Kapitulo 4
Ang Misyon sa Simbahan
Sa buntag sa Septiyembre 2, 1958, si Presidente David O. McKay mitan-aw sa ubos sa yuta gikan sa lima ka libo otso siyentos ka kilometro. Upat ka bulan ang milabay sukad iyang napahinungod ang New Zealand Temple, ug siya anaa na sa laing eroplano, naglupad ngadto sa United Kingdom sa pagpahinungod sa templo sa London. Bisan tuod ang paglupadlupad taliwala sa mga panganod dili bag-o alang sa propeta—sukad sa pagpangulo sa Simbahan, nakalupad na siya og labaw sa kwatro siyentos ka libo—sa gihapon siya nahingangha sa kasayon ug katulin sa pagbiyahe sa hangin. Walay presidente sa Simbahan sa wala pa siya ang nakabiyahe ug layo kaayo o dali kaayo.
Ang talan-awon gikan sa eroplano miaghat kaniya sa pagpalandong sa kakusog sa kausaban sa kalibotan. Sa miaging tuig, ang Soviet Union ug ang Estados Unidos nakapalunsad og mga satellite ngadto sa orbit libot sa yuta, ug karon ang tibuok kalibotan ingon og nabihag sa ideya sa pagbiyahe sa kawanangan. Apan mituo si Presidente McKay nga gani daghang mas talagsaong mga kausaban ang mahitabo sunod sa daghang mga dekada, ilabi na alang sa Simbahan.
“Ang daghang pagtubo sa milabay nga baynte singko ka tuig makapadayon gani ngadto sa mas daghang pagtubo ug makaayo ngadto sa kalibotan,” gisultihan niya ang mga Santos nga naglupad uban kaniya, “kon kita sa tinuoray sarang alang sa mga oportunidad nga ang Ginoo nag-abli.”
Ilabi ka malaumon si Presidente McKay mahitungod sa British Mission. Giablihan ni Apostol Heber C. Kimball ang misyon kaniadtong 1837. Sukad niana, mga 150,000 ka tawo mipasakop sa Simbahan sa British Isles. Labaw sa tunga kanila, lakip sa mga ginikanan ni Presidente McKay milalin ngadto sa Utah. Si Presidente McKay mismo miserbisyo og duha ka misyon didto—una isip usa ka batan-ong misyonaryo sa hinapos sa mga 1890 ug dayon isip ang presidente sa European misyon sa sayo sa mga 1920.
Apan ang nagpadayon nga paglangyaw, duha ka gubat sa kalibotan, pag-ubos sa ekonomikanhong pagkahugno, ug nagpabiling sayop nga pagsabot sa publiko dugay na nga nagpugong sa Simbahan gikan sa pagtubo sa mahinungdanong paagi sa Britain, ug mga napulog usa ka libo lamang ka mga Santos ang namuyo didto karon. Sa gihapon, ang bag-ong templo sa karon mipakidlap pag-ayo sa lokal nga interes diha sa Simbahan.
Miabot si Presidente McKay sa London sa Septiyembre 4, ug tulo ka adlaw ang milabay, ang mga Santos gikan sa British Isles ug sa ubang mga dapit sa Europe nagtigom alang sa pagpahinungod. Ang templo nahimutang diha sa mga nataran sa dako kaayo nga karaang balay sa kaumahan sa habagatan sa London. Ang traynta y dos punto nwebe ka ektarya nga dapit adunay dako nga mga balilihan, karaang mga kahoy nga tugas, ug naglaray nga gagmay nga mga kahoy ug mga bulak. Usa ka mabaw nga tubigan mianinag sa yanong buhat sa bato sa templo ug tumbaga nga tore.
Mihilak si Presidente McKay sa dihang iyang nakita ang gambalay. “Hunahunaa ako nga nabuhi og dugay igo sa pagtukod og usa ka templo sa England,” miingon siya.
Sa wala pa mohatag sa pagpahinungod nga pag-ampo, ang propeta namulong uban ang pagbati mahitungod sa Simbahan sa Britain. “Kini mao ang sinugdanan sa usa ka bag-ong kapanahonan,” miingon siya, “ug kita naglaom ug nag-ampo alang sa usa ka bag-ong kapanahonan sa mas maayong pagsinabtanay diha sa bahin sa matinuorong mga tawo bisan asa.”
