Jezus omringen met liefde
‘Bedenkt dat de waarde van zielen groot is in de ogen van God’ (LV 18:10).
Gebaseerd op een ervaring van een gezin in de wijk van de auteur
Tijdens het openingsprogramma van het jeugdwerk hield zuster Ashbourne, de jeugdwerkpresidente, een plaat van Jezus Christus omhoog.
Dustin vond die plaat van Jezus mooi. Thuis hadden ze diezelfde plaat hangen. Hij had een speciaal plekje boven de piano.
Er zat een witte kartonnen passe-partout om de plaat heen. ‘We willen graag dat iedereen zijn of haar naam op het karton zet’, zei zuster Ashbourne. ‘Op die manier omringen we Jezus met onze liefde. We laten de plaat rondgaan langs de klassen, zodat alle kinderen en leraressen hun naam erop kunnen zetten.’
Dustin had moeite met zijn handschrift. Hij zat in de derde klas en leerde schuinschrift, maar door een leerprobleem maakte hij maar langzaam vooruitgang. Elke keer als hij schuinschrift moest schrijven, trilde zijn hand. Hij werd zenuwachtig als hij eraan dacht dat hij zijn naam op het karton moest schrijven.
Het jeugdwerkpresidium bracht de plaat naar de klas van Dustin. Zuster Beeker, zijn lerares, gaf het karton door aan de kinderen. Ieder zette er op zijn beurt zijn naam op. Toen het Dustins beurt was, aarzelde hij.
‘Ik schrijf niet zo goed’, fluisterde hij tegen zuster Beeker.
‘Als je dat prettig vindt, mag je het ook wel in blokletters doen’, zei ze.
Dustin keek naar de grond. Hij wilde niet toegeven dat zijn blokletters niet veel beter waren dan zijn schuinschrift.
‘Denk je dat Jezus het belangrijk vindt hoe goed je handschrift is?’ vroeg zuster Beeker vriendelijk.
Daar dacht Dustin even over na. Hij wist dat Jezus van iedereen hield. ‘Nee’, gaf hij toe.
Zijn lerares gaf hem een bemoedigend knikje. ‘Inderdaad. Weet je wat Jezus wél belangrijk vindt?’
Dustin schudde zijn hoofd.
‘Hij vindt het belangrijk dat je hier bent, in de kerk. Hij vindt het belangrijk dat je Hem liefhebt en dat je Hem eert. Hij vindt het belangrijk dat je andere mensen vriendelijk behandelt.’ Ze gaf de pen aan Dustin.
Dustin glimlachte naar zuster Beeker. ‘Dankuwel’, zei hij. Hij schreef zo goed mogelijk zijn naam en gaf het karton terug aan zijn leerkracht.
De week daarop liet zuster Ashbourne de plaat met de kartonnen passe-partout in de lijst zien aan het hele jeugdwerk. ‘We hangen hem hier op,’ zei ze, wijzend op de muur, ‘zodat we hem iedere week zien.’
Dustin keek naar het gezicht van Jezus, dat van liefde leek te glimmen, en hij had een warm gevoel van binnen.
Jane McBride Choate is lid van de wijk Big Thompson in de ring Loveland (Colorado).
‘Elk kind van onze hemelse Vader is groot in zijn ogen. Als de Heer jouw grootheid ziet, hoe zou je dan jezelf moeten zien?’
Ouderling L. Tom Perry van het Quorum der Twaalf Apostelen, ‘De jeugd met een edel geboorterecht’, Liahona, januari 1999, p. 87.