همایش عمومی
رویارویی با تندبادهای روحی مان با ایمان به مسیح
همایش عمومی اکتبر ۲۰۲۱


9:49

رویارویی با تندبادهای روحی مان با ایمان به مسیح

مابهترین مقابله با تندبادهای روحی‌مان را با ایمان به مسیح و نگهداری فرمان‌های او انجام می‌دهیم.

در شش سال گذشته، اَنِ عزیزم و من در تگزاس نزدیک ساحل خلیج زندگی کرده‌ایم، جایی که برخی از بزرگترین تندبادها به ایالات متحده آسیب زده، ویرانی‌های بسیار و حتی تلفات جانی برجای گذاشته است. با کمال تاسف، ماه‌های اخیر با چنین رویدادهای ویران‌گری بیگانه نبوده است. عشق و دعای ما همه کسانی که به نحوی تحت تاثیر بوده‌اند را فرامی‌گیرد. در سال ۲۰۱۷، ما شخصا تندباد هاروی را تجربه کردیم، که رکورد ۶۰ اینج باران را برجای گذاشت.

قوانین طبیعی بر شکل‌گیری تندبادها حاکم است. دمای اقیانوس تا ۱۶۵ فوت (50 متر) زیر سطح اقیانوس بایستی حداقل ۸۰ درجه فارنهایت (27 درجۀ سانتیگراد) باشد. هنگامی که باد با آب گرم اقیانوس برخورد می‌کند، باعث تبخیر آب و بالا رفتن در جو می‌شود، جایی که تبدیل به مایع می‌گردد. آنگاه ابرها تشکیل می‌شوند، و بادها بالای سطح اقیانوس شکلی مارپیچ به وجود می‌آورند.

طوفان

تندبادها از نظر اندازه غول‌پیکرند، تا ۵۰،۰۰۰ (15240 متر) فوتی جو یا بالاتر می‌رسند و قطر چرخش به دور خود آنها حداقل ۱۲۵ مایل (200 کیلومتر) است. جالب توجه اینکه، هنگامی که تندبادها با خشکی برخورد می‌کنند، شروع به ضعیف شدن می‌نمایند چون دیگر بالای آبهای گرم که برای تامین نیرو مورد نیاز است قرار ندارند. ۱

شما ممکن است هرگز با یک تندباد ویرانگر واقعی روبرو نشوید. اگرچه، هر کدام از ما تحت تأثیر تندبادهای روحی که آرامش ما را تهدید و ایمان ما را امتحان می‌کند، قرارگرفته، و قرار خواهیم گرفت. در جهان امروز، به نظر می‌رسد دفعات و شدت آنها در حال افزایش است. خدارا شکر، سَروَر راهی مطمئن برای ما فراهم نموده تا با شادمانی بر آنها چیره شویم. با زندگی کردن (بر اساس) مژدۀ عیسی‌مسیح، ما مطمئن هستیم که «هنگامی که ابرهای تیره مشکلات بر ما سایه انداخته و آرامش ما را تهدید به نابودی می‌کند، امید است که با روشنی به ما لبخند می‌زند، وما می‌دانیم که رستگاری نزدیک است.» ۲

رئیس راسل ام. نلسون شرح داد:

«مقدّسین می توانند تحت هر شرایطی خوشحال باشند. ما می توانیم احساس لذّت بکنیم حتّی در موقع داشتن یک روز بد، هفتۀ بد، یا حتّی یک سال بد!

«… لذّتی را که ما احساس می کنیم ربط کمی با شرایط زندگی ما و بیشتر با تمرکز ما در زندگی سر و کار دارد.