“Mas dugang pa nga diwa sa gugma nga putli, mas dugang pa nga diwa sa paghigugma, minos nga panagbingkil ug panag-away,” siya mipahayag. “Kana mao ang misyon sa Simbahan.”
Sayo sa 1959, si Sister Nora Koot ug ang iyang kompanyon sa misyon, si Elaine Thurman, misakay og tren kauban sa usa ka grupo sa mga kabatan-onan nga Santos sa Ulahing mga Adlaw gikan sa Tai Po, usa ka baryo nga distrito sa amihanang-sidlakan sa Hong Kong. Adunay sayaw sa Simbahan nianang gabhiona didto sa usa ka inabangang dakong hawanan, ug ang mga kabatan-onan nakuyawan mahitungod sa pagtambong. Silang tanan bag-ong mga miyembro sa Simbahan, ug walay usa kanila nakagahin og daghang oras sa siyudad. Wala sila mahibalo kon unsa ang paabuton.
Ni si Nora nakahibalo kon unsa ang paabuton. Ang sayaw mao ang unang Gold and Green Ball sa Simbahan sa Hong Kong. Ang Gold and Green Ball, diin mikuha sa ngalan niini gikan sa opisyal nga kolor sa Simbahan nga Mutual Impropvement Associations, nahimong usa ka nabantog nga tinuig nga hitabo alang sa kabatan-onan nga mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sukad sa mga 1920, ilabi na sa mga dapit diin ang mga MIA sa Young Men ug Young Women tanan maayong pagkatukod. Ang mga sayaw naghatag og maayong oportunidad alang sa batan-ong mga tawo sa pagkakita og ubang mga miyembro sa Simbahan, ug ang Amerikanong mga misyonaryo gustong mopaila sa tradisyon ngadto sa Intsik nga mga Santos. Sulod sa milabay nga tuig, bisan pa, ang Simbahan sa Hong Kong mitubo og sobra sa siyam ka gatos ka mga tawo.
Ang pagsakay sa tren ngadto sa siyudad mikabat og mga usa ka oras. Sa dihang si Nora, Elaine, ug ang mga kabatan-onan sa Tai Po miabot sa sayawan, ilang nakita nga ang MIA board sa misyon—gilangkoban sa tanang mga misyonaryong Amerikano—mihimo sa tanang posible sa paghimo sa sayaw sama sa usa ka Gold and Green Ball sa Estados Unidos. Bulawan ug berde nga mga bandera nag-arko gikan sa kisame, ug lima ka gatos ka balon nagbitay ibabaw kaayo sa sayawanan, andam nga buhian inig bitad sa pisi sa kataposan sa gabii. Alang sa mga pabugnaw, dihay mga biskwit ug ilimnon sa nagkalainlaing duga sa prutas nga gisagol [punch].
Apan sa dihang ang sayawan misugod may usa ka butang nga ingon og dili mao. Dihay mikropono nga gikonektar ngadto sa usa ka record player, ug ang mga misyonaryo nagpatogtog og ilado nga Amerikanong musika nga pangsayaw. Ang mga nag-organisar nagpahimutang lamang og pipila ka mga lingkoranan diha sa kwarto, naglaom nga ang kakulang og kalingkoran moaghat sa mga batan-on ngadto sa sayawanan. Apan ang taktika wala mokubit. Halos walay misayaw.
Pagkataudtaod, pipila ka mga Santos sa Hong Kong misugod sa pagpatukar sa matang sa musika nga ilang gusto, ug ang tanan nausab. Ang mga misyonaryo, kini maingon og, wala makahunahuna sa lokal nga gusto. Sila kanunay nga nagpatukar og mga tuno nga instrumental nga unsay gusto sa Intsik nga mga Santos mao ang mga awit nga may nagkanta. Ang mga Santos gusto usab mosayaw sa hinay nga mga waltz, mga cha-cha, ug mga mambo nga wala ipatukar sa mga misyonaryo. Sa dihang ang musika nausab, ang tanan diha sa kwarto mihugop ngadto sa sayawanan ug misayaw.
