صعود بالاتر به سوی مسیح: تمثیل شیب

توسط ارشد کلارک جی. گیلبرت

از هفتادان

در زمان‌بندیِ سَروَر، این مهم نیست که از کجا شروع کنیم، بلکه مهم این است که به کجا می رویم.

وقتی پسر جوانی بودم، آرزوهای بزرگی داشتم. یک روز بعد از مدرسه پرسیدم: «مامان، وقتی بزرگ می‌شوم باید چه کاره شوم: یک بسکتبالیست حرفه‌ای یا یک ستارهٔ (موزیک)راک؟» متأسفانه، «شگفتیِ بی‌دندان» کلارک، هیچ نشانه‌ای از شکوه و افتخارِ ورزشی یا موسیقیِ آینده، را نشان نداد. و علیرغم تلاش‌های متعدد، بارها از پذیرش در برنامهٔ پیشرفتهٔ تحصیلیِ مدرسه‌ام رَد شدم. سرانجام معلمانم پیشنهاد کردند که من فقط باید به کلاس استاندارد تمرکز کنم. با گذشت زمان، من عادات مطالعهٔ جبرانی را پیش گرفتم. اما تا زمان مأموریتم در ژاپن بود که تازه احساس کردم که آنچه از نظر فکری و روحانی امکان‌پذیر بود در من شروع به ظهور کرد. به سختی به کارکردن ادامه دادم. اما برای اولین بار در زندگی خود، من به طور مرتّب سَروَر را در پیشرفتِ خود دخیل کردم و این همهٔ تفاوت را ایجاد کرد.

برادران و خواهران، در این کلیسا، ما به تانشی (پتانسیل) الهیِ تمامِ فرزندان خدا و به قابلیت خودمان برای تبدیل شدن به افراد بهتری با کمکِ مسیح ایمان داریم. در زمان‌بندیِ سَروَر، این مهم نیست که از کجا شروع کنیم، بلکه مهم این است که به کجا می رویم. ^۱

برای نشان دادن این اصل، من از ریاضیات پایه استفاده خواهم کرد. اکنون، از شنیدن کلمهٔ ریاضی در همایش عمومی وحشت نکنید. دانشکده ریاضی بی. وای. یو-آیداهو به من اطمینان می‌دهد که حتی مبتدیان نیز این مفهوم اصلی را درک خواهند کرد. با فرمول معادلهٔ یک خط شروع می‌شود. نقطهٔ مبدأ، برای اهداف ما، آغاز خط ما است. مبدأ می‌تواند یک نقطه شروع بالا یا پایین داشته باشد. شیب خط سپس می تواند به سمت مثبت یا به سمت منفی متمایل شود.

همه ما در زندگی مبدأهای متفاوتی داریم — ما در نقاط مختلف با موهبت‌های متفاوتِ زندگی، شروع می‌کنیم. برخی، با مبدأهای بالا، و پر از فرصت متولد می‌شوند. برخی دیگر با شرایط اولیه‌ای روبرو می‌شوند که چالش برانگیز بوده و ناعادلانه به نظر می‌رسد. ^۲ سپس ما در امتداد شیبِ پیشرفتِ شخصی پیش می‌رویم. آیندأ ما به مراتب کمتر با نقطه شروع ما و بسیار بیشتر با شیب ما مشخص می‌شود. از هر کجا که شروع کنیم، عیسی مسیح تانشی (پتانسیل) الهی را می‌بیند. او آن را در گدا، گناهکار، و علیل دید. او آن را در ماهیگیر، باجگیر، و حتی شمعونِ غیور دید. مهم نیست که از کجاشروع کنیم، مسیح در نظر می‌گیرد که با آنچه به ما داده می‌شود چه می‌کنیم. ^۳ در حالی که جهان بر مبدأ ما تمرکز می‌کند، خدا بر شیب ما تمرکز می‌کند. در حساب سَروَر، او هر کاری که از دستش برآید انجام می‌دهد تا به ما کمک کند تا شیب خود را به سمت بهشت ​​بچرخانیم.

