Pagtan-aw sa Pamilya sa Dios pinaagi sa Kinatibuk-ang Lente
Ako nagtuo nga kita makahimo, pinaagi sa mata sa hugot nga pagtuo, sa pag-adjust o pag-usab ug motan-aw sa atong kaugalingon ug sa atong mga pamilya uban ang paglaom ug kamaya.
Sa dihang gamay pa ang among kamanghorang anak nga babaye, si Berkeley, nagsugod ko sa paggamit og antipara sa pagbasa—ang matang (sa antipara) nga ang matan-aw mas modako [zoom in] ug mopadako sa tanan. Usa ka adlaw, samtang naglingkod mi nga nagbasa og libro, gitan-aw nako siya nga puno sa gugma pero naguol usab ko kay, sa kalit lang, morag mas dako na siya. Naghunahuna ko, “Asa man mipaingon ang panahon? Siya dako na kaayo!”
Sa pag-isa nako sa akong antipara para basa aron pahiran ang luha, nakaamgo ko, “Uy kadiyot lang—dili siya mas dako; kini lang gyod nga antipara! Sagdi na lang!”
Usahay ang tanan nga atong makita mao kanang duol, napadako nga pagtan-aw sa atong gihigugma. Karong gabii, dapiton ko kamo nga i-adjust o usaba [zoom out] ug motan-aw pinaagi sa laing lente—usa ka mahangtorong lente nga magtutok sa dakong hulagway, sa inyong mas dako nga istorya.
Sa pagsugod sa katawhan og paningkamot pag-adto sa kawanangan, ang walay tawo nga mga rocket walay mga bintana. Apan sa panahon sa Apollo 8 nga misyon sa bulan, aduna nay bintana ang mga astronaut. Samtang naglutaw-lutaw sa kawanangan, nahingangha sila sa gahom nga makita ang atong yuta ug gikuha kining talagsaong imahe, nga nakakuha sa pagtagad sa tibuok kalibotan! Kadtong mga astronaut nakasinati og kusog kaayo nga pagbati nga kini gihatagan sa kaugalingong ngalan: ang kinatibuk-ang epekto [overview effect].
NASA
Ang pagtan-aw gikan sa usa ka bag-o nga maayong posisyon sa panglantaw mousab sa tanan. Ang usa ka tigbiyahe sa kawanangan nag-ingon nga “gihimong gamay ang mga butang ngadto sa usa ka gidak-on nga mahimong makaya ra. … Makahimo kita niini. Kalinaw diha sa yuta—walay problema. Mohatag kini sa katawhan sa matang sa enerhiya … kanang matang sa gahom nga mosulbad og lisod nga mga problema.”1
Kay tawhanon, kita adunay yutan-ong pagtan-aw sa mga butang, apan nakita sa Dios ang dakong kinatibuk-an sa uniberso. Iyang nakita ang tanang gilalang, kitang tanan, ug puno sa paglaom.
Posible ba nga magsugod sa pagtan-aw sama sa pagtan-aw sa Dios samtang nagpuyo sa ibabaw niini nga planeta—aron mobati niining kinatibuk-ang pagbati? Ako nagtuo nga kita makahimo, pinaagi sa mata sa hugot nga pagtuo, sa pag-adjust o pag-usab ug motan-aw sa atong kaugalingon ug sa atong mga pamilya uban ang paglaom ug kamaya.
Ang mga kasulatan miuyon. Si Moroni naghisgot mahitungod niadtong kansang pagtuo “hilabihan kalig-on” nga sila “tinuod nga nakakita … uban ang mata sa hugot nga pagtuo, ug sila nalipay.”2
Uban sa mata nga nakatutok sa Manluluwas, sila mibati og kamaya ug nasayod sa kamatuoran: tungod ni Kristo, ang tanan masulbad ra. Ang tanan nga gikabalak-an nimo ug nimo ug nimo bahin sa—ang tanan ma-OK ra! Ug kadtong kinsa magtan-aw uban ang mata sa hugot nga pagtuo makahimo sa pagbati nga mahimong ma-OK ra kini karon.
Ako nakasinati og panahon sa kalisod sa akong kataposang tuig sa high school, niadtong wala ako maghimo og maayo nga mga pagpili. Nakahinumdom ko nga nakakita sa akong inahan nga naghilak, ug naghunahuna kon ako nakapasagmuyo ba niya. Niadtong higayona, nabalaka ko nga ang iyang mga luha nagpasabot nga nawad-an na siya og paglaom alang nako, ug kon wala siya mibati og paglaom alang kanako, siguro wala nay laing higayon sa paghinulsol ug paghimo og balik sa maayo nga mga pagpili.