Bisan sa nagkalisod nga sinugdanan, ang Gold ug Green Ball usa nga malampuson. Sa hapit na unta matapos ang sayawan, hinoon, may usa ka tawo nga mibuhi sa mga balon sa ibabaw, nagpadala niini nga nagligidligid ngadto sa panon sa katawhan sa ubos. Naghunahuna nga ang sayawan nahuman na, ang mga Santos nga Intsik midali paingon sa pultahan. Naninguha ang mga misyonaryo sa pagpabalik kanila aron sila sa labing minos makahimo sa panapos nga pag-ampo, apan kini ulahi na kaayo. Hapit ang tanan wala na.
Sa tibuok gabii, si Nora nalingaw pagtan-aw sa mga Santos sa Tai Po nga nakigsagol sa ubang batan-on nga mga tawo gikan sa rehiyon. Ang pagtrabaho sa Tai Po nahimong usa sa labing nindot sa iyang misyon sa pagkakaron, ug ang panahon nga iyang gigahin didto mipalig-on sa iyang pagpamatuod.
Apan pipila ka bulan human sa Gold and Green Ball, iyang nahibaloan nga panahon na nga moadto sa lain nga misyon. Ipadala siya ni Presidente Heaton ngadto sa Taiwan, usa ka isla nga says syentos singkwenta kilometros ngadto sa silangan.
Nianang sama nga tuig, si Elder Spencer W. Kimball sa Korum sa Napulog Duha ka Apostoles nalukmay sa iyang unang pagtan-aw sa Rio de Janeiro, Brazil. Ang habog nga berdeng mga kabukiran ug ang habog nga mga balay sa yuta atbang sa baybayon natabonan sa yamog sa sayong kabuntagon. Apan gikan sa salog sa barko [deck] sa ilang gisakyang bapor de pasahero, si Elder Kimball ug ang iyang asawa, si Camilla, dali nga makakita sa labing bantugan nga makadaning: Cristo Redentor [Kristo Manunubos], usa ka makasilaw nga treynta y otso metros nga estatuwa sa Manluluwas nga nag-ambo sa dunggoanan.
Ang Rio de Janeiro mao ang unang paghunong ni Kimball sa duha ka buwan nga paglibot sa mga misyon sa Simbahan sa Habagatang Amerika. Mga walo ka libo ka mga Santos namuyo sa Habagatang Amerika, ug ang mga branch tabok sa kontinente nagpadayon sa pagtubo. Naghinamhinam sa pagsuporta niini nga mga kongregasyon, si Presidente McKay ug ang iyang mga magtatambag bag-ohay nga miaprobar sa pagpadako sa programa sa Simbahan sa pagtukod ngadto sa Habagatang Amerika, naghatag og awtoridad sa pagtukod sa kawhaan ug lima ka chapel didto.
Samtang si Elder Kimball nakighimamat sa mga Santos sa Habagatang Amerika, gusto niyang mahibaloan ang ilang mga panginahanglan ug sa pag-ila og mga paagi nga ang Simbahan makatabang kanila sa pagbuhat sa buluhaton sa Ginoo. Siya ug si Sister Kimball nagdako libot sa Lumad nga mga tawo nga namuyo sa utlanan tali sa Estados Unidos ug sa Mexico. Ug pipila ka tuig human matawag ngadto sa Napulog Duha, si Elder Kimball nakadawat og espesyal nga buluhaton gikan ni Presidente George Albert Smith sa pagpangalagad ngadto sa Lumad nga mga tawo sa tibuok kalibotan. Siya sukad niana miapil sa mga komperensiya ug mga programa alang niini nga mga Santos sa Amihanang Amerika, ug siya milaom sa pagbuhat og samang bulohaton didto sa Habagatang Amerika.