این اصل باید تسلی دهد به آنانی که در چالش هستند؛ و سببِ درنگ و تامل کردنِ آنانی شود که به نظر می‌رسد دارای هر فرصتی هستند. اجازه دهید ابتدا با افرادی که شرایط آغازینِ دشواری، از جمله فقر، عدم دسترسی به تحصیل، شرایط خانوادگی چالش برانگیز دارند، صحبت کنم. برخی با چالش‌های جسمی، محدودیت‌های سلامت روانی، یا پیش‌زمینهٔ اختلالاتِ موروثی قوی روبرو هستند. ^۴ برای هر‌ شخصی که با نقاط آغازینِ دشوار در چالش است، لطفاً تشخیص دهید که منجی از مشکلات ما آگاه است. او ناتوانی‌ها [یمان] را بر خود خواهد گرفت که دلش بر پایۀ جسم [بتواند] آکنده از رحمت شود که او [بتواند] بر پایۀ جسم بداند که چگونه [ما] را بر پایۀ ناتوانی‌ها [یمان] یاری کند. ^۵

اجازه دهید دو موردِ دلگرم‌کننده را برای کسانی که با شرایط سختِ آغازین روبرو هستند، بیان کنم. اول، به جایی که به سمتِ آن حرکت می‌کنید، تمرکز کنید و نه به جایی که شروع کرده‌اید. نادیده گرفتنِ شرایط شما اشتباه خواهد بود—آنها واقعی هستند و باید به آنها رسیدگی شود. اما تمرکز بیش از حد بر نقطهٔ آغازینِ دشوار می‌تواند باعث شود تا خود را با آن تعریف کنید و حتی توانایی انتخابِ شما را محدود کند. ^۶

سالها پیش، من با گروهی از نوجوانانِ درون-شهری در بوستون، ماساچوست خدمت می‌کردم، که بسیار با مژده و انتظارات کلیسا آشنا نبودند. وسوسه انگیز بود که همدلی و نگرانی من نسبت به وضعیت آنها را با میلِ به پایین آوردن معیارهای خدا اشتباه بگیرم. ^۷ سرانجام فهمیدم که قوی‌ترین راه برای نشان‌دادنِ عشقم این بود که هرگز انتظاراتم را پایین نیاورم. با هر کاری که بلد بودم انجام دهم، ما روی تانشی (پتانسیل) آنها تمرکز کردیم و هر یک از آنها شروع به افزایش دامنهٔ شیبِ خود کرد. رشد آنها در مژده تدریجی، اما ثابت بود. امروز، آنها در مأموریت‌ها خدمت کرده‌اند، از دانشگاه فارغ التحصیل شده‌اند، در معبد ازدواج کرده‌اند و زندگی شخصی و حرفه‌ای قابل توجهی را دنبال می‌کنند.

دوم، سَروَر را در روند بالا بردنِ شیب خود مشارکت دهید. هنگام خدمت به عنوان رئیسBYU– Pathway Worldwide (مسیر-بی. وای یو جهانی)، به یاد دارم که در یک مراسم اختصاصی مذهبیِ بزرگ در لیما، پرو، نشسته بودم، جایی که ارشد کارلوس اِی. گودوی سخنران بود. وقتی به جماعت نگاه می‌کرد، به نظر می‌رسید که او از دیدن تعدادی بسیار، از دانشجویانِ وفادارِ نسل اولِ دانشگاه تحت تاثیر قرار گرفته است. ارشد گودوی شاید با تأمل بر مسیر خود در شرایط دشوارِ مشابهی، با احساس اظهار داشت: سَروَر «بیش از آنکه بتوانید به خودتان کمک کنید به شما کمک خواهد کرد. [بنابراین] سَروَر را در این روند مشارکت دهید.» ^۸ پیامبر نیفای آموزش داد: «این از [رحمت] او است که ما نجات می یابیم.» ^۹ ما باید تمام تلاشِ خود را بکنیم، ^۱۰ که این شامل توبه می‌شود، اما تنها از رحمت سَروَر است که می‌توانیم به تانشی (پتانسیلِ) الهی خود پی ببریم. ^۱۱

در آخر، اجازه دهید دو مورد مشاوره را برای کسانی که نقطهٔ آغازینِ آنها بالا است، به اشتراک بگذارم. اول، آیا می‌توانیم در موردِ شرایطی که ممکن است خودمان مسبب ایجادِ آن نبوده‌ایم، کمی فروتنی نشان دهیم؟ همانطور که رئیس سابقبی. وای. یو.، رِکس ای. لی به شاگردانش خطاب کرد: «ما همه از چاه‌هایی که حفر نکرده‌ایم، نوشیده‌ایم و خود را با آتش‌هایی که روشن نکرده‌ایم، گرم کرده‌ایم.» ^۱۲ او سپس از دانش آموزان خود خواست تا چاه‌های تحصیلی را که پیشگامان قبلی ساخته بودند بازگردانند و دوباره پر کنند. عدم بازبینی مزارع کاشته شده توسط دیگران می‌تواند معادل بازگشت استعدادی بدون افزایش آن باشد.

