“Mao Ako”
Ang gugma nga putli ni Kristo—makita sa hingpit nga pagkamaunongon ngadto sa balaan nga kabubut-on—milahutay ug padayon nga milahutay.
Adlaw kini sa Igpapahulay, ug nagpundok kita aron sa pagsulti bahin kang Kristo ug Siya nga gilansang. Ako nasayod nga ang akong Manunubos buhi.
Hunahunaa kini sa senaryo gikan sa miaging semana sa mortal nga kinabuhi ni Jesus. Adunay pundok sa katawhan, lakip ang Romano nga mga sundalo nga adunay mga tukon ug nagbitbit og mga espada. Gipangulohan sa mga opisyales gikan sa dako-dako sa mga pari nga adunay gikaptan nga mga sulo, kining makugihon nga pundok wala magpadulong aron sa pagbuntog og siyudad. Karong gabii mangita sila og usa ka tawo lamang, usa ka tawo nga walay gibitbit nga hinagiban, wala gibansay sa pagkasundalo, o nagbuhat og pisikal nga kombate sa bisan unsang higayon sa Iyang tibuok kinabuhi.
Sa dihang nagpadulong ang mga sundalo, si Jesus, sa paningkamot nga panalipdan ang Iyang mga disipulo, misugat ug miingon, “Kinsa ba ang inyong gipangita?” Sila mitubag, “Si Jesus nga taga-Nazaret.” Si Jesus mitubag, “Mao ako. … Sa dihang … miingon siya ngadto kanila, Mao ako, miatras sila, ug nangatumba sa yuta.”
Alang kanako, usa kana sa makakutaw nga mga linya sa tanang kasulatan. Taliwala sa ubang mga butang, kini nagsulti ngari kanako sa kinasingkasing nga ingon nga anaa sa presensya sa Anak sa Dios—ang halangdon nga Jehova sa Daang Tugon ug Maayo nga Magbalantay sa Bag-o, nga walay mga hinagiban sa bisan unsang matang—nga sa pagpaminaw lamang sa tingog niining Silonganan panahon sa Bagyo, kining Prinsipe sa Kalinaw, igo na sa mga kaaway nga nagsalimoang og dagan, nakapadungan nila og pagpangatumba, nakapahimo sa tibuok grupo sa pagpangandoy nga gipatrabaho na lang unta sila sa kusina nianang gabhiona.
Pipila lang ka adlaw sayo niana, sa dihang madaogon Siyang misulod sa siyudad, “nagkaguliyang ang mga tawo didto,” ang kasulatan nag-ingon, nangutana, “Kinsa ba kanang tawhana?” Makahunahuna lang ko nga “Kinsa ba kanang tawhana?” mao ang pangutana niadtong nalibog nga mga sundalo nga gipangutana karon!
Ang tubag niadto nga pangutana wala kaha sa Iyang panagway, kay gitagna ni Isaias mga pito ka siglo sayo niana nga “siya walay panagway ni kaanyag; ug sa diha nga ato na siya nga makita, wala siyay katahom aron ato nga tinguhaon siya.” Dili kini sa pagkatinuod sa Iyang gilak-gilak nga ilisan o sa Iyang hilabihan ka adunahan, diin Siya wala niana. Dili gayod kini gikan sa bisan unsa nga propesyonal nga pagbansay diha sa lokal nga mga sinagoga tungod kay wala kitay ebidensiya nga mieskwela Siya sa bisan hain niini, bisan sa Iyang pagkabatan-on Iyang napakurat og maayo ang andam nga mga eskribo ug mga abogado, nakapahibulong kanila sa Iyang doktrina “isip usa nga adunay awtoridad.”
Gikan niadto nga pagtudlo diha sa templo ngadto sa Iyang madaogon nga pagsulod sa Jerusalem ug kining kataposan, dili makataronganon nga pagdakop, si Jesus gibutang sa naandan nga kalisod, kasagaran tipas nga mga sitwasyon diin Siya kanunay nagmadaogon—mga kadaogan nga wala kitay katin-awan gawas sa balaan nga DNA.
