εξαναγκάζουν την παρουσία Τους στη ζωή μας. Είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε. Ο Κύριος έχει πει σε όλους:
«Πρόσεξε, στέκομαι στη θύρα και κρούω· αν κάποιος ακούσει τη φωνή μου, και ανοίξει τη θύρα, θα μπω μέσα σ’ αυτόν, και θα δειπνήσω μαζί του κι αυτός μαζί μου.
»Όποιος νικάει, θα του δώσω να καθίσει μαζί μου στον θρόνο μου, όπως κι εγώ νίκησα, και κάθισα μαζί με τον Πατέρα μου στον θρόνο του.
»Όποιος έχει αφτί, ας ακούσει τι λέει το Πνεύμα προς τις εκκλησίες» (Αποκάλυψη 3:20-22).
Προσεύχομαι με όλη την καρδιά μου ώστε να ακούσετε τη φωνή του Πνεύματος, το οποίο σας εστάλη τόσο γενναιόδωρα. Και προσεύχομαι ώστε να ανοίγετε πάντοτε την καρδιά σας για να Τον δεχθείτε. Εάν το ζητήσετε με πρόθεση πραγματική και με πίστη στον Ιησού Χριστό για έμπνευση, θα το λάβετε με τον τρόπο του Κυρίου και κατά τον δικό Του χρόνο. Ο Θεός το έκανε αυτό για τον νεαρό Τζόζεφ Σμιθ. Το κάνει σήμερα για τον ζώντα προφήτη μας, Πρόεδρο Ράσσελ Νέλσον. Σας έχει θέσει στην οδό άλλων τέκνων του Θεού για να τα υπηρετήσετε για Εκείνον. Το γνωρίζω αυτό όχι μόνον από αυτό που έχω δει με τα μάτια μου, αλλά πιο δυνατά από αυτό που μου έχει ψιθυρίσει το Πνεύμα στην καρδιά μου.
Έχω αισθανθεί την αγάπη του Πατέρα και του Αγαπημένου Του Υιού για όλα τα τέκνα του Θεού στον κόσμο και για τα τέκνα Του στον κόσμο των πνευμάτων. Έχω αισθανθεί την παρηγοριά και την κατεύθυνση του Αγίου Πνεύματος. Προσεύχομαι ώστε να έχετε τη χαρά να έχετε το Πνεύμα μαζί σας ως σύντροφο συνεχώς. Στο όνομα του Ιησού Χριστού, αμήν.