Tingali labaw kay sa bisan unsa, hinoon, si Elder Kimball nagpaabot nga makaistorya uban sa daghang mga Santos nga iyang mahimamat diha sa iyang paglibot. Usa ka tuig og tunga ang milabay, ang mga doktor nakatangtang og makakanser nga mga kwerdas sa paningog [vocal chords] gikan sa iyang tutonlan. Sa makadiyot, naguol siya nga tingalig dili na gyod siya makahimo sa pagsulti og balik. Apan human sa daghang pag-ampo ug mga panalangin sa pagkapari, nakakat-on siya sa pagpakigsulti pinaagi sa mora og katol nga gahi nga hunghong. Mapasalamaton siya ngadto sa iyang Amahan sa Langit alang sa milagro.
Human magpabilin og makadiyot sa Brazil, si Elder ug Sister Kimball mibisita sa Argentina, diin ang Simbahan adunay kawhaan og lima ka branch ug mga 2,700 ka miyembro. Sukad sa pag-abot sa mga misyonaryo diha sa Argentina sa mga 1920, mga branch sa Simbahan mikaylap ngadto sa ubang Kinatsila og sinultihan nga mga nasod diha sa rehiyon. Sa mga 1940, ang mga misyonaryo misulod sa Uruguay, Guatemala, Costa Rica, ug El Salvador. Mas bag-ohay lang, sa mga 1950, ang gipahiuli nga ebanghelyo gisugdan sa pagsangyaw sa Chile, Honduras, Paraguay, Panama, ug Peru.
Human sa pipila ka adlaw sa Argentina, ang mga Kimball mipadulong sa kasadpan ngadto sa Chile, diin ang Simbahan adunay pito ka branch ug mga tulo ka gatos ka mga miyembro. Ang Chile nahimong kabahin kaniadto sa Argentine Mission sukad sa 1955, ug daghang misyonaryo mituo nga ang nasod mao ang labing madawaton nga dapit diha sa misyon.
Gikan sa Argentine Mission, ang mga Kimball mibiyahe ngadto sa Uruguay sa pakigkita sa mga Santos sa Montevideo ug sa ubang mga siyudad ug mga lungsod. Sila dayon mibalik ngadto sa Brazil alang sa mas duol nga pag-inspeksiyon sa misyon. Nagbiyahe pinaagi sa habagatang Brazil, mihunong sila sa siyudad sa Joinville, diin ang Simbahan unang natukod diha sa nasod. Didto nahimamat ni Elder Kimball ang usa ka miyembro sa Simbahan kinsa dili makahupot sa pagkapari tungod kay siya may kagikan nga Afrikano. Ang tawo nawad-an og paglaom, nasiguro nga ang pagkapari mipugong kaniya gikan sa pagserbisyo sa bisan unsa nga calling sa Simbahan.
“Dili gani ako mahimong tigbantay sa pultahan, makahimo ba ako?” siya miingon.
Naguol si Elder Kimball. “Kamo makaserbisyo bisan diin nga ang pagkapari dili panginahanglan,” miingon siya, naglaom nga kini nga kasigurohan mihatag sa tawo og pipila ka paghupay.
Diha sa ubang mga miting sa Brazil, si Elder Kimball wala makakita og daghang Itom nga mga Santos, naggiya kaniya sa paghunahuna nga ang pagdili sa pagkapari mahimong dili dihadiha nga babag alang sa Simbahan didto. Apan iyang naila nga hapit 40 porsyento sa populasyon sa Brazil adunay kagikan nga Afrikano, ug kana mipasaka og mga pangutana mahitungod sa umaabot nga pagtubo sa Simbahan diha sa nasod, ilabi na sa amihanang mga estado, diin adunay mas dako nga populasyon sa Itom.
Ang paglibot sa mga Kimball sa wala madugay midala kanila ngadto sa São Paulo, diin ilang nahimamat si Hélio da Rocha Camargo ug ang iyang asawa, si Nair, kinsa mipasakop sa Simbahan wala madugay human sa iyang bana. Ang magtiayon midala sa ilang usa ka tuig ang panuigon nga anak nga lalaki, si Milton, ngadto ni Elder Kimball alang sa usa ka panalangin sa pagkapari. Natawo si Milton nga himsog, apan karong bag-o ang iyang mga bahin sa lawas nawad-an sa kusog ug koordinasyon. Nahadlok ang mga doktor nga basin siya adunay polio, usa ka paralisis nga hinungdan sa sakit nga nakahatag og sakit sa daghang mga bata ug mga hamtong sa tibuok kalibotan. Gipanalanginan ni Elder Kimball ang batang lalaki, ug sa pagkasunod adlaw ang mga Camargos nanobra ang kalipay sa dihang si Milton migunit og maayo sa babag sa iyang kona ug mitindog sa unang higayon.
