“Ang Ginoo Nahimuot sa Pilipinas”

Niadtong Disyembre 1941, sa diha nga ang Estados Unidos misalmot sa Ikaduhang Gubat sa Kalibutan, si Maxine Tate miapil sa Red Cross, mibati nga didto siya mahimong “makaserbisyo og maayo” ug makatuman sa iyang “labing mahinungdanong mga tinguha nga magbuhat og kaayohan alang sa mga tawo.” Sa hapit na mahuman ang gubat, gipadala siya sa Pilipinas. Sama sa iyang gibuhat bisan asa, si Maxine, bitbit kanunay ang iyang pump organ, misugod sa pagpundok sa mga sundalo nga mga Santos sa Ulahing mga Adlaw aron magdungan og simba. Sa Manila nakakuha siya og usa ka tigumanan nga lugar sa panimalay sa dugay na nga nagpuyo sa Manila nga si Koronel Edward “Pete” Grimm, bisan kon dili pa siya miyembro sa Simbahan.

Agi og dugang sa pag-organisar sa mga miting sa Simbahan, si Maxine nalambigit sa pag-atiman sa mga napriso sa gubat ug sa paghatag og kahupayan sa mga bakwit (refugee). Samtang namalandong siya kon unsaon sa paghimo og butang nga labing makaayo alang kanila, si Maxine gusto nga motanyag og espirituhanon ingon man usab pisikal nga kahupayan. Nianang higayuna, hinoon, ang Simbahan wala pay legal nga pag-ila o lokal nga mga kongregasyon sa Pilipinas, ug ang mga lider sa Simbahan nagduhaduha sa pagbunyag sa mga kinabig nga walay plano alang sa suporta sa umaabut. Labing minos duha ka Pilipino ang nakadawat og pagtugot nga bunyagan bisan pa man niadtong mga pagduhaduha: si Aniceta Pabilona Fajardo, higala ni Maxine, gibunyagan niadtong 1945, ug si David Lagman, nga adunay kaila nga usa ka piloto nga Santos sa Ulahing mga Adlaw, gibunyagan niadtong 1958.

Human sa gubat, si Maxine naminyo ni Pete Grimm ug mipuyo sa Manila. Sa ulahing bahin sa mga 1950 iyang giorganisar ang Sunday School ug ang Primary kauban ang ubang mga pamilya nga gikan sa laing mga nasud. Hinoon, wala siya makontento, nga ang ebanghelyo anaa ra sa ilang grupo ug midapit og Pilipino nga mga higala sa pagtambong. “Gibuhat niya kutob sa iyang mahimo sa pagtudlo sa ebanghelyo ngadto sa uban,” nahinumdom si Elder Gordon B. Hinckley. “Mihangyo siya nga magpadala og mga misyonaryo.” Pagka-1960 ang mga lider sa Simbahan nangandam sa pagbuhat sa ingon; si Pete mitabang sa legal nga mga papeles nga magtugot sa Simbahan sa pagpadala og mga misyonaryo ngadto sa nasud. Sa katapusan, niadtong Abril 1961, si Hinckley miabli sa Pilipinas alang sa misyonaryo nga buhat. Si David Lagman usa niadtong kinsa nakadungog sa pag-ampo ni Hinckley nga unta adunay “daghang liboan kinsa modawat niini nga mensahe ug mapanalanginan sa ingon.”

Ang pipila ka Santos sa Pilipinas nalipay sa hilabihan sa dihang ang unang mga misyonaryo miabut niadtong Hunyo 5, 1961. “Sigurado gayud,” si David Lagman naghunahuna, “ang Ginoo nahimuot sa Pilipinas.” Pagka-Agosto, ang asawa ni David, si Eloisa, nahimong kinaunhang kinabig nga nabunyagan sukad sa pag-abut sa mga misyonaryo. Ang uban paspas na nga midawat sa mensahe. Si Ruben M. Lacanienta miingon nga alang sa iyang pamilya, ang gipahiuli nga ebanghelyo “sama sa usa ka dyamante nga nagkidlap-kidlap taliwala sa pundok sa hugaw nga uling,” nga nagtanyag kanila “og kaisug sa pag-usab alang sa kamatuoran.” Sila si Maxine ug Pete mipadayon sa pagsuporta sa mga misyonaryo ug sa bag-ong mga miyembro sa Simbahan—kadaghanan sa unang 2,000 ka bunyag gipahigayon didto sa ilang swimming pool. Sa hinapus nga bahin sa kinabuhi ni Maxine, ang mga miyembro sa Simbahan sa Pilipinas miabut og sobra sa 700,000. “Wala gayud nako damha nga ingon niini ka malampuson ang buhat,” miingon si Maxine. “Ang mga Pilipino andam na alang sa ebanghelyo ni Jesukristo.”

Ang paglitrato gikuha atol sa pagpahigayon og usa ka tulumanon sa bunyag didto sa swimming pool sa panimalay nila ni Maxine ug Pete Grimm, circa 1964