Starszy Rafael E. Pino
Siedemdziesiąty
Dla Starszego Rafaela Eduarda Pino siła jego świadectwa i moc przekonania, że Jezus jest Chrystusem wywodzi się z dwóch kluczowych zdarzeń. Jedno z nich to przeczytanie po raz pierwszy Księgi Mormona w wieku 17 lat.
„Misjonarze poprosili mnie o przeczytanie tylko kilku fragmentów, ale nie mogłem przestać czytać — mówi. — Wszędzie ją ze sobą nosiłem. Za każdym razem, kiedy ją czytałem, ogarniały mnie te same uczucia radości i spokoju. Jestem świadkiem tego, że system, jaki Bóg ustanowił, aby udowodnić prawdziwość Księgi Mormona, działa, dokładnie tak, jak jest to opisane w 10. rozdziale Moroniego. Otrzymałem świadectwo, że Księga Mormona jest prawdziwa mocą Ducha Świętego”.
Drugim kluczowym wydarzeniem była dla Starszego Pino pełnoetatowa służba w Misji Wenezuela Maracaibo. Mimo tego, że zanim Starszy Pino został powołany do Pierwszego Kworum Siedemdziesiątych, służył w wielu powołaniach kościelnych między innymi jako biskup, wyższy doradca, prezydent palika, prezydent misji i Siedemdziesiąty Obszaru, zawsze podkreśla znaczenie, jakie miała jego służba misyjna. „Każde powołanie pomaga przygotować się do przyszłej służby — mówi — lecz to, co ma dla mnie największe znaczenie, ma swoje korzenie w polu misyjnym. Nadal otrzymuję błogosławieństwa za to, że odbyłem pełnoetatową misję”.
Starszy Pino urodził się w Valencii, w Wenezueli, 27 października 1955, a jego rodzicami są Arturo Pino i Josefina Gimenez de Pino. Otrzymał dyplom z administracji w Caracas, w Wenezueli. Od 1980 roku Starszy Pino służył w Kościele w wielu różnych powołaniach. On i jego żona, Patricia Monica Villa Dassler, zostali zapieczętowani 31 marca 1981 roku w świątyni w Waszyngtonie D.C. Mają troje dzieci.