Ang Kadaogan sa Paglaom
Ang paglaom usa ka buhi nga gasa, usa ka gasa nga motubo samtang molambo ang atong pagtuo kang Jesukristo.
Minahal kong kaigsoonan tadlas sa kalibotan, samtang sugdan nato kining espesyal kaayong panahon sa kinatibuk-ang komperensiya, ang mga mata sa langit seguradong nakatutok ngari kanato. Madunggan nato ang tingog sa Ginoo pinaagi sa Iyang mga sulugoon; mabati nato ang “makagiya, makadirekta, [ug] makahupay” nga impluwensiya sa Espiritu Santo, ug ang atong pagtuo malig-on.
Tulo ka tuig ang milabay, gisugdan ni Presidente Russell M. Nelson ang kinatibuk-ang komperensiya niini nga mga pulong: Ang “putli nga pagpadayag alang sa mga pangutana sa inyong kasingkasing makapahimo niini nga komperensiya nga magantihon ug dili mahikalimtan. Kon kamo wala pa magtinguha alang sa pagpangalagad sa Espiritu Santo aron matabangan kamo nga makapaminaw kon unsa ang buot sa Ginoo nga inyong madunggan atol niining duha ka adlaw, ako modapit kaninyo sa pagbuhat sa ingon karon. Palihog himoa kini nga komperensiya nga panahon sa pagbusog sa mga mensahe gikan sa Ginoo pinaagi sa Iyang mga sulugoon.”
Ang mga kasulatan misumpay sa tulo ka pulong sa gamhanan kaayong paagi: pagtuo, paglaom, gugmang putli. Ang gasa sa paglaom usa ka dili mapalit nga tuga gikan sa Dios.
Ang pulong nga paglaom gigamit alang sa daghan nga butang nga gusto natong mahitabo. Sama pananglit, “maglaom ko nga dili unta moulan,” o “maglaom ko nga modaog unta ang atong team.” Ang akong tuyo mao ang pagpamulong sa atong sagrado ug mahangtorong mga paglaom nga nakasentro kang Jesukristo ug sa gipahiuli nga ebanghelyo, ug sa atong “masaligon nga [mga] pagpaabot … sa gisaad nga mga panalangin sa pagkamatarong.”
Ang Atong Paglaom alang sa Kinabuhing Dayon
Ang atong gilaoman nga kinabuhing dayon maseguro pinaagi sa grasya ni Kristo ug sa kaugalingon natong mga pagpili, magtugot kanato sa talagsaong panalangin sa pagbalik ngadto sa atong langitnong panimalay ug magpuyo sa hangtod sa kalinaw ug kalipay kauban sa atong Langitnong Amahan, sa Iyang Hinigugmang Anak, sa atong matinud-anong pamilya ug bililhong mga higala, ug sa mga lalaki ug babaye nga matarong dinhi sa yuta gikan sa matag kontinente ug sa matag siglo.
Dinhi sa yuta masinati nato ang kalipay ug kasubo samtang kita pagasulayan ug pamatud-an. Ang atong kadaogan moabot pinaagi sa pagtuo kang Jesukristo samtang magmadaogon kita sa atong mga sala, mga kalisdanan, mga tentasyon, kawalay kaangayan, ug sa mga hagit niining mortal nga kinabuhi.
Samtang maglig-on kita sa atong pagtuo kang Jesukristo, makabaton kita og panglantaw nga makakita lapas sa atong mga kalisdanan ngadto sa mga panalangin ug mga saad sa kahangtoran. Sama sa kahayag kansang kasanag molambo, ang paglaom mohayag sa nagkangiob nga kalibotan, ug atong makita ang atong mahimayaon nga kaugmaon.
Ang Paglaom Naggikan sa Dios
Sukad sa sinugdanan, ang atong Langitnong Amahan ug ang Iyang Hinigugma nga Anak mahinamong mipanalangin og bililhong gasa sa paglaom ngadto sa mga matarong.
