خانه‌ای از نظم پیاپی

توسط ارشد وائیانگینا سیکاهِما

از هفتادان

«نظمِ پیاپی» یک راه ساده، طبیعی و مؤثر برای سَروَر است تا به ما به عنوان فرزندانش اصول مهم را آموزش دهد.

در زندگی حرفه‌ای و در خدمتم در کلیسا، من این کار را هزاران بار انجام داده‌ام — تنها هرگز این کار را قبل از ۱۵ مردی که دقیقا پشت سر من نشسته‌اند، انجام نداده‌ام. من دعاهای شما و آنها را احساس می‌کنم.

برادران و خواهران، من یک بومی از پادشاهی تونگا در جنوب اقیانوس آرام هستم اما در آمریکای شمالی بزرگ شده‌ام. این بیماریِ همه‌گیر، صدها، شاید هزاران مُبشر جوان تونگایی را که در سراسر جهان خدمت می‌کنند، از بازگشت به سرزمین محبوب خود به دلیل مرزهای بسته بازداشته است. برخی از ارشدان تونگا سه سال در ماموریت خود بوده‌اند و خواهران بیش از دو سال! آنها با ایمانی که مردم ما به آن شهرت دارند، منتظر هستند. در همین حال، زیاد نگران نباشید اگر برخی از آنها که در بخش‌ها و وَتَدِ شما خدمت می‌کنند هر چه بیشتر دارند شبیه به من می‌شوند — سالخورده و مو سفید. ما از مُبشران در همه جا برای خدمات فداکارانه‌شان قدردانی می‌کنیم، حتی زمانی که به دلیل بیماریِ همه‌گیر خدمت آنها طولانی‌تر یا کوتاهتر از آنچه که پیش‌بینی کرده بودند، شده است.

یک یکشنبه، وقتی‌ من یک خادم بودم، من در یک راهرو با یک سینی آب در حال عبور از مراسم عشای مقدس بودم، که زنی وارد ساختمان شد. با احترام، نزدیک شدم و سینی را به او دادم. او سر تکان داد، لبخندی زد و یک فنجان (کاغذی) آب برداشت. او برای دریافت نان خیلی دیر رسیده بود. کمی بعد از این تجربه، معلم خانه‌ام، نِد بریملی، به من آموزش داد که بسیاری از جنبه‌ها و برکات مژدهٔ عیسی مسیح به ترتیب در نظمی پیاپی‌ به ما داده می‌شود.

بعداً در همان هفته، نِد و همراهش با یک درس به یاد ماندنی به خانه ما آمدند. نِد به ما یادآوری کرد که نظمی در مورد نحوه آفرینش زمین توسط خدا وجود دارد. سَروَر، در توضیح چگونگی نظم و ترتیبی که زمین را آفرید به موسی، دقت زیادی بکار برد. ابتدا، او با جدا کردنِ نور از تاریکی آغاز کرد، سپس آب را از زمینِ خشک. او قبل از معرفی بزرگترین خلقت خود: نوعِ بشر، که با آدم و حوّا آغاز می‌شد، به سیارهٔ تازه شکل گرفته، گیاهان و حیوانات را اضافه کرد.

«پس ‌خدا انسان ‌را شبیه‌ خود آفرید. ایشان ‌را زن و مرد‌ آفرید. …

«خدا از دیدن ‌تمام‌ كارهایی‌ كه‌ انجام‌ شده‌ بود، بسیار خشنود گشت‌.» (پیدایش ۱: ۲۷، ۳۱).

سَروَر خوشنود بود. و او در روز هفتم بیاسود.

نظم پیاپی که در آن زمین آفریده شد نه تنها به ما به آنچه که‌ برای خدا از همه مهمتر است بلکه همچنین چرا و برای چه کسی او زمین را آفرید، نگاهی اجمالی می‌دهد.

نِد بریملی درس الهام گرفته خود را با یک جمله ساده نشانه گذاری کرد: «وائیا، خانه خدا نظم دارد. او از تو انتظار دارد تا با نظم زندگی کنی. در ترتیبِ درست او می‌خواهد که تو قبل از اینکه ازدواج کنی، در یک مأموریت خدمت کنی.» تا همین حالا، رهبران کلیسا در حال حاضر تعلیم می‌دهند که «سَروَر از هر جوان توانمندی انتظار دارد که برای خدمت آماده شود. … زنانِ جوانی … که علاقه به خدمت کردن دارند نیز همچنین آماده شوند» (General Handbook: Serving in The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints، ۲۴.۰، ChurchofJesusChrist.org). برادر بریملی ادامه داد: «خدا می‌خواهد که قبل از اینکه بچه‌دار شوی، ازدواج کنی. و او از تو می‌خواهد که با کسب تحصیلات، استعدادهای خود را پیوسته توسعه دهی.» اگر انتخاب کنید که زندگیتان را بدون ترتیب زندگی کنید، زندگی را دشوارتر و آشفته‌تر خواهید یافت.