Daghang uban nga mga hangyo ang nadawat ni Elder Kimball alang sa mga panalangin sa pagkapari didto sa Habagatang Amerika, ug siya malipayon sa pagserbisyo sa mga tawo niini nga paagi. Apan nahibulong siya sa pagkadiskobre nga, supak sa gibuhat sa Simbahan, daghang kwalipikado nga mga batan-ong mga lalaki ug hamtong nga mga lalaki dili regular ang pagpauswag sa pagkapari. Si Hélio, pananglitan, midala sa iyang anak nga lalaki ngadto ni Elder Kimball alang sa usa ka panalangin tungod kay siya wala maghupot sa Melchizedek nga Pagkapari sa iyang kaugalingon mismo, bisan tuod siya usa ka aktibo nga miyembro sa Simbahan sulod sa hapit moduha na ka tuig.
Dugang pa, nahibaloan ni Elder Kimball nga ang mga misyonaryo kasagaran nagpanuko sa pagtugyan sa branch ug district nga mga responsibilidad ngadto sa lokal nga mga Santos. Tungod niini, pipila ka mga miyembro sa Simbahan sa Habagatang Amerika adunay bisan unsa nga kasinatian sa pagpangulo ug pagtudlo diha sa Simbahan. Ug ang mga misyonaryo nagkapuliki pag-ayo sa pagtrabaho sa buhat nga ang lokal nga mga Santos angay ang mobuhat nga sila gamay na lang ang panahon sa pagsangyaw sa ebanghelyo.
Sa kataposan sa iyang paglibot, mituo si Elder Kimball nga pipila ka mga kausaban ang gikinahanglan. Daghang mga Santos gawas sa Amihanang Amerika mitambong og mga branch nga gipadagan sa mga lider sa district ug sa misyon, kinsa kasagaran gikan sa Estados Unidos. Ang pagtukod og mga stake dinhi niini nga mga dapit mohatag sa daghang mga Santos og kagawasan sa pagdumala sa Simbahan sa lokal nga paagi.
Sa Mayo 1958, usa ka bulan human sa pagpahinungod sa New Zealand Temple, ang Simbahan mitukod og usa ka stake sa Auckland. Kini ang unang stake nga natukod sa gawas sa Amihanang Amerika ug Hawaii. Mituo si Elder Kimball nga pipila ka mga lugar sa Argentina ug Brazil sa dili madugay andam alang sa usa ka stake usab, ug iyang giawhag ang mga lider sa misyon sa pagtrabaho ngadto niana nga tumong. Gitapos usab niya nga ang Simbahan andam sa pagtukod og usa ka bag-ong misyon sa Chile ug Peru ug ikaduhang misyon sa Brazil.
“Gibati namo ‘nga ang misyonaryo nga buhat’ niini nga yuta dili kaayo dako og epekto,” siya mipahibalo sa Unang Kapangulohan wala madugay human sa iyang paglibot. “Sa tinuod ang panahon hinog sa pagtudlo og maayo sa mga nasod sa Habagatang Amerika.”
Si Nora Koot miabot sa Taiwan sa hinapos sa Hulyo 1959, mga tulo ka tuig human si Presidente Heaton mipadala sa unang grupo sa mga misyonaryong mga Santos sa Ulahing mga Adlaw ngadto sa isla. Uban sa ginsakopan nga mas diyotay kay sa tulo ka gatos ka Santos, ang Simbahan sa Taiwan dili ingon ka dako ni ka organisar sama sa Simbahan sa Hong Kong. Sa gihapon, ang mga misyonaryo nangita og mga tawo nga katudloan taliwala sa dakong populasyon sa isla sa mga Intsik nga mga refugee, kinsa sa kinadak-an nagsulti og Mandarin, nga si Nora usab nagsulti.