«وقتی زندگی ما بر … عیسی مسیح و مژدۀ او تمرکز دارد، می توانیم علیرغم هر چه که اتّفاق می افتد — یا نمی افتد — در زندگی مان احساس لذّت بکنیم.» ۳

درست همان‌گونه که قوانین طبیعت بر تندبادهای واقعی حاکم‌اند، قوانین الهی بر چگونگی احساس شادی در هنگام تندبادهای روحی حاکم هستند. شادی یا بدبختی‌ای که ما هنگام رویارویی با توفان‌های زندگی احساس می‌کنیم به قوانینی که خداوند گذاشته بستگی دارد. رئیس نلسون در میان گذاشت، «آن‌ها را فرمان‌ می‌خوانند، اما آنها به اندازه قانون بالابر، قانون جاذبه، [و] قانونی که بر تپش قلب حاکم است، واقعی هستند.»

رئیس نلسون ادامه می‌دهد، «آن به بیان دقیق‌تر تبدیل به یک فرمول ساده می‌شود: اگر می‌خواهی شاد باشی، فرمان‌ها را نگهدار.» ۴

شک یک دشمن ایمان و شادی است. همانگونه که اقیانوس گرم رویش‌گاه تندبادها است، شک رویش‌گاه تندبادهای روحی است. همانگونه که ایمان یک انتخاب است، شک هم همین‌طور است. هنگامی که ما شک‌ کردن را انتخاب می‌کنیم، انتخاب می‌کنیم که، تسلیمِ قدرت به دشمن، در نتیجه ضعف و آسیب پذیری، برما اِعمال گردد. ۵

شیطان به دنبال این است که ما را به رویش‌گاه شک رهنمود دهد. او به دنبال آن است که قلب ما را سخت کند که ایمان نیاوریم. ۲۶ رویش‌گاه شک می‌تواند جذّاب پدیدار شود چون آرام به نظر می‌رسد، آبهای گرم نیاز ندارند تا «براساس هر سخنی که از دهان خدا بیان می شود، زندگی کنیم.» ۷ در چنین آب‌هایی شیطان ما را وسوسه می‌کند که از هشیاری روحی‌مان بکاهیم. آن غفلت می‌تواند به کمبود اعتقاد روحانی منجر شود، جایی که هستیم «نه سرد و نه گرم.» ۸ اگر به مسیح بسته نباشیم، شک و فریب‌هایش ما را به بی‌تفاوتی خواهد کشاند جایی که ما نه معجزه، شادی پایدار و نه «آرامشی در جان [خویش]» ۹ خواهیم یافت.

درست همانگونه که تندبادها، روی خشکی ضعیف می‌شوند، هنگامی که بنای خود را بر مسیح می‌سازیم شک جایش را به ایمان خواهد داد. ما آنگاه قادریم که تندبادهای روحی را از منظر متناسب با آنان ببینیم، و ظرفیت چیره شدن ما بر آنها بیشتر می‌شود. آنگاه، «هنگامی که اهریمن بادهای عظیمش را پیش میبر [ما]میفرستد، آری، با تیرهای گردباد، … آن هیچ قدرتی نخواهد داشت… تا [ما] را پایین به خلیج بدبختی و بیچارگی بی پایان بکشاند، به سبب صخره ای که [ما] بر روی آن ساخته‌ایم، که یک بنیاد مطمئن است.» ۱۰

رئیس نلسون آموزش داده‌‌است:

«ایمان به عیسی مسیح بنیاد همۀ اعتقادات و مجرای قدرت الهی است. …

«سرور نیازی به ایمان کامل ما برای دسترسی به قدرت کامل او ندارد. امّا او از ما می خواهد که اعتقاد داشته باشیم. ۱۱

از همایش عمومی آوریل، خانواده من و من در پی تقویت ایمان‌مان به عیسی‌مسیح و کفاره او بوده‌ایم تا به ما کمک کند «چالش‌ها[ی‌مان] را به رشد و فرصت بی‌نظیری تبدیل کنیم.» ۱۲

نوۀ ما، روبی، با اراده‌ای قوی و مسئولیت‌پذیر برکت یافته است. هنگامی که او زاده شد، مری وی به معده‌اش وصل نبود. حتی به عنوان یک نوزاد، روبی، با کمک پدر ومادرش، با اراده‌ای غیر معمول با این آزمون روبرو شد. روبی اکنون پنج ساله است. اگرچه او هنوز خیلی کوچک است، او مثال محکمی است ازاجازه ندادن به شرایط حاکم که شادی او را معین کند. او همیشه شادمان است.