برادر بریملی همچنین به ما آموزش داد که بواسطهٔ کفارهٔ بر آمدۀ او، مُنجی به ما کمک می‌کند تا نظم را، در زندگی خود که بواسطهٔ انتخاب‌های نامناسب خود یا دیگران آشفته یا بی‌نظم شده است، برقرار کنیم.

از آن زمان به بعد، من شیفتهٔ «نظم پیاپی» بوده‌ام. من عادت پیدا کردم که به دنبال الگوهایی از ترتیبِ پیاپی در زندگی و مژده باشم.

ارشد دیوید اِی. بدنار این اصل را آموزش داد که همانطور که ما مژدهٔ عیسی مسیح را مطالعه می‌کنیم، یاد می‌گیریم و زندگی می‌کنیم، ترتیبِ پیاپی اغلب آموزنده است. برای نمونه، در نظر بگیرید، درسهایی را که ما یاد می‌گیریم در مورد اولویت‌های روحانی از ترتیبِ رویدادهای مهمی که هنگام احیای کامل مژدهٔ منجی در این روزهای آخر رخ داد.»

ارشد بدنار از نخستین رویا و ظاهر شدنِ اولیهٔ مورونی به جوزف اِسمیت، ابتدا آموزش ماهیت و شخصیتِ خدا به پیامبرِ پسر، در پيِ آن نقشی که کتابِ مورمون و ایلیا در جمع‌آوریِ (بنی) اسرائیل در دو طرفِ پرده در این دوران‌ آخر دارند، را نام برد.

ارشد بدنار نتیجه‌گیری می‌کند: «این ترتیبِ پیاپیِ الهام بخش می‌آموزد که مسائل روحانی دارای اولویت برای الوهیت است («The Hearts of the Children Shall Turn)،» لیاهونا، نوامبر. ۲۰۱۱، ۲۴).

یکی از مشاهدات من این است که «نظمِ پیاپی» یک راه ساده، طبیعی و مؤثر برای سَروَر است تا به ما به عنوان فرزندان خود اصول مهم را بیاموزد.

ما برای یادگیری و کسب تجربه‌ای به زمین آمده‌ایم که در غیر این صورت نداشتیم . رشد ما برای هر یک از ما منحصر به فرد است و جزء حیاتی برنامه پدر آسمانی است. رشد جسمی و روحی ما به صورت مرحله‌ای شروع می‌شود و با کسب تجربهٔ پیاپی به آرامی توسعه می‌یابد.

آلما موعظه‌ای قدرتمند در مورد ایمان ارائه می‌دهد — از تشبیه یک دانه استفاده می‌کند، که در صورت مراقبت و تغذیه مناسب، از یک نهال کوچک به درختی که رشد کامل یافته و بالغ شده می‌رسد که میوه‌های خوشمزه تولید می‌کند (رجوع کنید به آلما ۳۲: ۲۸–۴۳). درس این است که ایمان شما هنگامی افزایش می‌یابد که دانه — یا کلام خدا — را در قلب خود جای داده و تغذیه کنید. ایمانِ شما افزایش می‌یابد هنگامی‌که سخنِ خدا «درونِ سینهٔ شما شروع به رشد می‌کند» (آیهٔ ۲۸). اینکه «می‌روید، و جوانه می‌زند، و شروع به رشد می‌نماید» (آیهٔ ۳۰) هم قابل تجسم و هم آموزنده است. همچنین دارای ترتیب است.

سَروَر با توجه به ظرفیت ما برای یادگیری و نحوهٔ یادگیریِ ما به طور شخصی و جداگانه به ما آموزش میدهد. رشد ما به تمایلِ ما، کنجکاویِ طبیعیِ ما، سطح ایمان و درک ما بستگی دارد.