Apan ang akong papa mas nagpraktis diha sa pag-adjust o pag-usab sa lente ug paghimo og taas nga pagtan-aw. Siya nakakat-on gikan sa kasinatian nga ang kabalaka mabati nga sama sa gugma, apan dili kini parehas.3 Iyang gigamit ang mata sa hugot nga pagtuo aron sa pagtan-aw nga ang tanan masulbad ra, ug ang iyang malaomon nga paagi sa pagduol nakausab kanako.
Dihang migradwar ko gikan sa high school ug miadto sa BYU, ang akong papa mipadala nako og mga sulat, nagpahinumdom kanako kon si kinsa ako. Nahimo siya nga akong tig-abiba, ug ang tanan nagkinahanglan og tig-abiba—usa ka tig-abiba nga wala magsulti kaninyo nga, “Dili igo ang kakusog sa inyong pagdagan”; sila mahigugmaon nga nagpahinumdom kaninyo nga makahimo kamo.
Si Papa mibuhat sama sa gipakita ni Lehi diha sa iyang damgo. Sama ni Lehi, siya nasayod nga kamo dili mopugos sa mga minahal kinsa mibati nga nahisalaag. “Pagpuyo kon asa ka ug tawaga sila. Moadto kamo sa kahoy [sa kinabuhi], magpabilin diha sa kahoy, padayon sa pagkaon sa bunga ug, uban sa usa ka pahiyom sa inyong panagway, padayon sa pag-awhag niadtong inyong gihigugma ug ipakita pinaagi sa ehemplo nga ang pagkaon sa bunga usa ka malipayon nga butang!”4
Kini nga biswal nga imahe nakatabang kanako atol sa mga gutlo sa kaguol sa dihang akong makita ang akong kaugalingon diha sa kahoy, nagkaon sa bunga ug naghilak tungod kay ako nabalaka; ug sa tinuod, unsa ka makatabang kana? Hinoon, pilion nato ang paglaom—paglaom sa atong Tiglalang ug diha sa matag usa, magsuporta sa atong abilidad nga mahimong mas maayo kay sa unsa kita karon.
Wala madugay human si Elder Neal A. Maxwell mitaliwan, ang usa ka reporter nangutana sa iyang anak nga lalaki unsa ang iyang gikamingawan. Miingon siya nga ang mga panihapon sa balay sa iyang mga ginikanan, tungod kay kanunay siyang mobiya nga gibati niya nga ang iyang papa mituo kaniya.
Mao kini ang panahon nga ang among hamtong nga mga anak nagsugod na sa pagpauli alang sa panihapon sa Dominggo uban sa ilang mga kapikas. Atol sa semana, akong nakaplagan ang akong kaugalingon nga naghimo og mga lista diha sa akong hunahuna sa mga butang nga akong mapahinumdoman nila sa Dominggo, sama sa: “Tingali sulayan ug tabangan pa ang mga bata kon naa ka sa panimalay,” o “Ayaw kalimti nga mahimong maayo nga tigpaminaw.”
Sa dihang akong nabasa ang komentaryo ni Brother Maxwell, akong gilabay ang mga listahan ug gipahilom kanang tigpanaway nga tingog, mao nga sa dihang akong nakita ang akong dagko na nga mga anak sulod lamang nianang mubo nga panahon kada semana, nagtutok ko sa daghang positibong mga butang nga ila nang gibuhat. Sa dihang ang among kamagulangang anak nga lalaki, si Ryan, mitaliwan pipila ka tuig ang milabay, nakahinumdom ko nga mapasalamaton sa among panag-uban nga mas malipayon ug mas positibo.
Sa dili pa kita makigsandurot sa usa ka minahal, mahimo ba natong ipangutana sa atong kaugalingon ang pangutana “Ang ako ba nga buhaton o isulti makatabang o makapasakit?” Ang atong mga pulong maoy usa sa atong labing gamhanan, ug ang mga sakop sa pamilya sama sa mga tawhanon nga pisara, nga nagbarog sa atong atubangan nga nag-ingon, “Isulat ang unsay imong hunahuna kanako!” Kini nga mga mensahe, tinuyo man o wala tuyoa, kinahanglang malaomon ug makapadasig.5
Ang atong trabaho dili ang pagtudlo sa usa ka tawo nga nakasinati og sa usa ka lisod nga panahon nga sila daotan o makapahigawad. Sa talagsaon nga mga okasyon tingali kita maaghat sa pagkorehir, apan kasagaran atong isulti sa atong mga minahal sa gisulti ug dili gisulti nga mga paagi ang mga mensahe nga gusto nilang madungog: “Ang among pamilya mabati nga bug-os ug kompleto tungod kay anaa ka niini.” “Ikaw higugmaon sa tibuok nimong kinabuhi—bisan unsa pa man ang mahitabo.”