ماه مه گذشته، روبی با تندباد مضاعفی در زندگی ایمانیش روبرو شد. او همچنین با یک دست رشد نیافته زاده شد که نیازمند جراحی ترمیمی بود. پیش از این جراحی کاملا پیچیده، ما به ملاقاتش رفتیم و تصویری به او دادیم که به زیبایی دست کودکی را نشان می داد که به گرمی دست منجی را گرفته بود. زمانی که از او پرسیدیم آیا عصبی است، بدون تردید، او پاسخ داد، «نه، من شادمانم!»

روبی با نقاشی دست منجی

سپس از او پرسیدیم، «روبی، چگونه چنین است؟»

روبی با اعتماد به نفس تأکید کرد، «زیرا من می دانم عیسی دست مرا خواهد گرفت.»

بهبودی روبی معجزه‌آسا بود، و او به شاد بودن ادامه می‌دهد. خلوص ایمان یک کودک چقدر با حماقت شک و تردید در بزرگسالی که می‌تواند مکرراً ما را وسوسه ‌کند، در تضاد است. ۱۳ اما همه ما می‌توانیم مانند بچه‌های کوچک شویم و انتخاب کنیم که بی‌ایمانی را کنار بگذاریم. آن یک انتخاب ساده است.

یک پدر مراقب مسئولانه از منجی تمنا می‌کند، می‌گوید، «اگر می‌توانی کاری کنی، … به ما کمک کن.» ۱۴

عیسی آنگاه به او گفت:

«اگر تو ایمان داشته باشی، همه چیزها برای کسی که ایمان دارد ممکن است.»

«آن پدر فوراً … با صدای بلند [اشک ریزان] گفت: «[سَروَر]، من ایمان دارم، ولی ایمانم كم است. آن را زیاد گردان.» ۱۵

این پدر متواضع خردمندانه انتخاب کرد تا بجای اعتماد به شکش به ایمانش به مسیح اعتماد کند. فقط بی اعتقادی شما، خدا را از برکت دادن با معجزات برای حرکت دادن کوه ها در زندگی شما باز خواهد داشت. ۱۶

چقدر خداوند مهربان است که میزان را برای ما در سطح ایمان و نه در سطح دانستن قرار داده است.

آلما آموزش می‌دهد:

«برکت یافته آن کسی است که به سخن خدا ایمان می آورد.» ۱۷

«[چون] خدا به همۀ کسانی که بنام او ایمان می آورند مهربان است؛ بنابراین او نخست خواستار است که شما ایمان آورید.» ۱۸

آری، در وهله اول، خدا می‌خواهد که به او ایمان بیاوریم.

ما بهترین مقابله با تندبادهای روحی‌مان را، با ایمان به مسیح و نگهداری فرمان‌های او انجام می‌دهیم. ایمان و اطاعت‌مان ما را به قدرتی فرای (قدرت) خودمان وصل می‌کند تا «بر [هر چیزی] که درزندگی ما اتّفاق می افتد — یا نمی افتد — »فائق آییم. ۱۹ آری، خدا «بی درنگ [ما] را برکت می دهد.» ۲۰ در واقع، به مرور زمان وضعیت ما به شادی تغییر می‌کند و «ما در مسیح زنده می‌شویم» هنگامی که ایمان‌مان به او را تقویت کرده و فرمان‌هایش را نگاه می‌داریم. ۲۱

برادران و خواهران، می‌شود امروز «شک نه، بلکه ایمان» را انتخاب کنیم. ۲۲ «راهِ راست ایمان آوردن به مسیح است.» ۲۳ ما «برکف دست‌های [او] نقش بسته‌ایم.» ۲۴ او منجی و [ضامن] ماست کسی که بر درب ما ایستاده و در می‌زند. ۲۵ به نام عیسی مسیح، آمین.