به نیفای آموزش داده شد چیزی که جوزف اسمیت در کرتلند، اوهایو، بیش از ۲۳۰۰ سالِ بعد یاد می‌گرفت: «زیرا بنگرید، بدین گونه سَروَر خدا می گوید: من به فرزندان آدمی خط روی خط، دستور روی دستور، کمی اینجا و کمی آنجا خواهم داد؛ و برکت یافته کسانی هستند که مشورت مرا بگوش دل می پذیرند و به اندرز من گوش می دهند، زیرا آنها خِرَدمندی را یاد خواهند گرفت» (۲ نیفای ۲۸: ۳۰).

اینکه ما یاد می‌گیریم «خط روی خط، دستور روی دستور، کمی اینجا و کمی آنجا،» دوباره دارای ترتیب است.

جملات زیر را که در بیشترِ زندگی خود شنیده ایم در نظر بگیرید: «اول چیزهایی که اولویت دارند» یا «به آنها قبل از اینکه قادر به خوردنِ گوشت شوند، شیر بده.» این یکی چطور «قبل از اینکه بتوانیم بدویم باید بتوانیم راه برویم»؟ هر یک از این بدیهیات چیزی را توصیف می‌کند که دارای ترتیبِ پیاپی است.

معجزات بر اساس ترتیب پیاپی کار می‌کنند. معجزات زمانی رخ می‌دهند که ما اول ایمان را اِعمال می‌کنیم. ایمان بر معجزه تقدم دارد.

مردان جوان نیز در دفاتر کشیشی هارونی به ترتیب، بر اساس سنِ شخصی که مقرر می‌شوند: شمّاس، معلم و سپس کشیش، مقرر می‌شوند.

آیین‌های نجات و بلند مرتبگی ماهیت ترتیبیِ پیاپی دارند. ما قبل از دریافت هدیه روح‌القدس تعمید می‌گیریم. احکام معبد به طور مشابه دارای ترتیب هستند. البته، همانطور که دوست من نِد بریملی به من بسیار خردمندانه آموخت، مراسم عَشای مقدس دارای ترتیب است — با نان شروع می‌شود، و بعد از آن آب.

«شام هنوز تمام نشده بود كه عیسی نان را برداشت و پس از شكرگزاری آن را پاره كرده به شاگردان داد و گفت: «بگیرید و بخورید، این بدن من است.»

«آنگاه پیاله را برداشت و پس از شكرگزاری آن را به شاگردان داد و گفت: «همهٔ شما از این بنوشید؛

«زیرا این خون من است كه اجرای پیمان تازه را تأیید می‌کند و برای آمرزش گناهان بسیاری ریخته می‌شود.» (متی ۲۶: ۲۶–۲۸).

در اورشلیم و در قاره آمریکا، منجی دقیقاً همان ترتیب را برای عشای مقدس انجام داد.

«بنگر، خانۀ من یک خانۀ نظم است، سَروَر خدا می گوید، و نه یک خانۀ سردرگُمی» (اصول و پیمان‌ها ۱۳۲: ۸).

توبه دارای ترتیب است. با ایمان به عیسیِ مسیح آغاز می‌شود، حتی اگر فقط ذره‌ای باشد. ایمان به فروتنی نیاز دارد، که عنصر اساسی داشتن «دلی شکسته و روانی پشیمان» است (۲ نیفای ۲: ۷).

در واقع، چهار اصل اول مژده دارای ترتیب هستند. ما ایمان داریم که اصول و آیین نخستین مژده اینها هستند: نخست، ایمان به سَروَر عیسی مسیح؛ دوّم، توبه؛ سوّم، تعمید با فرو رفتن در آب برای آمرزش از گناهان؛ چهارم، نهادن دست‌ها برای هدیۀ روح القُدُس» (ارکانِ دین ۱: ۴).

بنیامینِ پادشاه این حقیقتِ مهم را به مردمش آموزش داد: «و ببینید که همۀ این چیزها با خردمندی و نظم انجام می شوند؛ زیرا نیازی نیست که آدمی تندتر از نیرویی که دارد بدود. و دوباره، این لازم است که او کوشا باشد، که از این راه بتواند پاداش را ببرد؛ بنابراین، همۀ چیزها باید در نظم انجام شوند.» (موصایا ۴:۲۷).

باشد که ما در زندگیمان با نظم زندگی کنیم و جویای ترتیبی باشیم که سَروَر برای ما ترسیم کرده است. همانطور که ما جویا و پیروِ الگوها و ترتیبی هستیم که سَروَر می‌آموزد که مهمترین برای او چه است، برکت خواهیم یافت. بنام مقدس عیسی مسیح، آمین.