دوم، تمرکز بر نقطه آغازینِ بالا اغلب می‌تواند ما را درگیر این احساس کند که در حال پیشرفت هستیم، در حالی که در واقع، شیبِ درونی ما ممکن است کاملا راکد باشد. استاد هاروارد کلیتون اِم. کریستنسِن آموزش داد که موفق‌ترین افراد فروتن‌ترین افراد هستند زیرا به اندازه کافی اعتماد به نفس دارند که بتوانند اصلاح شوند و از هر کسی یاد بگیرند. ^۱۳ ارشد دی. تاد کریستوفرسون به ما توصیه کرد که «با میل و رغبت راه‌هایی برای پذیرش اصلاحات بیابید و حتی در جستجوی اصلاحات باشید.» ^۱۴ حتی وقتی به نظر می‌رسد که اوضاع خوب پیش می‌رود، ما باید به دنبال فرصت‌هایی برای بهتر شدن بوسیلهٔ درخواست کردن در دعا باشیم.

صرف نظر از اینکه آیا در شرایط فراوانی و رفاه یا در دشواری آغاز می‌کنیم، ما تنها زمانی به درک تانشی (پتانسیل) نهایی خود می‌رسیم که ما خدا را شریک خود قرار دهیم. من اخیراً با یک مربی برجسته ملی که در مورد موفقیت BYU–Pathway (مسیر - بی. وای. یو.) پژوهش می‌کرد، گفتگو کردم. او باهوش بود و پژوهش او صادقانه بود، اما او به وضوح خواهان پاسخ سکولار بود. من برنامه‌های یادداری و تلاش‌های مربی‌گریمان را با او در میان گذاشتم. اما من در پایان گفتم: «اینها همه تمرینات خوبی هستند، اما دلیل واقعی پیشرفت دانش آموزان ما این است که ما به آنها پتانسیل الهی‌شان را آموزش می‌دهیم. تصور کنید اگر در تمام زندگیتان به شما گفته می‌شد که هرگز نمی‌توانید موفق شوید. سپس تاثیر این را در نظر بگیرید که به شما آموزش داده‌اند که شما درحقیقت پسر یا دختر خدا با قابلیتِ الهی هستید؟» او درنگ کرد، و سپس به سادگی پاسخ داد: «این قدرتمند است.»

برادران و خواهران، یکی از معجزات آن، کلیسای سَروَر، این است که هر یک از ما می‌توانیم با کمک مسیح تبدیل به افرادِ بهتری بشویم. من هیچ سازمان دیگری را نمی‌شناسم که به اعضای خود فرصت‌های بیشتری برای خدمت، بازگرداندن، توبه و تبدیل شدن به افراد بهتر بدهد. چه در شرایط سخت یا در فراوانی و رفاه آغاز کنیم، اجازه دهید دیدِمان را حفظ کرده و شیبِ دامنه‌هایمان به سمت آسمان باشد. در حالی که ما این کار را می‌کنیم، مسیح ما را به مکان بالاتر می‌برد. به نام عیسی مسیح، آمین.

یادداشت‌ها

1. See Clark G. Gilbert, “The Mismeasure of Man” (BYU–Pathway Worldwide devotional, Jan. 12, 2021), byupathway.org/speeches. در این پیام من بررسی کردم که چگونه جهان اغلب تانشی (پتانسیل‌)های انسانی را اشتباه اندازه گیری می‌کند. حتی افرادی با حسنِ نیت که از کارهای روانشناسان برجسته‌ای استفاده می‌کنند که از مفاهیم تواناییِ اراده (Angela Duckworth) و طرز فکر رشد (Carol S. Dweck) حمایت می‌کنند، هنگامی‌که فقط بر الگوهای آموخته تکیه می‌کنند و از تانشی (پتانسیل) الهی ما در مسیح چشم پوشی می‌کنند، ظرفیت واقعی انسان را دست کم می‌گیرند.

2. رجوع کنید به «بی انصافی خشمگین کننده،» لیاهونا، مه ۲۰۲۱، ۴۱–۴۵.

3. رجوع کنید به متّی ۲۵: ۱۴–۳۰. در مَثَلِ استعدادها، هر خدمتکار استعدادهای متفاوتی از استاد خود دریافت کرد. اما قضاوت بر اساس آنچه دریافت کردند تعیین نشد بلکه نحوه مدیریت آن بود. این افزایش بود که باعث شد سَروَر بگوید: «آفرین، ای خدمتگزار خوب و وفادار.تو در امر كوچكی امانت و درستی خود را نشان دادی، من حالا كارهای بزرگ را به تو خواهم سپرد. بیا و در شادی ارباب خود شریک باش.» (متی۲۵: ۲۱).

