TIJD voor EEUWIGE ZAKEN
Nathan Yeung, priester, uit de (Engelstalige) gemeente Victoria 1 in het district Hongkong Internationaal, besteedt elke dag ongeveer een uur aan het ochtendseminarie, zeven uur op school, nog eens een uur aan het heen en weer reizen naar school, twee tot drie uur aan huiswerk, en twee tot drie uur aan repeteren op de piano, vechtsporten oefenen, spelen in het basketbalteam van de school, of zingen in een schoolkoor. Als hij zijn ontbijt mee het huis uit neemt en niet meer dan een uur besteedt aan de avondmaaltijd, heeft hij nog ongeveer acht uur over voor andere zaken, inclusief slapen.
Maar dit verhaal gaat niet over Nathan en alles wat hij doet, want de meeste jongeren in zijn gemeente hebben het net zo druk met net zoveel interessante activiteiten.
Lesa Lai, lauwermeisje, heeft een soortgelijke agenda, hoewel de school voor haar een half uur langer is en ze in totaal twee uur reistijd naar en van school heeft, waarna ze aan volleybal, voetbal of hardlopen doet — al naar gelang de tijd van het jaar. Voor Shan Singh, priester, is het rugby en het uitvoeren van zijn taken als vice-voorzitter van de leerlingenraad.
En hetzelfde geldt voor Alice Andersen, Celestine Yeung, Musashi en Chihiro Howe, Chelsea en Casey Messick, en de andere jongemannen en jongevrouwen in het district.
Deze jongeren zijn kenmerkend voor de vele tieners van de kerk over de hele wereld die op het slappe koord hun kerkactiviteiten, gezinsbezigheden, school, baantjes en buitenschoolse activiteiten lijken te balanceren. Hoe doen ze dat zonder in de val te trappen en het belangrijkste over het hoofd te zien?
Hoe doen ze het?
Dat is de hamvraag. ‘Het draait allemaal om prioriteiten’, zegt Chelsea, die lauwermeisje is. ‘Als je tijd uittrekt voor de belangrijkste dingen, komt de rest vanzelf.’
Chelsea, Nathan en hun vrienden in het district komen erachter dat je makkelijker je evenwicht vindt als je voeten op een stevig evangeliefundament staan. Zij hebben ingezien hoe belangrijk het is om tijd vrij te maken voor het evangelie. ‘Dat is de belangrijkste tijd van de dag voor mij’, zegt Nathan. ‘Als ik niet lees, bid en naar het seminarie ga, heb ik een slechte dag.’
‘De meeste van onze vrienden op school zijn geen lid’, zegt Lesa. ‘Dus is het aan ons om tijd in onze agenda in te ruimen voor de kerk. Ik probeer elke dag in de Schriften te lezen en naar kerkmuziek te luisteren.’
Soms betekent prioriteiten stellen dat je iets goeds opgeeft om tijd uit te trekken voor iets belangrijkers. ‘Ik moest een baantje opgeven omdat ik het te druk had’, zegt Chelsea. De anderen hebben ook allemaal zoiets meegemaakt.
Geef je familie voorrang
Naast het evangelie is de familie een hoge prioriteit voor deze jongemannen en jongevrouwen. ‘Familie is belangrijk’, zegt Casey, die leraar is. ‘Ik weet dat ik ze altijd om hulp kan vragen. Ik kan ze vertrouwen. Ik weet dat ik voor altijd bij ze kan zijn.’
Maar soms is het moeilijk tijd te vinden om samen door te brengen. ‘Het is niet alleen mijn agenda’, merkt Lesa op. ‘We zijn niet veel bij elkaar omdat mijn broertjes en zusjes ook veel weg zijn en mijn vader veel op reis is.’
Dus moesten de jongeren manieren bedenken waarop ze tijd konden vrijmaken voor hun familie. ‘Ik ging vroeger in het weekend veel uit met vriendinnen, maar nu probeer ik die tijd voor mijn familie te reserveren. En op schooldagen ga ik met mijn vriendinnen om’, zegt Celestine, die rozenmeisje is. ‘En als mijn vader thuis is, proberen we ons allemaal te schikken naar zijn agenda.’
Alle jongeren zijn het erover eens dat er meestal in het weekend wel tijd voor familie is, als je het maar zorgvuldig plant. ‘Vooral op zondag’, zegt Chelsea. ‘De zondag is voor het gezin.’
‘Ik probeer ervoor te zorgen dat ik tijd kan uittrekken voor wat het ook is dat ze plannen’, zegt Nathan. Bovendien proberen ze bij hem thuis altijd samen de avondmaaltijd te gebruiken. ‘En gezinsavond is belangrijk.’
‘De gezinsavond helpt ons bij elkaar te blijven’, stemt Musashi in, die leraar is. ‘En we proberen gezinsactiviteiten op zondag te plannen. Het is belangrijk om tijd vrij te maken voor je familie, want het doel is om voor altijd bij ze te zijn.’
Goede keuzes leveren zegeningen op
Evenwicht is slechts een van de zegeningen die we krijgen als we geestelijke groei onze hoogste prioriteit maken.
‘Tijd vrijmaken voor het evangelie is goed voor het geestelijke deel van je leven’, zegt Musashi. ‘Dan kan je getuigenis groeien.’
‘Het is ook belangrijk omdat je daardoor beter een goed voorbeeld kunt geven’, zegt Shan. ‘Andere mensen zien het wel als je zo leeft als je zou moeten’, zegt hij. ‘Soms krijg ik door mijn levenswijze vragen van mijn vrienden.’
‘Als ik niet lees en bid en naar het seminarie ga, ben ik niet voorbereid op eventuele zendingskansen’, zegt Nathan.
Volgens Chelsea draait het erom dat je bedenkt wat de ware reden is dat we hier zijn. ‘Als je bidt en de Schriften leest, dan besef je dat Jezus Christus het middelpunt van je leven zou moeten zijn. Als je dat onthoudt, beïnvloedt het alles wat je doet’, zegt ze. ‘Anders krijg je het zo druk dat je vergeet waarom we hier gekomen zijn.’
Als we eraan denken om ons te richten op de Heiland, beseffen we dat het in het leven er niet om gaat dat we op het hoge koord balanceren en met verschillende activiteiten jongleren, maar dat het erom gaat om stevig met beide benen op de grond te staan. Zoals Helaman heeft gezegd: ‘Bedenkt, het is op de rots van onze Verlosser, die Christus is, de Zoon Gods, dat gij uw fundament moet bouwen; (…) die een vast fundament is; en als de mensen op dat fundament bouwen, kunnen zij niet vallen’ (Helaman 5:12).
GOED OF ESSENTIEEL?
‘Als de zaken van de wereld zich aan u opdringen, krijgen de verkeerde zaken maar al te vaak voorrang. Dan laten we het fundamentele doel van het leven maar voor wat het is. Satan heeft een krachtig wapen tot zijn beschikking tegen goede mensen. Dat is afleiding. Hij laat goede mensen hun leven vullen met “goede zaken”, zodat er geen tijd is voor de essentiële zaken. Bent u onbedoeld weleens in die val gelopen?’
Ouderling Richard G. Scott van het Quorum der Twaalf Apostelen, ‘Het belangrijkste eerst’, Liahona, juli 2001, p. 7.