Gani ngadto sa kasaysayan daghan ang nagpayano, bisan sa ka walay hinungdan sa atong hulagway Kaniya ug sa Iyang pagsaksi kon si kinsa Siya. Gipagamay nila ang Iyang kamatarong ngadto sa yano nga pagkakimi, Iyang hustisya ngadto sa kasuko lamang, Iyang kaluoy ngadto sa kamatugtanon lamang. Kinahanglang dili kita mahimong sad-an sa maong yano nga mga bersiyon Kaniya nga sayon rang gibale-wala ang mga pagtulun-an nga atong makita nga dili komportable. Kining “pagpakahilom” tinuod bisan kabahin sa Iyang kataposan nga pagpasabot sa hiyas, Iyang gugma.
Atol sa Iyang mortal nga misyon, si Jesus mitudlo nga adunay duha ka dagkong sugo. Gitudloan sila niini nga komperensiya ug sa hangtod pagatudloan: “Higugmaa ang Ginoo nga inyong Dios [ug] higugmaa ang inyong silingan ingon sa inyong kaugalingon.” Kon kita mosunod sa Manluluwas sa matinud-anong paagi niining duha ka labing mahinungdanon ug dili mahimong bulagon nga mga lagda, kinahanglan kitang mogunit og maayo sa unsay Iya nang nasulti. Ug unsay Iyang tinuod nga nasulti mao ang, “Kon gihigugma ninyo ako, tumana ninyo ang akong mga sugo.” Nianang samang gabii, Siya miingon nga kita “maghigugmaay; kon unsa ang akong paghigugma kaninyo.”
Niadto nga mga kasulatan, kadtong nakapasarang nga mga hugpong sa mga pulong nagpatin-aw sa tinuod, Kristohanong gugma—usahay nagpasabot og gugmang putli—mao gayod ang mahinungdanon.
Unsa ang gipasabot niini? Giunsa paghigugma ni Jesus?
Una, mihigugma Siya uban sa “tibuok [Niyang] kasingkasing, gahom, hunahuna ug kusog,” naghatag Kaniya sa abilidad sa pag-ayo sa labihan nga kasakit ug nagpahayag sa labing lisod nga kamatuoran. Sa daklit, Siya ang usa nga makapahigayon og grasya ug moinsister sa kamatuoran sa samang higayon. Sa gipanalangin ni Lehi ngadto sa iyang anak nga lalaki nga si Jacob, ang “Katubsanan mahitabo pinaagi sa Balaan nga Mesiyas; kay siya puno sa grasya ug kamatuoran.” Ang Iyang gugma nagtugot og makapadasig nga gakos kon kini gikinahanglan ug mapait nga kopa kon kini kinahanglan nga imnon. Mao nga maninguha kita sa paghigugma—sa tibuok natong kasingkasing, gahom, hunahuna, ug kusog—tungod kay mao kana ang paagi nga Siya naghigugma kanato.
Ang ikaduhang kinaiya sa balaang gugma nga putli ni Jesus mao ang Iyang pagkamasulundon sa matag pulong nga mogula gikan sa ba-ba sa Dios, kanunay nga nahiuyon sa Iyang kabubut-on ug batasan sama sa Iyang Langitnong Amahan.
Sa dihang miabot Siya sa Kasadpang Bahin sa Kalibotan human sa Iyang Pagkabanhaw, si Kristo miingon ngadto sa mga Nephita: “Tan-awa, ako si Jesukristo. … Ako miinom nianang pait nga kopa nga gihatag sa Amahan ngari kanako, … diin pinaagi niini akong natuman ang kabubut-on sa Amahan … gikan sa sinugdanan.”
Sa dili maihap nga mga paagi ikapaila ra gayod unta Niya ang Iyang Kaugalingon, si Jesus mibuhat sa ingon pinaagi sa pagpahayag sa Iyang kamasulundon ngadto sa kabubut-on sa Amahan—wala magsapayan nga sa dili pa dugay sa wala pa ang Iyang oras sa hilabihang panginahanglan, kining Bugtong Anak sa Dios mibati nga hingpit nga gibiyaan sa Iyang Amahan. Ang putling gugma ni Kristo—makita sa hingpit nga pagkamaunongon sa balaang kabubut-on—milahutay ug padayon nga molahutay, dili lamang pinaagi sa sayon ug komportable nga mga adlaw apan ilabi na pinaagi sa labing ngitngit ug labing malisod nga mga adlaw.