Usahay, mas labaw natong gikinahanglan ang empatiya kay sa tambag; mas pagpaminaw kay sa usa ka lektyur; usa ka tawo nga maminaw ug maghunahuna, “Unsa may akong bation sa pagsulti sa ilang gisulti karon lang?”
Hinumdomi, ang mga pamilya kay hinatag sa Dios nga laboratoryo diin atong gisusi ang mga butang, busa ang mga sayop nga lakang ug sayop nga pagkalkula dili lang posible, apan malagmit naa. Ug dili ba kini makapainteres kon, human sa atong kinabuhi, atong makita nga kadtong mga relasyon, bisan kadtong mahagiton nga mga higayon, mao ang mga butang nga nakatabang kanato nga mahimong mas sama sa atong Manluluwas? Ang matag lisod nga pakigsuod usa ka oportunidad nga makat-on unsaon sa paghigugma sa mas lawom nga lebel—usa ka sama sa dios nga lebel.6
Atong i-adjust o usabon ang atong pagtan-aw sa mga relasyon sa pamilya isip ang gamhanang kahigayonan sa pagtudlo kanato sa mga leksyon nga kita mianhi dinhi aron mokat-on samtang kita modangop ngadto sa Manluluwas.
Atong dawaton, diha sa napukan nga kalibotan, walay paagi nga mahimong usa ka hingpit nga kapikas, ginikanan, anak nga lalaki o anak nga babaye, apo, magtutudlo, o higala— apan adunay usa ka milyon nga mga paagi aron mahimong usa ka maayo.7 Magpabilin kita sa kahoy, moambit sa gugma sa Dios, ug ipakigbahin kini. Pinaagi sa pagbayaw sa mga tawo sa atong palibot, kita magdungan nga mabayaw.
Subo lang, ang panumdoman sa pagkaon sa prutas dili igo; kinahanglan natong balik-balikon ang pagpakigbahin sa mga paagi nga mag-usab sa pagkabutang sa atong lente ug mosumpay kanato ngadto sa langitnong pagtan-aw—pinaagi sa pag-abli sa mga kasulatan, nga napuno sa kahayag, sa pag-abog sa kangitngit; pagpabilin sa atong mga tuhod hangtod nga ang atong kaswal nga pag-ampo mahimong gamhanan. Kini mao ang panahon nga ang mga kasingkasing mahumok, ug kita magsugod sa pagtan-aw sama sa pagtan-aw sa Dios.
Niining kataposan nga mga adlaw, tingali ang atong labing importante nga trabaho mao ang atong mga minahal—maayo nga katawhan nga nagpuyo niining daotan nga kalibotan. Ang atong paglaom makausab sa paagi sa ilang pagtan-aw sa ilang kaugalingon ug kon kinsa gayod sila. Ug pinaagi niini nga lente sa gugma, makita nila kon kinsa sila nga mamahimo.
Apan ang kaaway dili gusto nga kita o ang atong mga minahal magkauban sa pagpauli sa panimalay. Ug tungod kay nagpuyo kita sa usa ka planeta nga gigapos sa panahon ug limitado nga gidaghanon sa mga tuig,8 siya nagpadayon sa usa ka tinuod nga pagbati sa paglisang diha kanato. Lisod tan-awon, kon mas pokus kita sa mga detalye sa kinabuhi, nga ang atong direksyon mas importante kaysa atong katulin.
Hinumdomi, “Kon gusto kang mopaspas, lakaw nga mag-inusara. Kon gusto mo nga layo og maabtan, lakaw nga mag-uban.”9 Maayo na lang, ang Dios nga atong gisimba wala magapos sa panahon. Iyang nakita kon kinsa gayod ang atong mga minahal ug kon kita kinsa gayod.10 Mao nga Siya mapailubon kanato, naglaom nga magmapailubon kita sa matag usa.
Moangkon ko nga adunay mga panahon nga ang kalibotan, ang atong temporaryo nga panimalay, sama sa usa ka isla sa kasubo—sa mga higayon nga ang akong usa ka mata adunay hugot nga pagtuo ug ang laing mata nagbakho.11 Pamilyar mo niana nga pagbati?
Gibati nako ni niadtong Martes.
Mahimo ba nga pilion hinoon nato ang kinaiya sa atong propeta sa dihang misaad siya og mga milagro sa atong mga pamilya? Kon atong buhaton, ang atong kamaya madugangan, bisan kon ang unos magkadaghan. Siya nagsaad nga ang kinatibuk-ang epekto mahimong masinati karon, dili igsapayan sa atong mga sirkumstansiya.12
Ang pagbaton niining mata sa hugot nga pagtuo karon usa ka pagbakwi, o usa ka lanog, sa hugot nga pagtuo nga ania kanato sa wala pa kita moanhi niini nga planeta. Nakita niini labang sa kawalay kasegurohan sa usa ka gutlo, nga nagtugot kanato nga “magmalipayon sa pagbuhat sa tanan nga mga butang nga ubos sa atong gahom; ug unya … magmalinawon.”13
Aduna bay butang nga lisod sa inyong kinabuhi karon, usa ka butang nga inyong gikabalak-an nga dili masulbad? Kon wala ang mata sa hugot nga pagtuo, ingon og ang pagbati sama nga ang Dios nawad-an sa pagdumala sa mga butang, ug tinuod ba kana?