Human mapahimutang ngadto sa iyang bag-ong erya, si Nora ug ang iyang kompanyon, si Dezzie Clegg, mitawag ni Madam Pi Yi-shu, usa ka miyembro sa punoang magbabalaod sa Taiwan. Si Madam Pi mi-eskwela kauban sa ina-ina ni Nora, kinsa mihatag ni Nora og sulat sa pagpaila ngadto sa iyang karaan nga higala. Si Nora naghinamhinam sa pagtabang ni Madam Pi pagtan-aw sa mga panalangin nga ikatanyag sa Simbahan sa mga tawo sa Taiwan.
Human sa ilang panagkita, gipakita ni Nora ug ni Dezzie ang sulat sa pagpaila ni Madam Pi, ug siya midapit kanila sa pagpalingkod. Usa ka silbidora mipagawas og usa ka nindot nga parisan sa sudlanan og tsa, ug si Madam Pi mitanyag og Earl Grey nga tsa ngadto sa iyang mga bisita.
Bisan ang pag-inom niana nga matang sa tsa supak sa Pulong sa Kaalam, nahibalo si Nora nga dili maayo sa iyang kultura ang dayag nga pagbalibad og tsa gikan sa iyang tig-abiabi. Apan sa paglabay sa mga katuigan, mga misyonaryo ug mga miyembro mihimo og matinahurong paagi sa paglikay sa pag-inom sa tsa kon kini itanyag. Sama pananglitan, si Konyil Chan, usa ka Intsik nga Santos sa Hong Kong kinsa hanas sa sosyal nga pamatasan, mirekomendar nga ang mga misyonaryo modawat lamang sa tsa ug unya sa mabinantayong paagi ipadaplin kini. “Ang Intsik nga mga tawo dili gayod mamugos sa ilang mga higala sa pag-inom og tsa,” gipaniguro niya sila.
Matinahurong mibalibad si Nora ug si Dezzie ug mipasabot ngadto ni Madam Pi nga sila mianha sa Taiwan sa pagtudlo sa mga tawo sa pagmasulundon ug sa pagmaayo nga mga sakop sa ilang komunidad. Si Madam Pi, bisan pa niana, mipadayon sa pagdapit kanila sa pag-inom og tsa.
“Nangayo sa imong pasaylo, Madam,” sa kataposan si Nora miingon, “kami dili moinom og tsa.”
Ingon og nakurat si Madam Pi. “Nganong dili man?” nangutana siya.
“Ang Simbahan nagtudlo kanato sa pagsunod og usa ka baroganan nga gitawag og ang Pulong sa Kaalam sa paghupot sa atong mga lawas nga himsog ug sa atong mga hunahuna nga tin-aw,” mitubag si Nora. Siya dayon mipasabot nga ang mga miyembro sa Simbahan dili moinom og kape, tsa, o ilimnon nga may alkohol ug dili mogamit og tabako o mga droga sama sa opiyum. Ang mga lider ug mga pamantalaan sa Simbahan niini nga panahon nagpahimangno usab batok sa bisan unsa nga ilimnon nga adunay makapaanad nga sagol.
Si Madam Pi namalandong niini sa makadiyot. “Aw, unsa ang inyong mainom?” nangutana siya.
“Daghan,” miingon si Nora. “Gatas, tubig, orange juice, 7 Up, soda.”
Gihangyo ni Madam Pi ang silbidora sa pagkuha sa parisan sa butanganan sa tsa ug sa pagdala sa mga misyonaryo og pipila ka bugnaw nga gatas. Dayon siya mihatag kanila sa iyang panalangin samtang sila mitudlo sa mga tawo sa Taiwan. “Ako gusto sa atong mga tawo nga mahimong mas maayo nga mga tagilungsod sa komunidad, mahimong mas mahimsog ug mas masulundon,” siya miingon.
Sa mga adlaw ug mga semana nga misunod, gipakigbahin ni Nora ang gipahiuli nga ebanghelyo uban sa daghang mga tawo. Intsik nga mga Kristiyano ang mipakita og labing interes sa Simbahan, apan pipila ka mga Buddhist ug mga Taoist nadani ngadto niini usab. Pipila ka mga tawo sa Taiwan mga walay Dios [atheists] ug mipakita og gamay nga interes sa Kristiyanismo o sa Simbahan. Alang sa uban, ang pagkawalay Basahon ni Mormon o uban nga literatura sa Simbahan sa Inintsik usa ka babag.