Human mibiya sa tanaman, Si Adan ug si Eva gitudloan sa usa ka anghel sa saad ni Jesukristo. Ang gasa sa paglaom midan-ag sa ilang kinabuhi. Mipahayag si Adan, “Ang akong mga mata nabuka, ug niini nga kinabuhi ako adunay kalipay.” Gipamulong ni Eva ang “kalipay sa [ilang] katubsanan, ug sa kinabuhi nga dayon nga gihatag sa Dios ngadto sa tanan nga masulundon.”
Sama sa Espiritu Santo nga nagdala og paglaom kang Adan, ang gahom sa Espiritu sa Ginoo molamdag sa mga matinud-anon karon, nagpasanag sa reyalidad sa kinabuhing dayon.
Ang Manluluwas nagpadala kanato og usa ka Maghuhupay, ang Espiritu Santo, usa ka kompanyon sa atong pagtuo ug paglaom, nagdala og kalinaw “dili sama sa hinatagan sa kalibotan.”
“Dinhi sa kalibotan,” miingon ang Manluluwas, “paantoson kamo apan ayaw kahadlok [padayona kanang kasanag sa paglaom] kay nabuntog ko na ang kalibotan.”
Sa mga panahon nga lisod, pilion nato ang pagsalig sa Ginoo uban sa pagtuo. Mag-ampo kita sa hilom, “Dili ang akong pagbuot maoy matuman kondili ang imo.” Mobati kita sa pag-aprobar sa Ginoo alang sa maaghop natong kaandam, ug magpaabot kita sa gisaad nga kalinaw nga ipadala sa Ginoo sa Iyang gipili nga eksaktong panahon.
Si Apostol Pablo mitudlo, “Ang Dios sa paglaom [mopuno] kaninyo sa … kalipay ug pakigdait … , aron kamo mapuno sa tumang paglaom,” “magmaya tungod sa paglaom; pagpailob sa mga kalisdanan;” “pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo.”
Usa ka Mensahe sa Paglaom
Si Propeta Moroni nasayod mismo mahitungod sa pagkaadunay paglaom kang Kristo atol sa kalisdanan. Iyang gipasabot ang makahahadlok niyang sitwasyon:
“Nag-inusara [ako]. … “Ako wala nay … kapaingnan.”
“Ako wala magpakita sa akong kaugalingon … basin og ila kong patyon.”
Sa talagsaong paagi, niining mangitngit ug subo nga oras, girekord ni Moroni ang mga pulong sa paglaom sa iyang amahan:
“Kon ang usa ka tawo adunay pagtuo siya kinahanglan nga magbaton og paglaom; kay kon walay pagtuo, walay paglaom.”
“Unsa kanang inyong gilaoman? … Kamo magbaton og paglaom pinaagi sa pag-ula ni Kristo ug sa gahom sa iyang pagkabanhaw, aron mabanhaw ngadto sa kinabuhing dayon.”
Mga kaigsoonan, ang paglaom usa ka buhi nga gasa, usa ka gasa nga motubo samtang molambo ang atong pagtuo kang Jesukristo. “Ang pagtuo mao ang ebidensya sa mga butang nga [atong] gilaoman.” Tukoron nato kini nga butang—ang ebidensya sa atong pagtuo pinaagi sa pag-ampo, mga pakigsaad sa templo, pagtuman sa mga sugo, padayon nga pagbusog sa mga kasulatan ug sa mga pulong sa modernong mga propeta, pag-ambit sa sakramento, ug pagsimba matag semana kauban sa atong isigka-Santos.
Usa ka Mensahe sa Paglaom
Sa paglig-on sa atong paglaom sa panahon sa nagkadaghan nga kadaotan, gitudloan sa Ginoo ang Iyang propeta nga tisokan ang daghang dapit sa yuta og Iyang mga templo.
Kon mosulod kita sa balay sa Ginoo, mobati kita sa Espiritu sa Dios, nagmatuod sa atong paglaom.