4. رجوع کنید به موصایا ۳: ۱۹. یک مفهوم ممکن است این باشد که قرار گرفتن در معرض کششِ انسانِ طبیعی با توجه به پیش‌زمینهٔ موروثی متفاوت باشد. درست همانطور که به هریک از ما هدیه‌های متفاوتی عطا شده، به همانگونه چالش‌های جسمی، روحی و احساسی متفاوتی داریم که ما باید مدیریت و غلبه بر آنها را بیاموزیم.

5. آلما۷: ۱۱- ۱۲. مسیح نه تنها به ما کمک می‌کند تا از طریق توبه بر گناهان خود غلبه کنیم، بلکه می‌داند چگونه در مشکلات زندگی ما را تسلّی دهد، زیرا از طریق کفاره تمام رنج‌های بشری را احساس کرده و بر آن فائق آمده است.

6. ارشد دیوید اِی. بدنار به ما یادآوری می‌کند که ما عامل هستیم و باید برای خودمان عمل کنیم. وقتی خودمان را با برچسب‌های جهان تعریف می‌کنیم، توانایی الهی خود را محدود می‌کنیم و با این کار، توانایی انتخاب خود را محدود می‌کنیم. (رجوع کنید به دیوید اِی بدنار، «And Nothing Shall Offend Them» لیاهونا، نوامبر. ۲۰۰۶، ۸۹–۹۲.)

7. See Russell M. Nelson, “The Love and Laws of God” (Brigham Young University devotional, Sept. 17, 2019), speeches.byu.edu. در این جلسهٔ اختصاصی مذهبی بی.وای.یو رئیس نلسون آموزش می‌دهد که زیرا خدا و پسرِ او ما را دوست دارند، به ما فرمان‌ها را داده‌اند و انتظاراتی از ما دارند تا به ما کمک کنند. «قانونِ خدا، بازتاب عشقِ کاملِ او برای هریک از ما است. قانونِ او ما را از لحاظ روحانی ایمن نگه می‌دارد و به ما کمک می‌کند تا از لحاظِ ابدی پیشرفت کنیم.» (صفحهٔ ۲).

8. کارلوس اِی گودوی(BYU–Pathway Connections Conference, Lima, Peru, May 3, 2018).

9. ۲ نیفای ۲۵: ۲۳.

10. پدر و مادرِ من شعارِ «تمام تلاشِ خودت را بکن» را برای خویشاوندان دوردست و تمامِ خانوادهٔ گیلبرت بنیان‌گذاری کردند. یکی دیگر از راه‌های تعریفِ تمثیل شیب این است که تأکید کنیم بر اینکه اگر تمام تلاش خود را بکنیم، می‌توانیم به خدا اعتماد کنیم که وارد عمل شده و هر کمبودی را جبران کند.

11. See Clark G. Gilbert, “From Grit to Grace” (BYU–Pathway Worldwide devotional, Sept. 25, 2018), byupathway.org/speeches. در این پیام من این ایده را بررسی می‌کنم که حتی اگر باید یاد بگیریم که سخت کار کنیم و الگوهای مؤثر انضباط را توسعه دهیم، اما برای درک تانشی (پتانسیلِ) واقعی خود در عیسی مسیح، باید یاد بگیریم که از فضل او استفاده کنیم.

12. رِکس ای.لی، Some Thoughts about Butterflies, Replenishment, Environmentalism, and Ownership” (Brigham Young University devotional, Sept. 15, 1992), 2, speeches.byu.edu; همچنین رجوع کنید به اعداد ۶: ۱۱.

13. رجوع کنید به کلیتون اِم. کریستنسن، “How Will You Measure Your Life?,” Harvard Business ReviewJuly–Aug. 2010, hbr.org. این پیام در ابتدا به عنوان Class Day مکانی مربوط به فارغ التحصیلی از Harvard Business School داده شد. در پیام خود، پروفسور کریستنسن به دانشجویان خود هشدار داد که اعتماد به نفس را از فروتنی جدا نکنند و به آنها یادآوری کرد که برای ادامه پیشرفت در طولِ زندگی، آنها باید به اندازه کافی فروتن باشند تا به دنبال اصلاح و یادگیری از دیگران باشند.

14. D. Todd Christofferson, “As Many as I Love, I Rebuke and Chasten,” Liahona, May 2011, 97.