Ang pagtubo hinay diha sa Taiwan, apan ang mga tawo kinsa mipasakop hugot nga migunit sa importansya sa mga pakigsaad nga ilang gihimo diha sa bunyag. Sa wala pa mahimong mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, sila gikinahanglan nga modawat sa tanang misyonaryo nga mga panaghisgotan, motambong sa Sunday School ug sa mga miting sa sakramento kanunay, mosunod sa Pulong sa Kaalam ug sa balaod sa ikapulo sulod sa dili mominos sa duha ka bulan, ug mosaad sa paghupot sa ubang mga sugo. Sa panahon nga sila nagtakda og petsa alang sa bunyag, daghang mga tawo nga nakigkita og mga misyonaryo sa Taiwan aktibo na nga nag-apil diha sa ilang mga branch.
Usa sa unang responsibilidad ni Nora diha sa isla mao ang paglig-on sa Relief Society. Hangtod karong bag-o, ang Amerikanong mga elder nakapangulo sa tanang Relief Society sa Taiwan. Kini nausab sa unang bahin sa 1959 sa dihang si Presidente Heaton mipadala og usa ka misyonaryo nga ginganlan og Betty Johnson sa pagtukod sa mga Relief Society ug sa pagbansay og babaye nga mga lider sa Taipe ug sa uban nga mga siyudad diha sa isla. Karon si Nora ug ang iyang kaubang sister nga mga misyonaryo midala sa trabaho ni Betty, nagbiyahe gikan sa usa ka branch ngadto sa laing branch sa paghatag sa Relief Society sa bisan unsa nga suporta nga gikinahanglan niini.
Ang misyon ni Nora natapos sa Oktubre 1, 1959. Sa panahon sa iyang serbisyo, nakabaton siya og mas dako nga pagsabot sa ebanghelyo ug mibati sa iyang hugot nga pagtuo nga mitubo. Alang kaniya, ang pagtubo sa Simbahan sa Hong Kong ug Taiwan usa ka katumanan sa damgo ni propeta Daniel.
Ang Simbahan sa pagkatinuod sama sa usa ka bato nga gisapsap gikan sa usa ka bukid nga walay mga kamot, nagligid sa pagpuno sa tibuok kalibotan.
Sa panahon nga si Nora Koot naghuman sa iyang misyon, ang kwarenta y siyete anyos ang panuigon nga si LaMar Williams mitrabaho diha sa opisina sa Departamento sa Misyonaryo sa Simbahan sa Siyudad sa Salt Lake [Church’s Missionary Department in Salt Lake City]. Kon ang stake o mga lider sa misyon nanginahanglan og mga literatura sa Simbahan o pipila ka matang sa tabang sa panan-aw [visual aid], sama sa mga litrato, ipadala niya kini ngadto kanila. Kon ang usa ka tawo maghangyo og kinatibuk-ang impormasyon mahitungod sa Simbahan, ang iyang opisina mopadala sa koreo og mga butang ngadto kanila nga mabasa, kauban ang mga panudlo kon unsaon sa pagkontak ang labing duol nga mga misyonaryo.
Dili tanang mga hangyo nga personal atubangon ni LaMar, apan gihangyo niya ang iyang sekretarya sa pagpahibalo kaniya bisan kanus-a kon usa ka butang moabot gikan sa usa ka dili komon nga lugar.
Kana mao kon giunsa niya pagkahibalo ang mahitungod sa Nigeria. Usa ka adlaw niana, ang iyang sekretarya midala kaniya og usa ka hangyo gikan sa usa ka reberendo nga ginganlan og Honesty John Ekong sa Abak, Nigeria. Si Honesty John nakadawat og usa ka pamphlet nga istorya mahitungod ni Joseph Smith gikan sa usa ka ministro sa Protestante, ug gisulatan niya ang usa ka porma naghangyo og dugang pa nga impormasyon mahitungod sa Simbahan, usa ka pagbisita gikan sa mga misyonaryo, ug ang dapit sa labing duol nga meetinghouse sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw.