Ang templo nagpamatuod sa walay sulod nga lubnganan ug nga ang kinabuhi lapas sa tabil padayon alang sa tanan.
Alang niadtong walay mahangtoron nga kompanyon, ang mga ordinansa sa gamhanang paagi nagmatuod nga ang matag matarong nga tawo makadawat sa matag gisaad nga panalangin.
Adunay langitnong paglaom sa usa ka batan-ong magtiayon nga mag-atubang sa pagluhod sa altar aron iselyo, dili lamang alang niini nga panahon apan alang sa kahangtoran.
Adunay dako kaayong paglaom kanato diha sa mga saad nga gihimo sa atong kaliwatan, bisan unsa man ang ilang mga kahimtang.
Walay kasakit, walay mga sakit, walay dili makiangayon, walay pag-antos, walay mopakisdom sa atong paglaom kon kita motuo ug mohupot og hugot sa atong mga pakigsaad sa Dios sulod sa balay sa Ginoo. Balay kini sa kahayag, balay sa paglaom.
Kon Gitalikdan ang Paglaom
Moagas ang atong mga luha sa kasubo kon makita nato ang mga kasubo ug kasagmuyo niadtong walay paglaom kang Kristo.
Bag-o lang kong nakaobserba gikan sa layo sa usa ka magtiayon nga kausa dunay pagtuo kang Kristo apan mihukom nga wagtangon ang ilang gituohan. Malamposon sila sa kalibotan, ug nakita nga gikahimuot nila ang ilang intelektuwal nga abilidad ug pagsalikway sa ilang gituohan.
Ang tanan ingon og maayo ra hangtod ang bana, nga batan-on pa ug lagsik, kalit nga nasakit ug namatay. Sama sa usa ka eklipse sa adlaw, ilang gialihan ang kahayag sa Anak, ug ang resulta mao ang eklipse sa paglaom. Ang asawa, nga wala makatuo, mibati karon og kalibog, puno sa kasakit tungod sa kadili andam, wala makahupay sa iyang mga anak. Ang iyang intelektwal nga abilidad nag-ingon nga ang iyang kinabuhi hingpit ang pagkahan-ay hangtod sa kalit wala na siyay makita nga ugma. Ang iyang kasagmuyo nagdala og kangitngit ug kalibog.
Paglaom atol sa Makabuak sa Kasingkasing nga Trahedya
Tugoti kong isukwahi ang kahapdos sa iyang kasagmuyo ngadto sa laing pamilya nga naglaom kang Kristo atol sa makabuak sa kasingkasing nga gutlo.
Bayente uno ka tuig nang milabay ang bag-ong natawo nga anak sa akong pag-umangkong lalaki, si Ben Andersen, ug ang iyang asawa, si Robbie, gisakay og eroplano padulong sa ospital gikan sa ilang komunidad sa pagpanguma sa Idaho ngadto sa Salt Lake City. Miabot ko sa ospital, ug mipasabot si Ben sa grabe, makapahulga sa kinabuhi nga mga komplikasyon sa kasingkasing sa ilang masuso nga anak. Gibutang namo ang among mga kamot sa gamay nga ulo ni Trey. Ang Ginoo mipanalangin kaniya ug padayon nga kinabuhi.
Gioperahan si Trey sa kasingkasing sa unang semana sa iyang kinabuhi, ug daghang pag-opera ang misunod. Paglabay sa katuigan, naklaro nga si Trey nagkinahanglan gayod nga ilisan og kasingkasing. Bisan og ang iyang pisikal nga mga kalihokan limitado, milambo ang iyang pagtuo. Misulat siya, “Wala gayod ko magmahay sa akong kaugalingon kay kaniadto pa kong nasayod sa kaimportante sa pagbaton og pagtuo kang Jesukristo ug sa pagpamatuod sa plano sa kaluwasan.”
