2011
Moest ik gaan of blijven?
maart 2011


Moest ik gaan of blijven?

Een paar dagen voordat ik op zending zou gaan, werden mijn ouders in het ziekenhuis opgenomen. Ik wist niet of ik ze kon achterlaten.

Ik had het geluk dat ik door een vriend met De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen in aanraking was gekomen. Ik was onderwezen door zendelingen die door God waren geroepen om de wereld het licht van het evangelie te brengen. Twee jaar na mijn doop werd ik geroepen om naar het zendingsgebied Milaan (Italië) te gaan. Voordat ik ging, had ik een ingrijpende geestelijke ervaring.

Mijn ouders, die geen lid van de kerk waren, waren niet blij dat ik op zending ging. We hadden vreselijke ruzies, die me veel verdriet deden.

Twee dagen voordat ik zou vertrekken, werden mijn ouders plotseling ernstig ziek. Mijn moeder kreeg ineens problemen met haar gezondheid, waarvoor ze in het ziekenhuis terechtkwam. De artsen probeerden van alles, maar niets leek te helpen. Mijn vader had levercirrose, waarvan men volgens de artsen moeilijk kon genezen.

Die avond knielde ik neer en bad tot mijn hemelse Vader met de woorden: ‘Vader, help mij. Mijn ouders zijn ziek en ik kan ze zo niet achterlaten. Ik vraag u, Vader, mij te laten weten of het goed is om te gaan of te blijven.’

Enkele minuten lang overdacht ik mijn situatie. Toen voelde ik een zachte maar doordringende stem, die zei: ‘Heb geloof en alles zal ten goede uitwerken.’

Ondanks het verdriet dat mijn ouders er slecht aan toe waren, besloot ik toch op het vliegtuig naar Rome en vervolgens naar de Verenigde Staten te stappen, met het opleidingscentrum voor zendelingen als bestemming. In het opleidingscentrum lag ik ’s nachts onrustig te piekeren over mijn ouders. Uiteindelijk mocht ik hen bellen, met toestemming van de president van het opleidingscentrum, om te zien hoe het met ze ging.

Mijn moeder vertelde me opgetogen door de telefoon dat zij en mijn vader een wonder van de Heer hadden meegemaakt — woorden die ik nooit had verwacht te horen van een vrouw zonder veel geloof. Ze vertelde me dat hun gezondheid na mijn vertrek vooruit was gegaan en dat de artsen daar geen verklaring voor konden geven. Mijn ouders waren gezond en gelukkig. Mijn vreugde was compleet.

Door deze ervaring is mijn getuigenis van de kracht van geloof, gebed en gehoorzaamheid toegenomen. Ik ben dankbaar dat de Heer tijdens mijn zending voor mijn familie heeft gezorgd.

Illustratie Dan Burr