Si LaMar wala makahibalo sa eksakto kon hain ang Nigeria, busa siya ug ang iyang sekretarya nakakaplag niini sa usa ka mapa diha sa iyang opisina. Tungod kay kini anaa sa Kasadpang Africa, nahibalo dayon sila nga ang hangyo mahimong malisod tumanon. Ang mao lamang nga mga kongregasyon sa Africa liboan ka milya ang gilay-on diha sa habagatang tumoy sa kontinente, busa dili siya makapadala og mga misyonaryo o makahatag og usa ka address sa meetinghouse. Nahibalo usab siya nga kon si Honesty John usa ka Itom, siya angayan alang sa bunyag, apan dili sa pagkapari.
“Kinahanglan ingon og kami magmabinantayon sa among lakang,” gihunahuna ni LaMar. Gisulod niya sa karton ang pipila ka pamphlet ug mga basahon sa Simbahan lakip ang unom ka kopya sa Basahon ni Mormon, ug gipadala kini ngadto sa address ni Honesty John.
Ang reberendo mitubag sa wala madugay. “Kinahanglan akong mopasalamat kaninyo alang sa daghang mga gasa nga inyong gipadala ngari kanako,” siya misulat. Gikan sa sulat, nakasabot si LaMar nga si Honesty John sakop sa usa ka kongregasyon sa mga tumutuo diha sa gipahiuli nga ebanghelyo.
Sulod sa sunod nga pipila ka bulan, mga sulat tali ni LaMar ug ni Honesty John mitabok-tabok sa Dagat sa Atlantiko. Gidapit ni Honesty John si LaMar sa pag-adto sa Nigeria ug sa pagtudlo sa iyang kongregasyon. Gusto ni LaMar nga dawaton ang tanyag, apan nahibalo siya nga kini mokabat og panahon alang sa Unang Kapangulohan sa pag-aprobar sa pagpadala og usa ka tawo ngadto sa Nigeria. Kanunay niya nga gipaamgo ang mga lider sa Simbahan kabahin sa kagutom sa mga taga-Nigeria alang sa dugang nga impormasyon, hinoon, ug mipadayon sa pakigsinulatay ni Honesty John ug sa uban kinsa mikontak kaniya.
Sa Pebrero 1960, misulat si LaMar ngadto ni Honesty John sa pagpangutana kon siya aduna bay magamit nga usa ka tape rekorder. Kon ang Simbahan wala magtawag og mga misyonaryo ngadto sa Nigeria, siya sa labing minos makapadala og mga rekording sa mga leksiyon sa ebanghelyo ngadto sa reberendo ug sa iyang kongregasyon. Sa kasubo, si Honesty John walay tape rekorder o salapi sa pagpalit og usa. Apan siya mipadala ni LaMar sa iyang litrato. Ang hitsura mipakita og usa ka batan-ong Itom nga lalaki naglingkod tali sa duha niya kay gagmay nga mga anak. Nagsul-ob siya og amerikana ug korbata ug adunay sinsero nga hitsura diha sa iyang nawong.
Mipahibalo usab si Honesty John ni LaMar nga ang iyang kongregasyon misugod sa pagtawag sa ilang mga kaugalingon og Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Nangandoy sila nga magkakita ni LaMar ug mahimong mga miyembro sa Simbahan. “Kon ang matag tawo adunay mga pako,” gisultihan ni Honesty John si LaMar, “ang tanan gusto nga molupad ngadto sa Siyudad sa Salt Lake sa pagpaminaw ug pagtan-aw kanimo sa personal.”
“Gibati nako nga napasidunggan nga kamo adunay tinguha alang kanako sa pag-anha sa Nigeria,” mitubag si LaMar, “apan kinahanglan nga ako i-assign sa kapangulohan niini nga Simbahan alang sa maong responsibilidad.”
“Gipasalamatan ko ang pagsalig nga kamo aduna kanako, ug ang inyong dakong tinguha sa pagserbisyo sa inyong katawhan,” mipadayon siya. “Akong himoon ang tanan nga ako makahimo pinaagi sa pagsinulatay.”