Gitipigan ni Trey sa iyang phone kining kinutlo gikan ni Presidente Nelson, “Ang kalipay nga atong gibati dili kaayo konektado sa mga sirkumstansiya sa atong kinabuhi apan konektado kaayo sa gitutokan sa atong kinabuhi.”
Misulat si Trey: “Kanunay nakong gilantaw ang pagserbisyo og usa ka full-time nga misyon, apan … ang akong mga doktor dili motugot nga magmisyon ko hangtod molabay ang usa ka tuig human mailisan ang akong kasingkasing. … Gipahimutang nako ang akong pagtuo kang Jesukristo.”
Si Trey lipay kaayo nga nadawat sa major niya nga accounting sa BYU sugod karong semester, apan mas labaw ka malipayon sa milabayng Hulyo dihang nadawat niya ang gipaabot nga tawag nga moadto sa ospital alang sa pag-ilis sa iyang kasingkasing.
“Usa ka tuig,” miingon si Trey, “ug naa na ko sa akong misyon.”
Dunay daghang mga gilaoman dihang misulod siya sa operahanan. Apan, atol sa pag-opera dunay grabeng mga komplikasyon, ug si Trey wala na gayod makamata.
Ang iyang mama, si Robbie, miingon: “Ang Biyernes mao ang labihan ka makabuak sa kasingkasing nga adlaw … gisulayan lang namo sa pagsabot ang sitwasyon sulod sa operahanan. … Nagtukaw ko sa tibuok gabi sa paghunahuna sa tanang hitabo. … Apan pagka-Sabado, nakamata ko nga mibati og labihan nga kalipay. Dili lang kadto kalinaw; dili kadto usa ka paglimod. Mibati ko og kalipay alang sa akong anak, ug mibati ko og kalipay isip iyang inahan. … Si Ben nakamata og mas sayo kay kanako, ug dihang nagkaistorya mi sa kataposan, si Ben nakamata uban sa parehas gayod nga pagbati.”
Mipasabot si Ben nga: “Ang katin-awan misulod sa akong kalag samtang gitudloan ako sa Dios pinaagi sa Iyang Espiritu Santo. Nakamata ko alas 4:00 sa buntag ug napuno sa dili mahulagway nga kalinaw ug kalipay. Nganong posible kaha kini? … Ang pagkamatay ni Trey labihan ka hapdos, ug gimingaw kaayo ko kaniya. Apan wala kami pasagdi sa Ginoo nga walay kahupayan. … Nagpaabot ako sa malipayon unya nga panag-abot.”
Ang Saad sa Paglaom
Gisulat ni Trey sa iyang journal kini nga mga pulong gikan sa pakigpulong ni Presidente Nelson sa kinatibuk-ang komperensiya: “Daw dili posible nga mobati og kalipay kon nag-antos ang inyong anak og walay kaayohan nga sakit o kon nawagtangan kamo sa inyong trabaho o kon giluiban kamo sa inyong kapikas. Apan mao gayod kana ang kalipay nga gitanyag sa Manluluwas. Ang Iyang kalipay makanunayon, nagsiguro kanato nga ang atong “mga kasakitan sulod lamang sa mubo nga higayon” [Doktrina ug mga Pakigsaad 121:7] ug ipahinungod ngadto sa atong kaayohan.”
Mga kaigsoonan, Ang kalinaw nga inyong gitinguha tingali dili dayon moabot sigon sa inyong gitinguha, apan mosaad ko kaninyo nga kon mosalig kamo sa Ginoo, ang Iyang kalinaw moabot.
Unta atong maamumahan ang atong bililhong pagtuo, magpadayon uban sa hingpit nga kahayag sa paglaom. Mopamatuod ko nga ang atong paglaom mao ang atong Manluluwas nga si Jesukristo. Pinaagi Kaniya, ang atong tanan nga matarong nga pangandoy matuman. Siya ang Dios sa paglaom—ang kadaogan sa paglaom. Buhi Siya ug nahigugma Siya kaninyo. Sa ngalan ni Jesukristo, amen.