O tingali ang imong mas dako nga kahadlok mao nga kamo moagi niining lisod nga panahon nga kamo ra sa inyong kaugalingon, apan kana nagpasabot ba nga ang Dios mibiya kaninyo, ug tinuod ba kana?
Kini ang akong saksi nga ang Manluluwas adunay abilidad, tungod sa Iyang Pag-ula, sa paghimo sa bisan unsa nga ngil-ad nga inyong naagian ngadto sa usa ka panalangin. Siya misaad “uban sa dili mausab nga pakigsaad” nga samtang kita maningkamot sa paghigugma ug pagsunod Kaniya, “ang tanang mga butang diin [kita] gipaantos molihok alang sa [atong] kaayohan.”14 Tanan nga mga butang.
Ug tungod kay kita mga anak sa pakigsaad, kita makapangayo niining malaomon nga pagbati karon!
Samtang ang atong mga pamilya dili hingpit, kita mahimong mohingpit sa atong gugma alang sa uban hangtod nga kini mahimong makanunayon, dili mausab, bisan unsa pa nga matang sa gugma—ang matang sa gugma nga nagsuporta sa kausaban ug nagtugot sa pagtubo ug sa pagbalik.
Kini ang buhat sa Manluluwas sa pagpabalik sa atong mga minahal. Kini Iyang buhat ug Iyang tukmang panahon. Kini mao ang atong buhat ang paghatag sa paglaom ug kasingkasing nga ilang kapaulian. “Wala kitay awtoridad sa [Dios] sa pagpanghimaraot ni sa Iyang gahom sa pagtubos, apan gitugotan kita sa paggamit sa Iyang gugma.”15 Si Presidente Nelson mitudlo usab nga ang uban nagkinahanglan sa atong gugma labaw pa kay sa atong paghukom. “Sila kinahanglan nga makasinati sa tiunay nga gugma ni Jesukristo nga makita sa [atong] mga pulong ug mga aksyon.”16
Ang gugma mao ang butang nga makapausab sa mga kasingkasing. Kini ang labing putli nga motibo sa tanan, ug ang uban makabati niini. Paningkamotan nato nga masunod ang mga pulong sa propeta nga gihatag 50 ka tuig na ang milabay: “Ang panimalay dili pakyas hangtod nga dili kamo mawad-an sa paglaom.”17 Segurado, kadtong kinsa ang labing naghigugma ug labing dugay maoy daog!
Diha sa yutan-ong mga pamilya, kita yanong nagbuhat sa unsay gibuhat sa Dios kanato—nagtudlo sa dalan ug naglaom nga ang atong mga minahal sa kinabuhi moadto niana nga direksyon, nasayod nga ang dalan nga ilang agian ilaha na nga pagpili.
Ug kon sila moagi sa pikas nga bahin sa tabil ug moduol nianang mahigugmaong makaagni nga pagbira sa usa ka langitnong panimalay,18 nagtuo ko nga pamilyar kini tungod sa kon giunsa sila paghigugma dinhi.
Atong gamiton kanang kinatibuk-ang lente ug tan-awon ang mga tawo nga atong gihigugma ug gikauban sa pagpuyo isip mga kauban niining matahom nga planeta.
Ikaw ug ako? Makahimo kita niini! Kita makalahutay ug makalaom! Mahimo kitang magpabilin sa kahoy ug mokaon sa bunga uban ang pahiyom sa atong mga nawong, ug himoon nga ang Kahayag ni Kristo diha sa atong mga mata mahimong butang nga ilang masaligan sa ilang labing ngitngit nga mga oras. Samtang ilang makita ang kahayag diha sa atong panagway, madani sila niini. Kita makatabang dayon sa pagpatutok og balik sa ilang atensiyon ngadto sa orihinal nga tinubdan sa gugma ug kahayag, “ang masidlak ug bitoon sa kabuntagon,” si Jesukristo.19
Mohatag ko sa akong pagpamatuod nga kini—kining tanan—mahimong mas maayo pa kay sa imong mahunahunaan! Uban ang mata sa hugot nga pagtuo ngadto ni Jesukristo, hinaot makita nato nga ang tanan masulbad ra sa kataposan, ug mobati nga kini maayo ra ang tanan karon. Diha sa ngalan ni Jesukristo, amen.