Si Jesus “usa ka tawo sa mga kasub-anan,” ang mga kasulatan nag-ingon. Siya misinati og kagul-anan, kakapoy, kadismaya, ug hilabihang pag-inusara. Niini ug sa tanang higayon, ang gugma ni Jesus wala mopakyas, ug bisan sa Iyang Amahan. Uban sa hingpit nga gugma—ang matang nga naghulagway, naghatag og gahom, ug nagtugyan—ang atong gugma dili usab mopakyas.
Mao nga, kon usahay maninguha kamo og maayo, mas lisod na hinuon kini; kon, ingon nga maninguha kamo sa pagbuhat sa inyong mga limitasyon ug sa inyong mga pagkulang, makakita kamo og tawo o butang nga motinguha sa paghagit sa inyong pagtuo; kon, samtang motrabaho kamo sa matinuoron nga paagi, mobati kamo gihapon og mga higayon sa kakuyaw nga mobuntog kaninyo, hinumdomi nga mao kini alang sa pipila sa kadaghanang matinud-anon ug makapatingala nga mga tawo sa matag panahon. Hinumdomi usab nga adunay kusog sa kalibotan nga nagtinguha sa pagsupak sa matag maayong butang nga inyong gitinguha sa pagbuhat.
Mao nga, sa kabuhong ingon man usab sa kakabos, sa pribado nga pasidungog ingon man usab sa pangpubliko nga pagsaway, sa balaang mga elemento sa Pagpahiuli ingon man usab sa makatawhanong mga kahuyang nga dili unya malikayan nga kabahin niini, padayon kita sa pagpabilin sa tinuod nga Simbahan ni Kristo. Ngano man? Tungod kay sama sa atong Manunubos, miuyon kita niining tibuok nga kurso—dili magtapos sa unang mubo nga pasiuna nga pasulit apan ngadto na sa kataposang eksamin. Ang hingpit nga kalipay niini mao nga ang Agalon mihatag kanato sa tanang tubag sa wala pa magsugod ang kurso. Dugang pa, kita adunay daghang magtutudlo kinsa nagpahinumdom kanato niini nga mga tubag sa kasagarang mga hunonganan sa inyong agianan. Apan syempre, wala gayoy mahitabo niini kon padayon kitang mopalta sa klase.
“Kinsa ba ang inyong gipangita?” Uban sa tibuok natong kasingkasing kita motubag, “Si Jesus nga taga-Nazaret.” Sa dihang Siya miingon, “Mao ako,” kita moluhod ug moangkon sa atong dila nga Siya ang buhi nga Kristo, nga Siya lamang ang miula alang sa atong mga sala, nga Siya miagak kanato bisan og nagtuo kita nga Siya mibiya kanato. Kon mobarog kita sa Iyang atubangan ug makakita sa mga samad sa Iyang mga kamot ug mga tiil, magsugod kita sa paghunahuna unsay gipasabot niini alang Kaniya sa pagdala sa atong mga sala ug magmasulub-on, hingpit nga magmasulundon ngadto sa kabubut-on sa Iyang Amahan—tanan tungod sa putli nga gugma alang kanato. Sa pagpaila sa uban ngadto sa hugot nga pagtuo, paghinulsol, bunyag, ang gasa sa Espiritu Santo, ug pagdawat sa atong mga panalangin diha sa balay sa Ginoo—mao kini ang nag-unang “mga baroganan ug mga ordinansa” nga sa kataposan mopaila sa atong gugma sa Dios ug sa silingan ug sa kalipay nagtimaan sa tinuod nga Simbahan ni Kristo.
Mga kaigsoonan, ako mopamatuod nga Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mao ang behikulo nga gihatag sa Dios alang sa atong kahimayaan. Ang ebanghelyo nga gitudlo niini tinuod, ug ang pagkapari nga nagpamatuod niini dili kinopya. Ako mopamatuod nga si Russell M. Nelson usa ka propeta sa atong Dios, ingon man sa Iyang mga gisundan ug sa Iyang mga manununod. Ug usa ka adlaw kana nga panagna nga giya modumala og henerasyon nga makakita sa atong Sinugo sa Kaluwasan nga mokunsad sama sa “kilat … gikan sa sidlakan,” ug kita mosinggit, “si Jesus nga taga-Nazaret.” Uban sa mga bukton nga kanunayng nakatuyhad ug gugma nga kinasingkasing, Siya motubag, “Mao Ako.” Ako mosaad uban sa apostolikanhong gahom ug awtoridad sa Iyang balaan nga ngalan, gani si Jesukristo, amen.